Zdjęcia Łucznictwo Pictures
Dlaczego twórczej pracy nie warto dzielić na “męską” i “kobiecą”.
Kiedy studentka wydziału Anna Клевец próbowała przez sąd Najwyższy zakwestionować swoje prawo do zatrudnienia w charakterze maszynisty metra w moskwie, na miejskich i federalnym media przetoczyła się fala dyskusji: czy można to uznać za dyskryminacja płci? I ile jeszcze zostało do zawodów, które tradycyjnie opisuje słowami “неженское to chodzi”?
Jeśli w zawodach, gdzie głównym kryterium są dobre zdrowie i kondycja fizyczna, oznaczenie płci nawarstwianie można zrozumieć, to w twórczej dziedzinie podział na męskie i żeńskie zawsze ograniczał się tylko z konwencji.
Opis w społeczeństwie wyraźnie rozdzielały ról: stylista lub projektant wnętrz na pewno kobieta, a oto operatora filmowego lub architekt — mężczyzna. Do niedawna było oczywiste i konieczność stałej pracy biurowej według stałego harmonogramu, że ciężko połączyć kobiecie z opieką nad małym dzieckiem. Dlatego pracodawcy na szereg stanowisk woleli brać mężczyzn.
Stoimy na progu czwartej rewolucji przemysłowej: opracowanie nowych materiałów, przełomy w dziedzinie inżynierii genetycznej i cyfrowa transformacja coraz bardziej rozmywają linii między fizycznym, biologicznym i cyfrowym światami.
Rewolucja ta całkowicie zmieniła istocie wielu profesjonalnych działań, procesów i metod w różnych dziedzinach. W dziedzinach twórczych dzieje się to szybciej, niż w wielu innych, bo innowacyjna gospodarka stworzyła zupełnie inne warunki pracy dla takich specjalistów.
Człowiek coraz mniej pracuje rękami. A pracując głową, staje się coraz mniej przywiązany do “miejsca produkcji”: mając laptopa, możesz być zgłoszone jako profesjonalista, choć z Bali, choć z Grenlandii. Liniowa kariera ustępuje miejsca karierze wielowymiarowej konwergentnej, rozwijającej się nie w górę, a wszerz.
W twórczej dziedzinie na pierwszy plan wysuwa się funkcja, a osobowość. Profesjonalne umiejętności, nikt nie został odwołany, ale wraz z nimi wybór kariery decydują nasze osobiste wartości, ambicje i dążenie do niego samostanowienia. Praca i “życie” już nie istnieją osobno — teraz to pojedyncze doświadczenie, zmieniający się pod wpływem naszych twórczych kryzysów i przeszacowania wartości. I ciągłe szkolenia — najważniejsza część tego doświadczenia. W XXI wieku szef nie sprawia, że “podnosić kwalifikacje zawodowe” — pracownik dąży do tego sam, stając się kreatywnym producentem swojego losu. W końcu, sukcesy zawodowe nie tylko trzyma rękę na pulsie szybko zmieniającego się rynku, ale i określa, jak jego zawód będzie wyglądać za 10 lat.
Na zmianę kompetencji kreatywnych profesjonalistów, którzy mają oczywisty lub pośrednią oznaczenie płci specyfikę, przychodzą płci neutralne kompetencji — umiejętność rozwiązywania problemów i myśleć poza pole, zdolność rozumienia marka i umiejętnie obchodzić się z ludźmi i maszynami, kreatywność, ciekawość i rozwinięta inteligencja emocjonalna. Dziś produktywny kreatywny profesjonalista — to kreatywny producent oryginalnych pomysłów i rozwiązań. Jego działalność towarzyszy stały odkryć nowe aspekty osobowości i rozwój jego twórczej tożsamości.
Te umiejętności można zaliczyć do kategorii wymaganych w dobie innowacyjnej gospodarki. Bez nich staje się coraz trudniej dostosować się do gwałtownych zmian warunków pracy i zmian na stanowiskach pracy. Specjaliści “starego wzoru” trudno będzie skutecznie reagować na potrzebę tworzenia produktywnych relacji, zachować zdolność do szybkiego działania i motywacji do ciągłego uczenia się.
