De behoefte aan hulp en ondersteuning die specifiek is voor huishoudelijk personeel kan niet langer buitenspel worden gezet. (Bestand)
Geschreven door Shruti Batra, Nandita Bhatt en Nitya Sriram
“Didi, hum toh apni kamayi se ghar chalate the, ab lag raha hai bheek maang rahe hain (zuster, we runden vroeger het huis met ons inkomen. Maar nu voelt het alsof we zijn gereduceerd tot bedelen)”, zegt een huishoudster strandde in de tweede golf nadat ze haar baan verloor met weinig tot geen spaargeld en een exponentiële toename van het risico om Covid-19 op te lopen. Een nieuwe golf van angst greep gemeenschappen van vrouwen in de informele sector, inclusief huishoudelijk personeel (DW's), rond India toen staten terugkeerden naar de lockdown-omstandigheden. De bijna volledige ineenstorting van het gezondheidszorgsysteem en het tekort aan zuurstof, IC-apparatuur, plasma en zelfs crematoria hebben ieders aandacht vergen. De behoeften en rechten van vrouwen in de informele sector worden niet erkend en er wordt niet voor gezorgd.
De lockdown veroorzaakte ernstige economische nood onder DW's, die nog steeds niet volledig zijn hersteld van de impact van vorig jaar. DW's uit delen van Delhi waar Jagori werkt, wanhoopt bij gebrek aan geld om huur te betalen of zelfs rantsoen te kopen. “We zijn bang dat ze deze keer meer geld moeten lenen, maar hoeveel vrouwen hebben familieleden die hun geld blijven lenen? DW's zullen moeten lenen van particuliere geldschieters en de rentetarieven kunnen deze keer veel hoger zijn, wat de last van bestaande leningen zal vergroten”, merkt het Covid Relief Team van de organisatie op.
https://images.indianexpress.com /2020/08/1×1.png
Maatregelen voor sociale zekerheid voor DW's zijn op dit moment uiterst kritisch. Op grond van de Unorganized Workers Social Security Act (UWSSA) 2008 hebben deelstaatregeringen het mandaat om welzijnsraden op te richten, alle werknemers te registreren (inclusief DW's) en socialezekerheidsregelingen op te stellen/te melden. Ondanks een aanwijzing van het Hooggerechtshof van 2017, moet de regering van Delhi echter nog een welzijnsraad vormen. De door het Centrum ingevoerde Wet op de Sociale Zekerheid 2020 heeft ook DW's van zijn werkingssfeer uitgesloten. Dientengevolge blijven DW's buiten de reikwijdte van socialezekerheidsregelingen van de overheid.
Gebrek aan gegevens wordt vaak aangehaald als excuus voor niet-registratie van DW's. Records die bestaan in mechanismen zoals politieverificatieformulieren, welzijnsverenigingen van ingezetenen, vakbondslidmaatschappen of brieven van uitzendbureaus/maatschappelijke organisaties zijn tot dusver echter ongebruikt gebleven.
Moet meningen lezen
Click hier voor meer
De regering van Delhi heeft hulpregelingen aangekondigd, waaronder gratis rantsoen voor houders van een rantsoenkaart, e-coupons voor houders van een niet-rantsoenkaart en regelingen voor gezinnen die iemand hebben verloren als gevolg van Covid-19. Er zijn ook hulpaankondigingen gedaan voor bouwvakkers en autoriksja- en taxichauffeurs. De regering van Haryana biedt medische hulp en verzekeringen aan voor door Covid-19 getroffen gezinnen die onder de armoedegrens leven. Specifieke maatregelen ter ondersteuning van DW's zijn echter opvallend afwezig.
Hoewel de markten zijn begonnen te openen en de bouw weer zal aantrekken, zullen veel particuliere woningen DW's waarschijnlijk niet zo snel weer aan het werk roepen. Dit in een tijd waarin honger een grote uitdaging is. “Er zijn geen door de staat gerunde gemeenschapskeukens en tiffin-centra zijn onbereikbaar. Rantsoenwinkels in gemeenschappen zijn gesloten. De vrouwen die besmet zijn met Covid hebben geen kracht om te koken”, zegt Anita Kapoor, oprichter van Shaheri Mahila Kamgar Union.
DW's deelden hun gebrek aan toegang tot maternale, prenatale en postnatale gezondheidsdiensten. Opgesloten in hun huizen, meldden sommigen ook een verhoogd risico op huiselijk geweld.
