Recenzja filmu “Little red dress” / In Fabric

0
527

Film “Little red dress” (In Fabric) brytyjskiego reżysera Petera Stricklanda wielu wyda się dziwne. Ten horror nakręcony w stylu filmów mają po czterdzieści lat, więc to nie przeraża, a raczej intryguje widza.

“Little red dress” / In Fabric

Gatunek horror
Reżyseria: Peter Strickland
Obsada Marian-Jean-Baptiste (Sheila), Gwendolyn Christie (Gwen), Сидсе Бабетт Knudsen (Jin), Hayley Squires (Babs), Leo Bill (Rej), Julian Бэррэтт (Стеш), itp.
Firmy Rook Films, BBC Films, British Film Institute
Rok produkcji 2018 (na Ukrainie 2019)
Strona IMBD

Film pokazuje kobietę o imieniu Sheila. Ona przykładowy pracownik banku, jednak często отчитывают za niezrozumienie surowej etyki. W domu też nie czuje wsparcia – dorosły syn nie wykazuje należytego szacunku. Aby oderwać się od rzeczywistości Sheila idzie do sklepu, gdzie za nią w powiązaniu taka kobieta. To konsultant, który przekonuje bohaterka sprzedam czerwoną sukienkę do miłego zobaczenia. Gdy klienci odchodzą do domu, a sklep jest zamknięty, w jego murach przeprowadzają rytuały. W tym czasie Sheila czuje, że z sukienką że coś jest nie tak, a na jej ciele zaczynają pojawiać się dziwne ślady.

Oryginalny tytuł In Fabric jednak bardziej pasuje do filmu, niż wynajmująca wersja “Little red dress”. Rzecz w tym, że film odtwarza atmosferę 1980, иронизируя nad kulturą konsumpcji i sposobów, którymi klientów skusić do sklepów.

W taśmie często powtarza telewizyjny film promocyjny, зазывающий odwiedzić sklep, w którym dostrzec coś demonicznego. Działania ludzi, gotowych z góry kolejce przed nierozwiązane drzwiami, też balansują na granicy między prawdziwymi potrzebami i nadprzyrodzonej obsesją. Ponadto, w handlu i sektorze usług, zdaniem reżysera i scenarzysty filmu Petera Stricklanda, kryje się wiele fetyszyzmu.

Temat kultu wokół nieożywionych rzeczy Peter Strickland w retro-otoczenie podnosi już nie pierwszy raz (wcześniej postawił nie mniej fenomenalnej taśmę Berberian Sound Studio, ekspozycję na temat nagrywania dźwięku do filmu grozy). Reżyser robi to bardzo delikatnie, dążąc do estetyki gatunku джалло – czyli nie może się obejść bez elementów thrillera i erotyki.

W In Fabric wyżej wymienionych elementów Strickland dodaje niepokojące starszej muzyki, która gra w najbardziej nieoczekiwanych momentach. W połączeniu z наманикюренными manekiny i magiczne pracowników domu towarowego głośne dźwięki soundtracku raczej смешат, niż poważnie budzą czujność. I w tym przejawia się autorski styl reżysera, który ironicznie łagodzi staromodny horror, nie używając ani jednego współczesnego odbioru, charakterystycznego dla filmów grozy.

Niestety, Strickland nie może zatrzymać się w czasie i w drugiej połowie obraz dodaje nowych bohaterów. To sprawia, że film jest mniej ciekawa i miejscami bardzo nudne (nawet dla tych, którzy jeszcze nie są przyzwyczajeni do życia sukienki-mordercy na ekranie). Nowe historie nie mają, choć mają przyciąganie do jednego historii. A do kulminacji reżyser żartuje i znów naśmiewa się z konsumpcyjne jakości, nie zadając sobie zbędne wyjaśnienia istoty mistycznych zjawisk.

Niezależnie od zwrotów akcji w kadrze wciąż powraca konsultant domu towarowego w wykonaniu Gwendolyn Christie (Brienne z Tarthu w serialu “Gra o tron”). To najbardziej dziwny i pełna wdzięku postać, na którym trzyma się cały film. Także w In Fabric zagrała Мэрианн Jean-Baptiste, grał postać Sheilę tak delikatnie, że chce wczuć się nawet w śmiesznych sytuacjach.

Sposób Petera Stricklanda opowiadania jest przeznaczona dla odbiorców, którą trudno zaburzyć absurdalne, ale łatwo zwalczać estetyki kadru. Słowem, dla tych, którzy celowo szuka dziwny film i nostalgiczny w раритетному kina. Warto wziąć pod uwagę, że In Fabric raczej nie spodoba się tym, kto pójdzie na niego dla efektu strachu i nowych mistycznych znaków. Poza tym film nie jest straszny, choć nakręcony w gatunku horroru.