Het maken van opstartbare Cd ‘s en Dvd’ s de neiging om een eenvoudig en duidelijk proces, maar waarom is het complexer wanneer het maken van bootable flash drives? Is er echt zo veel verschil tussen de twee? Vandaag de SuperUser Q&A post heeft het antwoord op een nieuwsgierige lezer de vraag.
Vandaag Vraag & Antwoord sessie komt ons hoffelijkheid van SuperUser—een onderverdeling van de Stack Exchange, een community-gedreven groepering van de Q&A-sites.
De Vraag
SuperUser lezer William wil weten waarom het maken van een opstartbare USB-stick is complexer dan het maken van opstartbare Cd ‘ s:
Het maken van een opstartbare CD is echt te simpel naar mijn mening, alles wat je hoeft te doen is een ISO-bestand branden op een schijf en is bootable. Nu als het gaat om USB-sticks, heb je veel opties. Kan iemand uitleggen het verschil tussen de twee, en misschien geven een kort overzicht van de verschillende opties?
Waarom is het maken van een bootable USB-drive complexer dan het maken van opstartbare Cd ‘ s?
Het Antwoord
SuperUser bijdrage Akeo heeft het antwoord voor ons:
Rufus ontwikkelaar hier. Eerste van alles, veel van de opties die je noemt zijn alleen vermeld bij het uitvoeren van Rufus in de Advanced Mode (wanneer de “Geavanceerde Opties” wordt weergegeven), want ze zijn bedoeld voor mensen die al weten wat ze zijn.
Om te beginnen, je moet begrijpen, dat de ISO-indeling was nooit ontworpen voor het opstarten vanaf USB. Een ISO-bestand is een 1:1 kopie van een optische schijf en optische-schijf-media zijn zeer verschillend van USB-media, zowel in termen van hoe hun boot-laders moeten worden opgebouwd, welk bestandsformaat ze gebruiken, hoe ze worden gepartitioneerd (zij niet), enzovoort.
Dus, als u een ISO-bestand, dat u gewoon niet kunt doen met USB-media wat u kunt doen met een optische schijf, die lees van elke byte van het ISO-bestand en gekopieerd is, in volgorde op de schijf (wat CD/DVD-brander toepassingen doen als “werken” met ISO-bestanden).
Dat is niet om te zeggen dat dit soort van 1:1 kopiëren niet kan bestaan op USB-media, alleen dat 1:1 kopieën maken op USB-media wordt volledig verschillend van 1:1 kopieën maken op optische schijven en zijn daarom niet uitwisselbaar zijn (buiten het gebruik van ISOHybrid beelden die zijn vervaardigd om te werken als 1:1 kopieën maken van een USB en optische media van beide). Voor de record, in Rufus terminologie, een 1:1 kopie op een USB-media wordt genoemd een DD Beeld (je kunt zien dat de optie in de lijst) en sommige distributies, zoals FreeBSD of Raspbian, eigenlijk DD Beelden voor USB-installatie, naast de ISO-bestanden voor de CD/DVD te branden.
Dus, we hebben vastgesteld dat ISO-bestanden zijn eigenlijk slecht geschikt voor het maken van opstartbare USB media, want ze zijn het equivalent van het verstrekken van een ronde pin te passen in een kleiner vierkant gat, en daarom, de ronde pin moet worden veranderd om te passen.
Nu kan je je afvragen, als de ISO-bestanden zijn zo slecht geschikt voor het maken van opstartbare USB media, waarom zijn de meeste besturingssystemen distributeurs die er het verstrekken van ISO-bestanden in plaats van DD Beelden. Goed, buiten het historische redenen, een van de problemen met DD Beelden is dat omdat ze een gepartitioneerde bestand systeem, als u een 1:1 kopie op een USB-media groter is dan die van de persoon die de afbeelding, dan zal je eindigen met de schijnbare “capaciteit” van uw USB-media gereduceerd tot de grootte van de één gebruikt in het maken van het oorspronkelijke DD Beeld.
