Film “Richard mówi “Żegnaj” to dramat z serial podejściem do kwestii śmierci. W nim Johnny Depp gra profesora, który stara się zniszczyć siebie szybciej, niż zrobi to za niego chorobę. W towarzystwie butelki whisky i ukochanego psa przychodzi do bardzo oczywiste, ale wciąż wiecznych prawd.

“Richard mówi “Żegnaj”” / The Professor

Gatunek dramat
Reżyser Wayne Roberts
Obsada Johnny Depp (Richard), Zoe Deutsch (Claire), Rosemary ДеУитт (Veronica), Danny Huston (Peter), Siobhan Fallon (Donna), Odessa Young (Olivia), Devon Terrell (Danny), itp.
Firmy Global Road Entertainment, Automatik, Leeding Media
Rok produkcji 2018 (na Ukrainie 2019)
Strona na IMDB

Premiera filmu odbyła się na Międzynarodowym festiwalu filmowym w Zurychu w 2018 roku. Najpierw taśma otrzymała nazwę Richard Says Goodbye, ale potem do światowego wydania w 2019 roku zastąpiły go na bardziej zwięzły The Professor. Zrobili to, aby uniknąć porównań z innym filmem w reżyserii Wayne ‘ a Robertsa Katie Says Goodbye (zdjęcia nie mają żadnych wspólnych linii). U nas w kasie dramat pojawił się pod nazwą “Richard mówi “Żegnaj””, i to bardziej właściwego wyboru.

Główny bohater filmu, profesor literatury. On idzie do lekarza, aby zrozumieć przyczynę bólu pleców, i nieoczekiwanie dla siebie dowie się, że jego czwarte stadium raka płuc. Richard próbuje porozmawiać z bliskimi, ale córka i żona są zbyt zajęci sobą, więc jego diagnoza pozostaje неозвученным. Zdając sobie sprawę, że życie w jednej chwili znalazła się puste i bezwartościowe, Richard staje się w sposób wesoły samozniszczenia – i tak będzie musiał umrzeć, więc dlaczego nie zrobić to w firmie narkotyków i alkoholu. Nawet pracę profesor zamienia się w zabawę. On wyrzuca połowę swoich uczniów, a tych, którzy pozostali słuchać jego wykładów, Richard prowadzi do baru. To pomaga mu uciec, jednak nie rozwiązuje problemu wewnątrz rodziny.

Dramat “Richard mówi “Żegnaj”” stał się powrót Johnny ‘ ego deppa w filmie, gdzie nie ma piratów lub magii czarodziejów. W niej postać ego deppa daleki od манерных grymas i nadmiernej gestykulacja, więc Johnny stara się być poważny. Najwięcej wysiłku włożył w sceny z alkoholu apatię i beztroskiej filozofią, że czasami przypomina samego ego deppa w ciągu ostatnich kilku lat.

Pomysł zanurzyć akademika w otchłań kryzysu osobistego daleko nie jest nowy. Reżyser-scenarzysta Wayne Roberts uzupełnił obraz jeszcze jednym długoletnim tragicznym nabyciem – wiadomością o nieuniknionej śmierci głównego bohatera. Dlatego w filmie “Richard mówi “Żegnaj”” nie ma nic takiego, czego nie widzieliśmy wcześniej. Niestety, czasu ekranowego nie wystarcza, aby zrozumieć, w jaki bohater był do uzyskania diagnozy. Ale teraz nam się oczywiste, że zdając sobie sprawę zbliżanie się śmierci, Richard czuje się nietykalny. To odbija się na jego postrzeganiu rzeczywistości i stosunku do innych. Tak, on puszcza kłucie komentarze w stronę uczniów, прохаживаясь po cienkiej linii między sarkazmem i upokorzeniem.

Nie dysponując dużą ilością czasu na ekranie, widz po prostu pokazują etapy samozniszczenia, które stopniowo przekształcają się w новоприобретенную filozofię. W pewnym momencie Richard zaczyna wymawiać напутственные mowy, z którymi trudno się nie zgodzić ze względu na ich oczywistości. I, oczywiście, popijając je alkoholem.

Z alkoholem jest związana wyświetlany błędem, który nie zauważył ani aktorzy, ani reżyser, ani operator. W jednej ze scen bohater Johnny ‘ ego deppa na uroczystym przyjęciu wygłasza toast, który zbliża film do skrzyżowania. W tym momencie Jasio mały macha kieliszek z winem, i trwa to kilka minut. W pewnym momencie w jego ręku okazuje się zupełnie inny kieliszek z szampanem, co szczególnie rzuca się w oczy w siłę emocjonalnego napięcia moment. To zupełnie nie psuje film i nie wpływa na jego fabuła raczej pozostaje w pamięci oczywistym nieporozumieniem.

“Richard mówi “Żegnaj”” ujawnia poważny temat, ale mimo wszystko robi to bardzo naturalnie, a miejscami celowo beztrosko. Rozwiązanie podzielić film na rozdziały i uzupełnić go symfonicznymi melodii idą mu na korzyść. Taśma wygląda łatwo, a do tego nie nadużywa czasem, kładąc się do półtorej godziny. Wraz z tym obraz szczególnie nie jest drukowany w pamięci i przedstawia kilka zbyt szablonowych chwil.