Dutch

Hoe ik Gebruikte Technologie te Krijgen in de Beste Vorm van Mijn Leven en Mijn Zoon

Nov 18, 2018

329

In 2013, ik woog 210 pond. In oktober 2017, ik woog 136 kilo en doneerde een nier aan mijn jongste zoon, Ax. Dit is ons verhaal.

Zoals de meeste mensen, ik was niet altijd overgewicht. Ik ben een vrij kleine man—5-meter-6-inch en ongeveer 150 pond voor de langste tijd—en ik heb jaren gewerkt in een baan waar ik veel tijd besteed aan mijn voeten. Maar toen ben ik overgestapt carrière te schrijven voor een leven, dat veranderd—ik ging uit wandelen zeven of meer mijl elke dag op het werk te zitten achter een toetsenbord. Ik denk niet dat over het bij de tijd, maar ik heb mijn levensstijl aangepast als gevolg.

Ik begon met het schrijven van full-time in April van 2011, dus het was precies op de overgang van de winter naar de lente (in Texas, toch). Bij koud weer terug kwam in het rond, een harde besef kwam: geen van mijn koude kleren passen. Ik had wel een beetje van het gewicht zonder zelfs te realiseren.

Toch heb ik niet alles doen over mijn sedentaire levensstijl of eetgewoonten—ik kocht nieuwe kleren. Uiteindelijk bereikte ik mijn maximum gewicht van 210 pond. Op dat moment wist ik dat ik nodig had om iets te doen, dus heb ik besloten om actief te worden. Ik kocht een fiets, omdat ik heb genoten van het paardrijden als een kind, maar het zag er niet goed uit. Het was gewoon niet zo leuk als ik dacht aan het worden, wat achteraf logisch—ik was ongelooflijk overgewicht en uit vorm. Ik belandde de verkoop van de fiets en terug te gaan naar mijn vorige levensstijl van het zitten op mijn kont en het eten van te veel eten.

Dan, vlak voor het einde van 2013, besloot ik dat het genoeg is, en het was tijd voor echte verandering. In augustus zijn mijn vrouw en ik liep in een fietsenwinkel om een kijkje te nemen, en uiteindelijk heb ik verlaten met een Specialized Sirrus—mijn eerste “echte” fiets en iets dat uiteindelijk zou mijn leven veranderen voor altijd. Het was een gift van de verjaardag van mijn vrouw, die was blijkbaar zo moe van mij overgewicht als ik was (of misschien meer).

De Start van Mijn Gewichtsverlies Reis

De Sirrus, dat is Gespecialiseerd is het leven van de hybride weg-stijl fietsen, was de eerste fiets die ik ooit bezit dat niet afkomstig is uit een box op te slaan. Voor de fiets, ik had niet gedacht besteding van $500 op een fiets, maar na het rijden van het voor de eerste keer, ik begreep de ophef. Ik begreep waarom het krijgen van een juiste formaat fiets toe deed, en besefte ik hoe veel mooier het verschuiven van gevoeld. Dit was de fiets die me enthousiast over fietsen gaat.

Niet beginnen eenvoudig, maar vijf mijl was over mijn max afstand voordat ik het gevoel dat ik stervende was. Ik heb kleinere afstanden zoals die voor een paar maanden met weinig of geen gewicht verliezen (ik denk dat liet ik vijf pond of zo zijn in de eerste paar maanden). Frustratie ingeslopen, en ik gaf het bijna op. In plaats daarvan heb ik wat onderzoek gedaan en geleerd wat ik moet hebben gerealiseerd langs: dieet is een cruciaal onderdeel van het gewichtsverlies. Zegt het hardop nu het lijkt zo flauw en voor de hand liggende, maar ik dacht dat als ik meer actief zou ik beginnen met gewicht te verliezen. Nah.

Dus ik begon met het onderzoek en gelezen over CICO (calorieën in, calorieën uit), dat is een beproefde methode van het verliezen van gewicht voor veel mensen. De kern is vrij simpel: verbrand meer calorieën dan u nemen, en u zult beginnen met gewicht te verliezen. Omdat van de genetica, sommige mensen verliezen sneller, en anderen worstelen meer met knagende honger en bloedsuiker problemen, maar afgezien van eventuele medische problemen, deze methode moet werken goed voor de meeste mensen. Ik downloadde MyFitnessPal van Google Play en begon met het bijhouden van mijn intake.

