Tijd doorbrengen in VR kan gevolgen hebben voor de echte wereld

0
157
Elnur/Shutterstock.com

Virtual Reality (VR) wordt steeds meer mainstream. De verkoop van headsets neemt jaarlijks toe naarmate het bedrijfsleven, de onderzoekswereld en de entertainmentwereld blijven onderzoeken wat het medium te bieden heeft. Helaas kunnen er momenten zijn dat de headset afgaat, maar stukjes van de virtuele wereld blijven hangen.

Dit kan variëren van echte fysieke verwondingen die je hebt opgelopen tijdens het vechten met virtuele tegenstanders tot vreemde, aanvankelijk verontrustende effecten op je hersenen. Dus, wat zou er kunnen gebeuren? Is het gevaarlijk? En is er iets dat je kunt doen om het te voorkomen? Laten we een paar manieren bekijken waarop VR gebruikers zowel fysiek als mentaal kan beïnvloeden.

Inhoudsopgave

De fysieke kant
De mentale kant
Dus, is dit de moeite waard om je zorgen over te maken

De fysieke kant

Facebook

VR kan echt gevaarlijk zijn. Zo gevaarlijk dat er zelfs een hele subreddit is, met de toepasselijke naam VR to ER, gewijd aan het catalogiseren van de verschillende ontmoetingen met VR-gebruikers. handen, ledematen of hoofden hebben gehad met hun muren en meubels.

Als je het op een rijtje zet, blinddoeken VR-gebruikers zichzelf en zwaaien ze wild rond. Ongelukken zijn onvermijdelijk. Ik heb een redelijk royale speelruimte, ongeveer 2 meter bij 3 meter als je het beetje armruimte boven de bank meetelt dat ik mezelf heb gegeven. En ik heb vaker muren, bureaus en diezelfde bank geraakt dan ik kan tellen.

Meestal is het echter slechts een kleine kneuzing of een reeks versleten knokkels. Het ergste dat ik heb gehad was een gebroken middenhandsbeentje, het resultaat van een rechterkruis dat, naast het vinden van de neus van mijn tegenstander, ook het deurkozijn van mijn woonkamer vond. Ik beëindigde het gevecht met linkshandig, liet mijn vrouw me naar de spoedeisende hulp brengen en bracht een paar weken door in een spalk. Al met al niet zo'n erge blessure en helemaal niet ongewoon. Andere mensen hebben niet zoveel geluk en zijn uiteindelijk gevallen; een handblessure heeft altijd de voorkeur boven een hoofdblessure.

Als je geeft om de fysieke dingen die je in de echte wereld hebt, moet je ze waarschijnlijk ook uit de buurt van de speelruimte houden. Of je zou kunnen eindigen als deze arme kerel die als eerste door een tv ging. Andere mensen verwonden is ook een mogelijkheid, dus zorg ervoor dat je iedereen met wie je samenwoont laat weten dat je geblinddoekt door een kamer zult zwaaien; niemand wil oma met een hooiboer betrappen of een klein kind met een linkse hoek laten vallen.

En natuurlijk zijn er de verschillende pijntjes die je krijgt als je fysiek actief bent. Afhankelijk van uw fysieke conditie: uw rug en voeten kunnen pijn doen als u lang opstaat, en uw nek kan pijn doen door een doos van 2 pond aan de voorkant van uw gezicht vast te binden.

Zelfs als u in goede lichamelijke conditie bent, kunt u nog steeds de vreemde pijn krijgen van het gebruik van spieren die u normaal niet gebruikt. Een van de spieren in mijn rechter onderarm doet pijn vanwege een rare beweging die ik bij een game herhaaldelijk moest doen, en games waarbij je fysiek moet hurken terwijl je sluipt, zijn een hel op je dijen.

De mentale kant

ysuel/Shutterstock.com

Dit is waar dingen raar beginnen te worden. Het VR-schermdeureffect is een redelijk goed gedocumenteerd resultaat van de huidige hardwareresolutie. Omdat vergrote versies van het scherm van een headset zo dicht bij het oog van de speler zijn, kan de speler de kleine openingen tussen de pixels van de headset zien, wat het effect geeft van het kijken naar de wereld door een hordeur.

Hoe meer iemand speelt, en hoe meer ze worden ondergedompeld, hoe minder merkbaar het effect is. Kortom, een bijna onzichtbaar gaas op het scherm is de minste van iemands zorgen wanneer een primair deel van hun hersenen denkt dat zombies hun gezicht eraf proberen te bijten. Wat het nog vreemder maakt dat dit effect je terug kan volgen naar de echte wereld.

