De vele argumenten voor en tegen abortusrechten

Eerder deze maand zorgde een uitgelekt ontwerpadvies van het Hooggerechtshof voor schokgolven in de Verenigde Staten toen het onthulde dat het hoogste gerechtshof van het land van plan was om Roe v Wade ongedaan te maken, een historisch vonnis dat de rechten van een zwangere vrouw beschermt. vrijheid om een ​​abortus te ondergaan zonder buitensporige overheidsbeperkingen.

Staten die toegang tot abortus kunnen ongedaan maken (Indian Express)

Hoewel het nog steeds onduidelijk of het vonnis kan veranderen, als het blijft bestaan, zouden individuele staten kunnen beslissen of abortus legaal zou zijn onder hun jurisdictie. Volgens het Guttmacher Institute, dat gegevens verzamelt over abortusbeleid, als Roe wordt ingetrokken, zou abortus in 22 staten vrijwel zeker illegaal worden of aan strenge beperkingen onderworpen worden en in ten minste vier andere ernstig worden bedreigd.

In reactie op de details van dit lek zei de secretaris-generaal van Amnesty International dat “ elke achteruitgang in de bescherming van het recht op abortus zou niet alleen de wereldwijde perceptie van de Verenigde Staten schaden; het zou ook een verschrikkelijk voorbeeld zijn dat andere regeringen en anti-rechtengroepen over de hele wereld zouden kunnen aangrijpen.”

https://images.indianexpress.com/2020/08/1×1.png

De parameters die ten grondslag liggen aan het abortusbeleid in de meeste landen hebben betrekking op zwangerschapsgrenzen en de voorwaarden waaronder vrouwen legaal toegang hebben tot abortussen. Hoewel zo'n twintig landen abortus helemaal verbieden, is abortus in de meeste landen onder bepaalde omstandigheden legaal.

Best of Express Premium

Premium

UPSC CSE Key – 18 mei 2022: Wat u vandaag moet lezen

Premium

Uitgelegd: de inhoud en reikwijdte van artikel 142, ingeroepen door Supreme Rechtbank…Premium

Van Indra's vlag en Krishna's banner tot saffraanvlag: van de di…Premium

Sanjiv Bajaj: 'Net als de GST Council heb je een platform nodig om de zaken in het centrum van de staat te sorteren… Meer Premium Stories &gt ;>

Wereldwijde abortusrechten

Volgens een rapport van de Council on Foreign Relations zijn de afgelopen 50 jaar gekenmerkt door “een onmiskenbare trend naar liberalisering van abortuswetten, met name in de geïndustrialiseerde wereld.”

Sinds 2000 zijn 38 landen veranderd hun abortuswetten om meer toegang mogelijk te maken.

Tegenwoordig stellen 73 landen abortus beschikbaar op verzoek van zwangere vrouwen, waarbij Europese landen als Nederland en Noorwegen voorop lopen. In de meeste ontwikkelingslanden blijft de toegang tot abortus echter ver achter. Arme landen hebben meestal geen goede gezinsplanning, veel kindhuwelijken, meer gevallen van geweld zoals verkrachting en ontoereikende medische systemen. Voor vrouwen die daar wonen, zijn medische abortussen vaak hun enige hoop.

Sinds de jaren zeventig kunnen vrouwen een goedkoop medicijn tegen maagzweren nemen, bekend als misoprostol, om hun zwangerschap binnen 11 weken na de conceptie te beëindigen. Samen met mifepriston staat de medicijncombinatie bekend als een medische abortus. Uit onderzoek van het Guttmacher Institute blijkt dat medische abortus in 2020 goed was voor meer dan de helft van alle abortussen in de VS.

Medische abortussen zijn veel veiliger en dat, in combinatie met technologische vooruitgang, zou kunnen verklaren waarom sinds 1992 het aantal behandelingen voor ernstige complicaties als gevolg van abortus met 76 procent is gedaald. In Latijns-Amerika als geheel is het aantal complicaties sinds 2005 met een derde gedaald, ondanks dat het aantal abortussen in die periode toenam. Sinds het begin van de jaren negentig is het aantal sterfgevallen door abortus wereldwijd met 42 procent afgenomen.

