Lawrence Krauss, theoretisch fysicus, voorzitter van het Bulletin of the Atomic Scientists Raad van Sponsors, links, en Thomas Pickering, co-voorzitter van de International Crisis Group, geven de Doomsday Clock tijdens een persconferentie de in de National Press Club in Washington donderdag. (Bron: AP Photo)
De handen van de Doomsday Clock staan dichter bij middernacht, dan hebben ze al sinds de Koude Oorlog begon. De tijd die het vertelt, is twee minuten en 30 seconden na middernacht, die grafisch het einde van de wereld. De laatste keer was het bijna donker was in de herfst van 1953, toen Andrei Sacharov testte de SOVJET-unie de eerste waterstof bom op Semipalatisnk, het indrukken van het pedaal aan het metaal in de nucleaire wapenwedloop.
Vreemd genoeg, het nieuws is er niet serieus grote krantenkoppen. Het moet, want de handen van de Doomsday Clock, dat voor het eerst verscheen op de cover van het Bulletin of the Atomic Scientists in 1947, zijn nu ook te reageren op een fundamenteel veranderde realiteit. In 1947, de klok stond op zeven minuten voor middernacht. In de afgelopen eeuw, versnelde door de decennia van vergelijkende tests tijdens de Koude Oorlog, tot twee minuten voor middernacht in 1953, voordat holocaust werd afgewend door ontwapening praat. Maar in de 21e eeuw, de klok is reageren niet naar vergelijkende tests, seismograaf metingen en de seismische diplomatie opgeleverd. Het is een reactie op de politieke retoriek die vrij dreigt te gebruiken van de duivel alternatief.
De 2017 verklaring van het Bulletin spreekt in het bijzonder van de losse en casual verwijzingen naar de wapens tijdens de AMERIKAANSE verkiezingscampagne — dat is de reden waarom de Democraten zijn net verhuisd van een wetsvoorstel om de ‘nuclear football” van President Trump ‘ s te bereiken. Ook singles uit voor het vermelden recente brandhaarden op de Lijn van de Controle, alsmede de pakistaanse minister van buitenlandse zaken onverantwoord tweet dreigt Israël met nucleaire vergelding. De wapenwedloop is veranderd in een motormouth race, dat is mogelijk nog gevaarlijker.
Ondertussen zwaaiend met armen blijft in stijl, zelfs als we niet kunnen houden ons kruit droog. Iedereen weet dat het regent op Rajpath elke Dag van de Republiek voor het specifieke doel van het stromende het leger, maar geen ontwijkende actie wordt ondernomen. Op de ochtend van de 26e, het was hartverscheurend om te zien dat Doordarshan had georganiseerd een duizelingwekkend ambitieuze camera hoek, naar beneden door de boog van de India Gate op de inkomende artillerie (om zo te spreken), maar de sombere grauwheid van een bewolkte donderdag ochtend verpest het schot. India wacht geduldig een overheid die de moedige stap van de verhuizing van India ‘ s tweede meest belangrijke dag voor meer clement keer. Waarom niet? Als de begroting, in afwachting van die van de gehele economie plannen zijn financiën, kan een beweegbare feest, waarom niet andere jaarlijkse instellingen?
Er is trouwens een argument voor het wijzigen van het temperament van de vieringen. Heeft een volwassen natie echt behoefte aan een aangewezen dag te rammelen raketten en tanks in de wereld, en zijn Sovjet-stijl drijft de presentatie van de provinciale en sectorale resultaten? De schoolkinderen ‘ s optredens zijn prachtig, dat wel. Er is altijd ruimte voor meer in die categorie en hoe dan ook, morgen behoort aan onze kinderen.
Dag van de republiek bracht enkele onderbreking van een lange strook van 24×7 media touwtrekken over jallikattu. Dat moet genoeg zijn geweest tijd voor de noord-Indiase ankers om te leren uitspreken van het woord, maar variaties op “jelly knippen” en “jolly gut” zijn gebleven in de mode, het oproepen van beelden van bariatrische chirurgie en liposuctie uitgevoerd op vrolijk grote mensen. En voordat je zou kunnen zeggen oru, irandu, moonru, de Tamil oogstfeest van de bull-dressuur was in de war met de Iberische traditie van het stierenvechten. Dat is nogal misleidend, want wat gebeurt traditioneel in Tamil Nadu is niet precies bloed en ingewanden Dood in de Middag spullen.
Subramanian Swamy, die zelden een vriendelijk woord te zeggen over Tamils, sprong in de bull-pit van Twitter om gezicht Kamal Hassan, die steunde op de jallikattu protesten. Voor een keer, verloor hij de wedstrijd. Maar hij heeft andere doelen. Hij wil dat de vergunning die is verleend aan Arnab Goswami ‘s (of nauwkeuriger Rajeev Chandrashekhar’ s, omdat hij betaalt het gelag) voorgestelde kanaal Republiek te worden ingetrokken, beweren dat het in strijd met de Emblemen en de Namen van de Wet van 1950. Het volk echt wil weten hoe Arnab zal gaan met dit potentieel vernietigende friendly fire.
Onvriendelijke brand heeft een piek in de AMERIKAANSE media, met de New York Times bellen POTUS een leugenaar. Niet in de body copy van een verhaal, maar in de kop: “Trump Herhaalt Liegen Over Populaire Stemmen in een Vergadering met de Wetgevers.” Hij beweert dat hij verloor de verkiezingen, omdat de drie en vijf miljoen illegale kiezers stumped voor Hillary Clinton. Mother Jones markeert dit een zeer speciaal geval, het argument dat een leugenaar weet dat de feiten zijn anders, terwijl alle anderen zijn onwetend of in fout. De kop wordt verduidelijkt dat het eerste is waar, en dat Trump weet dat wat hij zegt, is niet waar. Dat is een teken van gezondheid. Een post-waarheid maatschappij kan rehabiliteren alleen als het zegt dat het is zoals het is.
pratik.kanjilal@expressindia.com