Het overkwam me vrij vroeg in mijn liefhebberij met VR en is sindsdien niet meer echt gebeurd. Dit soort ligt halverwege tussen het nabeeldeffect en volledige palinopsie, omdat ik soms “schermdeur” zou krijgen. of “gerasterd” een paar uur na het spelen. Meestal terwijl je ontspant op de bank of in bed en je nergens echt op concentreert.

Evenzo hebben zowel de Oculus’ “Guardian Grid”—Een blauw net dat opduikt als je te dicht bij de rand van je gedefinieerde speelgebied komt—en het tunnelvisie-effect dat sommige games toevoegen om bewegingsziekte te verminderen, hebben beide volgde me terug naar de echte wereld.

Iets zorgwekkender zijn de keren dat mijn hersenen helemaal vergeten waren dat ik terug in de echte wereld was. Er was een tijd dat ik een pauze nam van een VR-sessie en met mijn vrouw in de andere kamer ging praten. Toen ik wegging, duurde het een paar seconden voordat ik me herinnerde dat ik met mijn benen moest bewegen en niet met een thumbstick. Mijn duim schoot zelfs een of twee keer in de richting die ik wilde gaan. Ironisch genoeg is dit de spiegel tegenover een van mijn eerdere VR-ongelukken waarbij ik met mijn benen bewoog en niet met een thumbstick en uiteindelijk struikelde op een nachtkastje.

Blijkbaar ben ik niet de enige die heeft geprobeerd VR-besturingselementen in de echte wereld te gebruiken. Andere gebruikers hebben geprobeerd door hekken te knippen, probeerden korte afstanden te teleporteren en waren vergeten dat ze telekinese in het echte leven niet kunnen gebruiken.

Dit kan allemaal worden toegeschreven aan het Tetris-effect. Kortom, als je veel denkkracht aan iets besteedt, zal dat ding op je hersenen drukken. Zoals veel gekke dingen, kan het ook te wijten zijn aan ouderwetse vermoeidheid.

Misschien wat prettiger is een vreemd zwevend effect dat je voelt als je gaat liggen en je ogen sluit na een VR-sessie. Sommige mensen krijgen een soortgelijk gevoel van beweging als ze rechtop staan ​​met hun ogen open, wat een minder prettige ervaring kan zijn.

Er zijn ook meldingen van mensen die niet het gevoel hebben dat hun echte handen echt zijn na een VR-sessie. Dit is een voorbeeld van de Body Transfer Illusion – iets dat je misschien ook buiten VR hebt ervaren als je ooit een wetenschapsmuseum hebt bezocht met een tentoonstelling van rubberen handillusie.

Dus, is dit de moeite waard om je zorgen over te maken

Facebook

Hoofdletsel is altijd iets om je zorgen over te maken, dus wees daar voorzichtig. Veel lichamelijke blessures kunnen waarschijnlijk worden voorkomen door voorzichtig te spelen en te zorgen voor voldoende ruimte. Het probleem is dat VR zo meeslepend is dat het voorzichtige deel gemakkelijk uit het raam kan gaan. Vandaar de video's van mensen die met kopstoten naar tv's, kerstbomen en muren vliegen. Kleine dingen zoals geschaafde knokkels genezen. De pijn verdwijnt en je lichaam heeft de neiging zich aan te passen aan de omstandigheden, dus de pijnlijke delen zullen waarschijnlijk sterker worden en meer geschikt zijn voor lange VR-sessies.

Met sommige dingen, zoals de invloed van VR op het gezichtsvermogen, we weten het niet echt. Er zijn onderzoeken gaande, vooral met betrekking tot de impact van VR op kinderen, dus het is de moeite waard om bij de fabrikanten van headsets te blijven. Voorlopig aanbevelingen voor leeftijdsbeperking.

Andere bijwerkingen zijn niet zo zorgwekkend. De effecten van reisziekte gaan vrij snel voorbij als je stopt met datgene te doen waar je ziek van werd – VR in dit geval. Symptomen zoals het zien van het hordeureffect in het echt of dat zwevende gevoel wanneer je je ogen sluit, verdwijnen meestal zodra je hersenen zichzelf herstellen. Uit persoonlijke ervaring en uit alle accounts die ik kan vinden, wen je na een paar weken aan VR. Als u een lange pauze neemt, kunnen sommige effecten terugkomen totdat u zich weer aanpast. Dus, om samen te vatten: je kunt heel erg gewond raken in VR, maar wees voorzichtig, en het zou goed moeten komen.