Abortusrechten in India

Volgens een studie gepubliceerd in de Lancet Global Health Journal vonden in 2015 15,6 miljoen abortussen plaats in India. Hiervan vond 22 procent plaats in gezondheidsinstellingen, 73 procent werd gedaan via medische methoden buiten de faciliteiten en 5 procent werd gedaan via andere methoden. Vinod Manning, directeur van ISPAS, een non-profitorganisatie die zich bezighoudt met reproductieve rechten van vrouwen, vertelde indianexpress.com dat het debat over abortus in de VS ook India kan raken. Hij zei dat in India de abortuswet onlangs is gewijzigd en hoewel deze nog steeds niet perfect is, is het een vooruitgang – dit is een van de slechtste tijden voor ons om het debat over abortus te openen of niet – mogelijk veroorzaakt door de ontwikkelingen in de VS zal dat een flinke tegenvaller zijn.”

Voordat de wet op medische beëindiging van zwangerschap (MTP) in 1971 werd aangenomen, werden abortussen strafbaar gesteld volgens het Indiase wetboek van strafrecht. De MTP bracht daar verandering in, maar legde nog steeds zware beperkingen op, vooral met betrekking tot ongehuwde vrouwen. In de huidige versie staat de MTP-wet van 2021 abortus toe in een aantal omstandigheden, waarvan de meeste betrekking hebben op de gezondheid en veiligheid van de vrouw.

De wet staat abortus toe gedurende de eerste 20 weken met toestemming van een arts en van de 20 tot 24 weken met toestemming van twee artsen. In gevallen waarbij sprake is van een ernstige foetale anomalie na 24 weken, moet een medische commissie van drie personen de diagnose bevestigen, waarbij de uiteindelijke beslissing bij een rechter ligt.

Het laatste scenario is ongebruikelijk, maar gezien het feit dat ernstige medische problemen niet altijd binnen 20 weken kunnen worden opgespoord, is het een scenario waarvoor de gevolgen van een fout behoorlijk groot zijn. Op het platteland van Maharashtra bleek uit studies dat slechts 3 procent van de abortussen plaatsvond na de periode van 20 weken, wat ook de wettelijke maatstaf is die door de meeste landen wordt gehanteerd. Activisten waarschuwen echter dat het beperken van legale abortussen tot 20 weken zwangerschap vrouwen de tijd kan ontnemen die ze nodig hebben om een ​​weloverwogen beslissing te nemen. Bovendien zijn foetale afwijkingen vaak niet detecteerbaar vóór 20 weken.

Hoewel India een van de eerste landen was die wetgeving aannam die abortus toestaat, zijn er nog steeds obstakels voor toegang. Volgens een rapport van het Centrum voor Reproductieve Rechten vormen “juridische en praktische belemmeringen een ernstige belemmering”, waarbij onveilige abortussen in India 20 procent van alle moedersterfte vertegenwoordigen, een percentage dat vergelijkbaar is met de incidentie in landen waar abortus verboden is.

Het rapport stelt dat er een gebrek is aan geregistreerde zorgverleners die zijn opgeleid om een ​​abortus uit te voeren, een gebrek aan faciliteiten die zijn uitgerust om de procedure uit te voeren, een wijdverbreid sociaal stigma rond de praktijk en frequente gevallen van tegenstrijdige uitspraken van de rechtbanken. Dit treft onevenredig arme vrouwen, die niet over voldoende medische middelen beschikken en mogelijk niet op de hoogte zijn van hun rechten.

Een onderzoek dat zich richtte op het economische profiel van vrouwen die abortus wilden plegen in Madhya Pradesh, onthulde dat 57 procent van de vrouwen die abortuszorg kregen in openbare voorzieningen arm was en 21 procent uit de middenklasse. Desondanks bleek uit het rapport van het Abortion Assessment Project of India dat van de onderzochte abortusfaciliteiten slechts een kwart van het totaal in de publieke sector werd opgenomen. Privédiensten zijn veel gebruikelijker en effectiever, maar liggen buiten het economische bereik van het grootste deel van het land.

Status van toegang tot abortus

Toegang tot veilige abortus is als mensenrecht vastgesteld door een aantal kaders, de Verenigde Naties, het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en de Afrikaanse Commissie voor Mensen- en Volksrechten. In 1994 ondertekenden 179 regeringen op de Internationale Conferentie over Bevolking en Ontwikkeling een verbintenis om onveilige abortussen te voorkomen.

