Zdjęcie Władimira Smirnowa / TASS
W najbliższych latach w Azji wzrośnie deficyt podstawowych produktów petrochemicznych, to stworzy dla rosyjskich firm eksportową niszę, ale, aby zająć jej, im będzie wygrać rywalizację z usa i bliskiego wschodu producentów
W połowie lipca “Иркутская spółka naftowa” (“INC”) poinformowała o zamiarze stworzyć z chińskiej China Pingmei Shenma Energy Chemical Group joint venture (JV), która będzie realizować projekt recyklingu wiatrem i gazu ziemnego. Do 2022 roku “INC” planuje wybudować w centrum administracyjnym Ust ‘ -Kut (855 km od Irkucka) газоперерабатывающий roślin (GPP), który będzie produkować do 600 000 ton polietylenu z surowców Ярактинского i Markowskiego złóż w obwodzie irkuckim.
Ust ‘ -Кутский ILI nie jedyny projekt, w нефтегазохимии, twierdzić rosyjskimi firmami w ostatnich latach. W maju na Petersburskim międzynarodowym forum ekonomicznym “Gazprom” podpisał kontrakt na dostawę etanu z Amur ILI na debiutanckiej газохимический kompleks (ГХК) “Сибура”, który będzie orientacyjnie produkować 1,5 mln ton folii rocznie. Podjęcia ostatecznej decyzji inwestycyjnej projektu Amur ГХК “san sebastian” planuje w połowie 2019 roku, do tego czasu spółka będzie zakończenie budowy kompleksu “Запсибнефтехим” roczny o mocy 1,5 mln ton etylenu i 2 mln ton poliolefin.
Wprowadzanie w życie “Запсибнефтехима” pozwoli zastąpić import polietylenu, który, według danych “Market Репорта”, w 2017 roku wzrosła o 12%, do 603,8 mln ton do 2020 roku na rosyjskim rynku polietylenu wystąpi nadwyżka wielkości do 0,3 mln t, który 2030 wzrośnie do 4,2 mln ton, — taką ocenę w lutym w artykule dla czasopisma branżowego “ropy i gazu pion” doprowadził ówczesny wiceminister energetyki Cyryl odważnych chłopców. W swoich obliczeniach on uwzględniał efekt tylko od uruchomienia “Запсибнефтехима”, pomimo faktu, że mocy w produkcji polietylenu wzrosną także kosztem innych projektów: газохимического kompleksu w Буденновске, którego budowa “Lukoil” ogłosił w lutym, Wschodniej petrochemicznego firmy “Rosnieft”, który w oryginalnej konfiguracji będzie rocznie produkować 850 000 ton polietylenu i już wymienionych Amur ГХК “Сибура” i Ust-Кутского ILI “INC”.
Профицитным będzie i rynek polipropylenu, import na którym (171 200 ton w 2017 roku, według danych “Market Репорта”) będzie z nawiązką pokryte kosztem nie tylko “Запсибнефтехима” (500 000 t na rok), ale i wspomnianego już ВНХК (800 000 t rocznie) i Буденновского ГХК. Ze względu na ograniczenia rynku wewnętrznego projekty te będą ukierunkowane na eksport, tym bardziej, że potencjalny popyt zewnętrzny na полиолефины. Według oceny S&P Global Platts, niedobór polipropylenu w Azji wzrośnie z 1,6 mln ton w 2017 roku do 2,3 mln ton w 2020-m i 9,7 mln t w roku 2027. Jednak na azjatyckim rynku rosyjskim firmom będzie musiał konkurować nie tylko między sobą, ale i z zagranicznymi producentami — według prognozy S&P Global Platts, na rynku północnoamerykańskim polipropylenu dzięki uruchomieniu nowych mocy nadwyżka wzrośnie z 145 000 ton w 2017 roku do 1,5 mln t w 2027 roku, a na bliskim wschodzie — z 3,5 mln ton do 7,6 mln t, odpowiednio.
To samo odnosi się do globalnego rynku polietylenu: wzrost deficytu w Azji (z 10,2 mln ton w 2017 r. do 26,6 mln ton w 2027-m) będzie zrekompensowany wzrostem nadwyżki w Ameryce Północnej (z 5,3 mln t do 10,2 mln ton) i na Bliskim Wschodzie (z 12,5 mln t. do 19,2 mln ton). Rywalizację mogą wynieść i firmy z republik byłego ZSRR, gdzie obecnie buduje się kilka nowych polimerowych produkcje, które, według szacunków CREON Energy, łącznie wyda 2,9 mln ton polietylenu i 760 000 t polipropylenu. Sytuację komplikuje zmniejszenie deficytu polietylenu w Europie, który spadnie z 2,3 mln ton w 2017 roku do 232 000 t w 2027-m, taka prognoza analitycy S&P Global Platts doprowadziły w sierpniu ubiegłego roku, czyli przed tym, jak dowiedział się o planach Gazpromu zbudować w Ust ‘ -Ługa газохимический kompleks, który będzie musiał produkować 1,5 mln ton folii rocznie.
Wysoki będzie i konkurencja na światowym гелиевом rynku, zwiększyć obecność na którym “Gazprom” planuje kosztem Amur ILI, obliczonego w tym na produkcję 60 mln sześcian. m znaku helu w roku. Rosja może częściowo zastąpić na globalnym rynku USA, które w latach 2012-2017 ponad dwukrotnie zmniejszył dostawy helu z magazynu Cliffside — z 60 mln m sześc. do 28 mln sześcian. m, według danych służby Geologicznej stanów ZJEDNOCZONYCH (w całym zużyciu w 160 mln sześcian. m, według oceny CREON Energy za 2017 rok). Jednak potencjalną niszę częściowo już trwa Katar, proporcjonalnie zwiększony produkcja helu za ten sam okres — z 13 mln sześcian. m do 45 mln sześcian. m. W wyniku i tu uruchomienie nowych mocy pociąga za sobą problem nadwyżki.
W tych warunkach korzyści otrzymają te przedsiębiorstwa, które udać się wcześniej do realizacji zgłoszone projekty. Nie przypadkowo “san sebastian” przeniósł startup “Запсибнефтехима” z 2020 2019 roku, a Gazprom rozpocznie dostawy “Siły Syberii” już w grudniu przyszłego roku, a nie w 2021 roku, jak planowano pierwotnie, — surowce na ten rurociąg będzie otrzymywać Amur GEA, który jest częścią projektu eksportu gazu do Chin. Czas pokaże, czy pójdą tym tropem innych uczestników branży.
redakcja poleca
Wrażliwe miejsca. Dlaczego nie warto czekać gwałtownego wzrostu cen ropy
Ukraiński kalkulator. Umówią się, czy Moskwa i Kijów na tranzytu gazowego