Prawie piętnaście lat temu francuska firma Microïds i rysownikiem komiksów Benoit Sokal zadowolony miłośników gier przygodowych адвенчурой z tajemniczo dla rosyjskojęzycznej ucha brzmiącym tytułem. Wraz z The Longest Journey, Syberia ustaliła prawie nowe standardy kilka było сдавшего swoje pozycje z tego gatunku, zdobywając serca użytkowników nie tyle logicznymi zagadkami, ambitne fabuły lub szczupłą ładną dziewczyną w roli głównego bohatera, ile oryginalnej i wciągającej atmosfery. W 2004 roku pojawiło się i ciąg dalszy – niech Syberia 2 i prezentowały się mniej imponująco, udało jej się umieścić w historii Kate Walker tłuste i znaczne wielokropek. Pogłoski o tworzeniu jeszcze jednej części popularnej serii chodzili jeszcze osiem lat temu, ale pojawiająca się w kwietniu 2017 roku Syberia 3 nie spełnił długie oczekiwania fanów.

Syberia 3

Gatunek адвенчура
Platformy Windows / Mac OS / Xbox One / Playstation 4
Wywoływacz Koalabs / Microїds
Wydawca Microїds
Strona internetowa, strona w Steam

Przypomnijmy: w 2002 roku wszystko zaczęło się od tego, że młoda pracownica kancelarii adwokackiej z Nowego Jorku o imieniu Kate Walker przyjechała w alpine франкоязычный miasteczko Валадилену – fikcyjny, jak i cały świat gry, których możecie następnie zmienić umowę kupna-sprzedaży lokalnych atrakcji i градообразующего przedsiębiorstwa, fabryki uzwojenia zabawek i innych unikalnych mechanicznych automatów. Prosta niby transakcja okazała się dla bohaterki wielkim, dalekim i odmienianiem podróżą: razem z высокоинтеллектуальным i человекоподобным “автоматоном” Oskar poszła na mechanicznym pociągu na poszukiwanie prawdziwego właściciela fabryki, ekscentryczny i genialny spadkowego wynalazca o imieniu Hans Форальберг – który, z kolei, poświęcił życie spełnienia marzenia: znaleźć legendarny north island Сибирию, gdzie niby jeszcze żyją ostatnich w świecie mamuty… Przeżył wiele przygód w псевдонемецком Барокштадте, псевдороссийских Аралбаде, Комколзграде i w innych niezwykłych i malowniczych miejscach, Kate z towarzyszami dociera do ostatecznego celu – i żegna się z пожертвовавшим sobie Oskarem i odchodzących wraz ze swoimi mamutami, starszym Hansem.

Początek trzeciej serii ma na celu rzucić nieco światła na losy właściwie Kate: samotnie na obszarach tundry, omal nie ginie, ale ją ratuje karawany nomadów-юколов – plemienia małych i толстеньких żółtków ludziki, jak raz na sprawców rytuał migrację jazda na skuterach strusi (tak, ten nowy, oryginalny wygląd fauny powołany częściowo zastąpić mamutów, których oni nawet nie są gorsze od wielkości). Bohaterka budzi się na szpitalnym łóżku w miejscowości Вальсембор – <url> boryka się z mnóstwem problemów, podstawowe z nich – niemożność tego samego małego narodu kontynuować swoją drogę. Pewne złowrogie czarne charaktery – inaczej ich nazwać trudno, wszystkie malignancy jednoznacznie napisane u nich na twarzach, – na czele z jednookim jednostkom wojskowym pułkownikiem i jego współwinną, jeszcze mniej atrakcyjne врачихой Olgą, z jakiegoś powodu postanowił zrobić wszystko co w ich mocy, aby nie dać юколам dotrzeć do celu. A w tym samym czasie i w każdy możliwy sposób zaszkodzić Kate Walker, która, naturalnie, od razu bierze się pomagać znajomym i спасителям.