Kobiety w twórczości: talent nie zna granic
Przykłady kobiet, “сломавших” genderowe stereotypy i którzy fenomenalnych wyników w nietypowych dla kobiet zawodach, wiele. Jeden z najjaśniejszych — gumtree ирако-brytyjska architekt Zaha Hadid (zabawne, że nawet normy języka polskiego nie przewidują rodzaju żeńskiego dla tradycyjnie “męskich” zawodów — architekt, inżynier, dziekan, profesor). Po otrzymaniu dyplomu matematyka, Hadid systematycznie rozwijał swoje zainteresowanie architekturze, w końcu stając się pierwszą w historii kobietą, награжденной architektonicznym “Oscar” — Притцкеровской nagrodą.
Jeszcze jeden przykład — Neri Оксман, była dziewczyna Brada Pita. Оксман — były żołnierz armii izraelskiej, studentka wydziału medycznego, dyplomowany architekt, doktor filozofii, nauczyciel i artysta (jej prace były wystawiane w muzeach Boston, Paryża, Wiednia, San Francisco i innych miast na świecie).
Żywe przykłady są w branży IT, w zasadzie nietypowej dla kobiet, szczególnie na topowych pozycjach. Amerykanka Marissa Ann Meyer urodziła się w rodzinie szkolnej nauczycielki i inżyniera, ukończyła Стэндфорд ze stopniem licencjata z informatyki i w 24 roku zaczęła pracować w laboratorium w Google, stając się pierwszym w historii firmy kobietą inżynierem. W ciągu 13 lat zrobiła w firmie zawrotną karierę. To ona była kierowniczką szkół w znanych nam serwisów: Google Search, Google Maps, Gmail i innych. W 37 lat zajęła stanowisko dyrektora wykonawczego w Yahoo. Dziś wchodzi w skład rady dyrektorów pięciu dużych korporacji, a także na liście 50 najbardziej wpływowych amerykańskich kobiet według magazynu Fortune.
Precz stereotypy
Wiele przykładów tego, jak łamią stereotypy płci, widzę na co dzień. W Brytyjskiej wyższej szkole projektowania dziewczyny często uczą się na producentów aplikacji mobilnych i interaktywnych projektantów, a młodzi na złotników i projektantów odzieży.
Katarzyna Соломеина studiowała w uniwersytecie Moskiewskim drukowania na programistę. Potem zapisała się w “Британку” na projekt graficzny, a następnie kontynuowała naukę w programie “Projekt w środowisku online”, gdzie główny nacisk kładzie się na pracę ze złożonym oprogramowaniem i wizualnym programowaniem. Teraz Katarzyna mieszka i pracuje w Londynie: założyła Future London Academy to projekt, który pomaga młodym projektantom z różnych dyscyplin lepiej zrozumieć przemysłu i znaleźć swoje miejsce w twórczym świecie.
Ekaterina Michajłowa wybrała w БВШД specjalność “Projektowanie aplikacji mobilnych” i po zakończeniu kursu wziął interfejsami w firmie RedmadRobot. Jej projekt — aplikacja mobilna “Кодвардс”, za pomocą którego dzieci uczą się кодингу — wziął prestiżową nagrodę European Design Award.
Natalia Romanowa wybrała trudną drogę projektanta przemysłowego — projektanta, który tworzy obiekty fizyczne: meble, transport, gadżety, nawet buty. Natalia pracowała w kilku londyńskich projekt-biuro: w jej portfolio znajdują się meble, lampy, koncepcje oświetlenia ulicznego i nawet manualny kombajn, który dziennik Independent Magazine nazwał “jednym z 10 najlepszych robotów kuchennych na rynku”!
Amerykański rysownik Ashley Diament powiedział kiedyś: “Jeśli chcesz wystartować z góry zawodu — zbuduj lepszą zawód to sam”. W XXI wieku zrobić to jak nigdy po prostu: uzyskać żądaną kompetencji do pracy marzeń możemy bez oglądania się na społeczne, płci — a zresztą, w ogóle na wszelkie! — stereotypy.
redakcja poleca
Dwa w jednym. Dlaczego tożsamości płciowej w przyszłości nie ma miejsca
Wirtualna księżniczka. Jak kobieta zamieniła Dubaj w “inteligentne miasto”