Waarom is Mumbai het beroemde Haji Ali Dargah besproken in Bombay High Court?
In juni 2012, activisten van de Bharatiya Moslim Mahila Andolan (BMMA), een groep die werkt voor de empowerment van moslimvrouwen, besloten om te bidden bij de tombe van Sayyed Peer Haji Ali Shah Bukhari voor het begin van een campagne om de druk op voor de uitvoering van de Sachar rapport van het Comité. Maar ze realiseerde zich dat vrouwen, die eerder toegang hadden tot de asthana, de plek waar de heilige begraven ligt, waren niet langer toegestaan om naar binnen te gaan en raak het graf. Ze kon alleen maar gebeden van ver.
Na een bespreking met het bestuur van het heiligdom is mislukt, de BMMA benaderde de Staat Maharashtra Minderheden Commissie en de Lidstaat Minderheden Welfare Department, die uiting gaven aan hun onvermogen om in te grijpen in een religieuze kwestie. Tot slot, de BMMA ingediend een publiek belang rechtszaak in Bombay High Court in augustus 2014 tegen de “flagrante discriminatie op grond van geslacht alleen”, zegt het ingeklemde op hun fundamentele rechten, en weerspiegeld “het falen van de staat ongelijkheden op te heffen”. Het heeft gevraagd voor de restauratie van de toegang tot het binnenste heiligdom van de tempel.
Dus, wat doet de Islam zeggen over vrouwen bezoeken van graven?
Er is geen expliciete richting in de Koran of Hadith tegen vrouwen een bezoek aan de begraafplaatsen van heilige mannen, zolang ze niet genieten van handelingen die in strijd zijn met de Sharia. Zowel mannen en vrouwen een bezoek aan de laatste rustplaats van de Profeet in Medina. Op de Dargah in Ajmer, vrouwen toegang hebben tot het binnenste heiligdom. Van de 19 Dargahs onderzocht door de BMMA in Mumbai, 12 toestaan van vrije toegang tot vrouwen. Er is een school van denken die beweert er zijn uitspraken van de Profeet dat object en vrouwen bezoeken van graven; echter, tegenstanders van deze school zeggen de Profeet had geen bezwaar tegen de vrouwen een bezoek aan kerkhoven.
Wat zijn de verdachten met het argument?
De Haji Ali Dargah wordt beheerst door de Haji Ali Dargah Vertrouwen, dat is een publiek charitable trust geregistreerd onder de Maharashtra Openbare Trusts Act. Het Vertrouwen heeft beweerd dat het vinden van zichzelf in de nabijheid van de leden van het andere geslacht in een besloten ruimte rond het graf ongemak veroorzaakt voor zowel mannen als vrouwen, en dat de beslissing om te stoppen met vrouwen uit te voeren in werd genomen om te voorkomen dat dit ongemak. De curatoren hebben gesteld dat de omgang van de geslachten “verstoort mannen mentaal en vrouwen zijn gestoord fysiek”.
Ze hebben ook beweerd dat de beslissing corrigeert de vermeende niet-Islamitische praktijk van het toestaan van vrouwen te raak de eigenlijke graf. “Er is geen discriminatie, maar alleen de vrouwtjes zijn niet toegestaan aan te raken of het graf van de man heilige. De Koran is heel duidelijk over,” Shoaib Memon, de advocaat van de Haji Ali Vertrouwen, vertelde de Bombay High Court.
Wat heeft de regering vertelde de rechtbank?
Advocaat-Generaal Shrihari Aney heeft gezegd dat vrouwen niet kunnen worden uitgesloten van het invoeren van de Dargah het binnenste heiligdom, tenzij de praktijk is een integraal onderdeel van het Islamitische geloof. “Kunstmatige discriminatie op basis van geslacht zou indruisen tegen Artikel 15 van de Grondwet,” Aney vertelde de rechtbank. De staat heeft gezegd dat de essentie van een religie niet beïnvloed worden — echter, gewoonten en tradities hebben om weg te geven aan het Fundamentele Recht op Vrijheid van Godsdienst.
Heeft dezelfde positie op gelijkheid dan van toepassing op andere plaatsen van aanbidding in Maharashtra — zoals Shani Shingnapur — en elders in het land?
Technisch gezien ja. Echter religieuze trusts beweren dat de Vrijheid van Godsdienst stelt hen in staat om te beslissen wie toegang krijgt tot plaatsen van aanbidding. In verschillende plaatsen, niet-Hindoes worden ontzegd, terwijl sommige Trusts hebben de dress code. De bescherming van Vertrouwensrelaties is momenteel beperkt tot de rituelen, herdenkingen en wijzen van aanbidding, die integraal deel uitmaken van de religie. De rechterlijke macht kan beslissen of de tradities van de uitsluiting van vrouwen uit bepaalde delen van een heiligdom vormen een integraal en essentieel onderdeel van de religie.