De VN stelt dat de strafbaarstelling van abortus wordt erkend als een vorm van “gendergerelateerd geweld dat, afhankelijk van de omstandigheden, kan neerkomen op marteling of wrede, onmenselijke of vernederende behandeling en ook het recht van vrouwen op gezondheid, waardigheid, autonomie en gelijkwaardigheid.” Het beweert ook dat wanneer vrouwen abortus wordt geweigerd vanwege beperkende wetten, dit een schending vormt van de verplichtingen van de staat om gedwongen zwangerschap te voorkomen en te verbieden.

Abortus toegang wereldwijd (Indian Express)

Het is echter belangrijk om te onthouden dat zelfs als abortussen legaal zijn, ze niet altijd veilig zijn. Om de veiligheid te bepalen, heeft de WHO abortusprocedures ingedeeld in drie categorieën, namelijk veilig, minder veilig en minst veilig. Volgens de Lancet-studie was 54 procent van de ongeveer 55,7 miljoen abortussen die tussen 2010 en 2014 per jaar plaatsvonden, veilig, 30 procent minder veilig en 14 procent het minst veilig. De ontwikkelingslanden waren verantwoordelijk voor meer dan 97 procent van de abortussen die onder de laatste twee categorieën vallen.

De WHO stelt dat onveilige abortussen de belangrijkste oorzaak van maternale sterfte zijn, waarvan 13 procent wordt toegeschreven aan de procedure. Alleen al in ontwikkelingslanden werden in 2012 7 miljoen vrouwen in het ziekenhuis behandeld voor complicaties als gevolg van onveilige abortussen.

Volgens het World Population-overzicht hebben vrouwen in ontwikkelingslanden meer kans op ongeplande zwangerschappen als gevolg van een gebrek aan anticonceptie en seksuele voorlichting, samen met meer gevallen van seksueel geweld. Nadat ze een ongewenste zwangerschap hebben meegemaakt, hebben ze geen toegang tot veilige abortussen, wat de ongelijkheid tussen de rijken en de armen wereldwijd verklaart.

Schattingen uit 2006 tonen aan dat complicaties van onveilige abortussen de gezondheidsstelsels in ontwikkelingslanden $ 553 kosten miljoen per jaar en resulteerde in een verlies aan gezinsinkomen van $922 miljoen.

Maar zelfs in ontwikkelde landen blijven er problemen bestaan. Het Brookings Institute schat dat in Amerika een arme vrouw vijf keer zoveel kans heeft op een onbedoelde geboorte als een welvarende vrouw, wat “de kloof in inkomen, gezinsstabiliteit en kinderresultaten verder verdiept”. Het Guttmacher Institute ontdekte dat 49 procent van de abortuspatiënten in Amerika onder de armoedegrens leeft. En volgens een ander Brookings-rapport zou het beperken van de toegang tot abortus in landen als Amerika “het persoonlijke en economische leven van vrouwen en het leven van hun gezin verminderen”, vooral in gevallen waarbij arme vrouwen betrokken zijn.

Een combinatie van deze factoren wijzen op een huiveringwekkende realiteit als de abortusrechten worden teruggeschroefd. Vrouwen worden gedwongen de moeilijke keuze te maken om ofwel een zwangerschap te voldragen die ze zich niet kunnen veroorloven of niet willen, ofwel zich onderwerpen aan een potentieel gevaarlijke procedure die wordt uitgevoerd buiten geregistreerde medische instellingen.

Politiek debat rond abortus

Er is extreme polarisatie in het debat over toegang tot abortus met punten van controverse die grotendeels betrekking hebben op het 'gladde helling'-argument, de vraag wanneer het leven begint, en medische risico's voor zwangere vrouwen. Er is ook een minder gangbaar argument dat abortus leidt tot eugenetica, waarbij een zwangere vrouw ervoor kan kiezen om haar kind te aborteren als het een meisje is of waarschijnlijk wordt geboren met ernstige handicaps.

Anti-abortus-activisten gaan in op het 'slippery slope-argument' en beweren dat wanneer abortus wordt gelegaliseerd, het veel vaker voorkomt. In 1999 schatte een team van economen dat staten die abortus legaliseren het geboortecijfer met 4 tot 11 procent moesten laten dalen in vergelijking met de rest van de VS. Ze stellen echter ook dat deze vruchtbaarheidsdaling grotendeels verband hield met jonge en verarmde moeders die een geboortecijferdaling hadden dat bijna drie keer groter was dan de totale bevolking.

Evenzo ontdekte CK Meyers, een onderzoeker aan de Middlebury University, dat gelegaliseerde abortussen het aantal vrouwen dat tienermoeder werd met 34 procent en het aantal dat tienerbruiden werd met 20 procent verminderde.

