Fot. Getty Images
Gama zapachów, smaków i stylistycznych rozwiązań w dzisiejszym szampana szerszy, niż kiedy by to nie było
Moda na малотиражные prasowe, pochodzące z dokładnie zdefiniowanych obszarów winnicy, w końcu zdobył Szampania — region, w którym pozycji “wielkich marek” i zamożnych wina znawcom do niedawna wydawało się niezmienne. Uważa się, że tradycja ассамбляжа — mieszania wina z wielu winnic — urodziła się wraz z samym szampanem. Przynajmniej tą właśnie sztuką łączenia win, pochodzących z kilku crew, zasłynął legendarny twórca pierwszych win musujących Szampana Dom Perignon.
Jednak rozgłos pod swoim regionalnym nazwą szampan otrzymywał stosunkowo niedawno — w drugiej połowie XIX wieku. Przypomnijmy, że notorious veuve Clicquot w 1814 roku wysyłała do Petersburga nie “po prostu szampana”, a wino z dokładnym adresem zameldowania: “Wino Busi 1811 roku komety”. Tak i dla Puszkina “błogosławiona wina” był pochodzący z ledwo widocznej na mapie miejscowości Ai.
Sposób kształtowania Szampanii jak marki był powiązany z rozwojem негоциантских domów, których nawet nie tyle dla sztuki czystej, jak Периньону, ale dla zapewnienia rosnące potrzeby rynku trzeba było kupować i mieszać winogron z różnych szampana gmin. Biznes najbardziej udanych domów Szampanii укрупнялся, i historyczna prowincja прирастала winnic.
Obecna Szampania jest dość obszerna. Obecnie na jej terenie ponad 30 000 ha zajmują winnice (dla porównania: w całym Krymie ich teraz nie więcej niż 20 000 ha). Aby zorientować konsumentów, Szampania podzielone na cztery strefy, w zależności od struktury gleby, właściwości mikroklimatu i сортовому skład winnic. Najbliżej stolicy Szampanii — Реймсская góra, Montagne de Reims, z dość głębokim залеганием kredowych osadów i przewagą odmiany pinot noir” w winnicach. Znajduje się nieco na południe, Biały brzeg, Cote des Blancs, gdzie mela w glebie, jak zwykle, więcej i że spoczywa nie tak głęboko, znany jako teren białego odmiany chardonnay. Od miejsca maksymalnego zbliżenia się dwóch wymienionych obszarów na zachód odchodzi trzecia — dolina Marne, Vallee de la Marne, gdzie rozprzestrzenił odmiana “meunier”. I wreszcie, jeszcze dalej na południe, na południowy-wschód od Trois, starożytnej stolicy Szampanii, między rzeką O i górną częścią doliny Sekwany, znajduje się teren O, l ‘ Aube, gdzie kreda w glebie zmienia się мергелем i gdzie najbardziej komfortowo czuje się “pinot noir”.
Микротерруарные eksperymenty w Szampanii rozpoczęły się na fali “milenium”, gdy wysoki popyt na wszystkie wraz pienisty umocnił pozycję małych producentów “od pługa” — рекольтанов i kiedy konsument, перепробовавший szampański głównego nurtu od dużych domów, w poszukiwaniu nowych odcieni smaku wpadł na pobocze. Aby na własnej degustacja praktyce sprawdzić prawdziwość teorii, jest tak ekscytujące, zawartych w podręcznikach i zakupowych гидах. Faktycznie tak czy пронзителен w swoim mineralnym brzmieniu chardonnay z Cote des Blancs, tak czy honorowy pinot noir z Реймсской góry i na co warto czekać od meunier z doliny Marne? No i w ogóle szampana z brzegów Sekwany — to rzeczywistość czy jednak komercyjny mit?
Nowoczesna Szampania, w której oprócz czterech dużych obszarów formalnie wyróżniają jeszcze 17 терруаров i 319 gmin, które mają formalne prawo do winogrona, stanowi materiał rozszczepialny do badania.
Trzy godziny doświadczenie w pracy w degustacja komisji, która w wyniku 2018 roku zebrała się spośród moskiewskich sommelierów i ekspertów winiarskich, potwierdziła to przypuszczenie. Nawet w zwartej próbki z 18 próbek można było zrozumieć, że gama zapachów, smaków i w ogóle stylistycznych rozwiązań w dzisiejszym szampana szerszy, niż kiedykolwiek wcześniej.
Szampany “монокрю” w wyniku drugiej dekady XXI wieku — jest to produkt dla smaku wymagającego, aby nie powiedzieć kapryśną.
Z prawie nieograniczonych możliwościach technicznych stylistyka każdego z tych win, zależy nie tylko od терруарных warunków winnicy lub różnych cech cuvée, ale i od filozofii piwowara — a dokładniej od jego obsesji jakiś z doktryn, powszechnych w tym winiarskim świecie.
Tak więc, na przykład, jeśli jesteś zbyt gorliwy zwolennik biodynamiki i uważasz, że to zdrowa porcja siarki bezwodnika ledwo pozwoli twojej winy nasycone energią wszechświata, to ryzykujesz zobacz подокисленное szampana, jaką sonority odcieni ani obiecał ci elegancki “chardonnay” w warunkach terroir Avize. A na tym samym Białym brzegiem, tylko nieco dalej na południe, w Vertus, na bazie “chardonnay”, jak się okazuje, można nadać szampana taka ilość i ciało, któremu na pewno zazdrość każdy producent pinot noir z Bouzy.
Ale nawet najbardziej prestiżowy działka w Ambonnay nie uratuje twoje “pino” od przesadnego “razor” минеральности, jeśli, zafascynowany терруарным ekstremizmem, nie przywiązuje się należytej uwagi wystarczającej powierzchni arkusza śnieżnej na cych winoroślach. I przeciwnie, jeśli 5 ha odmiany “meunier”, w pobliżu mało znanego wioski Boursault w dolinie Marne — to wszystko twoje bogactwo, to nowoczesna technika, zręczne ręce i cierpliwość pozwolą urozmaicić swoje jakby skromny szampana takimi motywami kwiatowymi i roślinnymi, że spotkanie z nim będzie niezapomniany.
Jeśli парцеллярное ciekawość cię skłoniło jednak i już wybierasz się na wyprawę w винотекам na poszukiwanie “монокрю”, to musisz być gotowy na spotkanie z wysokiej kategorii cenowej. W tutejszych cenach detalicznych za “монокрю” najprawdopodobniej będzie musiał zapłacić nie mniej niż 10 000 zł, choćby dlatego, że są w większości produkowane w “vintage” kategorii, czyli sięgają roku uprawy i mają nie mniej niż trzyletni okres starzenia w butelce. Niestety, szampana z napisem Сlos na etykiecie dziś będzie kosztować więcej, niż Grande Cuvee, nawet jeśli jego producent — duży негоциантский dom, a nie mikroskopowe gospodarstwo rolnika-рекольтана. A zaoszczędzić można, czytając książkę “4000 szampana” Richarda Юхлина i wyciska teorię o tym, że trzeba samemu się bardziej podoba.