Zdjęcia David Paul Morris / Bloomberg via Getty Images
Dlaczego Paweł Durow, Linus Torvalds i Palmer Szczęście nie zawsze godzą się z organizacjami, które stworzyli
Obsesja na własnym projektem, zaangażowanie, dbałość o szczegóły w połączeniu z бунтарским ducha pozwoliły entuzjastów technologicznego świata, począwszy od garażu starcie, zrobić największe firmy na świecie. Oni stali się idolami dla wielu przywódców i założycieli kolejnych firm z branży IT. Ale często podobny zestaw cech jest zbyt niebezpieczny dla подросшей firmy i twórcy ogłaszają wojnę własnego potomstwa, kłócą się z partnerami i opuszczają swoje firmy. Chyba najbardziej znany z nich — założyciel Apple, Steve Jobs. Kto idzie jego drogą dzisiaj?
Steve Jobs wchłonął w siebie, być może, najbardziej znaczące ruchy społeczne lat 60-tych w San Francisco: kultury hipisów i high-tech-kulturę doliny Krzemowej. Mieszanka buntowniczej ducha anty działaczy, “garażu” przedsiębiorczości i różnych praktyk samodoskonalenia, którymi interesował się Jobs, wychowały człowieka, nie przyzwyczaił się szukać kompromisu. A zwłaszcza w tym, co dotyczyło jego projektu Macintosh — swego rodzaju ofiary aż tak wielkich ambicji, z uwzględnieniem stosunkowo skromnych możliwości komputerów z tego okresu. Ale Jobs udowodnił, że jest w stanie wziąć pod uwagę swoje błędy: mógł wrócić na swoją firmę i przywrócić jej dawną świetność. Jak układają się sprawy u jego wyznawców?
Linus Torvalds
Twórca Linuksa z pewnością ma wiele wspólnego ze Stevem Jobsem. To nie przypadek, Jobs zaproponował mu miejsce w Apple, która tworzyła system operacyjny Unix. Ale Linus odpowiedział odmownie. Prawdopodobnie, praca z platformą open source nie dała Торвальдсу takiego bogactwa, które otrzymał Jobs. Ale rozwój na stworzonej im platformie przewróciły świat: jej używają i Android z 2 mld użytkowników, i sprzedany na dniach IBM za $33,4 mld wywoływacz korporacyjnego SYSTEMU Red Hat.
Historia stworzony przez linusa Torvaldsa systemu operacyjnego Linux jest prosty: gdy w 1991 roku fiński student Linus Torvalds nabył pakiet systemu operacyjnego MINIX, jest tak rozczarowany w dostarczonej z nim program emulacji terminala, że w przypływie gniewu postanowił przepisać ją, nie przypisanego do żadnego systemu operacyjnego. Po pewnych modyfikacjach dzięki staraniom i entuzjazm ponad 8000 programistów w ciągu ostatnich 7 lat projekt rozwinął się w najbardziej popularny system operacyjny na świecie, który wraz z zbudowanej na jej oparciu o Androida w tej chwili oferuje pracę 42% wszystkich urządzeń na świecie.
Twórca Linuksa, z pewnością ma wiele wspólnego ze Stevem Jobsem. Torvalds kieruje projektem Linux, nie uczestniczy w pisaniu kodu, a w drodze arbitrażu sporów i podejmowania rozwiązań technicznych, które obsługują ruch projektu w dobrym kierunku. I ta zdolność podobna do rasistowskie uwagę Jobsa do szczegółów projektu. Inny buntownik od IT Jeremy Allison, w czasie drogi Novell z powodu braku akceptacji transakcji z Microsoft, wspominał: “U Jobsa było to wspaniałe projektowe poczucie smaku, stworzył te wspaniałe produkty, które wszyscy kochali…U Linusa jest maszynownia smak, i to jest to, co sprawia, że jest wyjątkowy. On może patrzeć na te wszystkie potencjalnie konkurencyjne rozwiązania, odrzucić niepotrzebne, mówiąc, że to zły wybór”.
Torvalds, jak i Jobs, — posiadacz trudnego charakteru, co nie zawsze szło obojgu na dobre. I jeśli ostry język Jobsa często wynikał demotywujące i opieki utalentowanych pracowników z firmy, charyzmatyczny Linusa zagrał okrutny żart z nim samym: we wrześniu twórca systemu Linux został zmuszony tymczasowo odstąpić od opracowania ze względu na zły stosunek do ludzi. Do jego pielęgnacji Linus wprowadziła nowy “kodeks postępowania członków społeczności”, czyniąc go bardziej tradycyjny, przez analogię z ogólnie przyjętymi Contributor Covenant, dając wszystkich członków społeczności Linux równe prawa, niezależnie od statusu społecznego, narodowości, religii, płci, wieku, wykształcenia i innych ewentualnych różnic.
