De Narmada, de vijfde langste rivier in het land, stijgt in de buurt van de Amarkantak bergen in Madhya Pradesh. Vanaf hier loopt 1,312 kilometer door drie landen — MP, Maharashtra en Gujarat — voordat eindelijk het legen in de Golf van Cambay. Tashi Tobgyal
Op Chikalda dorp in Madhya Pradesh, de Narmada stroomt rustig. Het is moeilijk te meten is de rivier hier — alleen de lokale bevolking die duik in het verzamelen van munten gegooid door de toegewijden van de brug in de buurt weten de exacte diepte. Dit stuk van de rivier, zei een van de plekken waar Mahatma Gandhi ‘ s as werd ondergedompeld, is getuige geweest van een veel onrust over een dam, de Sardar Sarovar, meer dan 150 km, in Kevadia kolonie van Gujarat. Op 8 februari, het land van de apex-hof scripted wat misschien wel het laatste hoofdstuk in een decennia-oude juridische strijd over de rivier en het water.
Het Hooggerechtshof gericht het Centrum en de Madhya Pradesh overheid tot het betalen van de definitieve vergoeding van de Rs 60 lakh aan elk van de 681 project-getroffen families, die geweigerd had de steun aangeboden door de overheid. Terwijl de regering twee maanden met de betaling, kan de rechtbank een termijn van 31 juli voor de gezinnen om het gebied te ontruimen, bij gebreke waarvan de bank zei, dat ze zouden worden uitgezet.
Kijken wat anders is het maken van nieuws:
De rechtbank om de weg vrijmaakt voor de Sardar Sarovar dam, een van de meest ambitieuze van multifunctionele projecten in het land, voor gebruik op volle capaciteit. De Narmada Bachao Andolan (NBA), had, onder andere, wilde de rechter om te stoppen met de overheid van het gebruik van de dam tot zijn volle capaciteit tot alle project-getroffen werden gerehabiliteerd. Terwijl de Narmada Water Geschil Tribunaal had in 1979 geoordeeld dat mensen die getroffen zijn door het project moet worden bepaald land in ruil voor wat ze stond te verliezen, de Madhya Pradesh regering snel liep uit landbouwgrond kan bieden. Tot nu toe, alleen 239 mensen hebben het land in de staat. Meer dan een decennium geleden, de regering stelde een financieel pakket, de Speciale Revalidatie Package (SRP), met de vergoeding die moet worden betaald in twee termijnen.
Terwijl 3,366 families die de tweede en laatste aflevering — ze zijn nu uit het gezichtsveld van de apex uitspraak van het hof — 1,358 gezinnen alleen geaccepteerd in de eerste aflevering, maar verwierp de tweede. Deze gezinnen krijgen Rs 15 lakh zoals bevolen door de rechtbank.
Rukadiya Dhangar, 47, Chikalda dorp, wijk Badwani
Dhangar ‘ s is onder 681 gezinnen die streefde het land in ruil voor grond aangekocht en verwerpt alle schadevergoedingen van pakketten aangeboden door de overheid. Met SC orde, hij staat nu te krijgen Rs 60 lakh, de enige in het dorp te krijgen van het bedrag. Tashi Tobgyal
Het was niet makkelijk om vast te houden, maar Rukadiya Dhangar deed — voor meer dan 30 jaar. De 47-jarige man uit Chikalda dorp in Badwani wijk en zijn familie zijn onder 681 in Madhya Pradesh die standvastig weigerde elke vergoeding in de plaats van het land stonden ze te verliezen als de Narmada rose en door de mond van hun velden. Dhangar zegt hij wilde alleen maar land in ruil voor zijn vier hectare, waar hij groeit tarwe en maïs; niet het geld van de overheid bood hem.
Één voor één door mensen in Chikalda en die in de naburige dorpen geaccepteerd, goedschiks of kwaadschiks, wat de overheid te bieden had. In het hele land, 3,366 mensen accepteerden de overheid een financiële vergoeding. Want, wat was er zeker van was dat op een dag, de rivier zouden stijgen en hun velden zou onderdompelen. Terwijl sommige mensen kregen grond en bewogen uit hun huizen, anderen namen het geld dat ze kreeg en kocht land elders.
Een paar kilometer voor Chikalda, een dorp van 700-tal gezinnen aan de oevers van de Narmada, dorpsbewoners praten over Dhangar, van hoe “gelukkig” hij is. Hij is de enige in het dorp die in aanmerking komen voor de Rs 60 lakh vergoeding; 15 anderen nam de eerste aflevering, maar verwierp de tweede — ze staan nu te krijgen Rs 15 lakh.
Dhangar is blij dat hij hield op. “De mensen in het dorp zijn jaloers. Ze zeggen dat ik het geluk; het was geen geluk. Hamne himmat rakhke patak rakha (ik toonde moed en weigerde op te geven het land),” Dhangar zegt. “Het was voor mij niet makkelijk dit alles. Mijn familie heeft geleden omdat we geen geld hadden voor mijn zoon ‘ s behandeling: hij ontmoette een ongeval en ik had te besteden Rs 4.5 lakh. Er waren tijden dat ik me afvroeg of ik de juiste keuze had gemaakt… en wat als iedereen geaccepteerd wat werd gegeven aan hen en ik zou alleen worden gelaten met mijn zorgen”, zegt hij.
