Dramat “Oficer i szpieg” (J ‘ accuse) – wersja reżyserska praca Romana Polańskiego, który otrzymał nagrodę jury konkursu głównego mff w Wenecji. Polańskiego экранизировал epizod z życia francuskiego pułkownika, który nigdy by nie pomógł znanego więźnia, gdyby przypadkiem nie znalazł dowody potwierdzające niewinność skazanego.

“Oficer i szpieg” / J ‘ accuse

Gatunek dramat historyczny
Reżyser Roman Polański
W rolach Jean Dujardin (pułkownik Marie-George Picard), Louis Гаррель (kapitan Alfred Dreyfus), Эмманюэль Сенье (Paulina Monnier), Gregory Гадебуа (major Henri Hubert), Eric Ruth (pułkownik Sander), Władimir Йорданов (generał Mercier), Vincent Grass (generał wy mówicie), Didier Сандре (generał de Буадефр), Hervé Pierre (generał Гонз), Laurent Stocker (śledczy w sprawie Projektu), Andrea Marcon (pisarz Emil Zola), itp.
Firmy Légende Films, R. P. Productions, Gaumont
Rok produkcji 2019 (w Ukrainie 2020)
Strona IMDb

Historia, którą Roman Polański zamienił się w kino, rozpoczęła się od procesu, tego, co się dzieje we Francji w 1894 roku. Oficer pochodzenia żydowskiego Alfred Dreyfus został oskarżony o zdradę stanu – jego podejrzewam w przekazywaniu tajnych dokumentów przedstawicieli cesarstwa Niemieckiego. Wyższe wojskowe urzędy nalegali na winie dreyfuss ‘ a, ignorując proces dochodzeniowy i kierując się osobistymi антисемитскими poglądami. Dreyfuss ‘ dyscyplinarnie odesłali i skazany na link, który siedział w więzieniu na odległej wyspie.

W 2013 roku pisarz Robert Harris nadał temu wydarzeniu formę artystyczną. On, korzystając z historycznych pytania, stworzył powieść, w której szczegółowo opisał, co działo się we Francji po aresztowaniu Dreyfuss’. A Polańskiego, сотрудничавший z pisarzem już nie pierwszy raz (na podstawie książki Harrisa został nakręcony thriller The Ghost Writer z Юэном Макгрегором w roli głównej), dostał się w ręce świetny scenariusz.

Przygotowania do produkcji filmu trwało kilka lat (nie obyło się bez problemów, związanych z osobą reżysera, ale o tym później). Gdy obraz w końcu była gotowa, ona dostała się do konkursu głównego mff w Wenecji (jw. Todd Phillips po raz pierwszy pokazał film Joker), gdzie pracę Romana Polańskiego wyróżnili Nagrodą grand jury – Srebrnym Lwem.

Film naprawdę zasługuje na obejrzenie. Jest to wysokiej jakości historyczna ekranizacja, w której zwracają uwagę na każdy szczegół: czy to wypowiedzenie na umundurowaniu wojskowej lub zagospodarowanie генеральских gabinetów. Wiarygodność dekoracje pomaga poczuć atmosferę, panującego we francuskim społeczeństwie, w którym został znaleziony żydowski szpieg. Przy okazji, prześladowani Alfred Dreyfus, którego gra загримированный Louis Гаррель, daleko nie centralna postać obrazu.

Praktycznie od pierwszych minut filmu w kadrze pojawia się pułkownik Picard, których działania staną się punktem wyjścia historii. Poznajemy Пикаром, gdy został mianowany na stanowisko kierownicze w контрразведке. Bohater zaczyna zgłębiać tajniki wydobywania wojskowo-politycznej informacji, ale dzięki dyscyplinie i pomysłowości szybko zdaje sobie sprawę, że do niczego. Uzyskując dostęp do osobistych перепискам, pułkownik zauważa dziwną rzecz, która stawia pod znakiem zapytania zdrada Dreyfuss ‘ i prowadzi w innym kierunku.

Projektu odgrywa znany aktor Jean Dujardin (zdobywca Oscara za rolę w filmie The Artist). Wykazuje powściągliwość swojej postaci, отдающего pierwszeństwo faktów, a nie ślepemu szlachetność. Jego bohater staje się przewodnikiem w ciekawy świat francuskiej wywiadu – tam inwigilacja zamienia się w szczegółowy papierowy badanie, w którym wartość mają słowa, a nie strzały.

Roman Polański nie idzie na temat nowoczesnych кинотенденций, więc tempo pracy głównego bohatera jest dość неспешен, a niuanse jego dochodzenia bardzo szczegółowe. Do tego wszystkiego w filmie pojawia się sporo oficerów (istniejących w prawdziwym życiu), co dodaje zdjęciu wiele postaci. W taki sposób fotografowania film nadal utrzymuje uwagę, w dużej mierze dzięki doskonałej pracy zespołu artystów-autorów – udaje im się wypełniać przestrzeń zabytkowymi drobiazgami i dziełami sztuki.

Pod koniec reżyser wciąż przyspiesza, i film nieoczekiwanie traci kilka ważnych wyjaśnień, grających dużą rolę do końcowego punktu w historii. Pozostałą część historii Polańskiego mówi w pośpiechu, prawdopodobnie, koncentrując się na tym, że we Francji komunikacyjna jest znana praktycznie każdemu. Tym nie mniej, z obrazu chciałbym usunąć kilka drobnych scen, aby móc zobaczyć kulminację bez spacji.

Sposób podawania finału – to nie jedyna przeszkoda na drodze do zrozumienia dramatu “Oficer i szpieg”. Po premierze filmu na Weneckim festiwalu filmowym niektórzy członkowie jury podnieśli temat o tym, czy warto w ogóle brać pod uwagę pracę reżysera, który jest uciekinierem, od sprawiedliwości (Roman Polański opuścił terytorium USA w 1978 roku przed tym, jak mu wyrok w sprawie o gwałt na nieletniej). Z tych samych powodów pojawił się nieprzyjemny skandal wokół nagrody “Cesar” – najpierw obraz Polańskiego otrzymała 12 nominacji, a po podręcznik francuskiej akademii filmowej odeszło na emeryturę w pełnym składzie, отреагировав na protesty aktywistów przeciwko filmu.

Ironia życia leży w tym, że filmy reżysera już nie spotykają się z entuzjazmem, jednak to właśnie Polańskiego wciąż jest w stanie strzelać silne historii o ofiarach antysemityzmu. Reżyser postawił “Pianisty”, opierając się na swoim doświadczeniu życia w getcie, a rok później ponownie zwrócił się do tematu narodowej nietolerancji, pracując nad “Oficera i szpiega”. Film ten, jak i poprzednie obrazy Polańskiego, przejdą do historii kina.