Fabuła Syberia 3 wygląda dość dziwnie: motywy negatywnych bohaterów i nie прояснены i sprowadzają się do причитаниям w duchu “кочевникам nie ma miejsca w dzisiejszym świecie – niech sobie zatrzymają się i będą żyć jak wszyscy ludzie”; działania naszych antagonistów jeszcze bardziej żałośni: na przykład, żołnierze mogą uganiać się za Kate z karabinami w pogotowiu, utrzymując się dosłownie na kilka kroków, ale strzelać przynajmniej dla ostrzeżenia są nadal постесняются. Z drugiej strony, nawet притесняемые niby юколы specjalnej do siebie sympatii, dlaczego nie dzwonią: zamiast wyglądać mądry i tajemniczych, jak to przystało zwolenników szamanizmu i разводчикам śnieżnych strusie, oni całą grę za zamieszanie, podejrzanie chichot i w przeważającej części tylko pod stopami ma decydujący wszystkie ich problemy Kate. Epickiego rozmachu, w duchu самозабвенного wyszukiwania mamutów, trzeciej serii na pewno nie brakuje, jak i charyzmatycznych lub po prostu ciekawych osób działających, – chyba, że Dreamfall Chapters, również z kilku zmiennym powodzeniem попытавшейся niedawno przedstawić kontynuacja klasycznej questa powieści, scenariusz wyszedł nie na przykład lepiej.

Oczywiście, nie fabułą jednym: słynna “сибирийская” atmosfera była zawdzięcza swoje обаяниям nie tyle мамонтам i юколам z ich dziwactwami, ile interesujące miejsc i zamieszkujących je w pierwszych dwóch seriach postaci. Niestety, i na tym froncie nowość gorsze od swoich предшественницам: świat gry nie jest pusty, ale nic szczególnie godnego uwagi się nie różni. Około połowę czasu spędzimy w zamkniętej przestrzeni – zamknięte w podejrzanej psychiatrycznym, zmuszeni siedzieć w obozie юколов z braku przepustki do miasta, albo w ogóle na prom na środku jeziora. Ale i po penetracji w Вальсембор i nawet w końcowym etapie naszej podróży – potencjalnie bogatym na niespodzianki post-apokaliptycznym Барануре – opuszczonym i napromieniania parku rozrywki, sporo inspirowane Czarnobylem i najnowszych serii Fallout, – interesujące nie będzie: lokacje wyglądają puste i przygnębiające, a większość kręcących się po mieście osobowości podobne do siebie jak dwie krople wody i nic poza малозначащих replik, podziel się z nami nie mogą. Choć będą i spotkania z naprawdę pamiętne postacie – takie jak stary mechanik, jego młoda wnuczka lub cierpiący uzależnionych od alkoholu kapitan promu. No i sama Kate Walker nadal młoda i nie do odparcia – ale to już i tak jest jasne.

Częściowo winę za nie najlepszą imponującą jak na standardy serii atmosferę leży w części technicznej: trójwymiarowy silnik graficzny Unity wydaje bynajmniej nie najbardziej atrakcyjną, nawet bardziej wyblakłe zdjęcie, a wymagania systemowe do “żelaza” posuwa się naprzód несоразмерные swoich możliwości (45 GB miejsca na dysku twardym – takimi zapytaniami mało kto z zadań może się pochwalić). Z artystycznego punktu widzenia obserwujemy całkowite pomieszanie stylów – szachulcowe domki (!) w rzekomo syberyjskiej miejscowości sąsiadują z псевдосоветской optymistycznej propagandy i rzeźbą, tak jeszcze i z ogólnym duchem zniszczeń i upadku: być może, taka otoczenie jest powołany, aby przyczynić się do stworzenia atmosfery przygnębienia i beznadziei, ale w tematykę gry on jakoś nie bardzo pasuje. Jednoznacznie na “dobrze” można ocenić tylko muzykę – ona tu jest naprawdę wspaniały i czasami każe zamknąć oczy na nie najbardziej kolorowy wygląd. Choć to akurat nie dziwi: izraelski kompozytor inon zur odpowiadał za projekt Syberia 2 na długo przed tym, jak zasłynął swoimi pracami w Dragon Age i innych gier pc.