Paweł Durow
W 2006 roku Paweł Durow, wtedy jeszcze nikomu nie znany absolwent Spbgu, stworzył rosyjski odpowiednik Facebook — sieci społecznej “Vkontakte”, znalazł pierwszych inwestorów w ciągu roku zgromadził publiczność w pierwszych 3 mln abonentów. Później skala firmy pozwoliły przyciągnąć inwestorów jako fundacja Алишера Усманова i Jurija Мильнера DST (później, w 2010 roku został przemianowany na Mail.ru Group). Buntowniczy duch, wysokiej jakości Pawłowi jeszcze ze szkolnej ławki, znalazł swój wyraz w wyraźnie skopiowany z zachodniej sieci społecznej. Mnóstwo pirackich treści w portalu i swoboda wypowiedzi z dnia na dzień uczynił go bohaterem i “rosyjskim Zuckerberg”, rzucił wyzwanie jak społecznej operacyjnym, jak i państwa.
Drugą stroną buntowniczej natury stała niezdolność do porozumieć się i dogadać się z partnerami: w swoim czasie Durow rozmawiał z każdym z akcjonariuszy “Vkontakte”, w tym Mail.Ru Group. Kłótnia z сооснователями Левиевым i Мирилашвили ostatecznie kosztowała sprzedaży ich udziałów funduszowi UCP w 2013 roku bez wiedzy dyrektora, a kłótnia z FSB przez rok skutkowała w późniejszej konsolidacji całej sieci społecznej w rękach Алишера Усманова z oceną w $3,06 mld Stracił miejsce w założonej przez niego firmy, jak i udział w “Vkontakte”, Durow o niczym nie żałował: “Ochrona danych osobowych ludzi warto tego i o wiele więcej. Od grudnia 2013 roku nie mam rodzinę, ale mam jeszcze coś ważniejszego — czyste sumienie i ideały, które jestem gotów bronić”.
I rzeczywiście, zniechęcenia było kiedyś: w sierpniu 2013 roku światło ujrzał inny projekt Pawła Дурова, — skandaliczny komunikator Telegram. Poszli kolejny konflikt z FSB i Roscomnadzor, ale to już zupełnie inna historia.
Palmer Lakiery
W czasach, gdy założyciele firm bardzo często są studentami prestiżowych uniwersytetów, Palmer Lakiery, wydawało się, był jak powiew świeżego powietrza. Uczeń-samouk, wolał studiów fora internetowe, które mam tu pańskie dzieło w zadumie i poszukiwaniu wskazówek, пересобирая konsole do gier w garażu rodziców, zanim zagłębić się w świat 3D-ekranów i punktów. To pasja w końcu doprowadziło go do spotkania z legendarnym gry operatorem John Carmack, który pomógł młodemu Lakiery przyciągnąć uwagę społeczności po prezentacji jednego z jego pierwszych prototypów — hełm wirtualnej rzeczywistości (VR-zestaw słuchawkowy) na dużej gier konferencji. Uwaga przełożyło się na udaną kampanię na rzecz pozyskania środków inwestorów na Kickstarter, позволившую zebrać młody 19-letni вундеркинду i jego partnera Brendanowi Айрибу nieskromnych $2,4 mln Po udanej kampanii Kickstarter, Palmer i jego rozwój Oculus Rift przyciągnęły uwagę Marka Zuckerberga, który w 2014 roku nabył firmę za $2 mld.
Być może, który stał się “ikoną dla republikanów” Steve Jobs był przykładem dla Lakiery nie tylko w jego stylu “garażu przedsiębiorczości”. Dlatego lub z innego powodu, ale w 2016 roku Lakiery znalazł się w epicentrum politycznego skandalu, kiedy do opinii publicznej stało się tajne finansowanie firmy, распространявшей internetowe memy poparcie dla kandydata republikanów Donalda Trumpa. Nie jest wykluczone, że tego rodzaju protest był adresowany jest Znaczek Цукербергу, którego według sondażu uznali możliwe przeciwnikiem Donalda Trumpa od demokratów w wyborach do 2020 roku 69% respondentów, którzy zagłosowali za Hillary Clinton w 2016 roku. Tak to jest, czy nie, ale Zuckerberg humoru memów, пародировавших kandydata partii demokratycznej, nie rozumiem, i Lakiery opuścił Oculus VR w 2017 roku.
Geniusze nie tylko łamią ramy, tworząc firmach w dziedzinach, gdzie ich współcześni nie mogli i pomyśleć rynku, ale i często nie godzą w rozrośniętej korporacjach. Daleko nie zawsze udaje im się stanąć na czele własnej firmy. Jednak bez nich by nie istniała połowa największych firm na świecie.
redakcja poleca
Jakie technologiczne przełomy zdarzają się do 2020 roku?
Aliszer Usmanov
Ranking Forbes: Nr 10
Stan w 2018 roku: $12500 mln
Dowiedz się więcej
Jurij Milner
Ranking Forbes: Nr 31
Stan w 2018 roku: $3700 mln
Dowiedz się więcej