Ook, terwijl optische schijven en daarom ISO-bestanden kunnen alleen gebruik van één van de twee bestandssysteem (ISO9660-of UDF), die beide zijn zeer goed ondersteund in alle belangrijke besturingssystemen voor een zeer lange tijd (en kunt u een kijkje nemen op de inhoud van de afbeelding vóór of na gebruik), DD Beelden letterlijk kunt gebruik maken van een van de duizenden verschillende bestandssystemen die er bestaan. Dat betekent dat zelfs nadat u uw opstartbare USB media, kan u niet in staat zijn om daadwerkelijk te zien welke content op deze totdat u het opstarten van het. Bijvoorbeeld, dit zal het geval zijn als u het gebruik van USB op FreeBSD beelden op Windows. Zodra de opstartbare USB media heeft gemaakt, zal Windows niet toegang tot alle inhoud op deze totdat u de schijf opnieuw formatteren.
Dit is de reden waarom providers hebben de neiging om te willen aan de stok met ISO-bestanden, waar mogelijk, aangezien het (meestal) biedt een betere gebruikerservaring voor alle besturingssystemen. Maar dat betekent ook dat een conversie moet (meestal) optreden, zodat onze ronde ISO peg kan mooi passen in de kleinere “USB-media” vierkant gat. Hoe werkt die betrekking hebben op de lijst van opties? Wij komen.
Een van de eerste dingen die meestal nodig is om te gaan is de ISO9660-of UDF-bestandssysteem dat de ISO bestanden gebruiken. De meeste van de tijd, dat betekent uitpakken en kopiëren van alle bestanden uit de ISO-bestand op een FAT32-of NTFS-bestandssysteem, dat is wat een bootable USB flash drives hebben de neiging om te gebruiken. Maar dat is natuurlijk betekent dat, gemaakt wie de ISO-systeem moet hebben enkele bepalingen ter ondersteuning van FAT32 of NTFS als bestandssysteem voor live-gebruik of de installatie (niet door alle mensen, vooral degenen die vertrouwen een beetje te veel op ISOHybrid, de neiging om te doen).
Dan is er de werkelijke boot loader zelf, de eerste bit van de code die moet worden uitgevoerd wanneer de computer wordt opgestart vanaf USB-media. Helaas, HDD/USB en ISO-boot-laders zijn zeer verschillende dieren, en de BIOS of UEFI firmware behandelt ook USB en optische media heel anders dan tijdens de opstart proces. Zodat u meestal kunt de bootloader van een ISO-bestand (dat zou meestal een El Torito boot loader niet), het kopiëren van USB-media en verwachten om op te starten.
Nu komt het deel dat relevant is voor onze lijst van opties. Omdat Rufus zal hebben om te zorgen voor een relevante boot loader stuk, het kan gewoon niet verkrijgen van het ISO-bestand. Als we te maken hebben met een op Linux gebaseerde ISO-bestand, dan is de kans groot dat het zal GRUB gebruiken 2.0 of Syslinux, zodat Rufus bevat de mogelijkheid om te installeren van een USB-versie van GRUB of Syslinux (sinds het ISO-bestand meestal alleen bevat de ISO-specifieke versie van deze).
Dit wordt meestal automatisch uitgevoerd wanneer u selecteren en openen van een ISO-bestand, omdat Rufus is slim genoeg om te detecteren wat voor soort conversie moet toepassen. Maar als je wilt om te spelen, Rufus geeft je de keuze om ook installeren op een lege boot-laders die je in staat stellen om op te starten van een GRUB of Syslinux-prompt. Van daar, als je bekend bent met dit soort van boot-laders, kunt u/test je eigen config bestanden en probeer je eigen Syslinux of GRUB op basis van aangepaste opstart proces (omdat je op dit moment alleen te kopiëren/bewerken van bestanden op het USB-medium om dat te doen).
