Het Schrijven van een fstab Bestand op Linux

Het toevoegen van een nieuwe harde schijf of solid-state drive op uw Linux-computer? Die je nodig hebt voor het bewerken van / etc / fstab bestand. Veel mensen vinden het heel eng idee. Ja, het is van cruciaal belang dat je het goed, maar gewapend met de juiste kennis, het is echt niet moeilijk. Wij begeleiden u bij het proces van het bewerken van uw fstab bestand te integreren in uw nieuwe schijf in je bestandssysteem.

fstab de bestandssystemen Tabel

Hoewel het toevoegen van een nieuwe harde schijf aan op een Linux-computer is niet al te ingewikkeld, het kan een beetje verwarrend voor de eerste keer proberen. U sluit de hardware, de computer aanzet, en in te loggen op het besturingssysteem. Maar je ziet niet uw nieuwe rijden overal. Waarom is het niet komen opdagen? Hoe krijg je Linux te “zien” van de schijf zodat u kunt beginnen te configureren?

Eigenlijk, Linux heeft gezien de hardware, maar het hoeft niet gemakkelijk te kondigen. Of zelfs een hint geven dat het vinden van uw nieuwe hardware. Je moet ondervragen Linux om de informatie te verkrijgen die je gaat nodig hebben om te zetten in je fstab bestand.

Hier is hoe u uw nieuwe harde schijf zo dat Linux—en u kunt zien en gebruiken. Er zijn twee onderdelen in het proces. Het eerste deel is het doen van een aantal verkenning te identificeren van de harde schijf en het verzamelen van een aantal gegevens. Het tweede deel is het bewerken van het fstab bestand, het gebruik van de informatie die we hebben verzameld in de verkennende fase.

Het Vinden Van Uw Nieuwe Rijden

We zijn het toevoegen van twee nieuwe schijven toe aan dit systeem. De ene is een 32 GB mechanische harde schijf (HD), en de andere is een 16 GB solid-state drive (SSD).

We moeten weten dat Linux kunt ze zien, en wat voor blok apparaten die Linux gebruikt is voor hen. In de Linux-en Unix-achtige besturingssystemen, een blok apparaat is een speciaal bestand dat fungeert als een interface voor een apparaat dat gegevens kunnen worden gelezen en geschreven (tenzij het alleen-lezen is). Blok apparaten vaak een massa-opslag apparaat van een soort (bijvoorbeeld, een partitie op een harde schijf of een CD-ROM. Ze worden aangemaakt in de /dev directory.

We kunnen gebruik maken van de lsblk de opdracht om de blok apparaten die zijn aangesloten op uw Linux-computer.

lsblk

De output van lsblk is in kolommen.

De kolommen zijn:

Naam: Dit is de naam van het apparaat. Apparaten namen die beginnen met “sd” en worden gevolgd door een letter vertegenwoordigen SCSI harde schijven. De letter identificeert individuele harde schijven, waarbij ‘ a ‘ de eerste, “b”. de tweede en zo verder. Als er een nummer toegevoegd, wijst dit op een partitie. Bijvoorbeeld, “hdb2, waarop” zou worden partitie 2 op de tweede SCSI harde schijf.
Maj:Min: in Deze kolom bevat de major en minor nummers van het apparaat. De grote nummer geeft het type van het apparaat (of, meer precies, het type stuurprogramma dat wordt gebruikt om te praten met dat apparaat). Het nummer is een telling van het aantal van de apparaten van dat type.
Rm: Deze kolom geeft aan of het apparaat is verwijderbaar is of niet. Merk op dat apparaat sr0 heeft een waarde van 1, wat aangeeft dat het is verwijderd. Dit is een CD-ROM-station.
Grootte: Dit is de hoeveelheid gegevens die kan worden opgeslagen in het apparaat.
Ro: in Deze kolom toont 1 voor alleen-lezen apparaten en 0 voor lees-schrijf-apparaten. De lus apparaten zijn allen alleen-lezen.
Type: Dit geeft het type van het apparaat. De “harde” regel betekent dat een schijf, de “deel” entry staat voor een partitie, en “rom” betekent Read-Only Memory (CD-ROM).
Mountpoint: Dit geeft het punt in het bestand systeem op waarmee dit apparaat is gemonteerd. Als dit niet is ingevuld, wordt het apparaat niet gemonteerd.

In de screenshot hierboven kunt u zien dat de lus apparaten zijn alle gegeven een groot aantal van 7 (in de betekenis van een loopback-of lus-apparaat), en de kleine nummers gewoon verhogen met 1 per keer. loop apparaten worden gebruikt met de squashfs bestandssysteem. Een squashfs bestandssysteem wordt gemaakt telkens wanneer een toepassing wordt geïnstalleerd met behulp van de snappy package management systeem.

