Nie tylko pomoc materialna: jak urządza się schronisko dla kobiet z dziećmi

Działalność charytatywna jest pod wieloma względami podobna do biznesu: musisz zrozumieć, kim są Twoi docelowi odbiorcy, jaki problem pomagasz jej rozwiązać, jak się rozwijasz i jak jesteś skuteczny. Ale są też ważne różnice – od psychologii klientów po niemożność optymalizacji niektórych procesów. Mówi o tym koordynatorka projektu Ciepły Dom Fundacji Wolontariusze Pomocy Sierotom na przykładzie schroniska dla kobiet, które nie mają gdzie opuścić szpitala położniczego z dzieckiem 0 akcji

​​ W Rosji około 2400 dzieci corocznie przebywają w szpitalach położniczych (1957 dzieci – w 2020 , 2416 dzieci – w 2019 , 2889 dzieci – w < i> 2018 ). Na podstawie doświadczeń funduszu „Wolontariusze na pomoc sierotom” , w 50-60% przypadków kobiety porzucają dziecko z powodu trudnej sytuacji życiowej – na przykład nie mają gdzie mieszkać i nie mają środków na utrzymanie dziecka. Jeśli na czas zostanie im zaoferowana pomoc, istnieje szansa, że ​​dziecko nie trafi do sierocińca.

Gdy ze szpitala położniczego nadejdzie sygnał o porzuceniu dziecka, do kobiety przychodzi psycholog z fundacji, którego zadaniem jest – pokazać, że może być wyjście z trudnej sytuacji, która teraz wydaje się beznadziejna. Od 2016 roku fundusz otrzymał 293 takie sygnały. W 166 przypadkach kobiety nie porzuciły swoich dzieci, gdy zaoferowano im konkretną pomoc.

Tymczasowe zakwaterowanie w schronisku jest jednym z rodzajów wsparcia zapewnianego przez fundację. Koordynator projektu Ciepły Dom Elena Andreeva opowiada, jak rozmieszczone są schroniska i dlaczego schronisko nie jest darmowym hostelem.

Zobacz przyczynę problemu

Wiele osób uważa, że ​​matki porzucają dzieci, ponieważ ich nie lubią i nie chcą ich wychowywać, ale najczęściej przyczyną odmowy jest brak bezpiecznego mieszkania. Oznacza to, że jeśli kobiecie zapewni się takie mieszkanie, dziecko pozostanie w rodzinie. Dlatego logiczne jest, że np. fundacja pomagająca sierotom organizuje projekt pomocy kobietom z krwią dzieci: docelowo taka pomoc również rozwiązuje problem sieroctwa.

Idź „od celu”

h2>

Schronisko nie jest schroniskiem. Nie można po prostu zapewnić tymczasowego mieszkania i mieć nadzieję, że z czasem problemy same znikną. Bez pracy psychologa, prawnika, koordynatora nie da się poradzić sobie z trudną sytuacją życiową.

W „Ciepłym Domu” nie ma ścisłych ograniczeń długości pobytu, średni okres to osiem miesięcy, a to całkiem sporo. Kobiety opuszczają nasz ośrodek dopiero po zakończeniu planu pracy na wyjście z trudnej sytuacji życiowej. Plan ten opracowujemy wspólnie z kobietą zaraz po tym, jak do nas przyszła.

Pytamy ją, jak widzi swoje życie: wynajęte mieszkanie, powrót do domu. Plan może się zmienić, ale ważne jest, abyśmy od razu omówili, że pobyt w ośrodku jest tymczasowy i musimy zdecydować, gdzie będzie mieszkać po jej wyjeździe. Od razu mówimy, że w razie potrzeby zapłacimy jej za pierwszy miesiąc, kiedy znajdzie wynajęte mieszkanie. Niektóre z naszych mam nadal mieszkają razem po „Ciepłym Domu”, aby łatwiej było wynająć pokój lub mieszkanie.

Określ zadania (nawet te, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka)

< p> Wszystkie kobiety szukające pomocy łączy fakt, że w tej chwili nie mają dokąd pójść ze swoim dzieckiem. Ale jeśli będziesz kopać głębiej, to każdy ma swoje własne problemy i każdy potrzebuje indywidualnego podejścia.

Na przykład, jeśli kobieta jest obywatelką Rosji, która z jakiegoś powodu nie ma mieszkania lub powrót do niego jest niebezpieczny, to po ukończeniu “Ciepłego Domu” pomagamy jej opłacić czynsz przez pierwszy miesiąc. A w ciągu trzech miesięcy wysyłamy jej paczki ze wszystkim, czego potrzebuje: artykuły higieniczne, ubranka dla dzieci, pieluchy, żywność. Stopniowo zmniejszamy pomoc, aby nie okazało się, że nagle zostaje sama.

Jeśli kobieta jest imigrantką, musisz pomóc jej zapłacić za usługi medyczne, ponieważ nie ma polisy. Innym obszarem pracy jest przywracanie relacji z bliskimi, którzy z różnych powodów mogą odwrócić się plecami do dziewczynki po jej urodzeniu. Kiedy rodzina jest gotowa przyjąć ją z dzieckiem w domu, sporządzamy dokumenty podróży i kupujemy bilety. Jeśli kobieta nie może wrócić do domu i zostaje w Rosji, tak jak w pierwszym przypadku pomagamy jej w opłaceniu mieszkania i wysyłaniu paczek.

