Lata spędzone za rozwój części Total War: Warhammer, nie mogły nie pozostawić swój ślad na Creative Assembly. Wydawałoby się, przed nami nowa, pełnowartościowa część głównej strategii globalnej nowoczesności, a role playing uszy Warhammer bezwstydnie trzymać w widocznym miejscu. Co, o dziwo, idzie grze na dobre.

Total War: Three Kingdoms

Gatunek Globalna strategia, Turowa strategia
Platformy PC/PlayStation 4/Xbox One
Wywoływacz Creative Assembly
Wydawca Sega
Strona, Steam

Po powrocie do domu, Zhu Цзунь od żalu zachorował i zmarł.
Lo Kuan-Chung. Three kingdoms

Podczas gdy bez mała pięć setek żołnierzy przesunięta oddziały wroga u samych bram miasta, inne chroni generał, sam добивающий już drugą setkę brudnych chłopów z pikami. Dobrze, gdy masz epicki koń, legendarną broń i zawieszenie, zalane poprawiający właściwości, najważniejsze — nie zapominaj czas korzystać z umiejętności i осаждающим niedługo nic nie pozostanie, jak haniebnie się wycofać.

Tym nie mniej, Total War: Three Kingdoms — to wciąż klasyczna część Total War, tylko w Creative Assembly, zwracając się taki trudny okres w historii Chin jak Саньго, postanowił nie wyważać otwartych drzwi i zbudowali całą grę na podstawie powieści three Kingdoms, napisanego Lo Гуаньчжуном później tysiąc lat po opisanych w nim wydarzeń. Na artystyczny wymysł autor nie poskąpił, tak i znaków transkrypcji wg. własnego gustu, dzieląc je na jednoznacznie złych i dobrych, przekształcając jednocześnie w pozory chiński богатырей.

Krótkie wprowadzenie — władzę w Imperium Han zdobyli eunuchowie, przez długie lata chytry завязывавшие na siebie zarówno polityczne, jak i gospodarcze procesy, tonący w końcu kraj korupcji i osłabiło armię, co w końcu doprowadziło do jej rozpadu w 220 roku p. n. e. Następujące 60 lat różne parafialne władcy będą próbować wyrwać swój kawałek ciasta — jeśli nie tron, o który walczą królestwa Wei, Shu i wu, to przynajmniej tylko województwo-inne. Tutaj właściwie zaczyna się gra. Przy czym gracz może wybrać jeden z dwóch trybów — “Roman”, w którym Three Kingdoms przypomina opartą na tym samym literackich źródle Dynasty Warriors, tutaj odgrywanie ról ma duże znaczenie, bohaterowie rozrzucają wrogów stadami, umierają bardzo niechętnie i w trakcie sprawy wykonują spersonalizowane zadania, albo “Kroniki”, ciążących do standardowej rozgrywki serii.

Tryb powieści było ciekawiej kronik, ponieważ większość innowacji w pełni rozwijają się właśnie w nim, dla czego warto poświęcić odejście od warunkowego realizmu, co się dzieje. Podstawą rozgrywki pozostaje bez zmian — walki odbywają się w czasie rzeczywistym na oddzielnych i warto zauważyć, bardzo malowniczych mapach, a na globalnej mapie imperium gracz krok po kroku zajmuje się rekrutacją i ruchem wojsk, nauką nowych technologii (w Three Kingdoms są one nazywane reformami), schwytanie prowincji, rozwojem miast i budową gospodarki, aby wszystkie mahina imperium działało jak w zegarku. Stąd też są powodowane przez ekrany dyplomacji, zarządzania swoim klanem i чиновничьим urządzenia. I tu już zaczynają się pierwsze niespodzianki.

Więzi społeczne w grze mają pewne cechy, jesteśmy nadal w Chinach. Uważać, aby interesy generałów i dworzan byli zadowoleni, trzeba było wcześniej — wiedz sobie czas zwiększ niezadowolonych w rankingu, i ustal ich na stanowiska kierownicze i śpij spokojnie. W Three Kingdoms jest nieco bardziej skomplikowana ze względu na specyfikę chińskiego “kapitału społecznego” (kumoterskiej lub siły przebicia, jeśli tak wam się bardziej podoba) — Гуаньси. Гуаньси zakłada świadczenie siebie różnych, nie zawsze materialnych, usług i przysług i budowaniu relacji na tym fundamencie, i Creative Assembly z tym systemem заморочились na chwałę. Wiele postaci, a nawet z różnych frakcji, są ze sobą powiązane, że należy wziąć pod uwagę podczas podejmowania jakichkolwiek decyzji, czy jest to rozkład stanowisk kierowniczych, zawarcie małżeństwa, ustalenie przeznaczenia znajdującego się w niewoli wrogiego generała, a nawet tworzenie własnej armii, której teraz rządzą trzy wodza jednocześnie, i pomóż ci Konfucjusz, jeśli zarządzanie przypisać tam ludzi, którzy na ducha siebie nie tolerują ze względu na rozbieżności w poglądach lub niezgodnych cech charakteru.

