Waarom zijn kinderen de lichamen van slagvelden van de gemeentelijke en de familie wars?

0
250

Recente hashtag campagnes zijn gemarkeerd Zuid-Azië als één van ‘s werelds meest onveilige regio’ s waar gewelddadige misdrijven tegen kinderen optreden op de oorlog-vrede continuüm. (Express Foto door Praveen Khanna/ Representationele)

Een acht-jaar-oude meisje uit de Islamitische nomaden Bakarwal gemeenschap was verdoofd, gemarteld, gangraped en gevangen gehouden in een lokale Hindoe-tempel alvorens te worden vermoord in januari. Haar lichaam werd gevonden in een bos in de buurt van Kathua in Jammu en Kashmir. Bijna drie maanden na de gruwelijke mishandeling en moord, India en samen met het, de wereld is wakker geworden van dit nieuws.

En de vraag is dus: Hoe zijn de wrede oorlogen op kinderen wordt uitgevoerd in Zuid-Azië?

Terwijl de Kathua gangrape heeft een impuls gekregen in India ‘ s nationale media en gemaakt, wat ongemak in de Indiase politiek, er zijn talloze andere kinderen die zijn gericht op brute wijze en misbruikt iedere minuut in Zuid-Azië; geen van deze zijn geïsoleerde gevallen.

De omvang van seksueel geweld en seksuele agressie tegen kinderen in het Zuiden van Azië dat is vergelijkbaar met de schaal van seksueel geweld in langdurige gewapende conflicten. Recente hashtag campagnes zijn gemarkeerd Zuid-Azië als één van ‘s werelds meest onveilige regio’ s waar gewelddadige misdrijven tegen kinderen optreden op de oorlog-vrede continuüm. We zijn getuige geweest van oproepen voor justitie in de vorm van sociale media campagnes als herinneringen die kinderen lichamen worden het slagveld waarop de gemeentelijke en de familiale oorlogen uit te spelen.

In India, de BJP huidige politieke heerschappij viel samen met een van de slechtste verkrachtingen en moorden van twee tieners Dalit-meisjes in Badaun in Uttar Pradesh op 27 Mei 2014. Op dat moment de BJP was er snel bij om de schuld van de regering, geleid door de Samajwadi Partij. Recente Unnao en Kathua gevallen hebben voorgedaan in de staten beheerst door de BJP en zijn bondgenoten.

Ondertussen, de hels luidruchtige politisering rond de gruwelijke Kathua verkrachting en moord is verdronken de oproepen voor rechtvaardigheid, voor een 6-jarige meisje verkrachtingsslachtoffer in een kritieke toestand in Rohtas district van Bihar. De verkrachting van en moord op een tiener van een intermediate school in Jharkhand werd ook gemeld deze week. De reguliere engelse media nauwelijks vangt de mate waarin geweld tegen vrouwen en kinderen voorkomt in verschillende delen van het land, weg van de grote steden.

In Pakistan, een wijdverspreide woede resulteerde na de verkrachting van een acht-jaar-oude meisje uit Chichawatni, begin deze week. Ze levend werd verbrand na de aanranding en stierf in een ziekenhuis in Lahore. Dit incident was vergelijkbaar met de zaak van de zes-jarige, die werd gehouden in gevangenschap zijn gemarteld, verkracht en vermoord in Kasur op 4 januari. Ze was de 13e kind dat het slachtoffer is in recente tijden in de regio die een misdadige verleden. Kasur is van hetzelfde gebied in de pakistaanse Punjab, waar een massale kindermisbruik schandaal werd ontdekt in 2015, waarin werd geschat dat bijna 300 kinderen, de meeste van hen zijn man, werden het slachtoffer van systematische seksueel misbruik.

Kreten van justitie voor dit kind was amper dood als een vier-jarige werd verkracht en gewurgd tot de dood in Mardan stad van Khyber-Pakhtunkhwa (KP) de provincie op 14 januari. Pakistan blijft jaarverslag hoge incidenten van geweld, seksueel misbruik en moord op kinderen.

‘De Dhaka Tribune meldde onlangs een onderzoek uitgevoerd door de Bangladesh Shishu Adhikar Forum, waar het werd gevonden dat in de laatste drie maanden, 176 kinderen waren verkracht, 109 gedood, en 25 vermoord volgende verkrachting. Activisten in Bangladesh zijn gealarmeerd door de stijgende gevallen van misbruik en geweld tegen kinderen in een klimaat van straffeloosheid en vertraagde juridische processen te streven naar gerechtigheid.

Een van de ergste gevallen van een bende verkrachtingen plaatsgevonden in Nepal onlangs, toen een 15-jarige verstandelijk gehandicapte meisje gevangen werd gehouden voor 10 dagen en gangraped door 5 mannen. De 2015 Internationale vrouwendag, op 8 Maart, werd het een dag van rouw wanneer er een zes jaar oude kind stierf na twee weken van intensieve zorg in Kathmandu de Kanti Children ‘ s Hospital, na een gruwelijke verkrachting.

Wat doen deze patronen in Zuid-Azië ons vertellen?

