Właściciele dużych fortun powinni mieć prawo do przekazywania swoich zagranicznych środków osobistych do specjalnych regionów administracyjnych Rosji, według partnerów kancelarii Jegorow Puginsky Afanasiev and Partners Dmitrij Afanasyev i Denis Arkhipov. W ciągu najbliższych pięciu do dziesięciu lat kwestie ciągłości działania w Rosji staną się głównym celem większości dużych właścicieli kapitału 0 akcji
Zmierzch cyklu życia tych, którzy stworzyli swój biznes na ruinach ZSRR, jest już niedaleko. Do tej pory duży kapitał prywatny w Rosji, z nielicznymi wyjątkami, znajdował się w rękach pierwszego pokolenia właścicieli. Jednocześnie większość potencjalnych spadkobierców nie ma wystarczającej wiedzy i doświadczenia, aby wziąć odpowiedzialność za cały biznes. Powody są różne: spadkobiercy albo nie zajmują się bezpośrednim zarządzaniem majątkiem i nie chcą tego robić, albo nie mają wystarczającej charyzmy założycieli, by we właściwym czasie zająć stanowisko kierownicze.
Najbogatsi spadkobiercy rosyjskich miliarderów – 2021. Ranking Forbesa
Jak pokazuje praktyka, potrzeba przedsiębiorców, aby firma była dziedziczona „w locie” i nie przestała istnieć jako całość po śmierci jej założyciela, jest bardzo duża. Dlatego dojrzała kwestia konieczności wprowadzenia do obiegu rosyjskiego środków dożywotnich (osobistych), które stałyby się godnym odpowiednikiem struktur zagranicznych, takich jak trusty, tworzone w celu efektywnego zarządzania majątkiem i przekazywania go przyszłym pokoleniom.
Rozwiązanie tego problemu ma podpisana przez Prezydenta ustawa „O zmianie części pierwszej i trzeciej kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej (o środkach osobistych)”. Przewiduje on wprowadzenie do obiegu cywilnego konstrukcji funduszy osobistych (dożywotnich), co pozwoli właścicielom kapitału w ciągu życia konsolidować majątek tak, aby znajdował się pod profesjonalnym zarządem, a wyznaczeni spadkobiercy (lub członkowie rodziny w ciągu życia założyciel) otrzymywałby dochód z inwestycji („wynajmu”) z zarządzania pieniędzmi.
Ciągłe monitorowanie
Jaka jest praktyczna zaleta tego projektu? Po pierwsze, pozwala na rozwiązanie ważnego problemu – uniknięcie przerwy w zarządzaniu firmą, która jest nieunikniona w przypadku, często nagłej, śmierci właściciela. Taka przerwa może trwać bardzo długo – nawet do kilku lat – zwłaszcza jeśli między spadkobiercami powstaną spory o podział majątku. Próżnia menedżerska, podwójna władza i walka o kontrolę mogą zniszczyć każde odnoszące sukcesy przedsięwzięcie. Zapisana w Kodeksie cywilnym struktura funduszu spadkowego, który może powstać dopiero po śmierci spadkodawcy, w rzeczywistości nie usuwa tego problemu. Od momentu otwarcia spadku do zarejestrowania funduszu spadkowego upływa znaczny okres (do dwóch do trzech miesięcy), w którym przedsiębiorstwo pozostaje bez zarządu przez spadkobierców.
Po drugie, w praktyce przy tworzeniu zarówno komercyjnych, jak i niekomercyjnych organizacji często popełniane są błędy prawne lub zarządcze, w wyniku których działalność takich organizacji staje się praktycznie niemożliwa. W przypadku „pośmiertnego” funduszu spadkowego naprawienie takich błędów będzie prawie niemożliwe. W efekcie majątek zostanie przeniesiony na spadkobierców na zasadach ogólnych, które nie są przeznaczone do dziedziczenia przedsiębiorstwa.
Zmarły Andriej Trubnikow może mieć dwóch nowych spadkobierców: jak zmieni się układ sił w walce o Natura Siberica
Z osobistym funduszem, który powstaje za życia założyciela, sytuacja jest zupełnie inna. Jego założyciel może dostosowywać statut funduszu osobowego, warunki jego zarządzania i inne dokumenty wewnętrzne w celu korygowania problemów zidentyfikowanych w toku bieżącej działalności funduszu. Taki założyciel ma realną okazję sprawdzić, jak wszystko będzie działać po jego śmierci.
