Een nieuwe studie gepubliceerd in Science suggereert dat de meeste haaien en haaiensoorten 19 miljoen jaar geleden stierven tijdens een massale uitsterving. Het was misschien wel de meest verwoestende uitstervingsgebeurtenis bij haaien’ 450 miljoen jaar geschiedenis, maar wetenschappers kunnen niet verklaren wat er mis ging.
Onderzoekers Elizabeth Sibert en Leah D. Rubin hebben bewijs gevonden van de massale uitsterving in oude sedimentkernmonsters genomen uit de Stille Zuidzee en Noord-Pacifische wateren. De monsters, die materialen bevatten die honderden miljoenen jaren oud zijn, werden in 1983 en 1992 verzameld door het International Ocean Discovery Program. Blijkbaar werden de duizenden haaienschubben in deze monsters tot voor kort over het hoofd gezien.
Haaienschubben, of denticles, zijn een goede indicator van het aantal haaien dat zich in een bepaalde periode in een gebied bevond. In dat opzicht vertellen de kernmonsters van de noordelijke en zuidelijke Stille Oceaan een interessant verhaal: de wateren van de aarde bevatten tot 19 miljoen jaar geleden een duizelingwekkende reeks haaien, toen de haaienpopulatie abrupt met 90% afnam. Nog verontrustender is dat op dit moment ongeveer 70% van de haaiensoorten is uitgestorven.
Maar onderzoekers kunnen er niet achter komen waarom de haaien zo plotseling stierven. Gebruikelijke verdachten, zoals watertemperatuur en koolstofcycli, lijken stabiel te zijn geweest toen het uitsterven plaatsvond. Het lijkt erop dat het mysterie pas wordt opgelost als we meer gegevens hebben.
Helaas hebben we niet veel gegevens van 19 miljoen jaar geleden. Wetenschappers moeten meer kernsedimentmonsters verzamelen om te zien of iets ongewoons de massale uitsterving heeft veroorzaakt. Zoals opgemerkt door Elizabeth Sibert en Leah D. Rubin, hebben onderzoekers niet de kans gehad om kernmonsters uit de Atlantische Oceaan te analyseren, dus het is mogelijk dat deze massale uitsterving alleen plaatsvond in de Stille Oceaan (hoewel dit is onwaarschijnlijk, aangezien oceanische veranderingen zich meestal op wereldschaal voordoen).
Terwijl we het verre verleden blijven bestuderen, zullen we gegarandeerd meer massale uitstervingsgebeurtenissen ontdekken. De impact die deze gebeurtenissen hebben op de geschiedenis van de aarde en het heden is misschien onmogelijk om te weten, maar we kunnen in ieder geval proberen te achterhalen wat er in de eerste plaats toe heeft geleid.
Bron: Wetenschap via Ars Technica