< p>Het eerste elektrische voertuig werd eind jaren 1890 ontwikkeld en elektrische voertuigen waren tot in de jaren twintig redelijk populair. Dus wat gebeurde er? Nieuw onderzoek gepubliceerd in Nature door Lund University suggereert dat vroege elektrische infrastructuur, of een gebrek daaraan, elektrische auto's verhinderde om de 20e eeuw te winnen.
Als mensen praten over vroege elektrische auto's, hebben ze de neiging om de voertuigen te bekritiseren vanwege hun lage snelheid, slechte prestaties en hoge prijskaartje. Maar na bestudering van een database van meer dan 36.000 in Amerika gemaakte auto's, ontdekten Josef Taalbi en Hana Nielsen van de universiteit van Lund dat deze kritiek niet helemaal juist is.
“Volgens onze schattingen waren elektrische auto's in de jaren twintig goedkoper in het rijden dankzij goedkope elektriciteit.” Ze hebben misschien meer gekost dan voertuigen met een verbrandingsmotor, maar ze hadden geen dure benzine nodig en hadden minder onderhoud nodig.
Niet alleen dat, maar vroege EV's waren zo licht dat sommige modellen meer dan 50 mijl konden afleggen op een enkele lading (de beste konden meer dan 100 mijl rijden). EV's van consumentenkwaliteit waren mogelijk beperkt tot snelheden tussen 12 en 20 mph, aanzienlijk langzamer dan hun benzineslurpende equivalenten, maar bedrijven als Baker Electric hebben bewezen dat geavanceerdere EV's 60 of 100 mph konden bereiken.
Maar in de woorden van Josef Taalbi: “autofabrikanten kozen voor technologie op basis van de omstandigheden die aan het begin van de 20e eeuw heersten.” Als u bijvoorbeeld een autofabrikant zou zijn in een gebied zonder een goed elektriciteitsnet, dan zou het geen zin hebben om elektrische auto's te bouwen – uw klanten zouden ze niet kunnen gebruiken!
Volgens Hana Neilsen was "de elektriciteitsmarkt voor huishoudens niet winstgevend voor particuliere elektriciteitsproducenten" dus elektrische infrastructuur was aan het begin van de 20e eeuw niet wijdverbreid. Tegen de tijd dat de Amerikaanse regering zich sterk maakte voor elektrische infrastructuur als onderdeel van de New Deal, 'was de industrie al vastgelopen in een technologiekeuze die moeilijk te veranderen was'. Het koos auto's op gas.
Verschillende andere factoren leidden tot het falen van vroege EV's, waaronder reclamepraktijken. Elektrische auto's waren meestal gericht op vrouwen, terwijl snelle en stinkende auto's op benzine werden gebrandmerkt voor avontuurlijke mannen. Vroege EV's hadden ook problemen op onverharde wegen, een factor die (in combinatie met het ontbreken van elektrische infrastructuur), hun gebruik op lange afstand beperkte en bijdroeg aan hun genderimago.
Toch werden modellen ontworpen door Josef Taalbi en Hana Nielsen laten zien dat elektrische voertuigen de 20e eeuw hadden kunnen overleven als er 15 jaar eerder een New Deal had plaatsgevonden. Gasauto's zouden nog steeds het voordeel van snelheid en bereik hebben, maar de twee voertuigvormen hebben mogelijk naast elkaar bestaan. Een dergelijk resultaat zou de CO2-uitstoot en vervuiling in de 20e eeuw aanzienlijk hebben verminderd, en natuurlijk zou het de ontwikkeling van nieuwe batterijtechnologieën hebben versneld.
Bron: Natuur via TechXplore