Fot. Getty Images
Wizualizacja informacji biznesowych staje się kluczową umiejętnością współczesnego profesjonalisty. Jak zrobić tak, aby podczas negocjacji lub prezentacji dane o firmie zostały przedstawione najbardziej zrozumiałe, dostępne i wyraźnie?
W połowie XIX wieku w czasie epidemii cholery w Londynie dr John Snow postanowił nanieść na mapę obszary miejskie z największą liczbą chorych. Potem korelował te dane z lokalizacją źródeł wody w mieście i stwierdził, że nośnikiem холерных vibrios była właśnie woda. Tak, wizualizacja informacji pomogła pokonać niebezpieczną chorobę.
Dziś rola wizualizacji w prowadzeniu działalności gospodarczej ważna jest wcale nie mniej, niż w walce z epidemiami lub podczas prowadzenia operacji wojskowej. Menedżerowie nowej generacji z pokolenia Y coraz częściej wolą widzieć obraz, a nie słuchać długie raporty. Лонгриды w MEDIACH umierają, umysły rządzą Instagram, YouTube i inne zasoby z obrazami. Emotikony, uśmieszki i inne emoji zaczynają z powodzeniem uzupełniać, a niekiedy i wymieniać wiadomości tekstowe.
Taka rosnąca popularność zdjęć jest uzasadniona: psychologowie potwierdzają, że 90% informacji współczesny człowiek postrzega przez wzrok. I wizualne informacje, według badań, jest przetwarzane przez mózg w 60 000 razy szybciej, niż dane w postaci tekstu lub dźwięku. Dlatego, na przykład, znaki drogowe w zdecydowanej większości stanowią nie tekst, a zdjęcia, których znaczenie można szybko zrozumieć, poruszając się z dużą prędkością.
Więc jeśli wybierasz się na negocjacje biznesowe lub wystawę, próbując zabrać ze sobą pulchne folder z dziesiątkami stron niech ważnego, ale нудного tekstu, zastanów się: czy nie lepiej zrobić z tego chwytliwe klamry przejrzystą prezentację? Z dużym prawdopodobieństwem takie rozwiązanie będzie bardziej efektywne.
Wykresy, histogramy i smoki
Dla wszystkich lub prawie wszystko na tym świecie ma swoje prawa i zasady. Są one w rzeczywistości do wizualizacji informacji. Przede wszystkim konwersja danych, powiedzmy, o pozycji firmy musi być podporządkowane twardej logice. Działa tu oczywiste, ale często нарушаемое zasada: przejść od ogółu do szczegółu, pokaż najpierw sytuację w firmie, a potem przejść do szczegółów.
Przy tym logika lokalizacji wizualnych obrazów powinny być jasne: w lewej części jest zazwyczaj mieści się informacje o tym, co było, w prawym — podsumowanie. Jeśli dokonujesz regularnych prezentacji dla kierownictwa, to za każdym razem wszystko powinno być na zwykłych miejscach. Na przykład, najpierw patrzymy w lewym górnym rogu wyniki sprzedaży, w prawym górnym — parafia pieniędzy. W lewym dolnym — szczegóły w filii, w prawym dolnym — podsumowanie rentowności.
Miło towarzyszyć dane zrozumiałe obrazami: na przykład, jeśli chodzi o naniesionych na mapę oddziałów, dane można zilustrować, powiedzmy, семафором, kolor zielony, który oznacza, że wszystko jest w porządku, żółty — że nie bardzo, czerwony — że trzeba pilnie w tym regionie sytuację poprawić.
Jeszcze jedno oczywiste, ale często ignorowany zasada wizualizacji — to jest właściwy dobór kolorów. Nawet uczniowie wiedzą, że szary, czerwony, niebieski dobrze. A pomarańczowy na czarnym lub pomarańczowy na białym będzie źle wyglądać, mieszając precyzyjnego przekazywania informacji. Ale menedżerowie dużych firm i organizacji, niestety, często zaniedbane tymi prawami. Pamiętam, jak na jednej z prezentacji, w wschodniej firmy partner chciał zaimponować, dokonując slajdy w toksyczny-żółtych, pomarańczowych i innych podobnych kolorach. Raport został przyjęty bardzo dobrze, tak jak chwytliwe kolor przeszkadzał dotrzeć do sensu.
Innym częstym błędem jest wielkość znaków w prezentacjach. Często wiąże się to z tym, że twórcy prezentacji lub twórcy дэшбордов nie biorą pod uwagę, jak symbole (podpisy, cyfry i małe ikony) będą wyglądać na ekranie użytkowników, do których są adresowane, czyli nie biorą pod uwagę rzeczywiste warunki oglądania. W miejscu pracy programisty wszystko jakby dobrze wygląda, a, powiedzmy, w fazie grupowej oglądania na demo wyświetlaczu większość uczestników nie mogą w pełni dostrzec informacje.