Dochodzi do absurdalnych: wyznaczony na stanowisko doradcy postać, przyjęty w moją frakcję po zawarciu trudnego małżeństwa z rozsądku, na kawę z pozostałymi członkami dworu i podniósł bunt dlatego, że nowa żona różniła się niezdecydowanie, co go strasznie denerwowało, a do tego była na noże z jego starym przyjacielem, a ja kiedyś katowałeś który popadł w niewolę przyjaciela generała, znajdującego się w wasalem zależności od jego starej frakcji, i nie karał innego generała, który zabił zwanego starszą osobę tego samego doradcę w walce, tak poza tym postawił nie na taką pozycję, której się domagał. Jakie te czynniki odegrały kluczową rolę, niestety, nie da się ustalić, ale fakt buntu na twarz.

Połączenia te, jak można się domyślić, nie są statyczne i rozwijają się w miarę gry — podczas długiej wędrówki po kilkanaście bitew generałów zaprzyjaźnili się, ale podczas kolejnej walki jeden z nich dał luzu i uciekł, co doprowadziło do śmierci drugiego, a trzeci, zwariowałam od utraty, stał się walczyć jeszcze яростней, wygrał — i to już zbiegły tchórz staje się wrogiem nie tylko dla żywego bohatera, ale i dla kilkunastu przedstawicieli innych frakcji, które były ciepłe relacje z poległych. W tym samym czasie do zwycięzcy, приобретшему diabła “temperament”, zaczyna się chłodniej odnosić się cesarz, ponieważ, ze względu na swój charakter, ceni w poddanych cierpliwość.

Dyplomacja, faktycznie, działa na tej samej zasadzie, i inne frakcje bardzo niechętnie zapominają o tym, że trzydzieści lat temu walczyli z ich sąsiadami (i nieważne, że rozpętał wojnę, wtedy nie można), godnie coś takiego z żołnierzami ich wrogów lub zorganizowali małżeństwo z kimś, kto im się nie podoba. Oczywiście, im silniejszy staje się twoje królestwo, tym więcej się pana boją, i tutaj musimy użyć przekupstwa, handlu wpływ, małżeństwa z rozsądku, a nawet ultimatum, aby na końcu ze wszystkimi nie переругаться. Z czasem nabyć wasalami, które jednak mogą traktować bardzo negatywnie w życie różnych powodów, i wojskowych sojuszy, które mogą rozpaść się w jednej chwili. Wasali można aneksji, ale ta akcja na pewno będzie traktowane pozostałymi frakcjami jak niehonorowe i sprawi, że będzie się czerwona lampka pozostałych swoich satelitów, więc często nadużywać tej możliwości nie jest zalecane, grozi buntem i kolejnej wojny.

Nawiasem mówiąc, przy właściwym prowadzeniu wojny przeciwnik może zrezygnować z roszczeń do tronu i przekazać swoje ziemie na swoją korzyść, trzeba tylko zniszczyć kilka jego kluczowych dowódców i zakłócić dostawy. Bez finansowania i jedzenia wroga żołnierze uciekają kto, gdzie, a w dużych miastach zaczynają się bunty Żółtych opasek, więc wybór u wroga jest niewielki — wejść w skład twojego królestwa, zachowując życia swoich simów, lub być zniszczony разбушевавшейся tłum. W rzeczywistości, ta mechanika działa i w drugą stronę — w Three Kingdoms trzeba sporo czasu poświęcić zagospodarowania obrony, ponieważ mapa w tej grze jest po prostu ogromna, a niebezpieczeństwo może przyjść stamtąd, skąd nikt jej nie oczekiwał. Oczywiście, sytuację trochę ułatwia fakt, że nawet w małych miejscowościach i na obiektach przemysłowych może być teraz tam imponującą garnizon, za co odpowiada poziom budynków, a свеженанятый wódz pojawi się na mapie z jakimś żaden, ale kadrą, niech i недоукомплектованным, ale liczyć na to, że wysłane na wojnę oddziały będą mogli szybko wrócić do ochrony pozostawionych na tyłach prowincji, nie jest konieczne, nawet z odpowiednimi talentami i w czasie marszu na to łatwo może odejść od trzech do dziesięciu ruchów, tak, że za odpowiedzialnymi za produkcję żywności osad potrzebuje oczu tak oczu.

Pieniądze, nawet w przypadku utraty przemysłowych prowincji, zdobyć nie jest szczególnie trudne — można handlować, wymieniać na monety sprzęt, satelitów, które dają różne bonusy postaci, a nawet na zaburzeniowych regiony, w końcu można wymagać miesięczne płatności u przyjaznych frakcji, a to z jedzeniem zwykle u wszystkich wszystko bardzo sprawnie, bo duże miasta, liczące kilka milionów osób zużywają jej w niebotyczne ilości.