Jednak najbardziej bolesne przenika syberyjski chłód czeka nas przy spotkaniu z lokalnym interfejsem. Na to, że użytkownicy PC nie będzie łatwe, nawiązuje już i ostrzeżenie na ekranie startowym, przedstawiający do stosowania kontroler – i dlaczego-to usłyszysz zdanie “Proszę nie wyłączać konsoli”. Można było sobie wyobrazić, że najgorszego адвенчурного zarządzania, niż to, z którym musiał walczyć w Yesterday Origins, to trudno wymyślić, ale Benoit Сокалю i jego kolegów to na pewno się udało. Niestety, panie francuskiego игростроения nie raz przyznawał, że ciąg dalszy swojej najbardziej znanej serii chce wydać przede wszystkim na konsolach, choć obecna implementacja interfejsu powoduje krytyka nawet u posiadaczy kontrolera: zgodnie z przynajmniej Steam stronie Syberia 3, te szczególnie zalecane przez autorów urządzenia są obsługiwane tylko częściowo.

Za pomocą klawiatury i myszy do gry, w zasadzie, można – ale robi to bardzo niewygodne. Wykorzystać trzeba oba urządzenia: przenoszenie bohaterka dokonuje się klawiszami strzałek lub WASD, a oto punkty zainteresowania – wydzielane w miarę naszego zbliżania się do nich małymi białymi plamami – aktywować trzeba będzie za pomocą myszy. Perspektywa w grze – oczywiście, z perspektywy trzeciej osoby, ale to sterowanie kamerą gracz nie powierzono, tak, że kąty czasami wydawane są najbardziej niezwykłe, i znaleźć właściwą drogę z punktu A do punktu B może być nie za pierwszym razem, zwłaszcza, jeśli na drodze Kate Walker nagle okaże się schody: dlaczego to właśnie ten element krajobrazu powoduje, że przy pokonywaniu trudności. Czasami podczas używania jakiegoś aktywnego punktu przechodzimy w tryb przybliżoną wyświetlania pierwszej osoby: w tym przypadku ruchami myszy trzeba będzie już trochę obracać kamerę z boku na bok, próbując z kolei wyszukać sobie również dostępne dla jeszcze bardziej szczegółowego zbadania miejsca.

Tematy do rozmów z postaciami są wybierane na wyświetlonym po kliknięciu na potencjalnych rozmówców “kubku”, naciskając na odpowiednią cyfrę za pomocą klawiatury lub myszy – od jednego do trzech: niestety, większej liczby opcji planem nie przewiduje, a “czwórka” zawsze jest odpowiedzialny za wyjście do głównego okna gry. Dialogi pominąć nie przeszkadzajcie nawet po ponownej aktywacji, tak jak i przyspieszyć przenoszenie Kate z miejsca na miejsce (klawisz Shift jest odpowiedzialny za bieganie, ale szczególnie spektakularnego efektu nie czekaj). Inwentarz, jak i w poprzednich wersjach Syberia, – podwójne, oddzielnie dla przedmiotów (“I”) i dokumentów (“J”); bardzo miło, że wśród tych ostatnich można spotkać kilka zupełnie niepotrzebnych do przejścia książek lub notatek: jedne z nich pozwalają dowiedzieć się czegoś więcej, na przykład o historii tych najbardziej юколов, choć w pewnym stopniu odtwarzając niepowtarzalny i pamiątkowe “сибирийскую” atmosferę z dbałością o szczegóły, a inni mogą dodać po ich studia dodatkowe repliki w rozmowach z postaciami. Ale oto realizacja inwentaryzacji znowu niewygodne: dlaczego, pytam się, otwierając inwentarz klawisza “I”, zamknąć go będzie można w jednej tylko “4” i niczym więcej?..

