Zdjęcia Stefan Sauer / DPA / TASS
Amerykański senator-demokrata Chris Murphy zaproponował przeznaczyć na finansowanie europejskich projektów energetycznych “dla zniszczenia umyślnego kontroli Rosji nad Europą”. Czy wpłynie podobne rozwiązanie na obecny układ sił?
I zwolennicy, i przeciwnicy polityki USA ciągle czekają na nowych środków politycznych, gospodarczych i prawnych, w celu zmniejszenia rosyjskiego wpływu energetycznego w Europie. Ale z amerykańskiej strony rygorystycznych środków, na przykład, przeciwko “potoku Północnego-2” do tej pory nie ma. Prezydent USA Donald Trump w ogóle powiedział, że ich nie będzie, a będzie tylko konkurencja amerykańskich producentów gazu z rosyjskimi. Ale w Kongresie, zwłaszcza w przededniu wyborów, prawie co tydzień rodzą się plany na walce z rosyjskim gazem. Jakość zasadności tych zdań jest bardzo niska i może zapaść po wyborach, ale może i “odrodzić się” w nowych sformułowaniach, więc nie można ich całkowicie zignorować.
Gdy chodzi o projekcie ustawy senator z partii Republikańskiej w USA Rona Johnsona i senatora-demokrata Chris Murphy, który ma na celu “zniszczenie umyślnego kontroli Rosji nad Europą”. Stylistyka dokumentu bardzo пафосная i задиристая, ale z konkretnych środków przeciwdziałania Rosji wynika tylko zaznaczenie krajów europejskich $1 mld euro na finansowanie projektów w dziedzinie energetycznej.
Podana kwota w życie swojego skromnego rozmiaru według standardów międzynarodowych rynków gazu nie jest w stanie zmienić układ sił. Prawdopodobnie można ją wydać jak grant na budowę nowych LNG terminali w krajach z najbardziej антироссийски zestrojone przez władze, na przykład, w Polsce i w krajach Bałtyckich, a także na tworzenie nowych i dodatkowych интерконнекторов między nimi. Ale praktyka wszystkich ostatnich lat pokazuje, że większość LNG terminali w Europie i tak są ładowane tylko maksymalnie jedną trzecią ich mocy, tak i интерконнекторы (często budowane na pieniądze z funduszy UE) używane są często nie na pełnej mocy. Jeśli LNG okazuje się droższy od gazu, aby uzyskać więcej mocy w jego odbioru, regazyfikacji i transportu same w sobie nie nadają. Jeśli tylko dotować nabywców, a wtedy $1 mld nie pokryje i jeden procent zużycia gazu w Europie.
Więc jedynym teoretycznie możliwości rozwoju tego tematu w niebezpieczną dla “Gazpromu” płaszczyzna może być, chyba że wzrost deklarowanej senatorami kwoty kilka razy i dostarczenie jej w ujęciu rocznym — mniej więcej tak, jak wiele lat z rzędu amerykańską pomoc wojskową na miliardy dolarów dostają Izrael i Egipt z czasów prezydenta Anwara Саддата. Ale opcje dostawy Polsce lub Litwie bezpłatnej amerykańskiego gazu (producentom płaci budżet USA) przez analogię z dostawami broni do Egiptu i Izraela nadal wyglądają zbyt ekstrawaganckich i dlatego takimi. Nawet jeśli ogłosić Polskę i Litwę “ofiarą rosyjskiej agresji energetycznej”. Przynajmniej Trump w niedawnej rozmowie z polskim prezydentem Andrzejem Дудой po raz kolejny potwierdził, że to Polska powinna płacić za obecność amerykańskich wojskowych, a nie w USA zapłacić Polsce za umieszczenie na jej terytorium armii amerykańskiej. Logika Włóczęgów i logika tych восточноевропейцев, które ciągle czekają na pomoc od USA, zupełnie przeciwne do siebie w odniesieniu do tego, kto za co płaci.
Choć, oczywiście, można mieć nadzieję, że do władzy przyjdzie сменщик Włóczęgów i po prostu cieszyć эмиссионными możliwości USA do bezpłatnego lub subsydiowanej dostawy gazu “ofiarom agresji rosyjskiej”. Ale nawet i taka opcja jest raczej mało prawdopodobne. W takiej logice ten sam prezydent Obama powinien był po prostu dać ogromny grant Ukrainie (właściwie podarować pieniądze), ale tego nie doszło. Taka praktyka dostaw subsydiowanego gazu będzie bezpośrednio naruszają międzynarodowe prawo cywilne w jego nowoczesnym, tradycyjnym rozumieniu. STANY zjednoczone mogą, teoretycznie, takie chwile ignorować i potencjalne rozwiązania międzynarodowych sądów przeciwko sobie nie wykonywać, ale wtedy to stanie się kolejnym krokiem na spadek popularności i zaufania do dolara i w ogóle do amerykańskiej infrastruktury finansowej na świecie.
Nawiasem mówiąc, jest kontynuacją tematu z “zbawienne 1 mld usd” stało się który spowodował zamieszanie oświadczenie szefa polskiej spółki energetycznej PGNiG Piotra Возняка. Skomentował podpisanie umów z amerykańskimi Venture Global Calcasieu Pass, LLC i Venture Global Plaquemines na dostawy do Polski przez 20 lat, 2 mln ton skroplonego gazu ziemnego rocznie (2,7 mld kostki po regazyfikacji). Według Возняка, LNG z USA na temat nowych kontraktów “o 20% taniej gazu odbieranego “ze wschodu”. W rzeczywistości, jaka będzie realna cena powiedzieć aż trudno: po fabryce Calcasieu Pass jeszcze nie ma decyzji inwestycyjnych, i nie jest znana cena gazu w Henry Hub (punkt wyjścia w formule obliczania ceny amerykańskiego LNG) przez kilka lat, kiedy rozpoczną się dostawy.
Na polską stronę, wydaje się, że padnie i trzeba płacić za logistykę morską dla gazowce. Dlatego w celu kompensacji cenowych ryzyka amerykański gaz PGNiG na pewno będzie w zasadzie odsprzedaży gdzieś na premie rynki w rodzaju tych samych krajów regionu azji i pacyfiku (Woźniak wyraźnie potwierdził, że sprzedaż gazu innego kupującego jest możliwa), a sama Polska nadal będzie głównie spożywać rurociągowy gazu. Tym bardziej, że po 2022 roku prawdopodobne jest zawarcie nowego kontraktu gazowego z Gazpromem, gdzie będzie i nowa formuła ceny (w tym, być może, zawierająca i częściową przyciąganie do spocie). I prawdopodobieństwo, że amerykański LNG na rynku europejskim naprawdę będzie stale i stale tańsze od rosyjskich dostaw, w rzeczywistości jest bardzo mała. Raczej wszystko będzie dokładnie odwrotnie.
Jeśli “twórczo rozwijać” pomysły senatorów Johnson ‘a i Murphy’ ego o sponsoringu europejskich konsumentów gazu na koszt amerykańskich podatników (lub kapitału opcji STANY zjednoczone) i zacząć już nie jednorazowo, a stale zrekompensować europejczycy różnicę w cenie gazu, to wtedy szanse na poważnie ruszyć rosyjski gaz. Jednak takie “kreatywne pomysły na temat bezgranicznego sponsoringu” podczas gdy wyglądają zbyt ekstrawaganckich nawet do objawień wyborczego amerykańskiej retoryki.