Recenzja filmu “mój wygląd: Cesarz Paryża” / L ‘ Empereur de Paris

0
675

W historii każdego kraju są osoby, których biografia godna ogromnej ekranizacji. Dla Francji jednym z takich postaci był Eugène Francois jak siedem nieszczęść – przestępca, który współpracował z policją. W filmie “siedem nieszczęść: Cesarz Paryża” (L ‘ Empereur de Paris) zagrał aktor Vincent Cassel.

“Mój wygląd: Cesarz Paryża” / L ‘ Empereur de Paris

Gatunek dramat historyczny
Reżyser Jean-Francois Richer
W rolach Vincent Cassel (Eugène Francois mój wygląd), Freya Мейвор (Аннетта), Denis Меноше (Дубияр), August Diehl (Natanielu), Patrick Chesnay (Henri), Olga Kurylenko (Roxanne Giverny), James Тьерре (książę), itp.
Firmy Mandarin Films, Gaumont, France 2 Cinéma
Rok produkcji 2018 (na Ukrainie 2019)
Strona na IMDB

Obraz rozpoczyna się od wydarzeń 1805 roku, kiedy Eugene Francois Źle, próbuje popełnić kolejny ucieczka z więzienia. Za jakiś czas pojawi się w Paryżu, twierdząc, że jest zwykłym handlarzem. Ale taki człowiek jak siedem nieszczęść, nie może przez długi czas pozostać niezauważone. Tam pojawiają się ludzie ze środowisk przestępczych, a samego Eugene oskarżony o morderstwo. On nie zamierza wracać do aresztu, dlatego Najlepiej prosi ułaskawienia, oferując policji współpracy i komunikacji w półświatku.

Historia byłego więzienia więźnia o imieniu Eugene Francois mój wygląd jest dość ciekawy. Nic dziwnego, że im inspirowane pisarzy, wśród których był Victor Hugo. Filmowcy, oczywiście, też nie mogli przejść obok osobowości Eugene. Co prawda poprzednia próba zrobienia z niego heroicznego bohatera była dziwna. W 2001 roku ukazał się film “siedem nieszczęść”, nakręcony w gatunku thriller detektyw. W nim Gerard Depardieu, исполнивший rolę Видока, polował na mordercę przydomek Alchemist.

1

1

Świeży film “siedem nieszczęść: Cesarz Paryża” – to bardziej przyziemnym rekonstrukcja prawdziwych wydarzeń, które scenarzyści ozdobione artystycznymi zwrotów akcji. Taka sobie wycieczka w historię, kiedy zwierzchnictwo nad Francją brał na swoje barki Napoleon, a mój wygląd, z kolei, zasad na ulicach Paryża.

To miasto w taśmie wyświetlany bez romantycznych upiększenia – jest brudny i bezlitosny. Morderstwa zdarzają się na każdym kroku, a krew myje kostkę brukową, na której nadal stoją handlarze jedzeniem. W kontrascie z ulicznymi zamieszkami jest piękne życie w ścianach pałaców, gdzie siedzą politycy.

1 1

Reżyser filmu Jean-Francois Richer nie próbuje z pomocą dramatyzmu разжалобить widza różnicy między światem bogatych i biednych, ona i bez tego jest oczywista. Bez zbędnych słów zrozumiała i zdolność Видока dostosować się do społeczeństwa z różnych grup społecznych.

W filmie odgrywa Vincent Cassel, który odpowiada zdecydowane i изворотливому obraz głównego bohatera. Na dodatek do wszystkiego, mój wygląd jest praktycznie niepokonany w walkach. Na szczęście, walki w filmie nie są hollywood spektakl, więc obraz zachowuje ramy historycznej ekranizacji. Ale duża wytrzymałość Видока w aktorskiej składaniu Kassel i tak rzuca się w oczy.

1 1

Jednak mało rolę авантюрного Видока przypadła by do kogoś innego. Reżyser Jean-Francois Richer działa z Vincent Касселем już po raz trzeci — do tego zostały komedia “Ten żenujący moment” i dwie części filmu “”nasz Wróg nr 1”, gdzie Kassel też spełnił rolę znanego przestępcy.

1 1

Ale wracając do filmu “siedem nieszczęść: Cesarz Paryża”, w którym zagrali także popularne francuscy aktorzy Denis Меноше (“bękarty wojny”, “Z woli bożej”) i Denis Laban (“Piękna praca”, “Panie Samotność”). Jeszcze jedną wiodącą rolę odgrywa aktorka pochodzenia ukraińskiego z francuskim obywatelstwem Olga Kurylenko – jej postać ma szlacheckich tytułem, a jeszcze wątpliwej przeszłości. U bohaterki Kurylenko nie tak wiele czasu ekranowego, jednak ona nie jest przesadą i harmonijnie wygląda w strojach 19 wieku.

1 1

W filmie jest jeszcze kilkanaście postaci, wszystkie z nich są ważne dla fabuły, ale z nich mało kto wzbudza sympatię i współczucie. Być może jest to wynik próby zmieścić ważne wydarzenia historyczne ekranizacji, gdzie ważniejsze jest pokazać spójność narracji, niż skupić się na emocjach drugoplanowych bohaterów. Od tego dwugodzinny obraz wydaje się nieco nudne.

Natomiast w filmie, gdzie odbywa się wiele imprez, a tempo pozostaje monotonne, ma czas docenić dekoracje, a także stroje wszystkich postaci. Są one wykonane na najwyższym poziomie.