Afgelopen vrijdag ochtend, Manzoor Ahmed Magray ineengedoken in een hoek van de moskee in de zuid-Kashmir dorp Nowpora Payeen, met een pistool en een granaat, na te denken over de vraag of zijn leven er zou verlost worden door de dood. De politie, buiten wachten, zond in zijn vader, een vergrijzende landarbeider, om te verzoeken om zijn zoon te komen; officieren, evenals dorp notabelen, zeker van de tiener zou hij goed behandeld worden. Dit was niet de manier waarop zijn vrienden in de Lashkar-e-Taiba hem geleerd had: de weg naar verlossing en mannelijkheid ging naar de dood.
Sinds de Pakistaanse autoriteiten geplaatst Lashkar chief Hafiz Mohammed Saeed onder huisarrest afgelopen week — hij is nog een strafrechtelijke vervolging, maar er is geen teken dat de training faciliteiten voor Kashmir jihadisten worden afgesloten. Dat zou nog een mogelijkheid, hoewel, als de angsten van het uitzicht op de sancties van de Verenigde Staten’ nieuwe administratie worden gerealiseerd.
Voor dat resultaat, de pakistaanse inlichtingendiensten reeds begonnen met de prime organisaties als de Jaish-e-Mohammed. Maar nog belangrijker, ze draaien om een nieuwe generatie jihadisten in Kashmir, zoals Magray: in het hoofd, kinderen uit kansarme landelijke woningen, die zijn opgegroeid vechten Indiase troepen met stenen op de straten van Kashmir.
Afgelopen vrijdag, de gebeden van een oudere vader en de compassie van Jammu en Kasjmir Politie hield een man aan zijn einde. Er zijn een record aantal jonge Kasjmiris in de Lashkar gelederen, maar: mannen die nog nooit getraind in een jihad kamp, nog geen contact hebben gehad met Islamitische seminaries, maar kan nog veranderen in de terroristische groep nieuwe leger.
Indiase inlichtingendiensten monitoring Lashkar de operaties in de Lijn van de Controle zegt Saeed ‘ s detentie heeft geen op-de-grond impact op de groep training faciliteiten en bases. De Markaz Taiba kamp in de buurt van Mansehra — alma mater te 26/11 aanvaller Mohammed Ajmal Kasab evenals Mohammed Naveed, levend gevangen vorig jaar — is nog steeds actief, bronnen vertelden De Indian Express. De groep andere belangrijke voorzieningen in het gebied, zoals het kamperen bij Nder Sheesha, zijn ook gemeld om actief te zijn.
De oudste Lashkar faciliteiten in de buurt van Muzaffarabad zijn ook nog steeds actief is, Indiase intelligence mening: Umm-ul-Qura (die getraind en verschillende Indiase onderdanen inclusief de zogenaamde Indiase Moedjahedien operatieve Sadiq Israr Sheikh), Aqsa en de Abdoollah Bin Masood kamp, dat biedt gespecialiseerde opleiding.
De volgende 26/11 aanvallen, een aantal van deze kampen werden afgesloten, te midden van angsten India kan gebruik maken van air power om terug te slaan tegen de Lashkar. Echter, de kampen snel hervat functioneren weer. Muzammil Bhat, een one-time Lashkar-commandant in Kasjmir die een belangrijke rol gespeeld bij de planning en uitvoering van het 26/11 aanvallen, wordt verondersteld te zijn gegeven, een grote rol in de activiteiten van de groep.
In November, na India ‘ s stakingen in de Lijn van de Controle, de Lashkar gereorganiseerd een aantal van haar organisatorische apparatuur, jongleren met de gidsen die groepen in Kasjmir, en het maken van de inspanningen om te camoufleren woningen waar groepen onderdak voor de laatste fase van hun leven meer effectief. Echter, de impact van deze wijzigingen is nog niet gevoeld.
“Weinig infiltratie heeft plaatsgevonden de afgelopen maand vanwege zware sneeuwval,” een Indiaan intelligence officiële toelichting, ‘ en er was dislocatie voor dat als gevolg van de cross-Line Controle stakingen na Uri. Maar we denken dat de Lashkar wordt stap voor stap het een beetje na de sneeuw bezinkt.”