Ik bijgehouden mijn normale inname voor een paar weken (zonder te proberen om te knippen niets uit) om te zien hoe veel ik was aan het eten op een gemiddelde dag. Het was een heleboel. MyFitnessPal biedt een vrij eenvoudige manier om erachter te komen hoeveel calorieën je moet eten op een dag om gewicht te verliezen op een bepaald tarief (een pond per week, een half pond per week, enz.). Ik aangesloten op mijn nummers om een pond te verliezen in een week en mijn reis begon.

Het ding is, ik moest ook een manier om bij te houden hoeveel calorieën ik brandde op de fiets. Dit kan als een verrassing komen, maar dat is niet zo eenvoudig als het klinkt. Vrijwel elke app die tracks activiteiten en shows calorieverbranding maakt gebruik van gepatenteerde algoritmen met resultaten die wild variëren, zelfs met het dubbele. Ik getest heb zo veel apps in de vroege dagen, maar uiteindelijk belandde de vestiging in met Runtastic (Android, iOS). Het leek te geven wat ik verondersteld was het meest realistische calorie informatie in de tijd gezien mijn beperkte ervaring met dit soort dingen.

Voor de eerste paar weken, ik had niet verliezen van gewicht, en ik bleef honger de hele tijd. Het was gek, en ik wilde meer dan eens denken dat het “niet werkte.” Maar ik bleef het natuurlijk bleef ik op de fiets, en het kijken naar mijn intake. Na ongeveer drie weken de getallen op de schaal begon te dalen, en als u het gewicht begon te komen, het begon laten vallen op een dramatische tarief. Ik bleef rijden en volgen tot ver in het volgende jaar, het verlies van boven de 40 pond.

Tegen het einde van 2014, ik was tot ongeveer 165. Terwijl ik beneden was wel een beetje, ik was nog steeds technisch overgewicht volgens mijn BMI (ik ben begonnen bij “obese”). Ik had goede vooruitgang geboekt, maar er was nog veel werk te doen.

Dan, onze wereld opgeschrikt.

Een Kerst om te Onthouden

In December 2014, mijn jongste zoon werd gediagnosticeerd met Focale Segmentale Glomerulosclerosis (FSGS), een zeldzame ziekte bij kinderen die veroorzaakt nierfalen.

Toen mijn jongste zoon werd geboren aan het begin van 2012, had hij een kleine huid-tag op zijn oor. Dit leverde problemen op omdat de nieren en oren worden gevormd rond dezelfde tijd in de baarmoeder, zodat een misvorming-op-één zou kunnen betekenen problemen voor de andere. Ze deed een echografie op zijn nieren, alles zag er prima uit, en we dachten niet over het weer.

Hij was altijd een kleine baby, maar sinds mijn vrouw en ik zijn ook allebei erg klein, het was niet iets dat geleid tot bezorgdheid voor ons of zijn artsen. Rond medio 2014, maar we merkte hij was niet verkrijgen van een zinvolle gewicht. Rond dezelfde tijd, we merkte dat zijn ogen waren gezwollen elke ochtend. We besloten om hem naar de dokter.

In eerste instantie, geen ding was een reden voor bezorgdheid. Zoals de arts vermoed seizoengebonden allergie de oorzaak waren voor zijn gezwollen ogen. Als voor de gewichtstoename, de dokter stelde een gluten allergie kan worden het probleem en leg hem op een gluten-vrij dieet. Na een paar weken, het leek te werken—hij aan het inpakken was op sommige pond!

Het blijkt dat we waren helemaal verkeerd.

De week van Kerst 2014, mijn kleine man kreeg de griep. Dit was de eerste keer ooit dat hij ziek geweest, zoals we altijd hebben de nodige voorzorgsmaatregelen om hem gezond. Op kerstdag was hij te ziek om nog uit bed te komen—hij wilde alleen maar slapen, terwijl wij ook geopend van giften. Die avond, mijn vrouw merkte dat zijn benen zag er gezwollen. We wachtten overnachting om te zien of hij beter was in de ochtend, maar de volgende dag, het was duidelijk dat er iets mis was.