Po trzecie, wykorzystanie osobistego funduszu pomaga chronić dobro fundatora przed marnotrawstwem, niekompetencją i konfliktami wśród spadkobierców. W praktyce światowej często zdarzają się przypadki, gdy spadkobiercy, którzy nie są gotowi na zarządzanie dużym kapitałem, tracą wszystko, co zarobił spadkodawca. I odwrotnie: istnieją przykłady trustów utworzonych ponad 100 lat temu, które nie tylko zachowały bogactwo, ale także je powiększyły (fundusze Rothschild, Rockefeller).
Aby uniknąć takich scenariuszy, właściciel kapitału może skonsolidować należące do niego aktywa na podstawie osobistego funduszu zarządzanego przez profesjonalistów, aw swoich wewnętrznych dokumentach szczegółowo określić warunki przekazania swojego majątku beneficjentom funduszu. Warunki te mogą być stymulujące, nagradzające spadkobierców za sukcesy zawodowe i inne w życiu.
Fundusze specjalne
Praktyczne znaczenie pojawienia się w Kodeksie cywilnym budowy funduszu osobowego jest trudne do przecenienia. Nie rozwiązuje jednak niektórych problemów związanych z dziedziczeniem kapitału. Dlatego Ministerstwo Rozwoju przy naszym udziale opracowało projekt ustawy o doprecyzowaniu regulacji międzynarodowych funduszy osobistych, który jest obecnie przygotowywany do przedłożenia Dumie Państwowej. Umożliwia osobom fizycznym utworzenie międzynarodowego funduszu osobistego w specjalnych regionach administracyjnych (Kaliningrad i Russky Island we Władywostoku), a także możliwość ponownego zamieszkania (przeniesienia z innej jurysdykcji) zagranicznych środków osobistych tam przy zachowaniu ich obecnej struktury korporacyjnej i zastosowaniu zagranicznych prawo do nich co najmniej do 1 września 2031 r.
„Ojciec powiedział:„ Pozbądź się akcji według własnego uznania ”: Anton Fedun o swoich udziałach w Lukoil i nowych pomysłach na biznes
W porównaniu z zwykłych środków osobistych ustalono podwyższony próg majątkowy dla funduszy międzynarodowych: wartość aktywów funduszu lub aktywów, które zostaną przekazane funduszowi przez jego założyciela, musi wynosić co najmniej 500 milionów rubli (w zwykłym funduszu osobistym jest to co najmniej 100 milionów rubli).
< p>Głównym celem tej ustawy jest stworzenie warunków do zwrotu kapitału pod rosyjską jurysdykcję przy zachowaniu ugruntowanej struktury zarządzania, za którą biznesmeni wyjeżdżali wcześniej na Zachód. Jest to szczególnie widoczne w obliczu rosnącej presji sankcji na rosyjski biznes. Kiedy fundusz „przenosi się” do Rosji, jego rzeczywisty właściciel (osoba fizyczna) zostanie ujawniony jako założyciel międzynarodowego funduszu osobistego, co zapewni niezbędną przejrzystość i kontrolę ze strony państwa.
Podwójny podatek
Jednocześnie konstrukcje funduszu osobistego i międzynarodowego mogą nie upowszechnić się w praktyce, jeśli niektóre kwestie podatkowe nie zostaną rozwiązane.
Po pierwsze, konieczne jest wyeliminowanie istniejącego podwójnego opodatkowania dochodów funduszy osobistych: najpierw na poziomie funduszu, a następnie na poziomie beneficjentów (beneficjentów) przy podziale dochodów na ich korzyść, a po drugie, aby zrównać system podatku dochodowego funduszu osobistego z systemem podatku dochodowego od osób fizycznych.
Niezbędne jest rozwiązanie problemu z podatkiem wynikającym z podziału kapitału początkowego (majątku) funduszu na rzecz beneficjentów. Jak wiadomo, w przypadku dziedziczenia w porządku ogólnym podatek dochodowy od osób fizycznych nie jest pobierany. W przypadku wykorzystania funduszu osobistego majątek (kapitał początkowy) przekazany przez niego na rzecz beneficjentów będzie opodatkowany w rękach beneficjentów jako inny dochód, bez żadnych korzyści.
Proponowane zmiany w Ordynacji podatkowej sprawią, że wybór właściciela kapitału na rzecz przeniesienia aktywów do funduszu osobistego będzie neutralny podatkowo w porównaniu z tradycyjnymi mechanizmami posiadania i dziedziczenia kapitału. Rosyjskie prawo.
Jeśli reforma przepisów dotyczących funduszy osobistych zostanie zakończona, właściciele firm w końcu otrzymają konkurencyjny zestaw narzędzi prawnych i system podatkowy, które skutecznie przeniosą ich majątek w drodze dziedziczenia, pozostając w Jurysdykcja rosyjska.
Opinia redakcji może nie pokrywać się z punktem widzenia autorów