Fot. Getty Images
Rynek rosyjski stał się zakładnikiem разбалансировок w światowych indeksów, ze względu na specyfikę inwestycji zagranicznych na rynki wschodzące i branży funduszy indeksowych
Rozwój przemysłu indeksu inwestowania doprowadziło do kolosalnych zmian na rynku finansowym, które do tej pory nie jest w stanie do końca ocenić. Napływ inwestycji w etf od początku 2018 roku wyniósł ponad $445 mld euro, z czego $25 mld przypada na fundusze rynków wschodzących. Udział “pasywnych” pieniędzy, tzn zainwestowanych przez fundusze indeksowe, w akcjach największych spółek indeksu S&P 500 rośnie z każdym rokiem.
Jeśli na początek 2018 roku załączniki indeksu funduszy w top 25 akcji z obliczonej bazy S&P 500 stanowiły 31,1% od całkowitej wartości inwestycji, to do końca roku ich udział wzrósł do 35,88%. Tymczasem, inwestując pieniądze na giełdzie (ETF) na S&P 500, lub dowolny inny ważny wskaźnik, inwestor zakłada, że jego aktywa będą maksymalnie zróżnicowane między różnymi emitentami. Nie podejrzewa, że w rzeczywistości jedna trzecia jego pieniądze zainwestowane w akcje 25 największych spółek z tego indeksu.
Co wtedy dzieje się z resztą przez emitentów? A jeśli indeks koncentruje się nie na jednej gospodarce, a w różnych regionach, jak się czują “młodsi” gracze?
Moc indeksu
Historia indeksów rozpoczęła się w 1880 roku, gdy amerykańskie dzienniki biznesowe zaczęły uzyskały wyniki transakcji giełdowych na następny dzień. Pierwszy indeks w USA Dow Jones stanowił sumę cen akcji 30 największych firm produkcyjnych. Taka kompozycja giełdowego wskaźnika nie uwzględniał kapitalizację spółek, a udział każdego emitenta zależy tylko od kosztów jednego papieru.
Sytuacja zmieniła się wraz z pojawieniem się na rynku bardziej złożonych indeksów, które opierają się na współczesnych teoriach ekonomicznych, takich jak, na przykład, został kupiony teoria laurea nobla Harry Марковица, która później otrzymała rozwój w postaci трехфакторной modelu Фама-Tunikę.
Inwestorzy odeszli od indeksów ze stałymi portfelami, największy udział w które stanowiły największe firmy, aktywnie ребалансируемым wskaźników na podstawie czynników, które mogłyby wyjaśnić rentowność każdej akcji.
Indeksy w ogóle, a mechanizmy ich ребалансировки w szczególności stały się decydującym czynnikiem dla dynamiki rozwijające się rynki, tak jak znaczna część inwestycji zagranicznych trafia do nich właśnie poprzez pasywne fundusze.
Logika inwestowania “zachodnich” pieniędzy opiera się na kształtowaniu portfela emerytalnych oraz ubezpieczeniowych funduszy, czyli narzędzia na indeksy rynków wschodzących są kupowane na stosunkowo niewielką sumę w celu dywersyfikacji.
W ten sposób, gdy mechanizm wyboru składu papierów wartościowych i ich wagi wewnątrz indeksu po raz kolejny zmienia się, to ma znaczący wpływ na rynki kapitałowe krajów rozwijających się, w tym Rosji.
Podstawowym kryterium zmniejszenia lub zwiększenia udziału w tej czy innej akcji lub regionu inwestowania w składzie indeksu najczęściej występują wskaźniki kapitalizacji i zmienności aktywów.
Jeśli zmienność aktywów rośnie, to jego udział w portfelu zachodniego inwestora jest proporcjonalnie mniejsza. Jeśli zmienność spada — inwestor, wręcz przeciwnie, zwiększa udział danego składnika aktywów.
W rezultacie, ze względu na zawirowania spowodowane sankcjami i innymi negatywnymi zdarzeniami, udział rosyjskich akcji w kluczowych indeksów, które orientują się na rynki wschodzące, zmniejszyła się prawie dwukrotnie.