De SCSI harde schijven worden gegeven namen als sda, sdb, en sdc, en alle hebben een groot aantal van 8 (SCSI harde schijf). De kleine nummers zijn gegroepeerd in 16’s. De kleine nummers voor de eerste schijf, sda , van 0 tot 15. De 0 staat voor de fysieke schijf, en het nummer van 1 staat voor de eerste partitie op die schijf. Voor de tweede schijf, sdb , de kleine nummers loopt van 16 tot en met 31. 16 vertegenwoordigt het fysieke station en 17 is de eerste partitie op die schijf. De volgende nummers van 16, 32 tot en met 47, worden gebruikt voor de kleine nummers van sdc , enzovoort.

Andere veel voorkomende grote getallen zijn 3 (voor een IDE harde schijf) en 11 voor CD-ROMS.

Eigenlijk is het /dev/sr0 stijl voor SDCSI CD-ROM-stations is niet meer in gebruik. De goedgekeurde formaat is /dev/scd0. Ondanks dat, is het /dev/sr0-formaat is nog steeds in gebruik op alle machines die worden gebruikt voor het onderzoek in dit artikel.

De kernel documentatie bevat een lange lijst van alle waarden die de grote en de kleine aantallen kunnen nemen. Het is een verrassend lange lijst.

De-rommel de uitvoer van lsblk kunnen we gebruik maken van grep selecteer alleen de items die van belang zijn voor ons. We weten dat we niet hebben toegevoegd een lus-apparaat, dus laten we alles selecteren van de SCSI harde schijven. we weten dat deze “sd” in hun namen.

lsblk | grep sd

Deze opdracht zal veroorzaken grep voor het afdrukken van alleen de lijnen die “sd” in de. Op onze test machine, dan zien we:

Zo, we hebben er drie SCSI-schijven. De eerste, /dev/sda , wordt gemonteerd op de root van het file systeem, /. De andere twee zijn niet gemonteerd op alle, dat is te verwachten voor het merk nieuwe stations. We kunnen zien dat de schijf /dev/sdb is 32 GB, wat betekent dat het is onze traditionele mechanische aandrijving. Schijf /dev/sdc is 16 GB groot, en dit is onze SSD-schijf.

Eigenlijk, dit is een virtuele computer, deze zijn ook virtuele schijven. Dus de SSD is precies zoals een SCSI-mechanische aandrijving. Op mijn gewone desktop mijn NVMe SSD is te zien als /dev/nvme0n1, en de eerste partitie op /dev/nvme0n1p1. De grote nummer 259. Deze verschillen veranderen niet wat we moeten doen in het fstab bestand, maar let op als je een SSD, het gaat niet om het te zien als een fysieke schijf.

Ook, uw schijven waarschijnlijk niet hebben van een partitie op als ze zijn gloednieuw. U kunt het gebruik van fdisk om een partitie te maken als dat nodig is.

GERELATEERD: Hoe om Fdisk te Gebruiken voor het Beheren van Partities op Linux

Het identificeren van Roterende en Niet-roterende Schijven

Als we gebruik maken van de -o (output) optie met lsblk en voeg de ROTA (roterende) kolom op het scherm, lsblk gebruik van een 1 te geven aan een roterende opslag apparaat (mechanische aandrijving) en een 0 te geven aan een niet-roterende opslag apparaat (solid state drive).

lsblk -o +ROTA | grep sd

We krijgen een extra kolom aan de rechterkant van het scherm, dat is de ROTA (roterende) kolom. Zoals u kunt zien, de “SSD” heeft een 0 voor de apparaat en partitie. Dat is logisch, want een SSD is een niet-draaiende-opslagapparaat.

Mounten Van De Bestandssystemen

Voordat we beginnen na te denken over het fstab bestand, laten we eens kijken dat we het kunnen monteren van de schijven bij de hand. Op deze manier, als er iets niet werkt wanneer we het fstab bestand, weten we het probleem moet onze syntaxis en niet op een probleem met de schijf zelf.

We maken een aantal tijdelijke mount punten in de /mnt directory. U moet gebruik maken van sudo , en u zult worden gevraagd om uw wachtwoord.

sudo mkdir /mnt/scsi

sudo mkdir /mnt/ssd

Nu laten we de mount SCSI schijf op de nieuwe mount-punt. We zullen gebruik je het mount commando uit in zijn eenvoudigste vorm. We vertellen het de naam van de partitie die we willen de berg, en de berg punt willen we het gemonteerd op. mount mount het bestandssysteem op die partitie op het aankoppel punt dat wij opgeven.

