Studenten wachten buiten de Bronx School for Law, waar het persoonlijk leren wordt hervat voor studenten die voor hybride leren hebben gekozen. (Foto: The New York Times)
De middelbare school van Pauline Rojas in San Antonio is open. Maar zoals veel van haar klasgenoten is ze niet teruggekeerd en heeft ze daar weinig interesse in.
Tijdens de coronaviruspandemie begon ze 20 tot 40 uur per week te werken bij Raising Cane's, een fastfoodrestaurant, en heeft het geld gebruikt om de internetrekening van haar familie te betalen, kleding te kopen en te sparen voor een auto.
Rojas, 18, twijfelt er niet aan dat een jaar online school, gekneld tussen ploegen die om middernacht eindigen, haar leerproces heeft beïnvloed. Toch heeft ze haar nieuwe rol als kostwinner omarmd en de verantwoordelijkheden gedeeld met haar moeder, die in een ijzerhandel werkt.
https://images.indianexpress.com/2020/08/1×1.png
” Ik wilde de stress van mijn moeder afnemen, 'zei ze. “Ik ben geen kind meer. Ik kan een baan hebben, een baan hebben en mijn eigen geld verdienen. “
Pauline Rojas, een middelbare scholiere, op zaterdag bij haar thuis in San Antonio, Texas. Zelfs nu de angst voor het coronavirus afneemt, blijven veel studenten zoals Rojas afzien van persoonlijk leren. (Foto: The New York Times)
Slechts een klein deel van de Amerikaanse scholen blijft volledig gesloten: 12% van de basisscholen en middelbare scholen, volgens een federale enquête, evenals een minderheid van de middelbare scholen. Maar het percentage leerlingen dat volledig op afstand leert, is veel groter: meer dan een derde van de vierde en achtste klas en een nog grotere groep middelbare scholieren. Een meerderheid van de zwarte, Spaanse en Aziatisch-Amerikaanse studenten gaat nog steeds niet naar school.
Deze verschillen hebben de districtsleiders en beleidsmakers in een moeilijke positie gebracht bij het beëindigen van dit schooljaar en plannen maken voor het volgende schooljaar. Hoewel de pandemie in de Verenigde Staten onder controle lijkt te komen naarmate de vaccinaties voortduren, zeggen veel inspecteurs dat angst voor het coronavirus zelf niet langer de belangrijkste reden is waarom hun studenten zich afmelden. Evenmin hebben veel gezinnen een sterke voorkeur voor leren op afstand.
Integendeel, voor elk kind en elke ouder die de kans heeft aangegrepen om terug te keren naar de klas, hebben anderen het afgelopen jaar hun leven veranderd op manieren die het moeilijk maken om weer naar school te gaan. De gevolgen zullen waarschijnlijk jarenlang in het onderwijssysteem doorklinken, vooral als staten en districten leerlingen de keuze blijven geven om op afstand naar school te gaan.
Tieners uit gezinnen met een laag inkomen hebben veel betaald werk op zich genomen, vooral omdat zoveel ouders hun baan verloren. Ouders hebben nieuwe regelingen voor kinderopvang getroffen om de lange maanden van schoolsluiting en deeltijduren te doorstaan, en ze zijn nu niet geneigd om gevestigde routines te verstoren. Sommige gezinnen weten niet dat lokale openbare scholen zijn heropend vanwege taalbarrières of een gebrek aan effectieve communicatie vanuit de districten.
Deskundigen hebben de term 'school aarzeling' bedacht om de opmerkelijk duurzame weerstand tegen een terugkeer naar traditioneel leren. Sommigen vragen zich af of de pandemie simpelweg de keuzes van mensen over hoe ze moeten leven op zijn kop heeft gezet, nu de locatie van het onderwijs – zoals de locatie van kantoorwerk – nu voor het oprapen ligt. Maar anderen zien het fenomeen als een sociale en educatieve crisis voor kinderen die moet worden bestreden – een uitdaging die lijkt op de aarzeling om te vaccineren.
“Er zijn zoveel verhalen, en het zijn allemaal verhalen die je hart breken”, zei Pedro Martinez, de hoofdinspecteur van de scholen in San Antonio, die zei dat het de grootste uitdaging was om tieners terug te lokken naar klaslokalen in zijn overwegend Spaanse wijk met lage inkomens. De helft van de middelbare scholieren komt in aanmerking om vijf dagen per week weer naar school te gaan, maar slechts 30% heeft ervoor gekozen. Bezorgd over het markeren van cijfers en het risico dat leerlingen uitvallen, is hij van plan de toegang tot leren op afstand volgend schooljaar sterk te beperken./p>
“Ik wil deze doos van Pandora niet blijven openen”, zei hij.
