Zdjęcia Universal Pictures
Wypożyczalnia wyszły dwa filmy, badające różne aspekty życia ludzkiego, od байопика zdobywca Księżyca do reportażu z demolki na imprezie młodych tancerzy
Ryan Gosling wygrywa Księżyc i nie śpiewa i nie tańczy
Neil Armstrong działa pilot w bazie wojskowej, gdzie uruchamiają eksperymentalne moduły w górne warstwy atmosfery. Młodsza córka Nilu jest śmiertelnie chora. Aby oderwać się od rodzinnej tragedii, on idzie na rozmowę kwalifikacyjną w NASA. Po długich badań Neila Armstronga biorą w projekt “Gemini”, którego celem jest lądowanie na Księżycu.
“Człowiek na Księżycu” — czwarty obraz Damiena Шазелла, który omal nie dostał Oscara za “la La Land”. Z budżetem w wysokości 59 mln dolarów Шазелл jeszcze nie spotkałem. Na podstawie scenariusza filmu leży biografia Neila Armstronga, napisana przez Jamesa P. Hansenem, historykiem, który pokazuje astronauta go nie tylko bohatera, ale i zwykłym człowiekiem w gronie przyjaciół i rodziny.
Sądząc po zdjęciu, сценаристу nie udało się wędrować: Neil Armstrong wygląda fajnie, oderwany od rzeczywistości ojcem i mężem, i duszą firmy trudno go rozpoznać. Nie jest wykluczone, że jego słynne zdanie o lądowanie na Księżycu: “To jest mały krok dla człowieka, ale wielki dla ludzkości” — najbardziej многословная rzucanie gromów przez , kiedykolwiek powiedział w życiu.
Według scenariusza głównego bohatera trzymają w ciągłym napięciu emocjonalnym, co pół godziny umiera ktoś z rodziny, żona nie chce go puścić go na Księżyc, a dzieci myślą tylko o grach, ale grać z nimi nikt nie będzie. Teraz trudno sobie wyobrazić człowieka bez emocji, ale w 1960 ten model zachowania nazywała się wyjątkową męskości. Neila Armstronga gra ulubieniec reżysera Шазелла — Ryan Gosling, którego mrok wyraźnie nie do twarzy. Gosling gra determinację: na dużych planach jest niezmiennie z intensywnym spojrzeniem i mocno zwartym pokroju ustami. Patrzeć na Гослинга w takich momentach dość nudno.
Akcja filmu skupia się całkowicie wewnątrz promu, brak ci разлюли-maliny nieba błękit Ziemi i piękno kosmicznych gatunków i księżycowych krajobrazów. Ale widza trzęsie wraz z bohaterami podczas wsiadania i wysiadania do stratosfery. Sceny kręcone na folię termokurczliwą 16 i 35 mm. Folia daje efekt ziarnistości, który ukrywa szczegóły i pozwala obejść się bez masy efektów specjalnych. “Człowiek na Księżycu” nie może pochwalić się widokami Интерстеллара” i “Grawitacji”, ale jest w nim poczucie izolacji i niepewności, co zakończy misję.
Stopień emocjonalnego cierpienia “Człowieka na Księżycu” można porównać z polskimi obrazami “pierwszych” i “Salut-7”, które wyprzedziły film dokładnie na rok. Taśma nie skupia uwagę na patriotycznym momencie, w którym amerykanie stawiają flaga na Księżycu, przede wszystkim jest to historia o osiągnięcie człowieka i nauki, a potem już w danym kraju. “Człowiek na Księżycu” otworzył festiwal filmowy w Wenecji i został pokazany w Toronto. Można nie wątpić, film otrzyma nagrody i nominacje, a kariera Шазелла — startu, ale jak podróż na Księżyc — to zadziała tylko raz.
Dlaczego tańczyć niebezpieczne dla życia
Grupa tancerzy będzie w sali na próbę pokoje na bal. Wszystkie są piękne, plastyczna, czeka ich oszałamiająca kariera, tournee po USA i dużo tańca. W przerwie młodzi ludzie gadają, piją sangrię i zakąszają. Jakiś czas później tańce stają się bardziej zrelaksowany, a rozmowy biorą kameralny charakter. Choreograf Selva zaczyna podejrzewać, że napój coś подмешали, ale już zdołała jeszcze nad sytuacją.
Gaspar Noé — argentyński reżyser, zdolny jednocześnie straszyć i czarować widza od czasów filmu “Versibility”. W pierwszych klatkach “Ekstazy” Noe pokazuje swoje prywatne prywatne filmy. Tytuły filmów wiele wyjaśniają. Tam i francuska klasyka Jeana Эсташа “Mama i dziwka”, “pies Andaluzyjski”, kilka filmów Rainera Wernera Фассбиндера, “Salo, 120 dni Sodomy” Pasoliniego, “Суспирия” Dario Арндженто. Ulubione książki i filmy Gaspara Noé mieszczą się wokół monitora, gdzie grają wywiad z bohaterami “Ekstazy”. Opowiadają o swoich lękach i marzeniach, ale przeznaczone, czy im się spełnić?
W tanecznej кинотруппе wielu ulicznych artystów, gości paryskich klubów i tych, których reżyser znalazł na rolki w internecie. Jedyna znana aktorka Sophia Бутелла, — do kariery w filmie była tancerką, odgrywa choreografa Dżunglę. Oczy jej postać, сохранившего resztki świadomości, widzowie obserwują piekło тусовщика. Tancerzy tracą kontrolę i pod wpływem prymitywnych instynktów giną dosłownie na oczach.
Noah już badał wpływ narkotyków w filmie “Wejście w pustkę”, ale tam obserwacje prowadzono z daleka, z jakiegoś innego miejsca. “Ekstaza” dzieje się tu i teraz. Być świadkiem demolki co najmniej nieswojo, a maksymalnie — przerażające. Jednak efekt obecności przy całkowitej rezygnacji z kontroli sprawia, że film Noe jednym z najlepszych na roku i, być może, w ciągu ostatniej dekady kariery reżysera.
Oglądaj Gaspara Noé na dużym ekranie — rzadki luksus, jego ostatni obraz “Miłość” tak nie wyszła w rosyjska, ponieważ uznali ją za pornograficzne. “Ekstaza” doświadcza widza na siłę i długo nie wychodzi z głowy po sesji.