Mijn vrouw deed wat onderzoek over gezwollen benen en vond iets genaamd “Nefrotisch Syndroom,” dat is een soort van een term die betekent dat de nieren niet meer werken zoals ze zouden moeten. We hebben vier andere kinderen gezamenlijk (onze jongste is ons slechts één samen), dus ze bleef thuis met hen, maar ik vond onze zoon naar de meldkamer.

Er was niemand in de ER sinds het was de dag na Kerst, dus we werden gezien vrijwel onmiddellijk. Ik vertelde de arts over Ax symptomen, zorg ervoor om te vermelden Nefrotisch Syndroom (die eerlijk gezegd heb ik geen idee had wat ik echt te suggereren op het moment) en deed hij een eerste examen. Binnen een paar minuten, hij keek me aan en zei:

“Ik moet je iets doen voor mij. Ik nodig u uit om hem terug in de auto en rijden naar het Children ‘ s Hospital [in Dallas, TX]. Kan je dat doen? Zo niet, krijg ik een ambulance mee te nemen. Er is geen kosten voor dit bezoek, en je moet hem nu.”

Wow. Mijn geest was racen. Wat was er mis? Waarom is de urgentie?

Ik belde mijn vrouw, hebben we van de andere kinderen van mijn moeder-in-law ‘s huis, en kreeg Ax naar de emergency room van het Children’ s Medical Center in Dallas, TX (op 30 minuten rijden van waar wij woonden in de tijd) om ongeveer 7:00 UUR op 26 December. Hij was lusteloos en zag er verschrikkelijk uit. Ze liep een aantal tests, maar toen ze probeerde om de urine via een katheter en zijn blaas volledig droog was, wisten we dat er iets heel erg mis.

Rond middernacht in de nacht, ze vertelde ons dat zijn nieren niet goed werken en toegelaten ons op. Om 7:00 UUR de volgende ochtend, hij was in de operatie om een hemodialyse katheter. Hij was toen twee jaar oud.

Het “gewicht” hij had gewonnen was het vasthouden van vocht. De puffy ogen waren de eerste tekenen van een Nefrotisch Syndroom. De gezwollen benen werden veroorzaakt door oedeem. Zijn nieren waren bij gebreke maanden, en we hadden geen idee—zijn arts had geen reden om te vermoeden dat er iets zou mis met de nieren, want waarom zou hij? Nierfalen bij kinderen is zeer ongewoon.

Hier is het echt eng rol: ze zei tegen ons dat als we hadden gewacht, nog een dag om hem te brengen naar de ER, die hij waarschijnlijk niet zou hebben geleefd. Hij was die dicht bij de dood, en wij waren volkomen clueless. De gedachte van het raakt me in de put van mijn maag, op een manier die kan ik niet onder woorden te brengen.

De Diagnose die Alles Veranderde

We hebben voldaan aan onze nephrologist de ochtend voor de operatie, en hij legde uit wat er aan de hand was en wat te verwachten. Hij vertelde ons dat Ax zou moeten worden aan de dialyse te verwijderen van het overtollige vocht uit zijn lichaam—deze vloeistof is giftig, na alle. Omdat zijn nieren werkten niet zoals ze zouden moeten, het spul dat normaal gefilterd via de urine te lekken, terug in zijn lichaam. In zijn bloed.

Als iedere ouder zou worden, mijn vrouw en ik waren beiden teleurgesteld. Maar de nephrologist liep naar me toe en zei iets wat ik nooit zal vergeten, zo lang als ik leef. Hij legde zijn hand op mijn schouder en zei: “ik wil dat je weet dat dit niet de eerste keer dat het omgaan met dit. Maar ik wil dat je begrijpt dat we weten dat het van jou is.” Ik kan nog steeds niet over nadenkt zonder scheuren. Die woorden betekende zoveel voor me, en dat is waarschijnlijk het meest zinvolle wat iemand heeft ooit tegen me zei.

Ax was in de chirurgie voor een paar uur (als het geheugen dient; die hele tijd frame is een soort van blur) en begon zijn eerste dialyse behandeling vrijwel direct na. De vloeistof had om te beginnen komen er snel af, maar het was een geleidelijk proces.

