Hoewel elk merk dit anders zal uitvoeren, moeten we beginnen met een collectieve mentaliteitsverandering over technologie, een die ons in staat stelt te doen waar we goed in zijn, niet te vervangen wat we doen. (PTI Photo)
Geschreven door Sameer Seth
Onlangs hebben we met veel plezier een televisieprogramma bezocht dat bijna twee decennia geleden tot onze collectieve verbeelding sprak. De reden waarom Friends zo velen van ons verslaafd maakte, was vanwege de versie van het leven die het creëerde – een versie die we allemaal wilden. Voor mij vielen de scènes in Central Perk altijd op. Omringd zijn door vrienden, eindeloze kopjes koffie drinken en brutaal lachen leek magisch.
Voor velen zijn onze dierbaarste herinneringen nauw verbonden met en gecreëerd in onze favoriete eetgelegenheden. Deze restaurants bestonden om ons te verwennen en te entertainen.
https://images.indianexpress.com/2020/08/1×1.png
Wat nog belangrijker is, ze gaven ons een gevoel van gemeenschap. Hoe goed voelt het om je buurtplek te betreden, waar iedereen, van de gastheer tot de chef-kok, je kent en precies weet hoe je je drankje wilt. Voor mij, gin en frisdrank met een scheutje tonic en limoen, bedankt.
Voor velen van ons was het creëren van dit gemeenschapsgevoel de reden om in de restaurantbusiness te stappen. De laatste 15 maanden hebben echter het spreekwoordelijke kleed onder onze voeten uitgetrokken. We hadden moeite om de lichten aan te houden. Hoewel het pijn doet om het toe te geven, is de terugkeer van restaurants zoals we ze kenden en liefhadden nog een tijdje weg. Wanneer restaurants weer opduiken, zal het speelveld dramatisch anders zijn, voor altijd veranderd door de pandemie.
De vraag: hoe overleven we niet alleen in deze nieuwe wereld, maar beginnen we ook echt weer te gedijen?< /p>
Het antwoord: bekijk opnieuw waarom we graag naar restaurants gaan en begrijp hoe we dat gemeenschapsgevoel kunnen creëren wanneer de hele eetervaring buiten het restaurant plaatsvindt.
Hoe doen we dit?
We 'worden digitaal'.
'Digitaal worden' begon met de dringende noodzaak om te overleven. Toen de pandemie begon, moesten we het eten en de restaurantervaring bij de mensen voor de deur krijgen.
Van bezorg- en maaltijdpakketten tot online lessen en voedselproducten, we hebben al het mogelijke geprobeerd en blijven het proberen. Wat betekent 'digitaal zijn' als we willen gedijen en niet alleen willen overleven? Dit is waar het terugbrengen van een gemeenschapsgevoel het je ne sais quoi zou kunnen zijn dat we nodig hebben om verder te gaan dan overleven.
Ooit hadden restaurants de volledige controle over en waren ze verantwoordelijk voor de ervaring van hun gasten. Gasten belden, bezochten, aten, betaalden en herinnerden zich hopelijk hun ervaring. Sociale media, apps, bezorgdiensten, betalingsproviders, enz. hebben de branche veranderd. Bij elke interactie – verkennen, dineren, bestellen, bezorgen – zijn meerdere serviceproviders betrokken. Elk van hen komt met hun doelstellingen, prioriteiten en systemen. In deze nieuwe structuur moeten we ons afvragen: van wie is de relatie met de gast? En wie bouwt aan het gemeenschapsgevoel?
We hebben het plezier en de verantwoordelijkheid ingeruild om een complete ervaring te leveren in ruil voor toegang, gegevens, gemak en efficiëntie. We moeten leren technologie te gebruiken om onze relaties met onze gasten te verdiepen, in plaats van deze te verdunnen. In een steeds meer gefragmenteerd ecosysteem kunnen we 'digitaal' zijn om gepersonaliseerde, moeiteloze en vertrouwde ervaringen te leveren – in plaats van ons alleen te concentreren op gemak.
Als industrie zijn we ongelooflijk inventief en technologie zou innovatie verder kunnen stimuleren. Hoewel elk merk dit anders zal uitvoeren, moeten we beginnen met een collectieve mentaliteitsverandering over technologie, een die ons in staat stelt te doen waar we goed in zijn, niet te vervangen wat we doen.
Terwijl we ontwerpen voor de toekomst , moeten we twee dingen onthouden. Ten eerste zijn mensen niet alleen 'klant-ID's' naar wie voedsel snel moet worden verzonden. We moeten verder gaan dan de transactie en opnieuw de dialoog met gasten aangaan om dat gemeenschapsgevoel opnieuw te creëren. Door een reeks experimenten hebben we manieren gevonden om precies dat te doen.
Zo hebben we via online kanalen gasten uitgenodigd om onze nieuwe menu's te testen. Deze gasten werden onze ambassadeurs in hun buurt. Dit zorgde voor een dialoog en een zinvolle feedbackloop. Ze komen nu terug met ideeën over hoe ze technologie kunnen gebruiken om met hen te communiceren op manieren die zelfs wij ons nooit hadden kunnen voorstellen. Om deze relatie te creëren (ook al is het digitaal), moeten we verder gaan dan het aannemen van bestellingen. We moeten stoppen met denken met een logistieke mentaliteit en weer gaan denken als restaurants.
< /p>
Bovendien doen we het beste om degenen die door onze deuren lopen te dienen en te verzorgen (zelfs als de deuren worden vervangen door de telefoon). Technologie kan worden gebruikt om ons servicevermogen te schalen – te beginnen met het digitaal inschakelen van onze teams. De technologie die we gebruiken, moet onze teams centraal stellen – van de chef-kok tot de bezorger.
Dus, is het restaurant weer tot leven gekomen? Ja. We zullen altijd hunkeren naar het eten, de vertrouwdheid en de zorg die restaurants bieden. Maar voor degenen onder ons die ze leiden, moeten we ons aanpassen aan een paradigmaverschuiving om te kunnen gedijen.
De schrijver is de mede-oprichter van Hunger Inc Hospitality
- De website van Indian Express is GROEN beoordeeld vanwege zijn geloofwaardigheid en betrouwbaarheid door Newsguard, een wereldwijde service die nieuwsbronnen beoordeelt op hun journalistieke normen.
© IE Online Media Services Pvt Ltd