Polski

Ostatnio rzecznik Borysa Jelcyna: “Jelcyn cenił tych, którzy go nie bał”

Oct 10, 2018

421

Na zdjęciu: Borys Jelcyn opuści Kreml po oficjalnej ceremonii przekazania władzy Władimira Putina. Od lewej: Andrzej Якушкин, Władimir Putin, Aleksander Wołoszyn, Borys Jelcyn Zdjęcia DIOMEDIA

Jak Dmitrij Якушкин выстраивал relacji pierwszego prezydenta Rosji z prasą i kogo w czasach Borysa Jelcyna uważali “вменяемыми dziennikarzami”

Dmitrij Якушкин, ostatni rzecznik Borysa Jelcyna i obecny dyrektor ds. komunikacji przewodniczącego rady nadzorczej MD Medical Group Investments Marka Курцера, powiedział Forbes Life o istocie pracy u pierwszej osoby w państwie i prezesa firmy medycznej.

Za pomocą prostych obliczeń matematycznych staje się jasne, że twoja rodzina już 200 lat blisko władczy kręgi w Rosji. Jak rodzinie udało się przeżyć, począwszy od декабристского powstania?

Nie do końca prawidłowe sformułowanie. Członkowie mojej rodziny zawsze tak czy inaczej brali udział w życiu publicznym, ale przy tej pozycji były różne. To w ogóle ciekawy temat, ja się nią zajmuję, może napiszę o tym kiedyś, ale to na inny wywiad.

W pewnym momencie zbliżył się do polityki? Były главредом dziennika GEO, zanim stały sekretarz prasowy prezydenta Jelcyna.

Nie do końca tak. Po Geo pracowałem w telewizji rosyjskiej w codziennym programie “Szczegóły”. W GEO było ekscytujące, ale dość przewidywalny. A praca w telewizji rosyjskiej była związana z rosyjskiej polityki wewnętrznej, że sami rozumiecie, таило wiele nieznanych i ciekawych chwil. Dlatego zgodziłem się wyjść z magazynu, w ogóle trudno jest zrezygnować z transmisji na żywo. Tak pogrążyła się w środę, do której wcześniej nie miał nic wspólnego, wcześniej zajmowałem się międzynarodowymi tematów.

Jakie odkrycia, pisarz, dziennikarz, wykonane w telewizji? To przecież zupełnie inna sprawa.

Zupełnie inny gatunek. Nie jest fakt, że można bezboleśnie przejść, choć na początku wydaje się, że gatunki są kompatybilne. Pracy nie było łatwe ze względu na kilka czynników. Po pierwsze, rozmycie porządku obrad w kraju, po drugie, intensywny charakter ówczesnego telewizji, po trzecie, niesamowite tempo, który dyktował wydanie konkretnej ежевечерней programu. Brałem udział w programie z października 1997 roku, a zakończył w niej pracować w maju 1998 roku. W końcu lata, w czasie kryzysu, zadzwonił do mnie szef administracji prezydenta Valentin Юмашев. Teraz trudno sobie wyobrazić skalę kryzysu w tym momencie w kraju: nastąpił krach, rząd nie twierdziła Duma, oszacowanie od prezydenta był, delikatnie mówiąc, nie na najwyższym poziomie. W takiej sytuacji znalazłem się na Kremlu.

Jak się poznaliście z Borysem Nikołajewiczem Jelcynem?

Spotkałem się z nim, kiedy zgodził się przyjść do administracji. W sobotę spotkałem się z szefem administracji, a w poniedziałek — z Jelcynem.

Spotkanie trwało 30 minut. We wtorek wyszedł dekret.

Masz zaufania?

Przy całej różnicy naszego położenia ja bym powiedział, że u nas były взаимоуважительные relacje. W ogóle wydaje mi się, że Jelcyn ze względu na swój charakter cenił tych, którzy go nie bał. Jako prezydent i jako człowiek dochowuje formalności: ze wszystkimi na “ty”, nie było “тыканий” i chamstwa, bez względu na przymus i emocjonalność. Myślę, że udało mi się poprawnie umieścić, i to stworzyło normalne środowisko pracy. Odległość utrzymywała, ale stosunki były ludzkie, dość zaufania.

