Film “Брайтбьорн” (Brightburn), producentem której wystąpił James Gunn, łączy w całość kilka gatunków. Z historii o tym, jak Superman dorastała w normalnej rodzinie na Ziemi, taśma tworzy nową przerażającą rzeczywistość, zmieniając pojęcie o superbohaterach. Okazuje się bardzo krwawą historię.

“Брайтбьорн” / Brightburn

Gatunek horror, science-fiction, filmy o superbohaterach
Reżyser David Яровески
W rolach Jackson A. Dunn (Brandon Bryer), Elizabeth Banks (Tori Bryer), David Denman (Kyle Bryer), Meredith Хагнер (Merrilee Макникол), Matt Jones (Noah Макникол), Becky Уолстром (Erica), Stephen Блэкхарт (Travis)
Firmy Screen Gems, Stage 6 Films, Troll Court Entertainment
Rok produkcji 2019
Strona na IMDB

Tori i Kyle Bryer – para, która bezskutecznie pragnie mieć dziecko. W pobliżu ich gospodarstw ląduje coś podobnego na meteoryt, w którym
znajdują dziecka. Małżonkowie podejmują decyzję zostawić dziecko u siebie, udając, że go adoptowali.

Wiele lat później chłopiec, któremu dano imię Brandon Bryer, staje się obcy nastolatkiem cierpiącym prześladowania w szkole. Aby go wesprzeć, Tori mówi synowi o tym, że jest wyjątkowy. Ona nie wie, że to prawda – po 12 urodziny Brandon odkrywa w sobie niewytłumaczalne siły. I jak tylko chłopiec nauczy się zarządzać nimi, kierując się gniewem, będzie mógł wykorzystać swoje zdolności przeciwko ludziom, których Brandon uważa za przeszkodę na swojej drodze.

Kiedy w sieci pojawił się pierwszy zwiastun “Брайтбьорна”, on przyciąga uwagę – obraz obiecała stać się alternatywą dla filmów Marvel i DC, impregnowane uroczystym bohaterstwem. Co ciekawe, jej producentem wystąpił James Gunn, który wcześniej pracował nad экранизациями “Strażników Galaktyki”.

W “Брайтбьорне” Gunn przeszedł na ciemną stronę, i to zbiegło się w czasie z ponurym okresem jego kariery, gdy firma Walt Disney zwolniła Jamesa ze stanowiska reżysera “Strażników Galaktyki 3” za niewłaściwe posty na Twitterze. Tamtego czasu Gunn skupił się na innej interpretacji istoty Supermana, którego przyzwyczaili się traktować jak dobrego zbawiciela na Ziemi. W nowym filmie dziecko obcego pochodzenia, jest źródłem zła.

Dla Jamesa Gunna film “Брайтбьорн” będzie na swój sposób rodzinnym projektem. Scenariusz do niego napisał jego brat Brian wspólnie z kuzynem Markiem Ганном. Reżyserem wzięli Davida Яровески (tu obyło się bez powiązań), w którego filmografii jeszcze nie było wybitnych robot. Razem skoncentrowali się na przemianie Supermana w antagonisty, niosącego w ten świat chaos.

Film jest naprawdę ciekawa koncepcja i potężna firma marketingowa. Z tego powodu do “Брайтбьорну” jeszcze przed jego premierą pojawiło się wiele oczekiwań – obiecano nam pokazać reinterpretacja kultowego historii. Powiedzieć, że wszystkie są w pełni uzasadnione, to się nie uda.

Winić tempo narracji, który w pierwszej części filmu jest postrzegana kilku rozsądnych. Druga część taśmy rekompensuje ten brak, wypełniając “Брайтбьорн” elementami horroru. Czasami na ekranie takie zakręty wyglądają na zbyt gwałtowne zmiany między gatunkami, jednak dla Яровески to staje gatunku nabyciem.

Najlepsze momenty “Брайтбьорна” składa się z dynamicznych ruchów naprzemiennych z napiętym oczekiwaniem. Najbardziej przerażający efekt produkuje ścieżka dźwiękowa, która dosłownie zagłusza głośnymi dźwiękami, jak to jest w zwyczaju robić w filmach grozy.

Ostre wizualne i dźwiękowe wrażenia rekompensują braki w historii pochodzenia głównego bohatera. Prawdopodobnie недосказанность też używany jako odbiór, którym można się przestraszyć.

Dobrą robotę robi młody aktor Jackson A. Dunn (do tego pojawiła się w epizodycznych ról w końcowej części “Avengers”). Jego postać przechodzi transformację z normalnego dziecka w źródło przełomowej siły. I przy tym zachowuje przerażający spokój. Kontrastem na tle jego spokoju występują niepokojące doświadczenia rodziców adopcyjnych, które odegrały Elizabeth Banks i David Denman.

W ogóle “Брайтбьорн” okazuje się dość brutalny i krwawy spektakl. Jego złowieszcze budowanie fabuły równoważy braki reżyserskim pracy. Ale po przejrzeniu pozostaje obsesyjne wrażenie, że film mógł być lepszy.