Niet elke “hack” is slecht, en niet elke hacker is een crimineel. Sterker nog, veel hackers beveiligen websites en bedrijven tegen kwaadwillende actoren. Hier leest u hoe de termen zijn begonnen en hoe ze verkeerd werden begrepen.
De neutraliteit van hacken
Wanneer de meeste mensen aan hackers denken, denken ze waarschijnlijk aan mensen die proberen websites binnen te dringen, creditcards te stelen en regeringen aan te vallen. Je zou je kunnen voorstellen dat iemand in een donkere jas en een zonnebril naar een scherm vol enen en nullen staart terwijl ze een elektriciteitsnet uitschakelen. Hacken ziet er echter zelden zo uit en niet elke hacker houdt zich bezig met criminele activiteiten.
De handeling van het hacken is over het algemeen een neutraal iets. Het woord “hacken,” wanneer toegepast op machines, werd waarschijnlijk voor het eerst gebruikt bij M.I.T. in 1955. Oorspronkelijk verwees het alleen maar naar “werken aan” een technologisch probleem op een creatieve manier die verder gaat dan de gebruiksaanwijzing, zonder negatieve connotatie. Uiteindelijk verwees de term hacken in het algemeen naar het gebruik van iemands expertise en technische kennis om anderszins beperkte toegang tot een computersysteem te krijgen.
Er is ook een algemene moderne betekenis van het bedenken van een slimme, onverwachte of onorthodoxe oplossing voor een probleem, vooral buiten de technologie om. Zie “lifehacks.” Het doel van hacken kan ofwel illegaal zijn, zoals het stelen van persoonlijke gegevens, of volledig boven verwachting, zoals het verkrijgen van cruciale informatie over een criminele operatie.
De meest voorkomende vorm van hacking waarover in de media wordt gerapporteerd en die in de media wordt geportretteerd, staat bekend als “beveiligingshacking.” Dit is hacken door te zoeken naar zwakke plekken in de beveiliging of exploits om een computersysteem of netwerk binnen te dringen. Het hacken van beveiliging kan worden gedaan door individuen, groepen, overheidsinstanties, bedrijven of natiestaten. Er zijn veel gemeenschappen gevormd rond het hacken van beveiliging, waarvan sommige ondergronds.
Hackers in de media
De media is de grootste reden waarom veel mensen denken dat alle hackers schurken zijn. In zowel het nieuws als in fictieve afbeeldingen wordt bijna altijd aangetoond dat hackers dieven zijn die voortdurend de wet overtreden. De meeste nieuwsberichten over hackers hebben betrekking op natiestaten die tegen elkaar vechten, online datalekken en de activiteiten van ondergrondse hacknetwerken. Een van de meest spraakmakende hacks van het afgelopen decennium was bijvoorbeeld de hack op Sony Pictures, wat resulteerde in het lekken van e-mails, persoonlijke gegevens en aankomende films.
< strong>Opmerking:In sommige kringen wordt het woord “kraker” wordt gebruikt om te verwijzen naar het onderscheid tussen criminelen en hackers die hun vaardigheden ten goede gebruiken. Deze criminelen hacken niet alleen interessante technologie of verbeteren de beveiliging, maar ze “kraken” systemen voor plezier of financieel gewin. Deze mensen noemen zichzelf over het algemeen “hackers,” en het populaire idee van een “hacker” in de massamedia is ongeveer gelijk aan een “kraker” in zulke kringen. Deze term was een poging om het woord “hacker,” en het sloeg nooit echt aan in de populaire cultuur.
Advertentie
Veel van de meest blijvende portretten van hackers op het scherm waren misdaad- en thrillerfilms die in de jaren tachtig en negentig werden uitgebracht, toen het begrip van hackers en computers in het algemeen niet erg gebruikelijk was. Een beroemd voorbeeld is de film Hackers uit 1995, waarin een groep middelbare scholieren miljoenen dollars steelt door een bedrijf te hacken. Het beeld is ongelooflijk onrealistisch, maar deze films zijn een algemeen beeld gebleven van hoe hacking eruitziet.
Een ander veelgehoord type hacking in de media is hacktivisme, dat hacking gebruikt om sociale problemen aan het licht te brengen. Hoewel Anonymous en andere hacktivistische groepen bestaan en behoorlijk actief zijn, heeft de wijdverbreide, sensationele berichtgeving over hen ongetwijfeld bijgedragen aan het populaire imago van hacking.
Witte, zwarte en grijze hoeden
Er zijn drie hoofdtypen hackers in de wereld van het hacken van beveiliging: witte, zwarte en grijze hoeden.
White hat hackers, ook wel ethische hackers genoemd, gebruiken hun technische expertise om kwetsbaarheden in systemen te ontdekken en bescherming tegen aanvallen te creëren. Bedrijven en beveiligingsteams huren ze vaak in om te zoeken naar mogelijke exploits tegen hun computerinfrastructuur. Witte hoeden houden zich vaak bezig met een activiteit die 'penetratietesten' wordt genoemd. waar ze proberen een cyberaanval op een systeem uit te voeren op dezelfde manier als een kwaadwillende hacker. Dit helpt bedrijven om beveiligingen te creëren tegen mogelijke aanvallen.
Black hat-hackers zijn degenen die hun kennis gebruiken voor kwaadaardige doeleinden. Ze hacken expliciet voor criminele doeleinden, zoals het stelen van creditcards of staatsgeheimen. Criminele hackers werken vaak in teams en maken deel uit van uitgebreidere criminele netwerken. Ze houden zich bezig met praktijken zoals phishing, ransomware en gegevensdiefstal. Dit zijn de hackers die vaak in de media worden geportretteerd.
Advertentie
Gray hat-hackers zitten te midden van white hats en black hats en opereren in een moreel en juridisch grijs gebied. Ze zijn vaak onafhankelijk en werken niet voor een bepaald bedrijf. Deze hackers zullen meestal een exploit ontdekken en vervolgens een bedrijf vertellen wat het is en hoe het tegen een vergoeding kan worden opgelost.
Niet-beveiligingshacking
Hadrian/ShutterstockBehalve het hacken van beveiliging bestaan er ook andere soorten hackgemeenschappen.
Een grote is de community voor het hacken van apparaten, waarbij verschillende consumentengadgets worden aangepast om taken uit te voeren of software uit te voeren waarvoor ze niet zijn ontworpen. Sommige bekende apparaathacks zijn jailbreaking op iOS en rooten op Android, waardoor gebruikers aanzienlijke controle over hun eigen apparaten krijgen. Een ander type hacking is het aanpassen van gameconsoles om homebrew te draaien, dit zijn applicaties gemaakt door enthousiastelingen.
Een andere groep is de grotere software-ontwikkelings- en programmeergemeenschap, die ook het woord “hacker” zichzelf te beschrijven. Veel gewaardeerde organisaties organiseren evenementen genaamd “hackathons,” waar teams van programmeurs, ontwerpers en managers binnen een beperkte tijd software van begin tot eind ontwikkelen.
GERELATEERD: Wat is het Dark Web?
LEES VOLGENDE
- › Wat is het privacydashboard op Android?
- › De naam van kolommen of rijen in Google Spreadsheets wijzigen
- › Wat is een slimme stekker?
- › Gezichtsherkenning uitschakelen op Facebook
- › De PowerShell-versie in Windows 10 controleren