Aanvankelijk had hij dialyse vier keer per week, en we waren in het ziekenhuis voor een totaal van drie weken. In die tijd had hij een nier biopsie gedaan om te bepalen wat er aan de hand was en het was chronisch of acuut. Sommige ziekten, zoals keelontsteking, kan leiden tot acuut nierfalen bij kinderen, dus ze hoeft alleen maar te worden op dialyse voor een korte periode tot aan de nieren bounce back. Op dat moment, dat was onze best-case scenario.

Maar dat is niet het geval kregen we. Wanneer de resultaten van de biopsie kwam terug, ze waren overtuigend: het is chronisch. Terwijl hij nog maar een paar dagen voordat we de officiële diagnose (FSGS), wisten we al één ding: hij had End Stage Renal Disease (ESRD), met een niertransplantatie. In de tussentijd, hij zou blijven aan de dialyse totdat hij groot genoeg is voor een transplantatie chirurgie.

Na de biopsie, hij plaste nog een keer, en dat was het. Voor drie jaar, dat hij niet plassen en gebruikt aan de dialyse te houden zijn systeem schoon. Hij bleef op hemodialyse voor vier maanden, waarna we de overstap naar peritoneale dialyse ondergaan, een vorm van dialyse die we konden thuis te doen en het is veel makkelijker op de kleine organisaties.

Op het moment van onze eerste toelating tot het ziekenhuis, ik was ongeveer 165 pond. Toen we in januari 2015 de tijd, was ik down met ongeveer 150 omdat ik niet eet veel te wijten aan stress, depressie, angst…en elke andere negatieve emotie die je kunt ervaren. Maar in de volgende maanden, ik at te veel en sprong terug tot 175—ook door stress. Grappig hoe dat werkt.

Het krijgen van Mijn Hoofd Terug in het Spel

Het duurde een paar maanden om mijn hoofd weer in orde en hervatten van mijn doelstellingen van het gewichtsverlies. Ik kan niet overdrijven de tol neemt u het op uw lichaam en geest met een chronisch ziek kind—de depressie, de schuld, het hartzeer, de angst voor het onbekende—het is allemaal zo moeilijk te verwerken. We waren zo gefocust op hem, en ik denk niet dat over mijn eigen gezondheid doelen.

Maar uiteindelijk vestigden we ons in een “nieuwe normaal”leven aan de dialyse, de dagelijkse geneesmiddel regiment, en de zorg voor een chronisch ziek kind. Na een paar maanden wist ik dat het tijd was om opnieuw te richten op mijn gezondheid. Immers, hoe kon ik hem helpen als ik kon het niet helpen mezelf?

Deze keer heb ik een upgrade naar een nieuwe fiets, een racefiets, een “geschenk” voor mezelf te hebben ontmoet, mijn eerste doel van het gewichtsverlies van 40 pond—en begon de training met een betere gegevens, met inbegrip van gegevens over de hartslag. Ik was verhuisd van het gebruik van apps zoals Runtastic te houden met mijn fiets activiteiten en overgestapt naar de Garmin cycling products—een Edge 510 op dat punt.

Ik vond de Garmin meer nauwkeurig bijgehouden verbrande calorieën dan iets anders, vooral omdat de Garmin gegevens zijn dynamisch. Het “leert” van uw lichaam en de activiteit, vervolgens een inschatting van de werklast door het gebruik van een combinatie van leeftijd, hartslag en terreingegevens. Het is slim en zo dicht mogelijk bij nauwkeurig als je kunt krijgen zonder een veel duurder systeem. (En eerlijk gezegd, de buy-in kosten van alleen verplaatsen naar een Garmin alleen is al duur genoeg.)

Dit is ongeveer de tijd dat ik meer serieus dan voorheen over het verlies van het gewicht. Ik begon met behulp van MyFitnessPal bijhouden van calorieën weer en voegde er een Runtastic Libra scale bijhouden van mijn gewicht en andere body-statistieken. Er is een aantal vragen over hoe nauwkeurig deze types van lichaam weegschalen zijn als het gaat om specifieke details zoals lichaamsvet percentage, maar in mijn ervaring consistentie belangrijker dan nauwkeurigheid—als u bijhoudt met hetzelfde product en dezelfde gegevens-elke dag, de resultaten zullen volgen.