We herkennen een zeer verontrustend patroon van seksueel geweld tegen kinderen in de Zuid-Aziatische staten. Een 2016 UNICEF-rapport stelt dat meer dan de helft van de kinderen in de wereld last heeft van ernstige geweld van wie 64 procent in Zuid-Azië. De dynamiek van seksueel geweld is verschillend van die van seksueel geweld tegen volwassenen. Seksuele intimidatie, misbruik, mensenhandel, kinderporno, prostitutie in entertainment-industrie geven de extreme kwetsbaarheden en bescherming van de risico ‘ s voor kinderen en grove schending van hun rechten. Er zijn ook gebruikelijke vormen van seksueel geweld die vaak acceptabel en optreden in de instellingen van het kind/de vroege huwelijk, en praktijken zoals ghetu putro (plezier jongens) in Bangladesh en bacha ibsen (seksuele relatie tussen oudere mannen en jonge mannen en jongens) in Afghanistan.

Kinderen ervaren een enorme seksueel misbruik binnen hun families en privé-ruimtes. Bovendien, de armoede in Zuid-Azië beschrijft veel kinderen, vooral de straatkinderen, seksueel geweld; het dwingt kinderen in beroepen met een hoog risico omgevingen waar ze uiterst kwetsbaar. Alarmerend, brutale bende verkracht worden steeds meer een vast onderdeel van seksueel geweld tegen kinderen in het Zuiden van Azië. Er zijn overeenkomsten van hoe deze bende verkracht worden uitgevoerd door agressieve mannen in de bus, weeshuizen, kerken, ziekenhuizen en scholen. Een lastige vraag is hoe kinderen onzichtbaar blijven in dergelijke openbare ruimtes. Waarom is er een gebrek aan begrip van de bescherming van de risico ‘ s van de kinderen in deze omgeving?

Zeer patriarchale macho Zuid-Aziatische culturen waarnemen kinderen als aanvaardbaar en makkelijke slachtoffers van dergelijk geweld. Ze zijn bedoeld om rekeningen te vereffenen in het land van geschillen, gemeenschappelijke etnische en/of geweld en grootschalige politieke geweld.
Seksueel geweld tegen kinderen zijn gebruikt om met geweld te verdrijven families en hun gemeenschappen. Landroof en gedwongen verplaatsing is uitgevoerd door middel van strategieën van seksueel geweld tegen Tamil en Islamitische kinderen in Sri Lanka, Rohingya kinderen in Myanmar en Hindoe-en adibashi kinderen in de Chittagong Hill Tracts, Bangladesh.

Kinderen van de lichamen van zijn ‘gefeminiseerde’ op dezelfde manier als de lichamen van vrouwen zijn. Lichamen worden frontlinies waar mensen vechten voor hun oorlogen, waar de mannen bond via bende verkracht en door die mannen communiceren van de boodschap van haat ten opzichte van andere gemeenschappen. Kinderen organen worden de frontlinie van de identiteit van de oorlog. De cultuur van straffeloosheid dat beschermt de krachtige combinatie met een slecht begrip van de juridische kaders betekenen deze strafbare feiten worden zelden gestraft, of niet hard genoeg.

Waar gaan we heen vanaf hier?

Alleen vertellen en contextualizing deze schrijnende gevallen van seksueel geweld tegen kinderen in de regio is een verwoestende ervaring voor ons. Feit is dat er geen gemeenschap komt uit op zoek beter dan de anderen, geen enkel land in de regio, een baken van hoop en geen civiele samenleving boven de kleingeestige belangen.

Om het nog erger maken, “whataboutery” tijdens deze tijden is onderdeel geworden van de sociale media trollen en de verdeeldheid van het publieke discours sijpelde uit eigenbelang identiteit politiek door alle partijen. Het is emotioneel aftappen en bijna onmogelijk om bij te houden van de dagelijkse aanvallen op vrouwen en kinderen die zich met dergelijke straffeloosheid zowel in conflict gebieden en in de relatief rustige stedelijke en landelijke ruimte van de Zuid-Azië.

Feministe en activiste netwerken zijn ook verdeeld en hebben alle een verleiding geweest voor de identiteit oorlogen om ons heen. In een dergelijke vicieuze politieke en sociale klimaat, is het mogelijk om onze verschillen opzij zetten en het terugwinnen van onze morele kompas? Kunnen we het herontdekken van onze collectieve geweten in ons verlangen naar de waarheid en rechtvaardigheid en dat kan ons verenigen? Kunnen wij in contact komen bondgenoten over de territoriale, politieke en culturele kloof en het terugwinnen van onze menselijkheid in de justitie we zoeken voor alle kinderen die zijn geschonden. We hopen dat het mogelijk is.

Swati Parashar is Associate Professor in Vrede en Ontwikkeling Onderzoek, Universiteit van Göteborg, Zweden. Ze twittert @swatipash

Bina D’Costa is Associate Professor in de Internationale Betrekkingen aan de universiteit van Azië en de Stille oceaan, Australian National University, Canberra. Ze heeft uitvoerig onderzoek naar gedaan naar geweld tegen kinderen in het Zuiden van Azië. Ze twittert @binadcosta

Voor al het laatste Oordeel Nieuws, download Indian Express App

© IE Online Media Services Pvt Ltd