Fot. Getty Images
Do dnia dzisiejszego próby państwa wpływać na opinię publiczną poprzez media społecznościowe były bezskuteczne. Interwencja służb mundurowych jest interpretowany przez wszystkie strony procesu jako objaw całkowitej utraty kontroli
Państwo stara się rozwiązać nietrywialne zadanie: wycisnąć z powrotem w tubkę się z niego pastę do zębów. Substancja rozprzestrzenia, nie chce iść do tyłu. Sprawa nie zaglada, i zrywa — wpływ na тюбику pięścią.
To metafora. W rzeczywistości zadaniem państwa wzmocnić nadzór nad sieciami społecznymi, które w dalszym ciągu udowodnić swoją skuteczność jako narzędzie masowej mobilizacji. Ostatni przykład — Armenia. I choć w Rosji system zarządzania zachowuje stabilność, to właśnie szybkość i gwałtowność zmian uczy się nie ufać pierwotnych uczuć, a nawet analityczny notatki ekspertów.
Zwolnić dobrze przygotowaną drużynę na polu publicznej sieci dyskusje, stworzyć solidną strukturę “adwokatów marki” władze na razie nie udało się. Przekonujące, charyzmatyczny, a przy tym wierny eksperci w sieci полемиках nie pojawiły się. Jakieś kształty niepewnie zgniotu u progu, ale dalej nie idą, a trolling przeciwników дискредитировал się jako gatunek. Pytanie przy okazji, nie w tym, że w obozie lojalistów jest ostry deficyt poważnych kształtów. Tacy ludzie na pewno znajdą. Jednak w przestrzeni sieciowej napotykają krytyczny ograniczeniem: struktura i stylistyka społeczności nie są ukierunkowane na wsparcie oficjalnych stanowisk. Dlatego ich posiadacze beznadziejnie провисают w pustce sztucznego ruchu.
Częściowo problem ten można byłoby rozwiązać poprzez rozszerzenie granic ekspertów puli, jak i jego dopuszczalnej ideologicznej zwrotność, jednak do tego nie dojdzie, bo świeże wezwanie ekspertów trzeba tworzyć i wspierać co najmniej na federalnych kanałach — kluczowym instrumencie publicznej legitymizacji. Ale pozycje tam bezpiecznie utrzymują się starej gwardii, zebranych wokół wiodących tygodniowych programów, które w swojej retoryce skierowane do anonim-masowy segment (“охлос”). A ponieważ za zarządzanie kanałami i projekty sieciowe w administracji prezydenta odpowiadają różne struktury, zrobić restart nie działa, choć jego znaczenie jest oczywiste. Najbliższy przykład — informacyjna dramat z reformą systemu emerytalnego.
Przy imponujących zasobów, poniesionych na projekty sieciowe, na razie nie ma ani jednego jasnego i skutecznego walizki, które można prowadzić na usprawiedliwienie tych kosztów.
Hipotetycznie można jeszcze wyobrazić sobie tworzenie pewnej strefy buforowej publicznych dyskusji, na której odbywa się prawdziwa kontrowersja i nawet lekki flirt z opozycyjnej myślą, ale przy zachowaniu zestaw figur, wartości i inicjatyw, które powinny pozostać poza krytyki. Eksperyment był ciekawy, jednak spędzić go w odpowiednim kontekście jest bardzo trudne. Po pierwsze, trzeba brać odpowiedzialność za to, aby ustawić szerokość dopuszczalnego korytarza. Po drugie, kształtów, spółgłosek grać zgodnie z zasadami, trochę, tak i te okresowo złamać.
Dlatego mamy do czynienia z paradoksalnej sytuacji: przy imponujących zasobów, poniesionych na projekty sieciowe, ani na poziomie federalnym, na poziomie regionalnym na razie nie ma ani jednego jasnego i skutecznego walizki, które można prowadzić na usprawiedliwienie tych kosztów. Może inaczej ma się sprawa z topowe telegram-do kanałów telewizji satelitarnej, z których część jest delikatnie używany jako политтехнологического narzędzia, na przykład, do osadzania elit lub przygotowanie opinii publicznej do nowych zwrotów (oczywiście klasyczny przykład — “Незыгарь”). Jednak kanały — to osobna historia, która raczej podchodzi pod kategorię неинституциализированных media.