We zijn het opgeven van de partitie die in het bezit van het bestandssysteem, niet in de schijf, dus zorg ervoor dat ook de cijfers voor de partitie, in dit geval “1”.

sudo mount /dev/sdb1 /mnt/scsi

Als alles goed gaat, zullen er geen reactie van de berg. Je stilletjes terug naar de opdrachtprompt.

De montage van de SSD is net zo eenvoudig. We vertellen de berg die partitie op een apparaat te monteren, en de mount punt om het te monteren op.

sudo mount /dev/sda1 /mnt/ssd

Nogmaals, zwijgen is goud.

GERELATEERD: Hoe te Monteren en Opslag Apparaten uit de Linux Terminal

Het controleren van de Mounts

Om te controleren of de bergen hebben plaatsgevonden, zullen we gebruik lsblk weer. We pijp van de output door grep en selecteer de “sda1”, “hdb2, waarop”, en “sdc1” posten.

lsblk -o +ROTA | grep sd[a-c]1

mount toont ons de drie gemounte partities. Dat is de twee die we zojuist gemonteerd en de originele partitie aangekoppeld zijn op /.

De partitie /dev/sdb1 gemount is op /mnt/scsi, en is op een roterende opslag apparaat. De partitie /dev/sdc1 gemount is op /mnt/ssd ‘ s, en is op een niet-roterende opslag apparaat. Lijkt allemaal goed.

Nu moeten we voor het configureren van het fstab bestand zodat deze apparaten zijn ingebouwd elke keer dat de computer wordt opgestart.

Het Bestand fstab

Het fstab bestand bevat een vermelding voor elk bestandssysteem dat wordt geactiveerd wanneer de computer opnieuw is opgestart. Elk item bestaat uit zes velden. De velden zijn:

Bestand systeem: Niet, zoals de naam zou doen vermoeden, het type bestandssysteem op de partitie zien (dat is wat het veld type is). Dit is de identificatie van de partitie die moet worden gemonteerd.
Mount point: De locatie in het bestandssysteem op die u wilt hebben de partitie gekoppeld.
Type: Het type bestandssysteem op de partitie.
Opties: Elk bestand op het systeem kan hebben opties die zijn opgegeven in of uit te schakelen functionaliteit.
Dump: Een verwijzing naar een alles-maar verouderd middel van een back-up van bestand-systemen, waar het gehele bestand systeem was “gedumpt” naar tape.
Pass: Dit is het “passeren” van de vlag. Het vertelt Linux die partities moeten worden op fouten gecontroleerd met fsck , en in welke volgorde. Uw belangrijkste boot en het besturingssysteem partitie 1, en de rest kan worden ingesteld op 2. Als de vlag is ingesteld op nul, het betekent: “niet te controleren is.” Als je bestandssysteem is niet van een bestandssysteem met journaal (zoals ext2 of FAT16/32, bijvoorbeeld), is het het beste om dit uit te schakelen door deze in te stellen op 0.

Deze velden moeten worden opgegeven in deze volgorde, en ze moeten een spatie of een tab tussen hen. Het vinden van de waarden van deze velden kan ontmoedigend zijn, met name de waarden voor de “opties” – veld. De “opties” – veld opties moeten worden in een door komma ‘ s gescheiden lijst, zonder spaties ertussen.

De man pagina voor elk bestandssysteem zullen een lijst van de opties die kunnen worden gebruikt. ext4 heeft ongeveer 40 opties. Hier zijn enkele van de meer gangbare opties:

Auto: Het bestandssysteem wordt aangekoppeld wordt tijdens het opstarten, automatisch.
Noauto: Het bestandssysteem wordt alleen geactiveerd wanneer u de berg -een opdracht.
Exec: De uitvoering van binaire bestanden is toegestaan op dit bestandssysteem.
Noexec: De uitvoering van binaire bestanden is niet toegestaan op dit bestandssysteem.
Ro: Het bestandssysteem gemount moeten worden als alleen-lezen.
Rw: Het bestandssysteem gemount moeten worden als read-write.
Sync: Bestand schrijft moet worden uitgevoerd onmiddellijk en niet gebufferd. Beste voorbehouden voor floppy disks, als iemand nog met hen. Loopt een performance penalty.
Async: Bestand schrijft moet worden gebufferd en geoptimaliseerd.
Gebruiker: Iedere gebruiker mag aankoppelen van het bestandssysteem.
Nouser: De root gebruiker is de enige die kan koppelen dit bestandssysteem.
Standaard: Dit is een verkorte manier van het opgeven van een reeks van gemeenschappelijke instellingen: rw -, suid -, dev, exec, auto, nouser, en asynchroon).
Suid –: hiermee Kan de werking van de suid-en sgid-bit. Het suid bit wordt gebruikt om een bestand te worden uitgevoerd als root, door een normale gebruiker, zonder dat de gebruiker volledige root rechten. Wanneer de sgid-bit is ingesteld op een map, kunnen bestanden en mappen aangemaakt in de directory hebben hun groep eigenaar instellen van de map die niet tot de groep van de gebruiker die ze gemaakt heeft.
Nosuid: niet toestaan van het gebruik van de suid-en sgid-bit.
Noatime: – niet-update het bestand toegang keer op het bestandssysteem. Dit kan helpen de prestaties op oude hardware.
Nodiratime: geen update de directory access keer op het bestandssysteem.
Relatime: Update-bestand voor toegang keer in vergelijking met het bestand gewijzigd tijd.

De “standaard” optie is een goede opening gambiet. U kunt toevoegen of verwijderen voor meer opties als wat fine-tuning nodig. Als er een nette manier om de instellingen die u nodig hebt, in de volgorde die u nodig hebt om ze in te voeren in het fstab bestand.

Voer de mtab bestand.

De mtab Bestand

De mtab bestand is de lijst van de op dit moment gemounte bestandssystemen. Dit is in tegenstelling tot het fstab bestand, waarin de bestandssystemen die moeten worden geladen tijdens het opstarten. De mtab bestand bevat handmatig gemounte bestandssystemen. We hebben al gemonteerd onze nieuwe stations, dus ze moeten worden weergegeven in de mtab bestand.

We kunnen de inhoud van de mtab-bestand met behulp van cat. We beperken de output door middel van pijpleidingen het door grep en te kijken naar /dev/sdb1 en /dev/sdc1 alleen.

cat /etc/mtab | grep sd[b-c]1

De output laat zien dat het mtab inzendingen voor deze twee partities.

We konden een lift die waarden en leg ze meteen in het fstab bestand, zorg dat er een spatie of een tab tussen elk veld. En dat was dat. De stations zouden worden gemonteerd, wanneer we opnieuw opgestart.

Er zijn twee kanttekeningen op. Is het mount-punt. We gecreëerde tijdelijke mount punten gewoon om te bewijzen konden we monteren de nieuwe partities op de nieuwe stations. We zouden nodig hebben om het echte mount points in plaats van onze uitzendkrachten die—als ze anders waren.

De tweede valkuil is, als we gebruik maken van de instellingen van de mtab bestand, gebruiken we de block device-bestand als de id voor elke partitie. Dat zou werken, maar de waarden /dev/sda en /dev/sdb en dus op risico van verandering in als nieuwe mass storage hardware aan de computer wordt toegevoegd. Dat zou betekenen dat de instellingen in het fstab bestand is onjuist.

Elke partitie heeft een universele Unieke Identificatie (UUID), die we kunnen gebruiken voor het identificeren van de partitie. Dit zal nooit veranderen. Als we het gebruik van de UUID van het identificeren van de partities in het fstab bestand, worden de instellingen niet altijd juist en waar is.

Als u uw nieuwe partities als onderdeel van een Redundant Array of Inexpensive Disks (RAID) – systeem, raadpleeg dan de documentatie voor dat systeem. Het zou kunnen opgeven, moet u het block device id in plaats van de UUID.

Het vinden van een Partitie met de UUID

Om de UUID van een partitie, kunnen we gebruik dan blkid afdrukken van de kenmerken van de apparaten blokkeren. We beperken de uitvoer naar onze twee nieuwe partities op onze nieuwe stations:

blkid | grep sd[b-c]1

De uitvoer omvat de UUID voor elke partitie.

De PARTUUID is een vorm van UUID die kunnen worden gebruikt met de GUID Partitie tabel (GPT) partitie methode (als je niet met de Master Boot Record (MBR) partitie methode).

Het bewerken van het Bestand fstab

Open het fstab bestand in een editor. We gebruiken gedit, een eenvoudig te gebruiken editor te vinden in de meeste Linux-distributies.

sudo gedit /etc/fstab

De editor weergegeven met uw fstab bestand geladen in.

Dit fstab bestand heeft twee items die al in het. Zij zijn de partitie op de harde schijf /dev/hda1, en de swap file system. Wees voorzichtig niet te veranderen van deze posten.