Optymalny wariant dawno naukowo obliczona. Ergonomiczne zasady związane z właściwościami pola widzenia człowieka, jego zdolność rozdzielcza i rzekomych fizycznymi rozmiarami demo wyświetlacza. Jeśli informacja jest przeznaczona do indywidualnego oglądania, sytuacja jest prostsza: wszystko będzie mniej więcej tak, jak widzi wywoływacz, i jeśli on bierze pod uwagę, że nie u wszystkich użytkowników tak, wzrok, to problemów nie będzie. Sytuacja jest bardziej skomplikowana, jeśli chodzi o ekranie wspólnego użytku, przeznaczonym dla grupy kilku osób lub małej widowni.
Wiedząc o tym, w jakich warunkach będzie odbywać się praca z wyrenderowanej informacji, jaki tam będzie ekran, ile będzie widzów, można obliczyć i wymiary znaków i ilość danych na każdym slajdzie prezentacji lub szablonie дэшборда. Występujące przed zalecenia użyć czcionki tego lub innego rozmiaru, tak czy inaczej związane były z typu rozdzielczości wyświetlaczy, ale nowe technologie pozwalają robić wyświetlacze (w tym wielkie, zbiorowe) praktycznie dowolnej rozdzielczości, a teraz dotychczasowe przepisy nie działają.
Żądany rozmiar znaków na ekranie jest obliczana na podstawie znanych w ergonomii zależności. Na przykład, dla widza, znajdującego się w czterech metrów od ekranu, wysokość liter удобочитаемого tekstu powinna być w granicach 20-30 mm. Aby zapewnić takie parametry tekstu w konkretnym projekcie, deweloper дэшборда lub prezentacji powinien ocenić względną wysokość znaków na ekranie i wybrać odpowiedni rozmiar i krój czcionki.
Rozwiązanie techniczne
Co do narzędzi do wizualizacji, to dziś ich wybór, w tym wśród popularnych programów komputerowych, jest bardzo szeroki: dane tekstowe łatwo można przekształcić w wykresy, histogramy, картограммы. Tutaj też nie należy zapominać o prostych zasadach: jeśli porównać trzeba 2-4 wskaźnika, to najlepiej użyć wykres kołowy. Jeśli wyników jest więcej, to jest sens włączyć histogram. Harmonogram prac tradycyjnie najlepiej ilustruje tzw. wykresem Гантта, lub osłonami wykresem. Są bardziej skomplikowane typy wizualizacji. Na przykład, “smok”, gdy wyraźnie widoczne przyczynowe związki pomiędzy różnymi obiektami.
Ciekawe, że za pomocą różnych podawania informacji wizualnej nią często próbują manipulować. Wykres lub wykres można obrócić tak, że jakiś ważny wskaźnik będzie wydawać więcej, jak to zrobił kiedyś Steve Jobs podczas jednego ze swoich występów. Górna część wykresu była pochylona w stronę widza, w wyniku czego jej dolna, bardziej ważne dla Jobsa część stała się wydawać więcej. Oczywiście, cieszyć się takimi metodami nie należy, bo to nie fair, ale warto pamiętać, że i z tobą mogą spróbować zrobić taki trick.
Co do strony technicznej wizualizacji informacji, to dziś nie ma w tym nic skomplikowanego. Oczywiste jest, że początkowo prezentację należy rysować na komputerze i programów do tego jest mnóstwo, począwszy od tego rozpowszechnionego aplikacji, takich jak PowerPoint, i do wielu innych, bardziej zaawansowanych i specjalistycznych.
Do prezentacji przygotowanych materiałów wizualnych są używane ekrany wspólnego użytku. Jeszcze niedawno zaawansowany sposób uważano trójwymiarowy obraz. Tej technologii wróżyli wielką przyszłość: myśl o tym, że podczas negocjacji tuż przed tobą będą wznosić się w powietrzu trójwymiarowe wykresy, jeden czas будоражила umysły. Ale w praktyce okazało się, że to niewygodne, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że do oglądania takiego trójwymiarowego obrazu należy założyć okulary 3D. Do tego okazało się, że większego sensu patrzeć na zwykłe grafiki w trzech wymiarach nie, takie zdjęcia dość dobrze wyglądają i w dwuwymiarowej wersji. Dlatego dziś zakres zastosowania 3D-prezentacje ograniczona узкопрофильными tematami w rodzaju demonstracji cięć wydobycia ropy naftowej lub skomplikowanych urządzeń w przemyśle maszynowym. W przeciwnym razie zdecydowana większość ludzi nadal używa starych dobrych dwuwymiarowe środkami wizualizacji, znaczenie i przejrzystość których z czasem wcale nie spadają.