Ostatnio soft power technologów politycznych otrzymała znaczną pomoc. W regulacji sieci sfery włączyły się siły bezpieczeństwa. Zapał i rozmach tego włączyć, jednak wywołał оторопь nie tylko w społeczeństwie, ale i w tych jego segmentach, które struktury zgłosili się bronić. Otwieranie karnych za udział w wirtualnych grupach, репосты i po prostu husky było nabyć remont rozmach. Z różnych stron — od uchwytu sieciowych platform Mail.ru, która znajduje się pod kontrolą absolutnie lojalnego Алишера Усманова, do ROC i nawet do bardzo prestiżowych państwowych kształtów — pojawiły się apele zwolnić podobną aktywność siłowych interwencji. Powstało wrażenie sztucznej невротизации procesu: jakby działania państwa tracą jeden скоординированность i wszyscy gracze zaczynają działać impulsywnie w miarę swojego zrozumienia sytuacji. A zrozumienie to (bardzo niepokojący fakt) przestało być спущенным z góry “produktem”.
Może się zdarzyć tak, że w walce z wirtualnymi dekoracjami, władza nie zagra bardziej poważne zagrożenie.
W odniesieniu do części sieciowej społeczności taka moc regulacja może być udany, jeśli rozumieć pod powodzeniem tworzenie nowej fobii społecznej. Przynajmniej dysk pressing wywoła tutaj poczucie dezorientacji i niestabilności. Racjonalne wydaje się jasne, że siły skierowane na grupę, którą można powiązać z pojęciem ekstremizmu. Jednak sam fakt tego, że przepaść między wirtualnym i fizycznym światem w świadomości służb specjalnych przezwyciężony, że sieciowe historii zyskują bezpośrednie konsekwencje wewnątrz świata fizycznego, a mianowicie w postaci wytrwałej dzwonka do drzwi, выпотрошенного komputera, przesłuchania i celi — sam ten fakt będzie miał dla części użytkowników odstraszający charakter. Tym bardziej, że granica między strefami dozwolonego i zabronionego nie opanowali żadnej ze stron, a każdy uczestnik musiał interpretować swoje działania z tych precedensów. A to oznacza, że pojawią się jak użytkownicy, którzy są pod wpływem strachu zachować szczególną ostrożność, tak i ci, którzy zacznie dążyć do gloryfikacji swojej biografii.
Okazuje się ciekawa rzecz. Za pomocą akcje siłowe do kontroli przestrzeni sieciowej, władza sama zaciemnia dla siebie tę sferę: prowokuje tworzenie wirtualnych подпольев, ukrytych kodów, odbić od znanych i zrozumiałych символик na rzecz wewnętrznego języka zamkniętych społeczności. Do internetu masa możliwości odejść od kontroli. Jeśli przyjąć wspólny hipotezę, że злополучная grupa “Nasz majestat” była początkowo срежиссирована, to podobne społeczności będą tworzyć się teraz z większą ostrożnością, ale przy tym na pewno nie znikną. Sieć społeczna jak początkowo otwarta, przejrzysta środa (a więc narażone przeglądania i analizy), zaczyna zamykać się i toczyć się wokół swoich wewnętrznych, często ukrytych wielu. Lekkie, ale bezsensowne ofiarami są właśnie ci, którzy dostrzega, co dzieje się w grze, jak wirtualny model, gdzie wszystko jest na niby, a więc łatwo dać się złapać na prowokację. Taka akcja zaczynają być postrzegane jako psychoza, jak nieumiejętność radzenia sobie z sytuacją, jak bezmyślna furia cyklopa.
Jaka jest optymalna strategia dla władzy (i do jakiego dokładnie jej części) — pytanie otwarte, i jest mało prawdopodobne, ma proste rozwiązanie. W ogóle sam fakt utożsamiania sieciowego uczestnika z osobą fizyczną na zewnątrz gry sieciowej — sprawa dyskusyjna. Podmiot komunikacji internetowej często zachowuje się inaczej, opiera się na inne motywy niż w życiu materialnym. To, że w rzeczywistości często jest postrzegana jako gest zgody lub zgody, w internecie może nosić charakter demonstracji — “spójrz” — bez jakiejkolwiek oceny akcentowania. Jak daleko nie zawsze ma charakter pełnej zgody, egzamin może być formą demonstracji, a nie promować. Ważne jest, aby zrozumieć, że użytkownik, uderzając w sieci falę, często traci swoją субъектность, staje się po prostu elementem sieci, żyjącym według jej praw. Może się zdarzyć tak, że w walce z wirtualnymi dekoracjami, władza nie zagra bardziej poważne zagrożenie. To pustka pozytywnych znaczeń. Ta pustka może być wypełniona wszystko, i żadne zewnętrzne metody kontroli tutaj nie będą skuteczne.