Ik nam een ​​ritje in een zelfrijdende auto (en ging niet dood)

0
168
Ambarella

Jarenlang (tientallen jaren, als je films meetelt), zijn ons zelfrijdende auto's beloofd. U stapt in, leunt achterover en laat de auto al het rijden doen terwijl u ontspant of wat werk doet. Toen ik op CES was, heb ik een ritje gemaakt in een zelfrijdende auto, en het voelt alsof de belofte dichterbij is dan ooit. Maar nog steeds ver weg.

Je hoeft niet ver te zoeken om bedrijven te vinden die een toekomst van zelfrijdende auto's beloven. Waymo, Tesla, GM en meer werken er allemaal aan. Op een gegeven moment wilde zelfs Uber meedoen, totdat het het opgaf na een aantal rampzalige resultaten.

Maar terwijl autofabrikanten momenteel rijhulpfuncties bieden, zoals adaptieve cruisecontrol en rijstrookassistent, biedt geen enkele volledige zelfbediening (ja, zelfs Tesla's “Auto Pilot' niet). Het is zeldzaam om een ​​ritje te maken in een auto die echt zelf kan rijden, en ik greep natuurlijk de kans toen Ambarella de mogelijkheid aanbood om een ​​proefrit te maken met zijn hardware.

Inhoudsopgave

Zelfrijdend in niveaus
De zelfrijdende auto
Een ritje maken rond de Blokkeren
De auto reed als een tiener

Zelfrijdend in niveaus

Olivier Le Moal/Shutterstock.com

Voordat we ingaan op Ambarella en het rijden zelf, is het essentieel om de verschillen te kennen tussen verschillende niveaus van autonoom rijden. We verdelen het momenteel op zes manieren, van niveau nul, dat is je standaardauto zonder autonome mogelijkheden, tot niveau vijf, dat onder alle omstandigheden volledig zelf kan rijden. De meeste auto's op de weg met enige autonome capaciteiten zijn momenteel niveau twee, wat u kan helpen met functies zoals rijstrookassistent of actieve cruisecontrol. Maar op niveau twee heb je altijd je handen aan het stuur en je ogen op de weg nodig.

De heilige graal op dit moment is niveau vier zelfrijdend. Op dat niveau kan een auto volledig zelf rijden: dat wil zeggen, alle stuur-, acceleratie-, rem- en rijbeslissingen onder bepaalde omstandigheden aan. Sommige van die “voorwaarden” hangt echter af van het weer: niveau vier zal waarschijnlijk niet actief zijn als het bijvoorbeeld hard regent of sneeuwt. En je moet in een geofenced gebied zijn, maar bij heldere hemel kun je met niveau vier je handen van het stuur halen en je ogen van de weg afhouden.

Dat is de fase waarin ik een auto heb getest die alle beslissingen probeerde te nemen. Maar om juridische en veiligheidsredenen zat er wel een chauffeur achter het stuur, klaar om het over te nemen indien nodig. En zoals later bleek, zou het nodig zijn. Tweemaal. Daarover straks meer.

De zelfrijdende auto

Ambarella

Je hebt misschien gehoord van Waymo, het zelfrijdende bedrijf van Google, en je bent vrijwel zeker op de hoogte van de inspanningen van Tesla in de branche. Maar ik heb in geen van beide auto's gereden. In plaats daarvan reed ik in een sterk aangepaste auto met hardware ontworpen door Ambarella. Dit bedrijf is gespecialiseerd in beeldverwerkingsprocessors die mensen, auto's en meer kunnen identificeren.

Hoewel veel apparaten, zoals slimme camera's, die mogelijkheid beloven, vertrouwen de meeste van hen op de cloud om de taak te volbrengen. Ambarella richt zich niet op de cloud. In plaats daarvan is het gespecialiseerd in een “edge” applicatie die alle identificatie lokaal uitvoert. Door de taak lokaal uit te voeren, kan Ambarella de resultaten drastisch versnellen, wat in een rijdend voertuig ongelooflijk belangrijk is. Het bedrijf begon in dashcams en je vindt de processors in Nextbase-camera's en meer.

