Fot. Getty Images
Redaktor naczelny “Meduzy” Ivan Kołpaków tymczasowo odwołany ze stanowiska w związku z oskarżeniami w харассменте. To dopiero drugi głośny przypadek w Rosji po serii seks-skandali na Zachodzie, ale nie ostatni
Użytkownicy mediów społecznościowych z przyjemnością dzielimy się wiadomością o tym, że oskarżony o “niestosowne zachowanie”, выразившемся seksualne, odsunięty od pracy redaktor internetowego wydania “Meduza” Ivan Kołpaków. Takie oskarżenia pod adresem osób publicznych w dzisiejszych czasach można usłyszeć często, ale w tym przypadku szczególnej pikanterii sytuacji dodaje fakt, że zarzuty zgłaszane na adres jednej z kluczowych postaci liberalnego publikacji, który konsekwentnie poparcie dla kampanii społecznych przeciwko безнаказанных molestowania seksualnego. Sam Ivan także publicznie skrytykował posła Leonida Słuckiego, któremu udzielono podobne zarzuty dwie dziennikarki i wspierających Słuckiego kolegów-deputowanych. Można, oczywiście, szydzić z tego powodu, upominać dziennikarza (i liberałów w ogóle) w nieszczerości i doradzić poszukać belkę w swoim oku, ale to nie jest najbardziej znaczącej reakcji na powstałe skandal. I nie dlatego, że frywolne zaloty edytora “Meduzy” były skierowane nie do zależnej od niego podporządkowanej i nie do dziennikarce, która chce przeprowadzić z nim wywiad w ramach swoich obowiązków zawodowych, a do żadnej kobiecie na firmowej imprezie. I nawet nie dlatego, że, w przeciwieństwie do historii z Слуцким, nikt chronił go nie stał się — wręcz przeciwnie, natychmiast nastąpiła bardzo twarda reakcja kolegów i kierownictwa.
Rzecz w tym, że takich wiadomości w dającej się przewidzieć przyszłości będzie jeszcze wiele, i w charakterze oskarżonego znajdą się różni ludzie — jak już się stało, na przykład, z jednej z зачинщиц ruchu #Metoo Azją Argento i ze znanym amerykańskim socjologiem Michaelem Киммелем, aktywnym zwolennikiem idei feminizmu. Teraz na naszych oczach się zmienia “reguły gry”, lub, mówiąc naukowym językiem, konwencji relacji genderowych, które ewoluowały przez dziesięciolecia. I najbardziej sporne terytorium staje się ta część przepisów, która reguluje dopuszczalne ekspresji seksualności i związanych z nią komunikacji. Kiedy przepisy się zmieniają, bardzo wiele osób nie dostać się w przestrzeń niepewności. Znaczna część agresji, skierowanej przeciwko “антихарассментских” inicjatyw, wiąże się nie z tym, że większość mężczyzn tak trzeba uciekać się do dwuznaczne dowcipów, nieprzyzwoite заигрываниям i tym podobnych rzeczy, aby wyrazić swoją sympatię atrakcyjnej kobiety, a kobiet jest tak miło wszystko to narażone. Po prostu żyć w niepewnym świecie, z niejasnymi zasadami postępowania, bardzo nieswojo.
Nieswojo zmienić swoje nawyki, w których przez długie lata nikt chyba nie widział nic złego. Nie jest jasne, jak komunikować się w nowej rzeczywistości — gdy żart już przestaje być żartem i nagle staje się obrazą, gdy formy zalotów, tylko wczoraj, wydawałoby się, воспринимавшиеся jak pochlebne znaki uwagę, wywołują skandal i publiczną naganę. W tym sensie простодушная zdanie niesławny Harvey Вайнштейна o tym, że on przecież przyszedł w branży filmowej w latach 60-tych, a wtedy było tak przyjęte, musi być postrzegane zupełnie poważnie. Większość oskarżonych w харассменте nikomu nie chcieli zła, oni po prostu działali, jak to było w zwyczaju, ale nagle zasady przestały umówić się na jedną ze stron. Ponadto, jak się okazuje, już dawno przestały, ale w końcu pojawiła się możliwość o tym głośno powiedzieć.
Takie nieporozumienia zdarzają się dlatego, że płci porozumienia, nawet jeśli mają one wygląd jest całkowicie darmowe i dobrowolne, impregnowane relacjami władzy. To szczególna władza ideologiczna, проницающая całą codzienność, wypełniająca powszechna świadomość. Jej zwykle nie zauważają ani ci, którzy ją stosują, ani ci, którzy jej podlegają, przyzwyczaić się liczyć, że gdy nieprzyzwyczajonego mężczyzna щупает cię za kolano, że w ten sposób oddaje hołd twojej urodzie i wyraża ciebie sympatię. Ale nie ma takiej mocy, która z czasem nie rzucają wyzwanie. W miarę jak kobiety zajmują coraz ważniejsze stanowiska w dziedzinie gospodarczej, politycznej i w sferze zawodowej, zaczynają czuć, że ich kolana i inne części ciała są tylko ich własnością, i że ich seksapil też w pewnym sensie ich własność, i tylko im decydować, w którym momencie i kto ją obdarzyć. I że cały ten radosny entuzjazm, który powodują u swoich partnerów komunikacji, nie zawsze przyjemne, a często назойлив, jest bardzo męczące, jest niewłaściwe. Coś się zmieniło w publicznym urządzeniu, co pozwala o tym głośno powiedzieć głośno.
Ponieważ te zmiany regulaminu są inicjowane przez kobiety, mężczyźni często po prostu nie mają czasu, aby zareagować na zmiany. I nawet jeśli są one w zasadzie wspierają pomysł kobiecej autonomii i osobistych granic, dość trudno jest stosować te pomysły do własnego życia, do swoich nawyków i zachowań. Do tego trzeba nie tylko współczuć pomysłów — trzeba, aby zmienił się twój umysł, twoja optyka postrzegania świata. To nie zawsze jest łatwe.
Ale takie zmiany nie dzieją się po raz pierwszy w historii. Nie mniejszy szok i zdumienie u współczesnych wywoływały damskie roszczenia na prawo głosu w wyborach i karierę zawodową, lub bunt, pozornie zamożnych amerykańskich gospodyń domowych, nagle wyszły na feministyczne demonstracji z dziwnym hasłem o tym, że prywatne jest polityczne. Nic, przystosowały się jakoś. Приспособятся i teraz.
redakcja poleca
Sprawa Słuckiego. Dlaczego w Rosji tolerancyjny харассменту
Moralność posła Słuckiego. Dlaczego etyka rosyjskiej elity ущербна
“Sama sobie winna”. Dlaczego w Rosji tolerancyjny do nadużywania siły