Zo, kunnen we nu gaan over de opties vind u in de lijst:
- MS-DOS: hiermee maakt u een lege versie van MS-DOS (Windows Me edition), wat betekent dat u boot naar een MS-DOS-prompt en dat is het. Als u een DOS-toepassing, moet u deze kopiëren naar uw USB-media. Let op: deze optie is alleen beschikbaar in Windows 8.1 of eerder, maar niet Windows-10 sinds Microsoft verwijderd van de DOS-installatie bestanden van Windows (en alleen Microsoft kan verspreiden deze bestanden).
- FreeDOS: hiermee maakt u een lege versie van FreeDOS. FreeDOS is een gratis software versie van MS-DOS, die volledig compatibel met MS-DOS, maar heeft ook het voordeel van open source. In vergelijking met MS-DOS, iedereen kan verspreiden FreeDOS, zodat de FreeDOS boot-bestanden zijn opgenomen in Rufus.
- ISO-Image: Dit is de optie die u moet gebruiken als u een opstartbaar ISO-bestand en wil om te zetten naar een opstartbare USB media. Houd in gedachten dat, omdat een conversie (meestal) moet optreden en er zijn ontelbare manieren om een opstartbaar ISO-bestand, is er geen garantie dat Rufus in staat zal zijn om het te converteren naar-USB-media (maar het zal altijd zegt als dat het geval is).
- DD Afbeelding: Dit is de methode die u moet gebruiken als u een opstartbare schijf image, zoals degene die door FreeBSD wordt aangeboden, Raspbian, enz. Bestanden met een .vhd uitbreiding worden ook ondersteund (dat is Microsoft ‘ s versie van een DD Afbeelding) als gecomprimeerd (.gz, .zip .bz2, .xz, enz.).
De vier opties hierboven zijn de enigen die u ziet in de Normale Modus. Maar als je Rufus in de Geavanceerde Modus, krijgt u ook toegang tot de volgende keuzes:
- Syslinux x.yz: het installeren van een lege Syslinux bootloader die u krijgt op een Syslinux-prompt en niet veel anders. Ben je verondersteld te weten wat u hoeft te doen, vanaf dat punt naar voren.
- GRUB/Grub4DOS: Hetzelfde als hierboven, maar voor GRUB/Grub4DOS respectievelijk. Het zal je een GRUB prompt, maar het is aan u om erachter te komen de rest.
- ReactOS: Installeert een experimentele ReactOS boot loader. Sinds de laatste keer dat ik gecontroleerd, ReactOS niet opstart goed van USB-media. Het is er omdat het eenvoudig toevoegen, en gedaan met de hoop dat het kan helpen met de ontwikkeling van ReactOS.
- UEFI-NTFS: Dit vereist NTFS om te worden geselecteerd als de bestandssysteem en installeert een lege UEFI-NTFS boot loader. Dit maakt het opstarten van het NTFS-bestandssysteem in pure UEFI-modus (niet CSM) op UEFI-platformen die niet onder andere een NTFS-stuurprogramma. Omdat het leeg is, moet u een kopie van uw eigen /efi/boot/bootia32.efi of /efi/boot/bootx64.efi op de NTFS-partitie voor het bruikbaar te zijn. UEFI-NTFS wordt automatisch gebruikt door Rufus om te werken rond de 4 GB maximale bestandsgrootte van FAT32, waardoor bijvoorbeeld, kan de installatie van Microsoft Server 2016 in de UEFI-modus zonder te splitsen zijn 4,7 GB te installeren.wim-bestand.
Hoop dat het helpt. Dit is een vereenvoudigd overzicht, dus ik hoop dat mensen niet beginnen vitterig zou op aspecten die opzettelijk dumbed-down of zwegen (zoals het weten is het mogelijk om een USB flash drives zonder wanden, USB en optische media gebruiken hetzelfde bestandssysteem staan, en dat sommige opstart processen van de mogelijkheid tot verlenging van de grootte van de partitie op de USB media in om het oplossen van de lagere schijnbare capaciteit probleem).
Nog iets toe te voegen aan de uitleg? Geluid uit in de reacties. Wilt u meer antwoorden van de andere tech-savvy Stack Exchange-gebruikers? Bekijk de volledige bespreking draad hier.
Image Credit: William (SuperUser)