Korzystanie z zawartości вещмешка Kate Walker w aktywnych punktach ekranu głównego odbywa się w około w ten sam dziwny sposób: jednoczesnym wyborem dobranego wcześniej przedmiotu (tu już można korzystać z kółkiem myszy) i aktywnego punktu – “kubek”, często uzupełnionego oznaczeniem dostępnych działań na obwodzie. Quest zagadki jest bardzo proste, nawet w trybie “Przygoda” (drugi dostępny do wyboru na początku gry opcja, “Podróż”, ma być jeszcze łatwiejsze i obfituje podpowiedzi). Przeznaczonych do zbierania obiektów w Syberia 3 jest dość mało – nie więcej niż półtora-dwa tuziny za wszystkie przejścia; łączyć ich nie będzie, chyba, że traktować w pobliżu; większość z samych zagadek jest mechaniczne czynności z przedmiotami, inspirowane nawet nie tyle tym samym niezapomniany świat kręte “автоматонов” z dwóch pierwszych gier, ile казуально-mobile rozrywki w duchu The Room: powiedzmy, że często trzeba będzie przesuwać dźwignie lub obracać zawory – czasami nawet intensywne ruchy myszką w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara lub z boku na strony: nie można powiedzieć, aby wyglądało to ekscytujące, lub po prostu wygodne.

Do niektórych wad trzeciej części “сибирийской” sagi warto zaliczyć i brak ręcznego zapisywania gry – zresztą, automatyczne сейвы są tworzone praktycznie po każdej ważnej czynności i żadnych niedogodności nie dotarły (o ile, oczywiście, masz szczęście wystarczy, aby uniknąć spotkania z попадающимися wiekami krytycznymi błędami, bardziej niebezpieczne, niż banalne zacięcia w fakturze lub okresowe hamowanie nawet na najmocniejszych konfiguracjach). A oto pełne rosyjską lektorów warto jednoznacznie pochwalić, chociażby za sam fakt jej obecności we współczesnej grze (tym bardziej, że angielska lokalizacja powoduje znaczne krytyka swej niedokładności i zaniedbaniem).

W rezultacie na podróż razem z Kate Walker, strusiami i юколами na ziemi сибирийской musi wyjść co najmniej 15-20 godzin – wskaźnik na dzisiejsze standardy nawet bardzo godny szacunku. To tylko spora część tego czasu będzie musiał, jeśli nie obserwacji ekranów ładowania, to na ciężką walkę z systemem, słuchanie непропускаемых dialogów i dobrowolnie-przymusowe wyścigi z jednego końca miasta na drugi i z powrotem, – ostatnia okoliczność jest szczególnie zmusza narzekać na interfejs i ностальгически wspominać klasyczne point-and-click адвенчуры, jeszcze lat dwadzieścia temu научившиеся tłumaczyć bohatera z jednego miejsca do drugiego podwójnym kliknięciem myszy.

Prawda, trzeba oddać autorom opłatę: za ubiegły z premiery tygodniu wydali już dwie aktualizacje, a po drugie – bardzo przestrzenny i, między innymi, убирающее i przysłowiową zabezpieczenie Denuvo, замедлявшую uruchamianie gry do kilku minut i успевшую już bezpiecznie взломаться. Co więcej – w przyszłości nam obiecują: dodać bardziej wygodne tryby sterowania dla klawiatury i myszy; pozwól pominąć dialogów, niech i dopiero po ponownym ich odtwarzania; zrealizować mapowanie klawiszy; powiększ czcionkę w rosyjskiej i chińskiej lokalizacjach, naprawić zdolność Kate bez problemu wejść i zejść po schodach; i tak dalej – w sumie cieszę się, że wielu skargi i życzenia graczy bez uwagi nie pozostaną. A to znaczy, że gra, pomimo jej oczywistych wad, można polecić nie tylko fanom serii, ale i dla wszystkich fanów gatunku – tylko nie teraz, a nieco później, po wyjściu wszystkich obiecanych poprawek i pewnego obniżenia kosztów. Niech kolejnego dzieła na wszystkie czasy u francuzów nie wyszło – ale адвенчура średniej ręce też może być całkiem przyzwoity.