Bovendien wijst onderzoek uit dat de basis van de bewering (dat gelegaliseerde abortussen gelijk staan ​​aan meer abortussen) op mondiaal niveau niet waar is. Volgens de WHO hebben landen die abortus strafbaar hebben gesteld over het algemeen een veel hoger abortuscijfer dan landen waar het legaal is. Hoewel het vermeldenswaard is dat de ongelijkheid ook te wijten is aan een hoger aantal onbedoelde zwangerschappen in ontwikkelingslanden.

Volgens Daniel Mishell, een professor aan de Universiteit van Zuid-Californië, zal het verbieden van abortus de praktijk niet stoppen zoals voordat het werd gelegaliseerd, probeerden vrouwen abortussen op te wekken met behulp van back-bondgenoottechnieken. Of het nu legaal is of niet, vrouwen zullen in wezen blijven zoeken naar manieren om zwangerschappen te beëindigen.

Bovendien, hoewel het legaliseren van abortus kan leiden tot meer abortussen in landen als de VS, zou het ook leiden tot een toename van veilige praktijken. En in ontwikkelingslanden zou een hoger aantal abortussen worden beperkt als legalisatie gepaard zou gaan met een beter beleid voor gezinsplanning.

Het volgende argument, dat vaak door religieuze leiders wordt gebruikt, heeft betrekking op het moment waarop de foetus tekenen van leven begint te vertonen. De katholieke kerk gelooft dat het leven begint bij de conceptie en dat daarom alle abortussen neerkomen op moord. Hun visie is aanzienlijk extremer dan die van andere religies. In het hindoeïsme worden acties gekozen op basis van schade en als een abortus nodig is om het leven van een moeder te redden, wordt dit getolereerd door de hindoeïstische doctrine. Islam, jaïnisme en boeddhisme volgen een vergelijkbare gedachtegang.

De reden waarom dit zo'n twistpunt is, is gedeeltelijk omdat de medische gemeenschap nog geen consensus heeft bereikt over wanneer het leven begint. Volgens een rapport in de Los Angeles Law Review zijn sommige artsen van mening dat abortus op elk moment tot de zesde maand van de zwangerschap ongestraft moet worden toegestaan, terwijl anderen geloven dat het leven begint bij de conceptie en de eed van Hippocrates aanhalen om geen kwaad te doen omdat hun reden om zich tegen de praktijk te verzetten.

Het is ook de moeite waard om het recht op leven af ​​te wegen tegen het recht op een waardig leven. Volgens de WHO hebben ongewenste baby's meer kans om te worden verwaarloosd, mishandeld of vast te zitten in cycli van armoede.

Ten slotte beweren mensen dat abortussen de fysieke en psychologische gezondheid van vrouwen kunnen schaden. Uit een in het Scandinavian Journal of Public Health gepubliceerde studie bleek dat jongvolwassen vrouwen die abortussen ondergaan „risico lopen op een volgende depressie”. Een studie in BMC Medicine sluit zich bij die mening aan en stelt dat vrouwen die een abortus ondergingen “aanzienlijk hogere” angstscores hadden dan vrouwen die dat niet deden. Daarnaast publiceerde het International Journal of Epidemiology een

die schat dat 15 procent van de miskramen in het eerste trimester wordt toegeschreven aan een voorgeschiedenis van geïnduceerde abortussen.

Uit een ander onderzoek bleek echter dat 95 procent van de vrouwen die een abortus hadden ondergaan het gevoel hadden dat dit de juiste beslissing was. week na de ingreep. Rapporten van de American Psychological Association en de John Hopkins School of Public Health concludeerden ook dat er geen verband was tussen abortussen en psychische problemen.

Vanuit een medisch perspectief, rapporteerde een studie gepubliceerd door Obstetrics and Gynecology dat minder dan een kwart van een procent van de abortussen in de VS tot ernstige gezondheidscomplicaties leidde. Het ontdekte ook dat het risico van een vrouw om te overlijden aan een abortus 0,6 op 100.000 is, terwijl het risico om te overlijden door de bevalling 14 keer hoger is.

Terwijl de vraag of abortus al dan niet moet worden gelegaliseerd, altijd een Omstreden en gevoelig punt, zijn er een aantal zaken die het beleid kunnen beïnvloeden, zoals de noodzaak om uitgebreide diensten voor gezinsplanning te bieden en adequate ondersteuning voor vrouwen die onbedoeld worden geboren.