Znacznie aktualizacja Macbooków Pro ostatni raz miało miejsce w 2012 roku, więc nic dziwnego, że użytkownicy czekali na niego z wielkim zainteresowaniem. Jesień modernizacji linii profesjonalnych “МакБуков” prezentowana jest w trzech wersjach: dwa 13-calowych notebooków i jeden 15″. Na pierwszy rzut oka zmiany są tylko zewnętrzne, ale liczba różnego rodzaju sporów i zakłóceń na tematycznych stronach mówi o odwrotnej. Obyśmy zrozumieć, niż ten laptop jest tak interesujący i dlaczego przyciąga tyle uwagi. A jako eksperyment u nas MBP 13″ z Touch Bar i w topowej konfiguracji.
ЛинейкаApple MacBook Pro 13″ 2016Ноутбуки, ultrabooks na 
Modeli w składzie: 24
Zakres cen: 35 900 − 119 578 usd
Typoszereg
Mały MacBook Pro w tym roku otrzymał dwie wersje, które różnią się obecnością Touch Bar, pary dodatkowych złącz Thunderbolt 3 i małej różnicy w wydajności. Naturalnie, tu cena też gra rolę, różnica metki modeli bez Touch Bar i z nim wynosi $300. Przy tym oba modele można oczywiście innymi procesorami, 16 GB pamięci ram i 1 TB SSD, co zwiększy koszt najdroższym modelu do prawie 3000 dolarów. W złotówkach cena brzmi jeszcze bardziej imponująco. Warto zauważyć, że MacBook Pro nigdy nie był tani.
Wyposażenie i pierwsze wrażenia
W pudełku z MacBook zwykle nie ma nic zbędne. Największy bonus, który mógł należeć do użytkownika była ściereczka do czyszczenia wyświetlacza, ale teraz i w zestawie nie ma. Wszystko, co dostanie nabywcy z komputerem, ładowarka i wymienny kabel (2 m). Nawiasem mówiąc, jest możliwość po prostu wymienić przewód zasilający, kupując nowy – dobry ruch. Wcześniej wymiana kabla tworzyła wiele niepotrzebnych problemów. Ale teraz z MagSafe musiał się pożegnać na rzecz kabla formatu Thunderbolt 3/USB Type-C.
Otwierając pokrywę, w oczy najpierw rzuca się nie Touch Bar, a rozmiar gładzika, który bardzo wzrosła. Poza tym, dla tych, którzy są dobrze zaznajomieni z Macbooka i macOS, innych znaczących niespodzianek nie będzie.
Design i wygoda użytkowania
Projekt MacBook zawsze był bardzo dobry. Oczywiście, to kwestia gustu, ale ilość wziętych elementów projektu u laptopów Apple innymi firmami mówi sama za siebie. Nowość nie była wyjątkiem i wygląda bardzo fajnie. Przy tym, różnic jest znacznie więcej, niż to było wcześniej.
Zacznijmy od wielkości лептопа, który stał się, można powiedzieć, miniaturową: 30,41×21,24х1,49 cm to mniej niż MacBook Air, z którym po dziś dzień porównać konkurencyjne urządzenia. I nowa obudowa tym bardziej, mniej, niż poprzedni MacBook Pro. Globalnie, jeśli jesteś zaznajomiony z najnowszych MacBook, “прошка” coś do niego podobna, tylko lekko “разбухшая” wersja. Waży MBP 1,37 kg, co po prostu świetnie, jak do tego laptopa. Jest bardzo lekki i zajmuje niewiele miejsca. Osobiście dla mnie jest to idealny komputer przenośny.
Jak i wcześniej, obudowa wykonana jest z jednego kawałka aluminium. To było do przewidzenia, pojawiły się opcje kolorów, które ogranicza się klasycznym szarym i Space Gray. Zmiany w “ozdobach” wywołały lekkie oburzenie wśród fanów – “dziesiątkę” na pokrywie nie jest już podświetlony. Nie powiedziałbym, że lustro logo wygląda źle, ale tak, świecące firmowy ikonę bardziej mi się podobał. Jeszcze ponownie pojawił się napis “MacBook Pro” pod wyświetlaczem, w MBP Retina przeniosła się na dolną pokrywę топкейса.