W razie potrzeby angażujemy prawnika, który pomaga w wydawaniu świadczeń i świadczeń , odzyskać dokumenty, towarzyszyć w sądzie.

Rozważ znaczenie psychologii

Ważną częścią pracy schroniska jest pomoc psychologiczna.

Psychologowie w zespole funduszu mają doświadczenie w pracy z osobami w różnych sytuacjach życiowych: absolwentami placówek dziecięcych, ofiarami przemocy w rodzinie, osobami niepełnosprawnymi umysłowo. Doświadczenie z różnymi rodzajami traumy jest bardzo ważne, aby nie zaszkodzić.

Pracujemy w dwóch kierunkach: z osobistą historią samej matki oraz relacjami rodzic-dziecko. Kobieta mogła doświadczyć przemocy w dzieciństwie i po prostu nie wie, jak inaczej się porozumieć. Pomagamy jej nauczyć się innych metod wychowawczych, które są ważne dla zapobiegania krzywdzeniu dzieci w przyszłości.

Kontrola, a nie tłumienie: jak ograniczyć gniew rodziców

Oblicz swoje mocne strony i możliwości

Jednym z pierwszych kroków jest zrozumienie związanych z tym kosztów. Czy wynajmujesz dom, czy masz już jakiś lokal; ile będą kosztować rachunki za media; czy kupisz meble lub będziesz mieć sponsora, który może w tym pomóc; czy kupisz ubrania lub zorganizujesz zbiórkę za pośrednictwem wolontariuszy; czy dostarczysz żywność.

Źródłami finansowania mogą być:

• pomoc niefinansowa od osób fizycznych i firm handlowych: żywność dla niemowląt, pieluchy, chemia gospodarcza , meble, odzież;
• granty i darowizny od organizacji publicznych i prywatnych, a także osób fizycznych.

W niektórych schroniskach kobiety płacą część diety. To też jest normalna historia, ale wtedy wszyscy muszą być na równych prawach. Niektóre z naszych matek nigdy nie otrzymają świadczeń, ponieważ są obcokrajowcami. Dlatego ta opcja nie jest dla nas odpowiednia.

W oparciu o wymagane koszty i dostępne zasoby będziesz w stanie określić wielkość schroniska: ile osób możesz pomóc i ile osób będzie stanowić personel. Koszty rosną wykładniczo: im większe schronisko, tym więcej uwagi potrzebuje każda matka i dziecko, a to zawsze jest zasobami pracowników. Musisz znaleźć równowagę między ich liczbą a liczbą rodzin, którym uda im się pomóc.

W naszym ośrodku może mieszkać jednocześnie sześć matek z dziećmi. Na rodzinę wydajemy miesięcznie 67 000 rubli (w tym wynajem domu, praca pracowników, usługi medyczne i pełne wsparcie: żywność dla mamy i dziecka, ubrania, środki higieniczne). Planujemy przeskalować schronisko do 12 lub 16 rodzin, ale wtedy personel będzie musiał zostać poszerzony, w przeciwnym razie nie będziemy w stanie zapewnić indywidualnego podejścia do udzielania pomocy.

Nie próbować pomagać wszystkim (to niemożliwe)

Ważne jest, aby natychmiast ustalić, komu z jakiegoś powodu nie możesz pomóc.

Na przykład nie akceptujemy teraz kobiet, które próbują uciec przed agresorem, ponieważ po prostu nie będziemy chronić ani jej, ani innych mieszkańców. Nie mamy zabezpieczenia, a dla nas jest to ograniczenie wstępu. Chociaż większość kobiet, którym pomagamy, doświadczyło w przeszłości przemocy. Drugim ograniczeniem jest to, że możemy przyjąć tylko matki z dziećmi poniżej pierwszego roku życia, ponieważ w wynajmowanym przez nas domu nie ma warunków dla starszych dzieci. Trzecim ograniczeniem jest to, że w momencie, gdy kobieta zwraca się do nas o pomoc, nie powinna brać narkotyków i pić alkoholu.

Tworzenie tabeli kadrowej

Koordynator sporządza plan za wyjście z trudnej sytuacji życiowej i prowadzi wszystkie sprawy.

Psycholog pracuje z osobistą historią matki i relacjami rodzic-dziecko. Jeśli w schronisku przebywają dzieci poniżej siódmego roku życia, może być potrzebny psycholog dziecięcy. Wszystkie nasze dzieci są małe, więc nie ma takiej potrzeby.

W niektórych schroniskach jest niania lub pracownik socjalny – zastępują ich nasi administratorzy. To pracownicy, którzy przebywają w „Ciepłym Domu” przez całą dobę. Kiedy projekt się rozpoczął, nie było administratorów, a wśród kobiet było wiele konfliktów. Aby tego uniknąć, musisz mieć pracownika 24/7.

W schronisku potrzebny jest prawnik, ale niekoniecznie w pełnym wymiarze godzin. Może to być wolontariusz lub pracownik zaangażowany w inne projekty fundacji. Prawnik odwiedza nas dwa lub trzy razy w miesiącu.

Jeśli planujesz nieść pomoc imigrantkom, możesz potrzebować tłumacza. Mamy wolontariuszy, którzy pomagają, jeśli matka nie mówi po rosyjsku.

Jak były uchodźca ożywia rosyjską wioskę, wykorzystując wiedzę o zarządzaniu konfliktami i zasadach polityki kulturalnej < /b>