In het verleden waren er voor al die verwerkingen een groot aantal processors nodig, waardoor er meer resources nodig waren, zoals ruimte voor hardware, koeling en energieverbruik. Op CES 2022 onthulde Ambarella een nieuwe CV3 AI SoC (system on chip) die meer kan bereiken met minder hardware. Het bedrijf klaagt dat een enkele chip zelfrijdende taken van niveau 4 kan uitvoeren waar in het verleden meerdere chips nodig waren.

Helaas, het is te vroeg om met die hardware te testen, dus het bedrijf -rijdende auto waarin ik reed gebruikte de vorige generatie “multi-chip” systeem. Bovenop het voertuig en de zijkanten kon ik nogal wat camera's en radarsystemen zien, en aan de binnenkant bevonden zich verschillende monitoren.

Sommige van die monitoren waren in mijn voordeel; ze gaven me een beeld van wat de auto “zag” en hoe het mensen, objecten en de weg zelf identificeerde. Maar een extra monitor zag eruit als en diende als een digitale “achteruitkijkspiegel”. Het uitzicht dat het gaf leek waardevoller dan de traditionele recensiespiegel ernaast. Ik kon zien dat er meer achter ons gebeurde in de digitale versie.

Take A Ride Around The Block

Dus hoe was de rit? Wel wat kort om noodzakelijke redenen. Ik was op CES, had andere afspraken om naar toe te gaan, en Ambarella had ongetwijfeld andere journalisten die wachtten om een ​​ritje te maken. We reden min of meer een blokje om. We stopten halverwege, parkeerden en kwamen toen terug. Het was ongeveer 15 minuten rijden.

In het begin waren de monitoren een beetje moeilijk te begrijpen. Maar dat komt omdat de auto in realtime een kaart van zijn omgeving genereerde, binnen het parkeerterrein. Het kreeg snel een lay-out en ik zag gemarkeerde parkeerplaatsen, geparkeerde voertuigen, voetgangers en meer. Maar de markeringen sprongen veel rond; het was geen stabiel beeld. Toch was het interessant om te zien hoe de auto zijn gebied in kaart bracht terwijl hij reed.

Toen we de kruising bereikten om de weg op te gaan, zag de auto het samenvoegpunt, merkte het stoplicht op en gehoorzaamde. Uiteindelijk koos het ervoor om de weg op te gaan, en toen verschoof het zicht op de monitoren. Ambarella had vooraf volledige kaarten voor de weg geladen, wat het werk van de auto gemakkelijker maakte.

Terwijl we verder reden, markeerde de auto snel en nauwkeurig rijstrookscheidingen, waar het trottoir de weg, voetgangers, andere voertuigen en meer ontmoette. Het merkte kruispunten en stopplaatsen op en bepaalde wat te doen. De auto stopte op rood en ging door groen, maar het waren de randgevallen die indrukwekkend waren om te zien. Meerdere keren stopte het voertuig op een kruispunt en deed vervolgens een nieuwe vaststelling. In één geval identificeerde het correct een “no turn on red” indicator en wachtte tot het groene licht. Maar toen het legaal was, werd het rood toen er ruimte was.

Toen we de twee parkeerterreinen van bestemming bereikten, identificeerde het een lege sleuf en parkeerde zichzelf door achteruit te rijden in de ruimte. De Ambarella-crew liet me weten dat het voertuig A.I. kiest in wezen willekeurig een plek, zonder echt rijm of reden. Dat leek prima in de setting die we hebben getest, aangezien alle parkeerplaatsen redelijk dicht bij een ingang waren. Maar dat is misschien niet zo geweldig in, laten we zeggen, een supermarkt, waar de auto een locatie ver van het gebouw zou kunnen kiezen.

The Car Reed Like een tiener

Ambarella

Dus we zijn erin geslaagd om naar een andere parkeerplaats te rijden, te parkeren, dan terug te keren en weer te parkeren. En de auto navigeerde zelfs door stoplichten, straatinvoegingen en het in- of uitrijden van de hoofdweg naar de parkeerplaats. Maar je vraagt ​​je misschien af ​​hoe goed hij reed.

