Uitgaande van 10 miljoen leerkrachten in het basisonderwijs, de uitgaven zou rond de 2 procent van het budget gereserveerd voor het onderwijs in het laatste jaar is het budget.
Afgezien van een paar uitzonderingen, de stand van de inzet voor het onderwijs heeft altijd al hoog op retoriek en laag op de praktijk. Budgettaire aankondigingen zijn doorgaans verwacht iets doen om dat te veranderen perceptie. Aandacht grijpen uitspraken op investeringen in technologie en vaardigheden die hebben een beperkte impact kan worden verwacht. Echter, als het gebruikt wordt fantasierijk, budgetten kan dienen als instrumenten voor niet alleen het veranderen van de toewijzingen van middelen, maar ook institutionele en governance-structuren.
Maatregelen om de crisis in het onderwijs moet de start van de meest belangrijke persoon in de institutionele set-up — de regering school-leraar. Terwijl het probleem van de kwaliteit van leraren is diep, en zonder een snelle oplossingen, een eerste stap zou zijn om te rationaliseren en te vervullen vacatures die op 17 procent gemiddeld in alle staten, zelfs nadat inclusief part-time leerkrachten.
De tweede zou zijn om op zijn minst erkennen de duizenden van “positive deviants”, de hard werkende leerkrachten die trotseren de kansen om te leren de meest gemarginaliseerde kinderen. Terwijl je dat doet, zou het ook belangrijk te erkennen dat de expertise in de privé-sector die bereid zijn zich te committeren zich aan de taak zonder voornamelijk gedreven door commerciële motieven.
Een “droom” van het budget zou bouwen op deze en daarvoor de nodige middelen te erkennen docenten en ontdek institutionele mechanismen om hen te betrekken bij de wederopbouw van de regering school systeem, samen met private actoren. Het voorbeeld van Karnataka is Nalli Kalli is een voorbeeld van zowel het potentieel en het mechanisme om dit te doen.
Lees | Universiteit van Delhi te lanceren mobiele app te houden tab studenten aanwezigheid
De centrale overheid kan landgebruik dergelijke institutionele experimenten op het niveau van de staat met speciaal toegewezen middelen.
Een andere eenvoudige vertrekpunt zou zijn om direct toewijzen van een klein fonds (voorbeeld Rs 1000) aan iedere regering school-leraar met een volledige discretie over het gebruik van deze middelen. Leerkrachten kunnen gebruik maken van deze middelen om boeken te kopen van hun keuze.
Ze kon gebruiken voor het bijwonen van de lerarenopleiding workshops. De enige bepaling die dient vergezeld te gaan van deze financiering is dat leerkrachten delen de manier waarop deze middelen zijn gebruikt in een voor het publiek zichtbaar van bestuur in de school.
Uitgaande van 10 miljoen leerkrachten in het basisonderwijs, de uitgaven zou rond de 2 procent van het budget gereserveerd voor het onderwijs in het laatste jaar is het budget.
Een dergelijke regeling zou kunnen dienen als een impuls te trekken experimenten en innovatie bij docenten. Het zou ook een manier voor de overheid om de participatie van betrokken actoren in het onderwijs de ruimte zonder de bijbehorende zorgen van corruptie die normaal gesproken met beslissingen die verbonden zijn met grotere uitgaven, zoals de aanschaf van boeken op het niveau van de staat.
Belangrijker, het zou een mogelijkheid zijn om zo vertrouwen in de mensen die het meest cruciaal voor de wederopbouw van het openbare school systeem.
Voor meer onderwijs nieuws, klik hier
Ankur Sarin is een Professor van de Openbare Systems Group (PSG) aan het Indian Institute of Management, Ahmedabad
© De Indian Express Online Media Pvt Ltd