In maart zat de helft van de zwarte en Spaanse kinderen en tweederde van de Aziatisch-Amerikaanse kinderen op een afgelegen school, vergeleken met 20% van de blanke studenten, volgens de laatste federale gegevens. Hoewel de meeste districtsleiders en beleidsmakers menen dat het klaslokaal de beste plek is voor kinderen en tieners om te leren, aarzelen velen om druk uit te oefenen op gezinnen die een traumatisch jaar achter de rug hebben.
De burgemeester van New York Bill de Blasio begroet een student aan de Bronx School for Law. (Foto: The New York Times)
Een bijkomende complicatie is de voortdurende oppositie tegen fulltime, persoonlijk leren van sommige leraren en districtsbestuurders, waarbij vakbonden beweren dat wijdverbreide vaccinatie van onderwijzers, en binnenkort ook tieners, de noodzaak van fysieke afstandelijkheid niet overbodig maakt. De centra voor ziektebestrijding en -preventie blijven 1 tot 1,80 meter afstand op scholen adviseren. In die context creëren studenten die zich afmelden de ruimte die nodig is om studenten te dienen die er de voorkeur aan geven persoonlijk te zijn.
Tegelijkertijd is leren op afstand een uitdaging op het gebied van personeel voor wijken. In sommigen, zoals San Antonio, is het gebruikelijk dat docenten studenten op afstand en persoonlijke studenten tegelijkertijd instrueren via een live videostream vanuit de klas naar studenten thuis. In andere landen, zoals New York City, hebben vakbonden zich verzet tegen leraren die beide tegelijk doen, waardoor het moeilijk is om de lessen volledig te geven.
En in New York en verschillende andere steden waar veel leraren medische accommodatie hebben gekregen om thuis te werken, is aan sommige studenten in klaslokalen gevraagd om in te loggen op platforms voor leren op afstand om te communiceren met leraren op andere locaties, waardoor gezinnen tot de conclusie kwamen dat er weinig voordeel hebben om in het gebouw te zijn en de opt-outpercentages hoger te maken. Districten die volgend schooljaar leren op afstand aanbieden, kunnen het werk uitbesteden aan zelfstandige online scholen, waardoor hun eigen leraren vrij kunnen komen om naar gebouwen terug te keren. Maar al maanden waarschuwen sommige deskundigen op het gebied van onderwijs en gezondheid van kinderen voor de sociale en academische gevolgen van uitgebreid leren op afstand.
“Het is onaanvaardbaar dat we een onderwijssysteem met twee niveaus hebben, waarbij blanke kinderen onevenredig vaak persoonlijk naar school gaan en gekleurde studenten onevenredig vaak online naar school”, zegt Vladimir Kogan, een politicoloog aan de Ohio State University.
< p>Uit Kogans onderzoek is gebleken dat ouders eerder aarzelen over persoonlijk leren als de scholen van hun kinderen voor een langere periode gesloten waren, wat waarschijnlijk het geval was in de liberaal georiënteerde stadswijken die grote aantallen niet-blanke studenten bedienen. . De aarzeling werd niet veroorzaakt door angst voor het coronavirus, maar door berichten vanuit schooldistricten over de vraag of persoonlijk leren veilig en wenselijk was, ontdekte Kogan.
Veel gouverneurs, burgemeesters, schoolbesturen en opzichters zijn nog in discussie of gezinnen zouden dit najaar de mogelijkheid moeten blijven krijgen om virtueel onderwijs te volgen. Maar een enquête onder docenten in februari wees uit dat 68% verwachtte dat hun systemen zelfs na het einde van de pandemie een scala aan mogelijkheden voor leren op afstand zouden bieden.
Zolang de optie voor een school op afstand blijft bestaan, is rechtstreeks contact met gezinnen de beste manier om leerlingen terug te lokken naar traditionele klaslokalen, zeggen docenten.
In de Indianapolis Public Schools verblijft 20% van de leerlingen volledig afgelegen leren, een kleiner percentage dan in veel andere stadsdelen. Het district heeft in april gedurende twee dagen 1000 huisbezoeken afgelegd om te kijken naar kinderen die chronisch afwezig waren tijdens de pandemie, waarbij ze hen soms aanmoedigden om weer persoonlijk te leren.