De lange-termijn plan, maar lijkt te zijn om de Lashkar in Kashmir autonoom van de Pakistaanse leiderschap. “De rekruten we hebben gearresteerd, geven ons een beeld van twee Lashkars, bijna,” zegt een politieagent, “een Pakistaanse Lashkar die zich richt op fidayeen stakingen en de aanvallen op de Srinagar-Jammu snelweg, en een Kashmiri Lashkar die heeft gezegd te werven onder de lokale gemeenschappen, intimideren lokale werknemers van de PDP of Nationale Conferentie, enzovoort.”
Geleid door Abid Magray, een jeugdvriend van Manzoor Magray en inwoner van Nowpora Payeen, de Lashkar-eenheid zelden links de kleine belt van Pulwama haar leden groeide op in de politiemensen die bekend is met de zaak zeggen. Ze hadden allemaal samen bij protesten tegen India begon na Hizbul commandant Burhan Wani werd gedood in 2016, en gekeken naar hun cohort van stenen gooiende jongeren om uit te putten.
Paar in de groep, hoewel, had een pistool; niemand werd getraind in het gebruik van één. Er was geen onderwijs in de tradecraft van de opstand, als overleven in de jungle voorwaarden, het ontwijken van de opsporing, het gebruik van explosieven of het plannen van hinderlagen. “Nu,” een Indisch officier van de inlichtingendienst zegt, “de Lashkar is net onder zijn vlag. De volgende fase zal worden aan de middelen om deze jonge leger.”
De kern van Lashkar leiderschap in Kashmir, led in Kashmir door een jihadistische code-naam Abu Dujana, heeft aangeboden noch opleiding noch wapens aan de groep, politie zeggen, maar het was grotendeels aan haar eigen middelen. “Ze hebben niet te raadplegen, zelfs op hun dag-tot-dag-plant, een officier die ondervraagd Magray zei: “misschien omdat ze niet willen worden aangetast.”
Bar de eerste twee Lashkar-commandanten in Kashmir, Abu Maaz en Muzammil Bhat, die zijn teruggekeerd naar Pakistan, de rest — Qari Saifullah, Abdul Reshman, Atif, een tweede Abdul Rehman en Qasim — in de strijd omgekomen in de staat.
Als Magray, de 30-oneven Lashkar rekruten in het zuiden van Kashmir — ongeveer een derde van het totale aantal van etnisch-Kashmir jihadisten in de regio — bijna alle afkomstig uit gezinnen van landarbeiders en kleine boeren. Geen bekend om zijn banden met Islamitische organisaties zoals de Jamiat Ahle-Hadees of Jama ‘ at-e-Islami, die van oudsher al van in de ideologische kracht achter jihadistische groepen in de staat.
Het profiel van de jihadisten is merkwaardig vergelijkbaar met de voornamelijk etnisch-Punjabi jihadisten die geen Rassler, Christine Eerlijke en anderen geprofileerd in de alleen een gedetailleerde studie van de Lashkar-leden. De typische vrijwilliger, die zij vonden, werd opgeleid tot ongeveer de 10e klas niveau, met relatief weinig religieuze kennis, met een gemiddelde leeftijd van 16, typisch sterven rond de leeftijd van 21 jaar, kort nadat ze lid van de organisatie.
Voor veel van de Lashkar het nieuwe leger, het leven in de jihad blijkt minder dan aantrekkelijk: in dagen van toetreding tot up, Magray hid uit de buurt van zijn dorp, moe van de ontberingen van de opgejaagd door de politie in de nabijgelegen bossen.
“De politie is het bereiken van de gezinnen van deze werft om hen te vertellen dat we van harte welkom met hun kinderen thuis’, een hoge ambtenaar zegt. “De Lashkar het probleem hier is dat het niet op de kampen en de infrastructuur die nodig is voor het produceren Kashmiri Ajmal Kasabs, en we denken houden de deur open zal ons toelaten om het redden van de levens van deze kinderen en hun potentiële slachtoffers.”