We moeten het toevoegen van twee nieuwe ingangen naar het / etc / fstab bestand. Een voor de partitie op de SCSI-schijf en één voor de partitie op het SSD-schijf. We voegen de SCSI-partitie eerst. Let op dat de lijnen die beginnen met een hash # commentaar.

In de “file system” veld, gebruiken we de UUID die blkid opgehaald voor ons eerder. Begin de regel met “UUID=” en plak de UUID. Druk op spatie of tab.
Voor de “mount point” veld, we gaan gebruik maken van de mount punt dat we eerder hebt gemaakt, /mnt/scsi. U zou gebruik maken van de juiste koppelpunt van uw systeem. Druk op spatie of tab.
Voor “type” we gaan invoeren ext4 , is het type bestandssysteem op de partitie. Druk op spatie of tab.
In het “opties” veld gebruiken we de opties die we hebben opgehaald met cat /etc/mtab. Dit zijn de “rw,relatime”. Druk op spatie of tab.
De “dump” – veld is ingesteld op nul. Druk op spatie of tab.
De “pass” – veld is ingesteld op nul.

Nu voegen we de regel in fstab partitie op het SSD-station op een aparte regel.

In de “file system” veld, we voeren de UUID die blkid opgehaald voor de partitie op het SSD-schijf. Begin de regel met “UUID=” en plak de UUID. Druk op spatie of tab.
Voor de “mount point” veld, we gaan gebruik maken van de mount punt dat we eerder hebt gemaakt, /mnt/ssd. Druk op spatie of tab.
Voor “type” we gaan invoeren ext4 , is het type bestandssysteem op de partitie. Druk op spatie of tab.
In het “opties” field—om het te maken de twee nieuwe vermeldingen verschillende in ons voorbeeld gebruiken we de “standaard” optie. Druk op spatie of tab.
De “dump” – veld is ingesteld op nul. Druk op spatie of tab.
De “pass” – veld is ingesteld op nul.

Sla het bestand op en sluit de editor.

GERELATEERD: Hoe om Tekst te Bewerken Bestanden Grafisch op Linux Met kde

Testen fstab, Zonder opnieuw opstarten

We kunnen ontkoppelen van onze nieuwe schijven en then force a refresh op het fstab bestand. De succesvolle opbouw van onze nieuwe partities controleer of de instellingen en parameters die we hebben ingevoerd, syntactisch correct zijn. Dat betekent dat onze fstab bestand moet correct worden verwerkt tijdens een systeem herstart of een power-up sequentie.

Door het ontkoppelen van de SCSI-schijf, gebruik je dit commando. Merk op dat er slechts een “n” in “umount”:

sudo umount /dev/sdb1

Door het ontkoppelen van de SSD-schijf, gebruik je dit commando:

sudo umount /dev/sdc1

Nu gebruiken we lsblk om te controleren of deze block apparaten zijn ingebouwd.

lsblk | grep sd

En we zien dat de block apparaten aanwezig zijn in de computer, maar niet gemonteerd overal.

We kunnen gebruik je het mount commando uit met de-a (alle) optie opnieuw verbinding te maken van alle bestandssystemen die in / etc / fstab.

sudo mount -a

En we kunnen eens te meer lsblk om te zien of onze nieuwe partities zijn nu gemonteerd:

lsblk | grep sd

Alles is gemonteerd op een plaats waar het zou moeten zijn. Alles wat we nu moeten doen, is het eigendom van de mount punten, anders wortel zal zijn de enige die toegang heeft tot de nieuwe opslag apparaten.

Wij kunnen dit gemakkelijk met behulp van chown . Dit is de opdracht voor de SCSI-mount point:

sudo chown dave:gebruikers /mnt/scsi

En dit is de opdracht voor de SSD aanmeld punt:

sudo chown dave:gebruikers /mnt/ssd

We kunnen nu opnieuw opstarten onze computer met vertrouwen, wetende dat de partities die we hebben toegevoegd zal worden gemonteerd voor ons, en we hebben toegang tot hen.

Niet Dat Enge Na Alle

Al het harde werk is in de verkenning fase—en dat was niet moeilijk. Het bewerken van het bestand fstab als je eenmaal hebt verzameld de informatie die u nodig hebt is het een eitje. Voorbereiding is alles.

LEES VERDER

“Het Oplossen van afdruk Problemen in Microsoft Word
“Hoe Veilig Zijn Openbare Oplaadpunten?
“Wat Doet “SMH” Betekenen, en Hoe Gebruik Je Het?
“Wat Is een Finsta, en Hoe kun Je het Gebruiken?
“Het Uitschakelen van de 90Hz Display op de Google Pixel 4 4 XL en Pixel