W informacyjnym względem sytuacja była trudna, szedł drugi termin, rok 1998, Jelcyn do tej pory przeżył operację. Codziennie rano zaczęło się z nawale антипрезидентских artykułów, ale przy tym trzeba było potwierdzać, instalować kontakt ze społeczeństwem za pośrednictwem prasy.

Czyli z tym trzeba było coś zrobić?

Relacje władzy z dziennikarzami były zupełnie inne, nie mógł nikomu rozkazywać, to nie było w zwyczaju. Wtedy weszła do użytku wyrażenie “rozsądny dziennikarz”, miał na myśli, co z tym można było się dogadać, niż to twierdzą, zapytać o coś usunąć.

Prezydencki puli składał się w przeważającej części z przedstawicielek płci pięknej. Były one bardzo intensywne, walki, trwałe, nawet настырные. Wiele z nich z powodzeniem do dziś pracują w innych dziedzinach. Myślę, że dla nich była to doskonała szkoła w sposób profesjonalny.

Co muszę zrobić to rzecznik?

Dobrze rozumieć zadania, wybrać informację, która pasuje do tych zadań, i kojarzyć ją z konkretnym publicznością. Czyli wiedzieć, co, jak, gdzie, komu i kiedy mówić, i czy w ogóle to robić. Powiedzmy, czy nie lepiej zrezygnować z publicznych wystąpień? Doradca powinien dobrze czuć pole informacyjne, wiedzieć, co się dzieje poza murami gabinetów, który “temperatura” w społeczeństwie, jakie są społeczne żądania, i wskazane jest, aby odpowiednio na nie zareagować. Być zawsze w kontakcie. Jak to, gdy byłem rzecznikiem prezydenta, poszedł do teatru na “Hamleta” Petera Matowy i wyłączył telefon, czego zazwyczaj nie robię. Pamiętam, jak grał Jewgienij Mironow. Właśnie podczas spektaklu stało się coś szczególnego.

Jeśli pracujesz w tej dziedzinie, wyłączyć się nie da w ogóle.

Teraz w ogóle pracować ze słowem trudniejsze. Wiele pojęć i słów девальвированы, dialog w przestrzeni publicznej najczęściej nie jest zalecane. Pojawiło się nowe zjawisko — “фейковые” aktualności. Pojawiały się informacje, подделывающаяся pod prawdziwą, choć nie ma się nijak do rzeczywistości.

W tym sensie informacyjna praca w spółce publicznej ma swoje zalety. Musimy przestrzegać pewnych zasad w ujawnieniu informacji. Operacyjne, finansowe, plany rozwoju — to obiektywna rzeczywistość, zadanie w tym, aby doprowadzić je do wiadomości wszystkich interesariuszy jednocześnie, na czas, przekonująco. Informacja prasowa może być o pojemności pół strony, ale każde słowo musi być przemyślane i zrównoważone, za każdym brzmieniem musi stać tła. To wywołuje dyscyplinę w pracy z każdym dokumentem. Co prawda, gdy выверяешь takie dokumenty, ma się wrażenie, że dopóki сдуваешь kurzu, wokół ciebie mogą pracować buldożery.

Niestety, u nas w kraju pojęcie pr прибрело negatywne brzmienie, pod tym rozumieją lub nieskrępowany, na niczym nie oparte uwielbienie, albo umiejętność włączyć czarne w białe i na odwrót. Początkowo jest to jednak właściwe, rozsądne informacyjne działalności instytutu władzy lub struktury handlowej. Rzecznik w tym formacie — to pośrednik. To pośrednie ogniwo pomiędzy społeczeństwem i organizacją lub, powiedzmy, w pierwszej osobie.

Jaka odległość powinna być między przełożonym i jego doradcą?

Dla informacji pracy wymaga pewnej zaufanie, bo często trzeba dyskutować niuanse i zrobić to możliwie szybko, często w trybie presji czasu, bez względu na częste разъезды lub różnicy w strefach czasowych.

