Zdjęcia NASA
W 2006 roku astronomowie pozbawiono Pluton statusu planety. Ale spory nie затихали ani na chwilę, a teraz astronomowie sugerują odzyskać ciała niebieskiego utracone tytuł.
“Adwokat” Plutona Philip Mezger z Uniwersytetu Centralnej Florydy oświadczył, że nowe badania wykazały некорректность istniejącej klasyfikacji, na podstawie której podjęto decyzję o “разжаловании” ciała niebieskiego. Zatem i sam status Plutona do zrecenzowania.
Historia byłej planety
Założenia o istnieniu planety Neptun zaczęły pojawiać się jeszcze w końcu XIX wieku. Oficjalnie otwarta planeta została w 1930 roku przez amerykańskiego astronoma Clyde Tombo.
Pluton znajduje się w odległości (średnio) 5,9 mld km od Słońca w tzw. Pasie Kuipera — малоизученном wielkim zbitych ciał niebieskich, które powstały przy tworzeniu układu Słonecznego. W styczniu 2006 roku został uruchomiony amerykańska sonda New Horizons, обошедшийся NASA w $700 mln, ale przeleciał obok ciałem niebieskim tylko w 2015 roku, kiedy Pluton już “zwolniony ze służby” i planet w układzie Słonecznym zostało tylko osiem.
Rzecz w tym, że w 2006 roku Międzynarodowa unia astronomiczna przyjęła nową definicję pojęcia “planeta”, zgodnie z którym planeta powinna:
— obracać się wokół Słońca. W ten sposób, planeta nie może być towarzyszem innego ciała niebieskiego, co nie pozwala uzyskać ten status Księżycu (więcej Plutona), Ганимеду (satelita Saturna więcej Merkurego), itp.,
— posiadać wystarczająco dużą masę, aby pod wpływem własnej grawitacji przyjąć kształt kulisty,
— “czyścić” sąsiedztwo swojej orbity. Innymi słowy, być na tyle poważne, aby na jej orbicie nie było innych ciał niebieskich dużej masy.
Pluton nie подпадал pod ostatnia definicja, ponieważ obraca się wokół wspólnego środka masy z Хароном, który jest o połowę mniejszy i 8 razy łatwiej Plutona. Jednak i takich wskaźników wystarczyło, aby wspólny środek ich obrotów był między ciałami kosmicznymi, a nie wewnątrz Plutona. W rezultacie ten ostatni otrzymał status “planeta karłowata”.
Astronom Michael Brown, który był inicjatorem tłumaczenia Plutona z kategorii planet w “karły”, napisał o badaniach, które doprowadziły go do tej decyzji (wspierający większość astronomów), doskonałą książkę “Jak zabiłem Pluton”. W niej wyjaśnił, że klasyfikacja planet nie tylko określa ich liczbę w układzie Słonecznym, ale pomaga właściwie ocenić ewolucję Wszechświata.
Wyjaśnijmy: jeśli w jednym układzie gwiezdnym planety, a w innym nie, to mówi się o różnych warunków ich rozwoju. I odwrotnie, jeśli zdajemy sobie sprawę, w jaki sposób rozwija się system gwiezdny, to możemy stwierdzić, czy warto w nim szukać egzoplanety (planety poza układem Słonecznym) — to może być ważne dla prawidłowej alokacji zasobów w poszukiwaniu pozaziemskiego życia.
Zwrot Pluton
Mezger studiował literaturę naukową w ciągu ostatnich 200 lat i doszedłem do wniosku, że zasada “oczyszczenia” orbity tylko raz (w 1802 roku) był używany do określenia pojęcia “planeta” i że zasada ta opiera się na ideach, które później nie znalazły potwierdzenia. Ponadto, podczas Galileusza planetami także wymieniano także księżyc Saturna Tytan i satelitę Jowisza, Europa, zaznaczył naukowiec.
“Ta Międzynarodowym астрономическим europejską definicja mówi, że fundamentalna obiekt планетологии planeta musi być ustalona na bazie koncepcji, której nikt nie używa w swoich badaniach. To pozbawia statusu planety drugą po Ziemi najbardziej interesujący i skomplikowany geologicznie planety układu Słonecznego” — twierdzi Mezger swoją ofertę zwiększyć status Plutona. Dodaje, że w praktyce kryterium oczyszczania orbity nie jest używany i nie ma jasnej definicji, co to oznacza. Orbity ciał niebieskich regularnie się zmieniają, i nie można powiedzieć, że będzie z ciałami na ich orbicie w przyszłości.
Mezger zaproponował zamiast trzeciego czynnika ograniczyć drugim — czy posiada ciało niebieskie wystarczającą masę, aby go grawitacja pozwoliła mu odzyskać formę kuli. Сферичность ciała niebieskiego mówi również o aktywnych procesach geologicznych w głębi planety. Pluton, na przykład, w tym sensie jest bardziej “żywy” niż nawet Marsa. Była planeta może pochwalić się trudnej atmosferze, w obecności związków organicznych, śladami dawnych jezior i wielu satelitów.
Poszukiwania w ciemności
Teraz układ Słoneczny oficjalnie obejmuje osiem planet. Tak, u Plutona ma szanse ponownie wejść w “klub”, ale może się zdarzyć, że dziewiątka będzie zamocowany, a nie za nim, a za tajemniczym ciałem niebieskim, jeszcze bardziej zdalnym od Ziemi.
Wspomniany Michael Brown wcale nie starał się “zamknąć” Pluton, jeśli wierzyć jego książce. Szukał nowych planet poza orbita Neptuna i znalazłem kilka porównywalnych wielkością z Pluton. Próba przeprowadzić granicę między planetami i непланетами i doprowadziła do nowej klasyfikacji 2008 roku, w której Pluton został zaklasyfikowany do karły.
Ale Brown marzył jednak znaleźć prawdziwą planetę poza orbitą Neptuna. W styczniu 2016 roku wspólnie z kolegą z Kalifornijskiego instytutu technologicznego Konstantyna Батыгиным wysunął hipotezę o istnieniu dziewiątej planety X w obrębie układu Słonecznego. Naukowcy doszli do tego wniosku w trakcie nauki orbit obiektów w Pasie Kuipera. Według szacunków naukowców, na te obiekty mają oddziaływanie grawitacyjne ciało niebieskie cztery razy większa od Ziemi i o 10 razy większej masie.
Tajemnicze ciało niebieskie może być 1000 razy dalej od Słońca niż Ziemia. Przy tym jej powierzchni sięga strumień światła słonecznego, milion razy mniej intensywny, niż na Ziemi, więc planetę do tej pory nie odkryli w teleskopy.
Od momentu publikacji obliczeń o Dziewiątej planecie nie cichną spory: niektórzy naukowcy uważają, że zmiany w orbitach obiektów, объясняемое Батыгиным i Browna obecnością Dziewiątej planety, może być spowodowane prostym uderzeniem je z innymi asteroidami.
Nowoczesne wiedzy nie pozwalają nam precyzyjnie odpowiedzieć na pytanie, jaka jest ilość planet w naszym systemie. Może być ich osiem, dziewięć (w przypadku, gdy albo przypuszczenie o Dziewiątej planecie okaże się prawdą, albo status Plutona będzie zmieniony) lub nawet 10 — jeśli i Pluton, planeta X zostaną uznane za takie.
- Pas Kuipera bez Rosji: polityka, pieniądze i asteroidy
redakcja poleca