Begunstigden wachten op een dosis Covid-19-vaccin in een overheidsziekenhuis in Krishnagiri, maandag 14 juni 2021. (PTI-foto)
Gulabo legde haar hoofd op mijn schoot en smeekte: “Bhaiyaji, mujhe bacha lo!” (Broeder, red me alstublieft!), en kort daarna blies ze haar laatste adem uit. Nog maar twee dagen geleden had ik haar en haar familie bevrijd van intergenerationele slavernij in een steenoven in Mahendragarh, Haryana. Ze stierf aan ernstige tuberculose en ondervoeding. Overmand door woede en verdriet nadat ik Gulabo's lichaam had gecremeerd, liep ik de weg op tot ik de kamer bereikte van de voormalige senior rechter van het Hooggerechtshof van India, rechter PN Bhagwati.
Twee jaar na deze ontmoeting , heeft het historische gerechtelijk bevel van 1984 in Bandhua Mukti Morcha v. Union of India vastgesteld dat met betrekking tot werknemers het grondwettelijke recht op leven ook het recht op gezondheid omvat. In die tijd was ik algemeen secretaris van Bandhua Mukti Morcha. Rechter Bhagwati was ontroerd door de benarde situatie van Gulabo en vele anderen in situaties die vergelijkbaar waren met slavernij, en bracht de beperkingen van de gezondheidszorgstelsels van het land aan het licht om de armsten te dienen.
Deze realiteit is vandaag de dag grimmiger. Veertig jaar na Gulabo sterven nog steeds ontelbare kinderen door gebrek aan gezondheidszorg. Te midden van de pandemie legden de uitzinnige kreten om zuurstof, ziekenhuisbedden, medicijnen en zelfs een plek om hun eigen te cremeren bloot dat we er niet in zijn geslaagd onze waardigheid in leven en dood te vergroten. Voeg dit toe aan het verlies van inkomen, schulden, voedselonzekerheid en analfabetisme. Dat is de situatie van vele families in India vandaag. Dat gezegd hebbende, is het grootste verlies het vertrouwen van mensen in het vermogen van het gezondheidszorgsysteem van het land om hen te beschermen. Het is de primaire verantwoordelijkheid van gekozen vertegenwoordigers om dit geloof te herstellen.
https://images.indianexpress.com/2020/08/1×1.png
Het recht op gelijkheid gegarandeerd door artikel 15 handhaaft non-discriminatie op basis van religie, ras, kaste, geslacht, geboorteplaats, enz. De sombere investering in de volksgezondheid gedurende decennia heeft gezondheidszorg echter tot een voorrecht gemaakt voor enkelen. Het grondwettelijke recht op gezondheid is van cruciaal belang voor het doorbreken van discriminerende structuren die anders de ongelijkheid op alle terreinen van het leven zullen voortzetten, inclusief onderwijs, kansen, rijkdom en sociale mobiliteit.
De rechterlijke interpretatie van het recht op leven en vrijheid op grond van artikel 21 in verschillende arresten als inclusief gezondheid was cruciaal, maar heeft zijn beperkingen. De universele toegang tot gezondheidszorg is nu even haalbaar als onmisbaar. De rechten van mensen staan niet stil en moeten mee evolueren met het land. Ayushman Bharat is een ambitieus plan met een groot potentieel, maar er is een verschil tussen een ontwikkelingsmodel voor rechten en een dienstverleningsmodel. Als gezondheid een grondrecht is, zal het een ruggengraat geven aan het hele gezondheidsecosysteem, artsen en gezondheidswerkers machtigen en zorgen voor transparantie, inclusiviteit en verantwoordelijkheid. Bovendien zal het de weg vrijmaken voor speciale wetgeving, capabele instellingen, verhoogde budgetten, medische opleiding en onderzoek, welzijn en preventie, en het bereiken van diensten; daardoor een enorm vertrouwen en positiviteit bij de burgers wekken.
Ook het recht op onderwijs werd lang gehandhaafd als een impliciet onderdeel van het recht op leven vóór de grondwetswijziging die het als op zichzelf staand fundamenteel recht stelde. Nu is het inschrijvingspercentage op de basisschool meer dan 95 procent, een doelstelling die 15 jaar geleden onmogelijk werd geacht. Hoewel er nog veel te bereiken valt op het gebied van onderwijskwaliteit, leerresultaten, infrastructuur, lerarenopleiding en sociale gelijkheid, is de vooruitgang meetbaar. Als het echter om gezondheidszorg gaat, gaan hele levensreddende gezinnen verloren als zelfs maar één lid ernstig ziek wordt. Dit is onaanvaardbaar.
We hebben een fundamentele verandering nodig in onze benadering van gezondheidszorg. In plaats van het te zien als uitgaven, moeten we het zien als een investering met een hoog rendement die de toekomstige contante kosten aanzienlijk kan verlagen en ook de output kan verhogen. Het bewijs ligt voor ons vandaag. Terwijl we ons inspannen om een monumentale gezondheidscrisis het hoofd te bieden met een afbrokkelend gezondheidszorgsysteem, zijn we getuige van de ernstige economische impact ervan. Als het huidige zorgmodel niet verandert, lopen we het risico dat onze kinderen in dezelfde situatie terechtkomen.
Ons collectieve lijden kan worden vertaald in langdurige verandering. In de afgelopen weken heb ik geschreven om de premier en elk parlementslid aan te sporen deze aanbeveling in overweging te nemen. Veel parlementsleden zijn eensgezind naar voren gekomen. De universele toegang tot gezondheidszorg is nu even haalbaar als onmisbaar.
Dit is het moment voor een grondwetswijziging om van gezondheid een grondrecht te maken. India staat voor een beslissend moment in zijn geschiedenis en onze kinderen zullen vandaag de prijs betalen voor onze keuzes. Op dit punt moet ik denken aan Gandhiji's talisman: “Als je twijfelt, of wanneer het zelf je teveel wordt, pas dan de volgende test toe. Denk aan het gezicht van de armste en zwakste man (vrouw) die je misschien hebt gezien, en vraag jezelf af of de stap die je overweegt hem (haar) van enig nut zal zijn.” Laat dit onze leidraad zijn.
De schrijver is een Nobelprijswinnaar
- De website van Indian Express is GROEN beoordeeld vanwege zijn geloofwaardigheid en betrouwbaarheid door Newsguard, een wereldwijde service die nieuwsbronnen beoordeelt op hun journalistieke normen.