W użyciu laptopa dostaje najwyższy wynik. Z nim to przyjemność pracować zarówno przy stole, jak i na kolanach. Przy tym, kąt skrętu przegubu pozwoli wygodnie умоститься praktycznie w każdej sytuacji. Ale nie zawsze pokrywę można otworzyć jedną ręką bez dotrzymania, bo ze względu na łatwość obudowy, gwałtownym ruchem laptopa można przypadkowo przesunąć lub osiowe jednak ciągnąć топкейс za sobą.
Wejście/wyjście powietrza nadal odbywa się przez otwory po bokach i w mocowaniu ekranu. Przy tym, strumienie powietrza nie są odczuwalne dla użytkownika. Więc będzie mu zupełnie nie ważne, siedzieć przy stole lub rozpaść się na kanapie, komputer świetnie nadaje się do wszelkich zastosowań.
Jedyne, co może być nieprzyjemne, to dość ostre krawędzie na przekroju топкейса w celu otwarcia pokrywy. Jest to jedna z tradycji, od których dobrze byłoby zrezygnować.
Wyświetlacz
Laptopy Apple zawsze miały jedne z najlepszych ekranów. W 2012 roku zostały przedstawione MacBook Pro z Retina wyświetlaczami, rozdzielczość których znacznie przekroczona średnia wartości wśród komputerów przenośnych. IPS-matrycy nowych 13,3-calowych MBP również mam rozdzielczość 2560х1600 punktów (227 ppi). Osobiście mi wygodnie скейлить obraz do 1440х900 punktów, ale jest kilka kroków od 1024х640 do 1680х1050 punktów. Oczywiście, korzystanie z takim wyświetlaczem o rozdzielczości przyjemność.
Odwzorowanie kolorów matrycy zasługuje na najwyższe pochwały. Jak dla zwykłego pracownika, jak i dla profesjonalistów, takie wyświetlacze będą doskonałym narzędziem pracy. Mówić o kątach widzenia i innymi nie ma sensu, ten ekran jest praktycznie idealny. Ale jest jeden bardzo istotny przeciwieństwie do poprzednich modeli – przestrzeń kolorów DCI-P3. Po pracy z takim wyświetlaczem, kolory na ekranach starych urządzeń (np. iPhone 6) wydają się zbyt blade i zimne.
Znacznie wzrosła jasność podświetlenia – do 500 cd/m2, a chroniący matrycę szkło ma dobrą powłokę antyrefleksyjną. To sprawi, że pracę, na przykład na tarasie, bardziej komfortowe. Jak i inne Mas, nowy laptop jest dość dobrze reguluje poziom podświetlenia. Niestety, opcje z matowym wyświetlaczem nie ma, odkąd pojawiły się MBP Retina, ale na pewno producenci akcesoriów wypuszczą taką naklejkę i dla nowego pokolenia. W każdym razie, kiedyś takie były.
Dźwięk
Głośniki – zdecydowanie jedna z mocnych stron nowości. Z tak cienkiego urządzenia nie spodziewałbym się takiego dźwięku przestrzennego (w przybliżeniu, jak było z iPad Pro, głośniki którego bardzo mi się podobały). Moc głośników jest dość przeciętna pokoju. Takiego dźwięku wystarczy zarówno dla filmów, jak i słuchania muzyki.
Co ważne, wyjście dźwięku w żaden sposób nie pokrywa się rękami i zniekształceń wejściu pracy użytkownik nie otrzyma. Nadmiar wibracji nie ma. Dokładniej, jeśli “wykręcić” głośność na maksimum, to w obudowę wszystko pójdzie lekki dreszcz, ale nie można jej nazwać zbyteczna.