Dit is waar tech begon te spelen een veel belangrijker rol in mijn gewichtsverlies. Vanaf dit punt naar voren, mijn gewicht verlies werd gedreven door tech, met nieuwe gadgets toegevoegd en wordt een integraal onderdeel van hoe ik het spoor, trein, en zelfs live. De triade van MyFitnessPal, de Garmin Edge 510 en Runtastic Libra scale hielp mij op weg naar mijn streefgewicht van 155 pond—een verlies van 20 pond op het jaar en 55 kilo overall—waar ik bleef tot het einde van 2015.

In 2016 kreeg ik tevreden met mijn routines, als ik fiets omhoog van 500 km per maand op de fiets. Ik heb aangenomen dat, gezien de hoeveelheid tijd die ik besteedde op de fiets, ik kon eten wat ik wilde. Ik had het mis. Ik toegevoegd om 10 kilo in 2016, waardoor ik weer up-to-165—terug naar een ongezond gewicht. (Hoewel zelfs bij 155, BMI zet me nauwelijks in het “overgewicht” categorie.)

Soort van ironisch genoeg, de meeste van 2016 werd besteed aan het proberen te helpen Ax gewicht. De nieren doen dus veel meer dan filteren toxines, en kinderen met nierfalen groeien niet de manier waarop hun collega ‘ s doen. Combineer dat met het feit dat dialyse is zeer hard op het lichaam en verwijdert alle verlangen om te eten, en goed, het is een recept dat maakt het heel moeilijk voor een kind in die situatie om gewicht te winnen.

Maar we bleven de cursus, doen alles wat we kunnen om hem up-to-transplant gewicht (16 kilo). Tegen het einde van 2016, wisten we dat we in 2017 zou het jaar worden voor de transplantatie.

Mijn vrouw en ik had al vroeg besloten dat ik het zou de eerste in lijn voor mogelijke donatie. En met 2017 het jaar was het eindelijk gaat gebeuren, die ik nodig had om mijn lichaam klaar is om niet alleen te doneren, maar ook terug te stuiteren van de operatie. Terwijl ik heb 2016 grotendeels op de automatische piloot, 2017 was het tijd om weer aan het werk.

Met behulp van Tech te Krijgen in de Beste Vorm van Mijn Leven

Op 1 januari 2017 ik drastisch herzien mijn dieet. Ik was weer begonnen met het gebruik van de MFP religieus. Ik knip alle dranken behalve water en thee—en ik wilde dat mijn nieren om zo schoon mogelijk te maken voor donatie. Hield ik mijn inname van water. Ik nam een betere verzorging van mezelf dan ooit tevoren. Terwijl ik eerder had verloren, 55 kilo, ik voel me als mijn grootste gezondheidswinst kwam in 2017.

Ik voegde een energiemeter op de fiets, ik was op het moment, dat is de meest nauwkeurige manier om calorieën verbrand. Power meters gebruik van rekstrookjes te berekenen hoeveel vermogen wordt gemeten in watt—je bent fysiek in de pedalen. Een watt is gelijk aan één calorie, zodat u precies weet hoeveel je verbrandt op een bepaalde rit met de grootst mogelijke nauwkeurigheid.

Maar dat was slechts het topje van de ijsberg voor mij. Ook ik pakte een fiets trainer—een tool waarmee u uw fiets binnen, en al snel na het vinden van een programma genaamd TrainerRoad gebruiken. Als ik moest kiezen één ding die mij hielpen om fitness-doelen te bereiken meer dan iets anders, het zou TrainerRoad.

Hier is het ding met indoor cycling: het zuigt. Buiten op de fiets is één van de beste dingen over het fietsen, en de nuances van de weg houdt het spel interessant. Binnenshuis, je bent gewoon aan het spinnen. Het is saai, en het is moeilijk om gemotiveerd te blijven. Dertig minuten voelt het als een waanzinnig lang ploeteren op een trainer. Maar TrainerRoad veranderde dat, voor mij althans.