Właściwie, aktywności na mapie globalnej, chyba najciekawsze jest to, że w Total War: Three Kingdoms, ponieważ zmiany w systemie walki minimalne, mimo obecności bohaterów. Распиаренный deweloperów tryb pojedynków, w którym dwa wodza osoby w pokoju sam na sam, bez udziału swoich żołnierzy, w rzeczywistości nie działa najlepiej. Bitwa dzieje się samo z siebie, od gracza wymaga jedynie terminowe aktywacja umiejętności. Przegrany żołnierz ginie albo ucieka z pola bitwy, pozostawiając swoje oddziały niepewnych. W teorii brzmi nieźle, ale tylko komputer oferuje pojedynku, tylko jest pewien, że jego dowódca znacznie silniejszy od twojego, i ignoruje twoje próby narzucenia pojedynek, jeśli obraz jest diametralnie przeciwna. W rzeczywistości, ma sens na samym początku bitwy, aby aktywować tryb automatycznego odrzucenia proponowanych pojedynków, a w ferworze walki można przeoczyć rzucający wyzwanie i odkryć, że twój wódz przyjął go samodzielnie. Wyjść z tego pojedynku można tylko po ucieczce i na pomoc nikt z kolegów przyjść nie może, więc należy być ostrożnym.

Ponieważ akcja rozgrywa się w obrębie jednego kraju, liczyć na wiele jednostek, nie jest konieczne, armii u wszystkich uczestników wojny mniej więcej takie same. Tak, ktoś stawia na wczesne pojawienie się łuczników, u kogoś trochę mocniej jazda, u każdego pretendenta do tronu jest unikalne bojowników, jednak to absolutnie nie idzie w porównanie z tym, co widzieliśmy w innych grach z serii. Jednostki zwykle gromadzą doświadczenie, stając się silniejsze, ale poprawić oddziały, przynajmniej u Гунсунь Цзаня, za którego grałem, nie można, tanie wojsko z czasem trzeba rozpuścić, aby zwolnić miejsce dla szkolonych zawodników.

Stary, dobry zasada kamień-papier-nożyce nigdzie nie poszedł. Piechota z pikami bije konie, jazda łatwo разделывается z łucznikami, łucznicy spokojnie strzelają piechoty. To tylko szermierze tym razem potrzebne są wyłącznie podczas szturmu wrogich osad do tego, aby odsunąć od obrońców bramy i dziur w ścianach i dać drogę dla kawalerii. Jak zwykle, najbardziej skuteczną taktyką w walce na otwartym polu pozostaje ukryta przed oczami wroga kawaleria, której zadaniem — przejść wroga na tyły i rozebrać strzelców, podczas gdy jego zaawansowane oddziały one piechoty gracza, a łucznicy strzelają z góry odległego wzgórza, wiarygodne pokryte z boków włóczników. O tyłu można szczególnie nie myśleć, jazda przeciwnika rzadko додумывается obejść swoje porządki z tyłu, woli urządzać naloty flankę. Właściwie, to samo dzieje się wtedy, gdy komputer dowodzi swoimi wojskami w czasie автобоя wziąć to pod uwagę. Często okazuje się, że bitwa, przegrana komputerem, można bez większych problemów wygrać, po spędzeniu właściwy atak z tyłu. Sam автобой, o dziwo, stał się znacznie lepiej, niż w poprzednich grach z serii, można go bezpiecznie używać około dwóch przypadkach z trzech, chociaż człowiek, w każdym razie, pozostaje poza zasięgiem konkurencji.

Nie można powiedzieć, że z Total War: Three Kingdoms Creative Assembly skoczyła powyżej głowy, jednak skala mapy i trudności lokalnej polityki wyraźnie zaskoczony. Po niekończącej się serii przeróbki i kompaktowych Attila i Thrones of Britannia w końcu uzyskaliśmy duży, kompleksowy Total War, poświęconą całkowicie nowego okresu historycznego, co nie zdarzyło się już bardzo dawno temu. Warto wspomnieć o tym, że gra wygląda świetnie, choć nie rewolucyjny, a stary dobry zasada “jeszcze jeden ruch i spać” działa dokładnie tak samo, jak i dziewiętnaście lat temu.

Z poważnych minusów można zauważyć tylko to, że orientować się w tych prowincjach, frakcjach i postaciach dość trudne — portretów postaci mało, a ich nazwy, jak, zresztą, i nazwy województw, mogą się różnić tylko jedną literą, tak, że trzeba czytać uważnie, a ja kilka razy zaczynał wojnę nie z tym sąsiadem i wyrzucał z podwórka nie postać, której trzeba było. Flagi frakcji w nawigacji nie pomagają, ponieważ wyglądają często tak samo, różnią się tylko jednym иероглифом, więc czasem trzeba nakłaniać do osady lub armii kursor myszy, aby podpowiedź wyjaśnić, że należą ci, swojemu wasalowi lub wrogiej frakcji. A oto krytycznych błędów, o dziwo, nie została zauważona nawet na samym starcie, choć poprzednie gry tego zgrzeszyli.

Jednym słowem, grać w Total War: Three Kingdoms trzeba jednoznacznie, Creative Assembly przygotowało fanów taktycznych strategii prawdziwy prezent, który w końcu nie jest postrzegana jako jeszcze jedno DLC.