Zdjęcia Luke Sharrett / Bloomberg via Getty Images
Rosnący globalny popyt i pogarsza geopolityczne ryzyko pozwolą uczestnikom transakcji kontynuować przywracanie wydobycia bez obawy spadku cen
W weekend w Algierii odbędzie się posiedzenie komitetu monitorującego OPEC+, na którym uczestnicy umowy omówią realizację osiągniętych wcześniej porozumień. W czerwcu na szczycie w Wiedniu członkowie OPEC zobowiązała się doprowadzić do 100% poziom wykonania zobowiązań wynikających z obniżenia wydobycia (w 152% w maju). Zamiast z krajami nie należącymi do kartelu, planuje wprowadzić na rynek dodatkowo 1 mln baryłek dziennie.
W sierpniu dzienne wydobycie w krajach OPEC wzrosła do 440 000 baryłek w porównaniu z majem (do 32,57 mln baryłek przeciwko 32,13 mln, według kartelu), a w Rosji — na 240 000 baryłek (z 10,97 mln do 11,21 mln baryłek). Kluczowym intryga sobotniego spotkania — uznają czy jej uczestnicy to pojemność wystarczająca dla równoważenia rynku ropy lub zdecydują się zwiększyć kwoty na przywracanie produkcji.
Dynamika wydobycia i eksportu
Oprócz zwiększenia wydobycia światowy rynek określają антииранские sankcje USA i zmniejszenie podaży ze strony Wenezueli. W listopadzie wejdzie w życie ograniczenia na import irańskiej ropy. Za ich pominięciem неамериканским firmy będą grozić wtórne sankcje USA. Już w końcu maja duże przedsiębiorstwa żeglugowe — duński Maersk Line i szwajcarska MSC — poinformowały o zminimalizowaniu przewozów towarowych ogólnego przeznaczenia w porty Iranu.
W ślad za tym nastąpiło zmniejszenie dostaw ropy naftowej z Iranu — ich średni dobowy zmniejszyła się z 2,58 mln baryłek w kwietniu do 1,76 mln baryłek w sierpniu, jak wynika z danych Thomson Reuters. W tym samym okresie produkcja w Wenezueli, w ocenie OPEC spadła z 1,43 mln do 1,24 mln baryłek dziennie. Powodem tego są problemy wenezuelskiej branży naftowej. Ze względu na nich dzienne wydobycie w kraju, według prognozy firmy Thomson Reuters, do IV kwartale spadnie do 1,21 mln baryłek.
Na drugiej szali, — wzrost dziennego wydobycia w USA, c 10,25 mln baryłek w lutym do 10,67 mln baryłek w czerwcu, według danych amerykańskiego urzędu informacji energetycznej. Według OPEC, dzienne wydobycie wzrost i Arabia Saudyjska — z 10,02 mln baryłek w maju do 10,40 mln baryłek w sierpniu. Ten trend utrzyma się i w pozostałe miesiące roku: według prognozy firmy Thomson Reuters, w IV kwartale wydobycie w USA wzrośnie do 10,91 mln baryłek dziennie, a w Arabii Saudyjskiej — do 10,44 mln baryłek.
Czy będzie to miało wpływ na ceny, w dużej mierze zależy od разворачивающегося konfliktu wokół Ормузского cieśniny. Irańskie wysocy rangą urzędnicy nie raz mówili o tym, co go blokować. Technicznie taki scenariusz jest mało możliwe: na Ормузский cieśninę przypada trzy czwarte eksportu krajów OPEC (18 mln 25 mln baryłek dziennie, w ocenie Thomson Reuters), a ponieważ taki środek jest niekorzystna nie tylko USA, ale i kraje kartelu. Jednak sam fakt zagrożenia ze strony Iranu w najbliższych miesiącach tylko podgrzeje ceny.
Bilans podaży i popytu
Na ich odstraszanie będzie grać rosnący popyt, który, według prognoz Międzynarodowej agencji energii (IEA), w IV kwartale osiągnie 100,2 mln baryłek dziennie (wobec 98,3 mln baryłek dziennie w I kwartale). To, przede wszystkim, przyczyni się wysokie tempo wzrostu gospodarki światowej. Według июльскому prognozy MFW są wyniesie na koniec roku 3,9%, a na nich jeszcze nie zdążą poważnie odbić się wojny handlowe. Jeszcze jeden odstraszający ceny factor — możliwy pominięciem Chinami антииранских sankcji USA: latem chińskie państwowe podmioty gospodarcze Sinopec Group i Zhuhai Zhenrong Corp. podczas transportu surowca z Iranu zamiast własnych cystern zaczęli używać sądu Krajowego irańskiej kompanii naftowej (NIOC). Jeśli w czerwcu pod systemem NIOC był tylko nieco ponad połowa statków do transportu ropy naftowej do Chin (11 z 19), to w lipcu do tego wykorzystywane wyłącznie irańskie tankowce.
Podobną rolę może odgrywać i przywracanie dostaw z Libii, нарастившей średnie dobowe eksport z 290 000 baryłek w lipcu do 830 000 baryłek w sierpniu, jak wynika z danych Thomson Reuters. To samo jest prawdziwe w odniesieniu do Nigerii. Ona, jak i Libia, nie jest związana zobowiązaniami transakcji OPEC+ i wzrósł w sierpniu dzienny eksport na 260 000 baryłek (do 1,99 mln baryłek wobec 1,73 mln w lipcu).
W sierpniu zwiększyły eksport i inne kraje kartelu — Zjednoczone Emiraty Arabskie (na 430 000 baryłek dziennie), Irak (220 000 baryłek dziennie) i wspomniana już Arabia Saudyjska (na 170 000 baryłek dziennie). Nie można wykluczyć dalszego zwiększenia wydobycia ze strony Rosji.
Ogólnie rzecz biorąc, wzrost sugestie ze strony uczestników transakcji póki co powstrzymuje wzrost globalnego popytu oraz wzmocnienie geopolitycznych ryzyka. To w dużej mierze wyjaśnia, dlaczego rynek nie zareagował na ostatni szczyt OPEC+ obniżenie cen. Ich średni poziom w sierpniu był prawie taki sam, jak w maju ($73,1 versus $76,7 za baryłkę Brent, według danych banku Światowego). Dlatego nie można wykluczyć, że w weekend monitoringowy komitet OPEC+ zwiększy kwoty wydobycia, a tym samym предвосхитив rozwiązania grudniowego szczytu uczestników transakcji.
redakcja poleca
Kapitalne załącznik. Co wpływa na wartość spółek gazowniczo
Kształt wody. Redukcja wodoru paliwo będzie tańsze od benzyny