Het maakt gebruik van gestructureerde interval training te helpen renners in een betere vorm—het helpt hen sneller. De meeste TrainerRoad gebruikers worden gebruikt als onderdeel van een training plan om sneller te krijgen voor de race, maar ik had een veel groter doel in het achterhoofd—ik wilde om gewicht te verliezen en in de beste vorm van mijn leven voor transplantatie. TrainerRoad hielp me op meer manieren dan alleen fysiek, maar.

Zes weken met TrainerRoad slagroom mij in een sterkere renner dan drie jaar consequent rijden buiten. Dat was vooral vanwege de fysieke winsten, maar er was een element dat ik niet had verwacht: de mentale verandering. Met TrainerRoad, je bent gedwongen om te blijven gaan als je denkt dat je het niet kunt. Het liet me zien hoe diep ik kon gaan—hoe diep mijn pijn grot is echt. Wanneer zou ik normaal een back-off buiten, TrainerRoad liet me zien dat ik kon duwen door en door blijven gaan veel verder dan wat ik ooit had verwacht.

Het breken van die mentale barrière zoveel betekend meer voor mij dan alleen maar fietsen gaat—het heeft me laten zien hoe veel ik kon verwerken. Mijn zoon was mijn motivatie, en elke keer als ik wilde weer af, dacht ik aan hem. Ik dacht na over alles wat hij had meegemaakt, hoe hard hij vocht elke dag gewoon normaal te zijn. De emotionele reactie op, dat is alles wat ik nodig had om door de zwaarste van de training, en TrainerRoad hielp me diep te graven om die te vinden. Nu breng ik dat soort van “diep” mentaliteit van vele andere aspecten van mijn leven.

Ik begon met TrainerRoad met een “traditionele” trainer, maar al snel opgewaardeerd tot een slimme trainer die de software kan besturen op afstand. Verder dwong me mijn intervallen op de voorgeschreven spanning; zelfs wanneer ik wilde terug uit, ik kon het niet. Deze duwde mijn conditie tot een niveau dat zou ik nooit op mijn eigen.

Ik gebruikte dat sterker op de fiets, in een betere algehele vorm, en blijven neerzetten gewicht. Ik heb dit alles terwijl het ondergaan van de noodzakelijke tests te worden van een donor (en geloof me, er waren dus heel veel testen). Ik vulde de Levende Donor Transplantatie van Toepassing op 3 Maart 2017. Ik begon met de compatibiliteit te testen op 13 April.

Op 22 augustus werd ik goedgekeurd te worden van zijn donor.

Op 9 oktober 2017 liep ik door de deuren van de UT Southwestern in Dallas, TX op een slanke 136 pond—74 kilo lichter dan mijn startgewicht in 2013 en 29 pond uit het begin van 2017—voor het doneren van een nier aan mijn toen-vijf-jaar-oude zoon. Dit is voor ons de dag na de transplantatie, 10 oktober 2017.

Dit was het hoogtepunt van mijn bestaan; het hoogste punt waar ik ooit ben geweest en waarschijnlijk ooit zal worden. En ik kon het niet hebben gedaan zonder technologie.

Leuk weetje: ze verwijderd van mijn nieren aan de UT Southwestern in Dallas, maar heeft de transplantatie van mijn zoon in Children ‘ s Medical Center over een mijl verder op de weg. Er waren twee chirurgen, een werkdag op mij en een op hem. Mijn operatie begon ongeveer een uur van tevoren zijn, en zowel chirurgie teams in contact stonden met elkaar de hele tijd. Als mijn chirurg was het afwerken van de verwijdering van mijn nieren, Ax ‘ s was prepping hem. Zodra mijn nier was, mijn chirurg ging aan het Children ‘ s hospital voor de definitieve aansluitingen van de nieren in mijn zoon!

Sinds de transplantatie, we hebben allebei zo ontzettend goed doen. De artsen en chirurgen zegt dat zijn herstel zou veel sneller dan die van mij—zijn lichaam was het verkrijgen van iets dat werd vermist en nodig, terwijl de mijne was om iets te verliezen waar het altijd had.

Ons de dag van de transplantatie, na de operatie

Dat kon niet meer waar, ofwel: binnen drie weken was hij de muren stuiteren als een normale vijf-jaar-oude jongen zou worden, terwijl ik nog steeds liggend op de bank worstelt om te krijgen. Het betekende zoveel voor mij om eindelijk eens de dupe van de lasten voor de verandering—na hem te zien worstelen met zijn ziekte al jaren en die kon ik zijn plaats innemen, had ik eindelijk de kans.