Voor verschillende DW's is de situatie anders dan vorig jaar. Er zijn geen verboden/circulaires door Resident Welfare Associations (RWA's) in Delhi-NCR die DW's beperken om naar hun werk te gaan. In feite heeft de staatsautoriteit voor rampenbeheer, de regering van Haryana, een bevel uitgevaardigd waardoor DW's en andere zorgverleners tijdens de afsluitingsperiode mogen werken.
Maar dit alles heeft de situatie voor velen van hen niet beter gemaakt. Uit anekdotisch bewijs verzameld door MFF blijkt dat sommige DW's worden opgeroepen om in huizen te werken met Covid-positieve patiënten. Tegelijkertijd hebben DW's die met MFK werken, gedeeld dat stigma en discriminatie meer uitgesproken zijn dan de vorige keer. De term “Covid Super Spreaders” wordt gebruikt om DW's te beschrijven, waardoor werkgevers op dit moment hun ondersteuning intrekken. “In Gurgaon duwen sommige gezinnen parttime DW's om fulltime te werken”, zegt Elizabeth Khumallambam, oprichter van Community for Social Change and Development, eraan toevoegend dat degenen die weigeren van hun baan worden ontslagen.
De druk op DW's om zich te laten testen is toegenomen omdat werkgevers bang zijn voor infectie, maar de toegang van DW's tot Covid-19-testfaciliteiten is ernstig beperkt. Angst voor discriminatie en baanverlies zijn slechts een deel van de reden. Betaalbaarheid en toegang tot afgelegen testcentra zijn grotere zorgen. Zelfs tegen gemaximeerde tarieven zijn testen een luxe.
“Aath sau rupay lagta hai test karvane ka. Humari mevrouw ne kaha hum sabko test karvana padega. Test karvayenge toh khaayaenge kya? (Het kost Rs 800 om getest te worden. Mijn werkgever heeft het verplicht gesteld voor mij en mijn gezin. Als we geld uitgeven aan tests, hoe gaan we dan eten?)”, zegt een DW uit Gurgaon.
Vaccinaties halen vereist een online registratie en de meeste DW's hebben geen smartphones of vinden het online proces ingewikkeld. Drive-through-vaccinaties in winkelcentra of parkeerplaatsen zijn geen plekken waar ze vaak komen.
De behoefte aan opvang en ondersteuning specifiek voor DW's kan niet langer buitenspel worden gezet. Vaccinaties voor de deur en erkenning van DW's als essentiële/eerstelijnswerkers is niet onderhandelbaar. Ondersteuning van vervoer en door RWA geleide initiatieven om vaccinaties op te voeren, moeten worden gepland. Bovendien moeten DW's een onvoorwaardelijke contante overdracht van Rs 7.500 per maand gedurende ten minste drie maanden krijgen, en er moeten ook onmiddellijke hulppakketten met voedsel en andere essentiële items zoals sanitaire producten en condooms worden verstrekt.
Mohalla-klinieken moeten onmiddellijk functioneel worden gemaakt om openbare gezondheidszorg te bieden (inclusief essentiële medicijnen en toegang tot artsen) voor niet-Covid-behoeften en voor informatie en verwijzing voor testen en ziekenhuisopname voor Covid-zorg. Er moeten dagopvangfaciliteiten voor kinderen van DW's en verbindingen met lokale ICDS-centra worden opgezet en toegankelijk worden gemaakt. Het belangrijkste is dat werkgevers, RWA's en de overheid samen moeten komen om DW's te ondersteunen met end-to-end Covid-zorg – te beginnen met het delen van informatie, verwijzingen voor testen en ondersteuning bij ziekenhuisopname indien nodig. Bekijk hier meer eisen.
De schrijvers zijn verbonden aan de Jagori en Martha Farrell Foundation en vertegenwoordigen het Network for the Rights and Voices of Domestic Workers in Delhi-NCR, een coalitie van 17 organisaties, met een bereik van meer dan 15.000 vrouwelijke huishoudelijk werkers op meer dan 70 locaties in Delhi-NCR.
- De website van Indian Express is GROEN beoordeeld vanwege zijn geloofwaardigheid en betrouwbaarheid door Newsguard, een wereldwijde service die nieuwsbronnen beoordeelt op hun journalistieke normen.