Powstaje błędne koło: jeśli w kraju lub w danej spółce trudnych czasach i jej aktywa zaczynają spadać w cenie, indeksy automatycznie obniża jej pozycję w obliczonej bazie danych, a tym samym “zabijając” te aktywa, które i tak znajdują się w stresujących warunkach.
“Inteligentne” fundusze
Pomimo totalna dominacja kilku kluczowych indeksów, w ciągu ostatnich 10 lat wzrost liczby бенчмарков znacznie wyprzedza wzrost liczby wartościowych. “Firmy działające w takich warunkach są przed trudnym wyborem i szukają wskaźnik, który jest korzystniejszy dla danego cyklu ekonomicznego. W rezultacie w branży następuje przejście do “mądry” indeksy, w stanie dostosować się i samodzielnie uczyć.
Pomimo parafia na rynek nowych klas indeksów, klasyczne бенчмарки nadal pracować. “Bierne” inwestowanie w fundusze, копирующее składy indeksów, choć traci na popularności, ale nadal pozostaje dość popularnym sposobem zabezpieczenia ryzyka.
Inwestorzy, którzy kupują papieru ETF na indeksy giełdowe, liczą na to, że zysk “akcji-zwycięzców” pokrywa się stratę “akcji-przegranych”, a tym samym сгенерировав mały, ale stały dochód. Jednak wzrost kapitalizacji firm-gigantów zmusza inwestorów do ucieczki z klasycznych indeksów, aby nie wpaść w “bańka mydlana”.
Pierwsze próby uniknięcia inflacji “bańki”, a także znaleźć sposób, aby zwiększyć dochody, doprowadziły uczestników rynku do stworzenia osobnej klasy indeksu produktów — Smart Beta Etf, które mają na celu rozwiązać problem klasycznego modelu — ważenia aktywów kapitalizacją.
Rozpoczęciem promocji Smart Beta Etf uważa się rok 2009, kiedy inwestorzy zwrócili uwagę na rentowność funduszu Rydex S&P Equal Weights. Jak widać z nazwy, RSP skopiował strukturę S&P 500, jednak w jego teczce wszystkie aktywa miały jednakową wagę. Dzięki odbicia po kryzysie 2008 roku fundacja Rydex S&P Equal Weights mógł wyprzedzić dla dochodu klasyczny ETF na S&P 500 etf SPDR na 13%.
Smart Beta Etf używają różnych metod ważenia aktywów — na przykład, w przychodach lub politykę dywidendy, zwrotu. Żaden z nich, oczywiście, nie gwarantuje na 100% uzyskać gratka w każdej sytuacji na rynku. Zmiana cykli gospodarczych, negatywne trendy wśród poszczególnych akcji, sektorów lub nawet gospodarek — to wszystko sprawia, że inwestorów myśleć dalej nad “idealnym” rozkładem wag w swoich portfelach.
Do końca 2012 roku na rynku pojawił się nowy klasa бенчмарков, który otrzymał nazwę “momentum-indeksy”. Jego istotą jest bardzo prosta: to aktywnie ребалансируемые indeksy, które koncentrują się wyłącznie na wydajność każdego pojedynczego składnika aktywów, ujęte w ich kosza.
Indeks, który sam wybiera, gdzie mu аллоцировать największy udział środków pieniężnych, na podstawie dostępnych mu danych historycznych oddzielnie dla każdego składnika aktywów. Wadą takich бенчмарков jest to, że, podobnie jak w przypadku klasycznych indeksów, аллокация środków dzieje się prawie ciemno.
Większość momentum-indeksów na rynku nie nastawiają się na długotrwałe okresy i skłonni ufać tymczasowym trendów. Jednak, jak w przypadku klasycznych aktywami, dochód uzyskany z “trafień”, przewyższają straty od “wpadki”, a tym samym na dłuższą metę indeks rośnie.
W ten sposób, nie ma idealnego mechanizmu doboru wag w indeksie. Najbardziej słuszna z punktu widzenia twórcy indeksu byłoby użyć kilka podejść do ребалансировке aktywów, jednak to wymaga dużych inwestycji w rozwój i nie mniejszych wydatków na utrzymanie takiego бенчмарка.