Fot. Getty Images
Nawet jeśli jesteś zdolny i utalentowany, ukończyli szkoły biznesu lub otrzymałeś MBA, to nie wystarczy do awansu zawodowego. Trzeba umieć się podawać i prawidłowo ubierać. Jak to — mówi Sylvia Ann Hewlett w swojej książce “Oblicze lidera. Brakujące ogniwo między zdolnościami i sukces”, która ukaże się w wydawnictwie “Альпина Паблишер” w styczniu
Sylvia Ann Hewlett, specjalista w dziedzinie gospodarki i pracy, w swojej książce twierdzi, że bez umiejętności się podawać nie można być liderem. Dlatego tak ważne jest, aby się tego nauczyć. Istnieją trzy elementy, które składają się na “wygląd lidera” – uważa autor: wiarygodność, komunikacja i wygląd. “Forbes” publikuje rozdział o tym, jak znane w świecie ludzie stworzyli swój własny styl i jak go stworzyć.
Platynowa blondynka z włosami obciętymi pixie, masa srebrnych bransoletek, sukienkę od Prady lub skórzane legginsy od Balenciaga — tak wygląda Joanna Coles, redaktor naczelny magazynu “Cosmopolitan”. Ma niepowtarzalny wygląd i stworzyła swoją osobistą markę, która zawsze działa na nią i idealnie pasuje do wizerunku kobiety, stojącej na czele jednego z najbardziej znanych magazynów na świecie. Joanna nie raz zdarzyło mi się znaleźć w roli gościnnie w różnych pokazach i radził dziesiątki projektantów w telewizji “Biznes na obcasach” i “Projekt “Podium”. Wszystkie gwiazdy”; była w studiu programu Morning Joe na kanale MSNBC, gdzie opowiedziała o swoich pracach, które wykorzystuje, prowadząc rozmowy z tymi, którzy chcą pracować w dzienniku; ona dostawała w obiektywy, gdy po prostu zagadać z Miley Cyrus (i перещеголяла jej strój) na pokazie Rachel Zoe.
Ale nie zawsze taka była wyjątkowa Coles. Tworzenie własnego obrazu zajęło dużo czasu. Kiedy Joanna była młodą dziennikarką i prowadziła kolumnę wywiad, ta rola wymagała od niej być niewidzialny. “Chodziło nie o mnie, a o tym człowieku, który biorę wywiad — wyjaśnia. — Nosiłam czarne lub granatowe spodnie, czarny lub granatowy kurtka, dostosowując się do sytuacji i starając się, aby mój rozmówca czuł się jak można swobodniej”.
Przekształcił się z reportera w redakcji, Coles zaczęła eksperymentować z włosami — farbując na rudy kolor i nosić ich rozpuszczonych — nie ma sporu, rozpoznawalny styl, ale nie mówił o ważności jej cele lub napędowych nią ambicjach.
Tylko kiedy Joanna była redaktorem Marie Claire i była zmuszona często pojawiać się publicznie, ona naprawdę skutecznie zastosowała w praktyce swoją wiedzę w modzie, by uczynić akcent w postaci lidera. “Pamiętam, w wieku lat 20 lub 30 martwiłam się: jeśli będę wyglądać tak, jakby stale dbam o swój wygląd, to teraz ludziom próżnym i poważne — mówi Coles. — Ale moda się zmieniła, u kobiet pojawiło się więcej możliwości, i teraz rozumiem, że уделяй ja wyglądu więcej uwagi, mogłaby uzyskać więcej mocy”.
Mamy z tym do czynienia: albo szukamy swój niepowtarzalny styl, albo jej poprawę, bo w obecnej coraz bardziej konkurencyjnej gospodarce światowej trudne do osiągnięcia, żeby cię zauważyli. To prawda, im starszy jesteś, a im wyżej w góre, tym więcej dostajesz swobody działania (Steve Jobs, jak wszyscy pamiętamy, nosił tylko czarny golf i niebieskie dżinsy). Jednak ci, których niepowtarzalny obraz możemy dziś łatwo dowiemy się, przeprowadziły nie jeden rok, pracując nad nim i szlifując go.