W specyfikacji można znaleźć wzmianki o raz trzy mikrofony. Główny znajduje się w pobliżu lewej krawędzi Touch Bar’a. System dobrze “słyszy” użytkownika i tym razem abonent nie poczuje różnicy, jeśli w spokojnej atmosferze odpowiesz na wezwanie z laptopa, a nie ze smartfona.
Klawiatura i touchpad
Od MacBook 12 firma zaczęła wykorzystywać nowe przełączniki z krótkim przebiegiem. W MBP umieścili zmodyfikowaną wersję, która ma mniej wciągnąć i wydaje bardzo przyjemny, jak na mój gust, “klik”. Tym nie mniej, na stronie pomocy technicznej jest strona z instrukcją czyszczenia klawiszy, co samo w sobie nie jest dobry znak. Jeść nad laptopem zdecydowanie nie jest warte, aby nie zaśmiecać klawisze tartą i jeszcze coś.
Sama klawiatura nie wymaga wiele czasu, aby przyzwyczaić się do niej i świetnie nadaje się do ślepego wybierania i długotrwałej pracy. Nie podobał mi się tylko blok strzałek, do których, choć można się przyzwyczaić, ale nadal zbyt małe. W ubiegłym wydaniu są one też były bardzo wygodne. Ale poza tym, że klawiatura jest w pełni zadowolony.
Touchpad w nowych “прошках” po prostu ogromny. On również symuluje kliknięcie i obsługuje Force Touch. Z powodu tej wielkości powierzchni powstawały emocji, czy wpłynie to na fantomowych касаниях. Ale macOS świetnie odróżnia przesuwanie wskaźnika, a przypadkowe dotknięcie podczas drukowania. Tak, że praca z gładzikiem również miło (chociaż trudno powiedzieć, że ostatni wzór jakoś ograniczał pracę).
Touch Bar
Najbardziej interesujące w nowym MBP jest dotykowy wyświetlacz OLED nad klawiaturą zamiast klawiszy funkcyjnych. Szczerze przyznam, że byłam sceptycznie odnosił się do plotek i po prezentacji nie był pewien, czy będzie to wygodne rozwiązanie.
Okazało się, że to jest właśnie ten przypadek, kiedy trzeba spróbować rzeczą w użyciu i wtedy staje się jasne, jak z tym żyć. W trakcie zwiedzania z laptopa wszedłem na YouTube, aby włączyć coś do testowania dźwięku. Na Touch Bar (TB) pojawił się suwak przewijania rolki i przyciski sterowania odtwarzaniem. Raz staje się jasne, że to jest dodatek bardzo wygodne.
I takich przykładów jest dużo. Na przykład, zamknięciu aplikacja i pojawia się okno z potwierdzeniem wyłączenia. Zamiast tego, aby przeciągnąć myszką na przycisk wystarczy dotknąć przycisku Touch Bar. Praktycznie w każdym programie można znaleźć zastosowanie tego wyświetlacza, ale na razie nie wszyscy deweloperzy odkryli potencjał TB w pełni. Jestem pewien, że za rok, gdy oprogramowanie obrasta przydatnych wariantów wykorzystania i użytkownicy do niego już przyzwyczają się (na to trochę czasu), praca z nim stanie się znacznie wygodniejsze.
Bardziej martwiłem się o przełączanie muzyki, regulację głośności, bo to jest to, co używam wśród klawiszy funkcyjnych najczęściej. Obawy nie potwierdziły się, ponieważ dotyk i nie odrywając palca od TB można podciągnąć poziom głośności w dobrym kierunku, co jest lepsze niż kilka razy uderzyć na przycisk. A brak fizycznego klawisza ESC w codziennej pracy mnie nie przeszkadza.