De Tech Dat Veranderde Mijn—En Mijn Zoon—Leven

Dat is ons verhaal, en er is tech besprenkeld in. Maar voor degenen die geïnteresseerd zijn in alles wat ik heb gebruikt de afgelopen jaren, ik dacht dat het misschien nuttig om het trekken allemaal samen in een makkelijk-te-lezen-lijst. Dus hier is het.

Apps en Software

MyFitnessPal (Android, iOS): Bijhouden van calorieën en macro ‘ s die beschikbaar zijn voor iOS en Android. Een onmisbare tool voor iedereen die op zoek is om winnen of verliezen gewicht, of gewoon over het algemeen wil in een betere vorm.
Runtastic Pro (Android, iOS): Spoor loopt, fiets-activiteiten, en nog veel meer. Beschikbaar voor iOS en Android.
Strava (Android, iOS): Dit is de de-facto standaard voor lopers en fietsers—het is als een sociaal netwerk voor sporters. Track activiteiten en meer met diepgaande statistieken en de fantastische gegevens. Beschikbaar voor iOS en Android.
TrainerRoad: Software voor indoor bike trainers die je leven zullen veranderen. Beschikbaar voor iOS, Android, Mac en Windows.

Fietsen en Gadgets

Fietsen: Terwijl men zou kunnen stellen dat er niets van “tech” over fietsen, ik denk dat het in aanmerking komt enkel en alleen gebaseerd op hoe veel onderzoek en geavanceerde productie vindt plaats op de moderne fietsen. Als het gaat om mijn fietsen, ik heb er twee: een 2016 Cannondale CAADX voor grind en 2016 Cannondale CAAD12 Schijf voor de weg.
Garmin Edge: ik ben begonnen met een Edge 510, maar later opgewaardeerd tot een 520. Deze ultra-geavanceerde fietscomputers zijn enkele van de beste op de markt. Dit was het eerste product dat nam mijn fiets naar het volgende niveau.
Runtastic Weegschaal (niet meer in productie): Deze smart schaal synchroniseert met mijn telefoon, maar ik heb veel problemen met deze functie de afgelopen paar maanden), dus ik kan houden met mijn gewicht en percentage lichaamsvet. Het is een grote schaal de loop van de jaren, maar het is misschien tijd voor een upgrade. Ik ben op zoek naar een vervanging van mijn Weegschaal met de Nokia Body+, die wordt van harte aanbevolen door de jongens op TrainerRoad. Als u op zoek bent naar een vergelijkbare omvang, dat zou de eerste op mijn lijst van opties om uit te checken.
Kickr Snap Slimme Trainer: Mijn eerste trainer was een Kurt Kinetic Weg Machine, dat is een van de beste fluid trainers op de markt. Maar de Kickr Snap neemt dat naar het volgende niveau. Als je hebt nagedacht over een overdekt trainer, ik schreef een handleiding over het kiezen van de beste.
Fasen Power Meter: Terwijl mijn Garmin Edge 510 fundamenteel veranderd hoe ik fiets, mijn Fasen Power Meter nam mijn training omhoog een inkeping. Het is een dure buy-in, maar ik zal niet rijden zonder een power meter nu.

Niet iedereen heeft een levende donor beschikbaar is voor hen, en duizenden mensen sterven elk jaar wacht op orgaandonatie. Als u dat nog niet hebt gedaan, ik smeek u aan te melden om een orgaandonor. Het neemt slechts een paar minuten en kan een leven redden.

Ik wil persoonlijk te bedanken een ieder van u voor het lezen van dit serieus, uit de grond van mijn hart. Dit was ongetwijfeld de moeilijkste wat ik ooit heb geschreven. Opnieuw leeft met alle herinneringen van onze initiële diagnose—dingen die ik niet heb nagedacht over een paar jaar—was het moeilijk. De pijn en de tranen die langs kwamen met dit stuk dingen waren die ik niet verwacht toen ik begon te schrijven, zodat ik echt waarderen het dat u de tijd nemen om uit je dag te leven met mij.