Wszystko zaczyna się od tego, aby ubierać się zgodnie z tą pracą, którą chcesz uzyskać, a nie tej, którą wykonujesz teraz.
Калинда, zdobyta w branży nieruchomości, wspomina “uniform”, którą nosiła, będąc analitykiem finansowym, na kablowym sportowym kanale. Najpierw przejęła styl casual pracowników, którzy nie stawali przed kamerami: dżinsy, t-shirty, swetry. Ale potem za radą swojego mentora zmieniła wyzywająco nieformalny styl ubrań na dobrze siedzi materiałowe spodnie i żakiety. “Świetnie wyglądała i czuła się pewniej” — mówi ona. Jej przełożeni zgodzili się z tym. Kilka miesięcy po tej transformacji Калинде polecili pracę nad ważnym wydarzeniem, i dostała w swoje podporządkowanie nowego pracownika. “Ja i przed prosiła władze o czymś takim i zawsze osiągała dobre wyniki pracy — mówi. — Ale tylko wtedy, gdy zaczęłam ubierać się odpowiednio do roli, do którego dążyła, zamiast skupić się na tym, co robię teraz, reszta naprawdę poczuli, że jestem gotowa do następnego kroku”.
Uzupełnij wyrafinowany wygląd gatunku stylistycznych akcentem. Dla mężczyzn może to być para skarpetami, ironiczny krawat, rocznika spinki do mankietów, rozpoznawalna buty lub nietypowe godziny. U kobiet, być może, więcej opcji. Margaret Thatcher w ten niezapomniany sposób zwracała się ze swoją słynną czarną torbą od Launer, gwałtownym ruchem stawiając ją obok siebie na stole, że pojawił się nawet termin “сумкование” (“handbagging”), oznaczający sposób wywierać presję na przeciwników politycznych w duchu Thatcher. Madeleine Albright zawsze zdobiła strój ekstrawagancki broszka. Cornel West równoważy swój duszpasterski wygląd starannie obsługiwanej афропрической. Im bardziej ubioru i surowsze niż mu po, tym ważniejsza jest znaleźć swój smak. Najbardziej udany niepowtarzalny wygląd powinien wskazywać: posiadacz wie, czego od niego oczekują, i gotów to zaakceptować — ale jednocześnie ma odwagę wyrazić swoją niepowtarzalną osobowość.
Pamiętaj, że twój unikalny obraz zawiera również otaczającą was przestrzeń fizyczna. Twój gabinet, jak i swoje ciało, to sposób prezentacji swojej osobistej marki. Przyjrzyj się bliżej do gabinetów wielkich przywódców — i zobaczysz, jak twierdzą swój styl i umacnia swoją markę wyborem mebli i innej zawartości gabinetu. Na przykład, wszystkie ściany i parapety) w gabinecie Anny Wintour, redaktor Vogue, wypełniają czarno-białe фешен-zdjęcia, ale przy tym minimalistyczna kolorystyka (biały, złote i srebrne akcenty, szklany blat) zapewnia ten sam efekt, który produkuje i sama Wintour, wszystko elegancko, pięknie i wspaniale. I odwrotnie, Mark Parker, dyrektor generalny Nike, prowadzi sprawy w pomieszczeniu, które jest tak zalany plakatów, zabawek, doświadczonych próbkami produktów, pop-артом i najróżniejsze pamiątki, co niesamowite, jak on się tam w ogóle jest w stanie pracować. Ja bym tak nie mógł. Ale nie o to chodzi: Parker przedstawia się raczej jako kontynuacja marki Nike, niż jak sprzeczność mu. Prezesi faktycznie uosabiają w sobie publiczny wizerunek swoich firm, i im należy zachować zgodność między swoim osobistym marki i marki firmy, którą reprezentują.
redakcja poleca
Siła narodu: jak NASA otworzyła drzwi dla miłośników
Mówiąc prościej: jak przekazać swoje myśli do odbiorców
“No limit” wakacje: Richard Branson o tym, dlaczego nie ogranicza swoich pracowników