Antoinette Austin, de coördinator sociale diensten van het district, bezocht een jongen die bij een tante woonde. Ze sprak geen Engels en wist niet dat de school van haar neefje was heropend. Verschillende andere gezinnen hadden hulp nodig bij het regelen van vervoer om hun kinderen naar school te brengen, zei Austin.
Hybride schoolschema's hebben het ook voor veel gezinnen moeilijk gemaakt om tijdens de pandemie persoonlijk te leren.
Dat was het geval voor Angela Kersey, die haar 13-jarige zoon Jonathon terugbracht naar zijn school in Indianapolis toen deze deze winter voor het eerst werd heropend. Maar ze trok hem terug toen ze ontdekte dat haar werkschema voor het onderhoud van woningen niet het hoofd kon bieden aan de onrust die werd veroorzaakt door de rusturen van de school en de sluitingen toen er virusgevallen werden ontdekt.
Terwijl ze over Zoom sprak, wreef Kersey over haar slapen toen ze zich herinnerde dat ze probeerde haar zoon, die een aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit heeft, bezig te houden met online leren. Er was een bijzonder moeilijke periode waarin de twee een eenpersoonsslaapkamer deelden en samenwoonden met kamergenoten. Soms veroorzaakte de spanning van het optreden als zowel een ouder als een leraar zoveel ruzies dat Kersey het virtuele leren opgaf.
“Ik moest me gewoon overgeven”, zei ze.
Omdat ze niet wilde terugkeren naar die routine, schreef ze Jonathon in voor een leercentrum van vijf dagen per week in de Brookside Community Church, waar studenten toezicht houden op afgelegen scholen en sporten voor 14 kinderen.
De reguliere school van Jonathon is nu vijf dagen per week open, maar Kersey zei dat ze de nieuwe routine van haar zoon niet wilde verstoren.
In New Orleans werd Frederick A. Douglass High School, onderdeel van het nationale KIPP-handvestschoolnetwerk, voor het eerst heropend voor persoonlijk leren in oktober en biedt het studenten nu vier dagen per week in klaslokalen. Toch was het een grote uitdaging om studenten terug te krijgen. In de herfst kwamen elke dag 50 tot 75 van de 600 leerlingen van de school opdagen; meer recentelijk waren ongeveer de helft; 90% van de leerlingen van de school is zwart en komt uit gezinnen met een laag inkomen.
Towana Pierre-Floyd, de directeur, heeft verschillende stappen ondernomen om gezinnen te overtuigen om terug te keren. Door vrolijke evenementen op de campus te houden, zoals thuiskomstverkiezingen, lieten studenten vrijwel zien wat ze in het gebouw misten, zei ze. Bovendien begon de school wekelijkse voortgangsrapporten uit te geven aan gezinnen met de cijfers en beoordelingsscores van de studenten, een praktijk die Pierre-Floyd zei dat ze door zou gaan, zelfs nadat de pandemie is geëindigd.
Omdat de meeste studenten praktisch niet zo succesvol waren , lieten de rapporten gezinnen “hongerig naar een optie om bij leraren te zijn”, zei ze.
Pierre-Floyd ziet haar hele studentenlichaam volgend schooljaar persoonlijk terug, maar ze weet dat het een grote aanpassing vereist. Sommige tieners zorgen voor kinderopvang voor jongere broers en zussen. Ouders die banen verloren in de worstelende toeristische sector van de stad, hadden soms hun kinderen nodig om te werken.
Ze is van plan een aanwezigheidscoördinator in te huren en een vroegschools programma uit te breiden waarmee middelbare scholieren kunnen werken aan een medische assistent-certificering of timmervaardigheden kunnen ontwikkelen. Ze zei dat ze hoopt dat die opties ouders het economische nut zullen laten zien van het terugbrengen van hun kinderen naar het gebouw.
“Veel gezinnen hebben levensstructuren opgebouwd rond hun Covid-realiteit”, zei ze. Nu is de uitdaging om “uit de crisismodus te komen en laten we weer aan de toekomst denken.”
-
- De Indian Express-website is GROEN beoordeeld vanwege zijn geloofwaardigheid en betrouwbaarheid door Newsguard, een wereldwijde service die nieuwsbronnen beoordeelt op hun journalistieke normen.
-