Vrouwen op hun weg om water te halen uit de Narmada. Veel dorpelingen zijn bang dat als ze hun velden langs de rivier, ze zou eindigen met een land dat geen irrigatie. Tashi Tobgyal
Door al deze 30-tal jaar, als Dhangar reisde naar Delhi en Bhopal, onder andere om deel te nemen in de NBA-led onrust, hij is gehuwd, vader van vier kinderen, één zoon en drie dochters — maar “didn’ t give up the fight”.
Al zijn “strijd” was voor alternatieve land — “Medhaji (NBA leider Medha Patkar) had gezegd: we moeten geen genoegen nemen met iets anders” — de vergoeding van de Rs 60 lakh was iets wat hij niet had verwacht. Maar hij is nog steeds wachten op de details van de apex arrest van het hof, dat hij gelooft dat elk van de vijf leden van zijn familie krijgt Rs 60 lakh. “Niet wij,” vraagt hij.
Zijn hut, die van de hoofdweg af, niet vallen in de door de overheid aangemelde gebied dat zal uiteindelijk ondergedompeld, maar zijn vier hectare landbouw grond in Gelgaon, een paar kilometer afstand, zal onder gaan wanneer de poorten boven op de dam in Gujarat zijn voltooid.
“Hoe dan ook, ik ben blij dat ik gewacht. Nu zal ik beslissen wat te doen als ik het geld krijgen. Tot dan, ik ben niet het verhuizen van hier,” zegt hij.
Ramesh Solanki, 40, Chikalda dorp, wijk Badwani
De politie arresteerde Kalabai de man, Ramesh Solanki, omdat hij naar verluidt geproduceerd nep-registratie papieren voor het land dat hij nooit gekocht. Zo ver, de politie zegt, bijna 3.000 nep-registers zijn aangetroffen in Badwani, Khargone en Dhar wijken. Tashi Tobgyal
Zittend in haar huis in Chikalda dorp, Kalabai, 35, breekt bij het noemen van haar man. “Ze kwam en nam hem weg, alsof ik een crimineel. Ze nam wat papieren van hier en niet uitleggen wat. Ik heb geen idee hoe mijn twee kinderen en ik zal dit overleven”, zegt ze.
De dorpsbewoners proberen haar te kalmeren, zegt ze, “Je zult niet begrijpen. Alleen een vrouw die is gegaan door iets als dit zal het weten…”
Meer dan 45 dagen geleden, haar man, Ramesh Solanki, 40, werd gearresteerd door de Badwani politie voor zijn vermeende betrokkenheid in een nep-register schandaal. Het schandaal, die voor het eerst aan het licht kwam, in 2007, waren de boeren in Badwani, Khargone en Dhar wijken naar verluidt samenwerking met makelaars en ambtenaren te slaan land deals die bestond alleen op papier. Om de tweede aflevering van de Speciale Revalidatie Pakket, boeren was om land te kopen en te produceren registratie papieren als bewijs. Maar veel naar verluidt geproduceerd valse documenten en eiste het geld.
Ramesh had genomen de eerste aflevering van iets meer dan Rs 2.80 lakh. Het gezin van drie broers die eigendom zijn van 7 hectare in alle en elk volwassen lid van het mannelijk geslacht was in aanmerking voor schadevergoeding. Terwijl zijn broers kochten negen hectare, Ramesh niet. Hij beweerde dat de tweede tranche van ongeveer 2.79 lakh na naar verluidt de productie van nep-registratie papieren voor een stuk grond kocht hij in Bagli, Dewas wijk.
Meer dan zes jaar geleden, de regering stelde een justitieel onderzoek naar het schandaal. Het definitieve rapport van de Justitie-S S Jbz-Commissie is nog niet openbaar.
Kalabai en haar familie zijn vordering makelaars en de overheid officiële bedrogen arme, ongeletterde boeren door hen aan te zetten hun duim indrukken op papier. Ramesh is nu in Bagli de gevangenis in de staat Dewas wijk. “Ik heb hem niet ontmoet omdat zij nam hem weg. Ik heb niet eens geld om er naartoe te gaan,” zegt ze. Ze heeft een andere betreuren. “Hij had honger toen de politie kwam, maar ze wist niet eens laat hem eten.”
Tulsiram Yadav, 51, Chikalda/Nanakbedi dorp, wijk Badwani
Tulsiram ‘ s familie kreeg Rs 13 lakh als compensatie voor hun 13 hectare. Ze gebruikt dat geld om land te kopen in een ander dorp en cultiveren nu beide percelen. Ze zijn onder 2,033 project-getroffen families in MP die gekocht alternatieve land. Tashi Tobgyal
“Ik was op school toen ik voor het eerst hoorde van de dam in Gujarat en hoe kunnen we verliezen ons land op een dag. Maar het was slechts enkele decennia later, in 2001, toen kregen we een melding te zeggen dat ons land zou worden verworven, dat het een schot in huis,” zegt Tulsiram Yadav, staande in zijn veld in Chikalda dorp.