Jestem zwolennikiem dialogu między doradcą i kierownikiem, jak i między przedsiębiorstwami i społeczeństwem. Za taki dialog i odpowiada doradca, który oprócz niezbędnych informacji musi być wyczucie, smak, który rozumie, że jest to przydatne w momencie, rozumie zasady, według których działają MEDIA, jakie są ich potrzeby w stosunku do ciebie.

Muszę powiedzieć, że w administracji czasami nie wszystko rozumieli moją uwagę w prasie.

Ale ja przyszedłem z dziennikarstwa. A ci, którzy patrząc na sytuację z boku, widział w dziennikarzach prawie że wrogów, nie aprobował ich wytrwałości. Trzeba pielęgnować w sobie do tego cierpliwości, przy czym jest to proces stały.

Czytam kurs w HSE i czasami proponuje swoim studentom: wybierz losowo w każdej dziedzinie firmę, пофантазируйте i na kartce papieru napisz wszystkie wnioski, które mogą być skierowane. Od różnych grup: od konsumentów, partnerów, organów administracyjnych, własnych pracowników. Jeśli dokładnie i szczegółowo przedstawisz wnioski, to wtedy będzie łatwiej sformułować i przesłanie, które będzie nadawać w świat, korzystając z różnych kanałów. Na przykład, w kompanii medycznej. Jeśli mówimy o żądaniu informacji od ludności, to ludzie chcą wiedzieć, jak im się uzyskać odpowiednią pomoc medyczną, rozumieć, za co płacą pieniądze. A inwestorzy chcą uzyskać zupełnie inne informacje — o perspektywach rozwoju itp. w Ogóle medyczny biznes — to specyficzna rzecz. Z jednej strony jest to usługa, a z drugiej strony, to jest talent, sztuka, powołanie i służba. Reputację w medycynie trzeba je codziennie. Medycyna nie pozwala na relaks, nie pozwala odłożyć na jutrzejszy dzień. W tym sensie charakter najniższej działalności wpływa na to, jak jesteśmy pozycję siebie jako spółka akcyjna. Odpowiadamy na telefony, maile, zapytania analityków, w tym chronimy swoje i cudze, nie перегружаем e-mail. Nie pierwszy raz pracuję w spółce publicznej i rozumiem mentalność inwestorów i ich kulturowe kody.

O czym rozmawialiście z Курцером przed rozpoczęciem współpracy?

Wszystko, co dotyczy informacji publicznej aktywności firmy.

Czyli, w zawieszeniu, zaproponował: “No, ty idź za mną trochę”?

Oczywiście, że nie. Słuchaj, Mark Курцер zrobił się sam, zawsze już udowodnił. Ma harmonijnie współgra medyczny talent i smak do biznesu, stworzył silną firmę, silna marka, zebrał zespół. Ale to nie znaczy, że o mocnych stronach firmy wiedzą lub wiedzą wystarczająco dużo, tym bardziej, że “Matka i dziecko” aktywnie rośnie, przede wszystkim w regionach. Właśnie nad tym pracujemy. Muszę powiedzieć, że zawsze miło jest pracować tam, gdzie jest zrozumiałe zadanie. Jako rozgrzewka czasami zadaję pytanie uczniom, czy można “promować” to, w co sam nie wierzysz. Dla mnie osobiście odpowiedź na to pytanie jest jasna.

Niedawno czytałem kurs w Ростовском uniwersytecie, student powiedział mi, że mam zbyt romantyczne nastawienie do życia. Ale uważam, że to ważne, wtedy skuteczność wzrasta. Oczywiście, zdarzają się sytuacje kryzysowe, jak w książce, kiedy trzeba zminimalizować szkody, wyłączyć maszyny latarka. Ale codzienna praca składa się z innych sytuacji.

A teraz zgodziłbyś się zostać rzecznikiem pierwszej osoby?

Od takiej pracy nie można rezygnować. Oto jeszcze jedna zasada z mojego osobistego doświadczenia: nie można rezygnować.