Jednak druga strona w tym jest. W specjalistycznym oprogramowania, gdzie F-klawisze były potrzebne, ich brak odczuwa. W grach, na przykład w ciemno za ESC można raz nie trafić. Trzeba albo zmienić przyciski, albo przesłać rzut oka. I oto w czasie najbardziej niewygodne w użyciu TB – wymaga uwagi. Na niego trzeba patrzeć, aby dokładnie zrobić wszystko tak, jak trzeba. Oto dlaczego korzystać z предиктивным wprowadzania tekstu jest po prostu niemożliwe (drukowanie wychodzi banalne szybciej), a ciągłe zmiany na TB podczas drukowania lekko odciągnąć, bo oko widzi jakieś zmiany zdjęcia i muszą cały czas ignorować. Jeszcze trzeba się trochę przyzwyczaić, nie stawiać na nim ręce bez potrzeby, bo można przypadkiem trafić na jakiegoś wirtualnego przycisku (kilka razy tak przypadkowo wyłączał dźwięk lub rozprowadzał/zatrzymywał muzyki).
Ale w większości przypadków korzystać z niego ładne. Konfigurowalne шорткаты, szybkie przewijanie utworu/podcastu, wygodna regulacja świateł i dźwięku – to tylko początek. Dalej wszystko będzie tylko łatwiej i szybciej. Ponadto, prawie wszystkie podkreślają, że taki wyświetlacz na klawiaturze wygląda bardzo imponująco.
Touch ID
Po prawej stronie Touch Bar kończy się przyciskiem z wbudowanym skanerem linii papilarnych. Można ją włączyć/wyłączyć komputer. Ale ważniejsze wygląd Touch ID w Mas. Mało tego, że jest to wygodny sposób odblokowania urządzenia, to również dobry sposób, aby przyspieszyć wprowadzenie hasła.
Najbardziej mi się to przydało w pracy z menedżerem haseł 1Password, a nie po odblokowaniu trybu uśpienia (chociaż to też jest wygodne). Teraz, jak i na smartfonie, zamiast wprowadzania długiego hasła, wystarczy przyłożyć palec do skanera i uzyskać dostęp do potrzebnych informacji. Naturalnie, teraz z Mas można robić zakupy, potwierdzając je za pomocą Touch ID. Działa skaner świetnie i za czas użytkowania ani razu nie wydał błąd.
Podłączanie urządzeń peryferyjnych
Jeszcze jeden bardzo ciężkie pytanie, na które wszyscy chcieliby, odnosił się właśnie do możliwości podłączania różnych urządzeń do nowego MBP. Rzecz w tym, że laptop ma tylko 4 3 porty Thunderbolt (kompatybilne z USB Type-C) i połączone 3.5 Jack dla słuchawek. Oznacza to, że dla kart pamięci, dysków zewnętrznych, pamięci flash, telewizorów, klawiatur, myszek i innych peryferii potrzebne adaptery (jeśli, oczywiście, oni nie są podłączane przez USB Type-C). Nawet iPhone 7 w zestawie nie ma odpowiedniego kabla do połączenia z nowego Macbooka Pro.
Co prawda, teraz problem jest rozwiązany w bardzo prosty sposób. Są jak oryginalne adaptery, jak i innych firm doki z zestawami wszystkich niezbędnych portów. Cena takich zestawów lub doków może łatwo mieć ponad 100 dolarów, jeśli chcesz być przygotowany do każdej sytuacji. Z tych rozwiązań, które widziałem, jest dość uniwersalna stacja będzie kosztować około $70. Prawda, kupując i bez tego drogiego notebooka, nie bardzo chcę wydawać dodatkowych pieniędzy na podstawowe potrzeby. Do wszystkiego, doktorze/adapter można zapomnieć, stracić lub połamać, że, jak zwykle, dzieje się w najbardziej nieodpowiednim momencie.
Z drugiej strony, jest to jeden z pierwszych kroków do unifikacji. Tak więc, na przykład, za pomocą tylko jednego kabla do laptopa można podłączyć monitor, klawiaturę, mysz, dysk zewnętrzny i coś jeszcze. W dodatku, sam laptop będzie otrzymywać posiłki, a połączyć się można do każdej dogodnej portu.