Het land staat hij op -13 hectare van het familie-eigendom is van 16 hectare — werd overgenomen door de regering in 2004. Toen de twee broers kregen een beetje over Rs 13 lakh als compensatie, die zij gebruikt om te kopen van 16 hectare in Nanakbedi, op een paar kilometer afstand. “We zetten in geld van onze eigen,” Yadav zegt. Ze keerde ook terug in de residentiële plot ze werden gegeven door de Narmada Vallei Development Authority (NVDA) en investeerde de Rs 50,000 zij ontvangen voor het kopen van land.
Hij zegt dat hij blij is dat hij de vergoeding. “Nu heb ik het laten groeien van gewassen op mijn beide percelen — de één in Chikalda en in Nanakbedi,” zegt hij, toevoegend dat de familie woont in Chikalda. Regels voor het maken van landeigenaren te cultiveren hun oorspronkelijke land tot het ondergedompeld is. In sommige gevallen, het land wordt ondergedompeld alleen tijdens de moesson en de boeren vaak terug te cultiveren wanneer het water zich terugtrekt. Terwijl de familie groeit tarwe op de Chikalda land, in Nanakbedi, ze groeien nu suikerriet na een nieuwe suikerfabriek kwamen in de buurt van een paar jaar geleden.
“Ik houd pendelt tussen de twee percelen omdat beide vereist aandacht,” zegt Tulsiram, toe te voegen dat een van zijn twee zonen, hem helpt in het gebied; de overige werken voor de staat van elektriciteit raad van bestuur. Hij denkt dat hij kan dit doen voor nog eens vijf jaar, “misschien nog wel meer”. “Ik denk dat het nog vijf jaar duren voordat de dam bereikt zijn volle lengte. Tot dan zal ik dat mijn beide percelen”, zegt hij.
Jahriya Mania Solanki, 58, Khalbujarg dorp, wijk Dhar
Jahriya en familie verhuisde van hun verzonken dorp aan land aangeboden door de overheid. Van de 4,621 gezinnen komen in aanmerking voor de land vergoeding, 239 kreeg het land. Tashi Tobgayal
SPORTIEF een grote hoofddeksels en een grotere glimlach, Jahriya Mania Solanki zegt niet te weten hoe ver hij was zijn huis voor generaties, maar nu, zegt hij, “dit is thuis.” Vijf jaar geleden, Jahriya, zijn vrouw en 10 kinderen, samen met de familie van zijn vier broers, verplaatst van hun dorp Bhadal, in Badwani district Khalbujarg in de staat Dhar wijk, waar ze de aangrenzende percelen verspreid over 5 hectare en waar ze nu groeien katoen.
“We gaan niet op hoe ver we zijn gereisd omdat we allemaal analfabeet. Alles wat we weten is dat het een lange weg van hier. We hebben om te veranderen van drie bussen naar het bereiken van de Narmada en dan de rivier oversteken naar de andere kant,” zegt Jahriya een neef van Devji.
Het was in 1998 dat de overheid verwierf de familie van de 17 hectare agrarische grond in Bhadal dorp. “Dekhte dekhte hi dub gaya (het land onder water voor onze ogen),” zegt Jahriya de jongere broer van Ohariya, het praten van hoe ze was geweest “het horen gedurende ten minste 30 jaar” van hoe de rivier op een dag zou consumeren hun velden. Terwijl ze wachtten voor alternatieve land te worden toegewezen, de familie woonde in een dorp in de buurt, tot ze het land van hun keuze.
Hij zegt dat ze werden ook aangeboden land in de buurt van Maheshwar in Khargone wijk. “Maar toen we gingen met de politie en de ambtenaren van de overheid, de dorpelingen er ons aanviel. Later kwamen We erachter dat sommige mensen had inbreuk gemaakt op het perceel dat voor ons bedoeld is. Ze begonnen te vechten en vroeg ons om terug te gaan,” herinnert Jahriya, toe te voegen dat het was vier jaar geleden dat ze dit land in Khalbujarg, 90 km van Indore en 140 km van hun huis.
Het praten van de SC bestelling, Jahriya zegt, “Wij danken onze sterren die we kregen dit land. Een acre hier kosten ongeveer Rs 25 lakh. Onze familie zou niet in staat zijn geweest om te kopen van 5 hectare voor de Rs 60 lakh. Onze volgende generaties zullen het goed doen in het leven.” Hij zegt al zijn ze hier gelukkig, de familie is nog te krijgen in de residentiële ze recht op hebben als onderdeel van de revalidatie-pakket.
“Ze hebben ons land, om huizen te bouwen, maar dat is vijf kilometer van hier, en wij afgewezen. We hebben nu gevraagd voor de percelen dichter bij onze velden”, zegt hij. De familie – de vier broers en hun gezinnen wonen nu in een geïmproviseerd huis in de buurt van hun veld. “Wat het ook is, dit is nu thuis. We krijgen niet de tijd om te missen van ons oude huis. We zijn druk bezig hier,” zegt Devji, toe te voegen dat ze kocht een tractor, die ze om de beurt te gebruiken.