De beste analogie die ik kan bedenken, is dat hij het vaardigheidsniveau had van een tiener die leerde autorijden. Wat volgens mij indrukwekkend is, maar niet altijd zo voelde. Elke bocht was een beetje te krap, elke versnelling of rem was te snel. Het voelde echt als een onzekere tiener die nog steeds probeert om veilige rijstrookwisselingen en remafstanden onder de knie te krijgen. Op één uitzondering na: de parkeerklus. Om te parkeren koos de auto ervoor om een ​​driepuntsbocht uit te voeren en terug de ruimte in. En dat deed het trouwens soepel, zelfs toen een stel mensen de plek naast de bestemming van de auto verdrongen.

In theorie, als Ambarella de auto meer zelf laat rijden, zal hij steeds beter worden in wat hij doet. Andere outfits zoals Waymo geven misschien een soepeler ritje, maar ik heb er zeker niet in gereden. En om eerlijk te zijn, Amberella's primaire focus is de hardware achter zelfrijdende auto's, en alles wat ik zag suggereert dat het meer dan in staat is om de klus te klaren.

Maar ik zou nalatig zijn als ik de twee keren dat onze veiligheidschauffeur ingreep niet had vermeld. Bij de eerste gelegenheid kon ik niet met zekerheid zeggen dat de auto “falen” en ingrijpen was nodig. We reden langs de weg en een ander voertuig stopte direct voor ons uit een parkeerplaats met absoluut geen ruimte over. Die chauffeur heeft een ernstige beoordelingsfout gemaakt en we hadden ze zeker kunnen raken.

Video afspelen

Onze veiligheidschauffeur trapte meteen op de rem zodra we de auto zagen. Ik zou ook hebben; instinct neemt het gewoon over. Ik weet niet zeker of de zelfrijdende auto de mogelijkheid had om zichzelf te remmen; voor zover ik weet, probeerde het het, maar handmatige controle nam het over. Ik denk dat de chauffeur de juiste keuze heeft gemaakt, en het is zeker beter om een ​​journalist te laten schrijven: “Safety-driver nam het over voor het geval dat” dan “zelfrijdende auto stopte niet op tijd en raakten we een idiote bestuurder.”

Maar de tweede keer dat de veiligheidschauffeur op de rem trapte, was enger. Bij deze gelegenheid waren we op een kruispunt klaar om rechtsaf te slaan. We hadden een stoplicht, maar rood aanzetten mocht. De auto kroop naar voren, nogal mensachtig, in afwachting van een opening in het verkeer. Maar zo'n opening was er niet, auto's bleven komen en de zelfrijdende auto kroop steeds dichter naar het tegemoetkomende verkeer. Op een gegeven moment voelde ik de motor rommelen terwijl hij van plan was te versnellen, en het enige "gat" in het verkeer zag er niet groot genoeg uit. De veiligheidschauffeur trapte op de rem om te voorkomen dat de auto invoegde.

Een vertegenwoordiger van Ambarella die in de auto zat verzekerde me dat hij niet dacht dat we zouden proberen om in te voegen en dat het remmen waarschijnlijk onnodig, maar technisch vereist door het veiligheidsbeleid. Ik ben niet overtuigd. Het voelde alsof de auto begon te fuseren, en terwijl dat deed, remde de bestuurder (en, nogmaals, ik zou ook hebben gedaan).

Het is de moeite waard om te herhalen dat het primaire doel van Amberella niet is om de software te ontwikkelen die je auto bestuurt. Het creëert de hardware die camerabeelden omzet in bruikbare gegevens die de software kan gebruiken. Het is heel goed mogelijk dat de bedrijven waaraan Amberella zijn chips verkoopt, het beter zouden hebben gedaan. En aan het eind van de dag heb ik een ritje gemaakt in een auto die zichzelf bijna de hele reis goed heeft gereden.

Het is duidelijk dat “bijna” is niet goed genoeg om in elke auto op de markt te beginnen. En alleen al de hardwarekosten voor camera's en radars plaatsen dat soort functies op de bovenste rij van voertuigaankopen, maar ik liep nog steeds onder de indruk weg. Verdorie, ik ben weggelopen!

Als je me een paar weken geleden had gevraagd wanneer we zelfrijdende auto's van niveau vier in auto's te koop zouden zien, had ik waarschijnlijk tien of twintig jaar geantwoord. Nu zou ik tien jaar het hoogste niveau van die schatting noemen. Mogelijk al eerder. Ik kan me nu een toekomst voorstellen waarin mijn zoon nooit leert rijden: omdat de auto het leren deed.