Teraz to wygląda dziwnie, mieć taką ilość adapterów lub doki, ale w przyszłości problemu nie będzie, już wkrótce USB Type-C będzie bardziej popularnym złączem.
Platforma sprzętowa i
Na test do mnie trafiła topowa wersja Macbooka Pro 13 z dwurdzeniowym procesorem Intel Core i7-6567U (2/4, 3.3-3.6 Ghz), zintegrowany układ graficzny Intel Iris 550 (1.5 GB), 16 GB pamięci ram LPDDR3 (2133 Mhz) i 1 TB SSD. Nie można powiedzieć, że wydajność starczy na wszystko, czym może się zajmować wymagający użytkownik, ale niektóre numery nadal są imponujące. Na przykład, prędkość odczytu/zapisu dysku 2000 MB/s.
Mocy tego laptopa z głową wystarcza do prostego “biurowego” użytkowania. Przy tym, programy ładują się błyskawicznie, komputer szybko odpowiada użytkownikowi i nigdy nie zastanawia. Temperatura procesora nie podnosiła się powyżej 40 stopni, a куллеры w ogóle nie włączały się w takim trybie użytkowania.
Montaż wideo w Final Cut Pro X podczas pracy z 4K wideo odbywa się bez widocznych problemów, ale render zajmie zbyt dużo czasu. Również próbowałem pograć w GRID: wybiegł na pole, który dobrze pracował na maksymalnych ustawieniach graficznych w rozdzielczości 1440х900 punktów. Oczywiście, podobne zadania obciąża system i aktywizują. Nawet w tym przypadku, komputer nie nagrzewa się powyżej 65 stopni, ale wentylatory z prędkością obrotową prawie 7000 obrotów na minutę już były dobrze słyszalne. Na wykresie obciążenia procesora można zobaczyć, że przy maksymalnym obciążeniu jest z określoną częstotliwością trochę “relaksuje” dosłownie na pół minuty, ale w pracy to nie wpływa.
Małym rozczarowaniem była montaż wszystkim żelaza. iFixit oceniali nowość w jeden punkt dużej łatwości naprawy. Wszystko dlatego, że absolutnie wszystkie elementy распаяны na płycie głównej i w przypadku problemów z czymkolwiek, trzeba skontaktować się z centrum serwisowym i, najprawdopodobniej, naprawa będzie kosztowna, jak i wysoki koszt samych części.
Praca macOS na nowych MBP różni się tylko tym, że w ustawieniach pojawiają się nowe elementy do sterowania Touch Bar. Na nim można zmienić przyciski i ich usytuowanie. Poza tym, wszystkie (w tym popularne błędy) działa dokładnie tak samo, jak, na przykład, na moim starym MBP 15 2012 roku.
Autonomia
Niestety, na razie pochwalić laptop za długotrwałą pracę bez gniazdka nie mogę. Oczywiście, urządzenie przeprowadziło mam dość mało czasu (mniej niż tydzień), ale w ciągu tego okresu musiał ładować co najmniej dwa razy dziennie. Oznacza to, że w środku dnia i w nocy. Ale warto było uruchomić coś ciężkiego (gry, na przykład) i bateria таяла na oczach. W rzeczywistości, ze względu na problemy z autonomicznością, Consumer Reports po raz pierwszy nie poradzili kupić Macbooka Pro.
Jeśli problem naprawić, to laptop będzie musiał pracować do 10 godzin na jednym ładowaniu. Sądząc po doświadczeniach z poprzednich modeli, liczba ta może być i więcej, tak jak Apple wcześniej lekko занижала prawdziwy wskaźnik. Ale na razie musiał zadowolić się 5-7 godzin, w zależności od okoliczności. Pełne ładowanie od dołączonego ZASILACZA trwa 1:35.