In de woestijn: Een uitzicht op de Half Dome Dorp van de logwood hutten.
Gerelateerd Nieuws
-
Thee, Tijd en Kashi: Hindi schrijver Kashinath Singh op een wandeling door Assi Ghat
-
Beneden in Jungleland: Wals Niet Graag?
-
Twee-voor-Één
Zodra je in het Yosemite National Park in Californië, de VS, het eerste wat je ziet is een uithangbord, langs waar u naar de “opslaan van alle geurende en voedsel-gerelateerde items in dier-proof dragen dozen”. De gedachte van dat die over een beer neemt je geest terwijl u in het park en het wordt een zeurende aanwezigheid elke keer dat je eet, of zie elke vorm van voedsel of zelfs uw toiletartikelen zakje.
Onze lokale vrienden, die reed de drie van ons, van San Francisco naar Yosemite meer dan drie uur, hebben anekdotes te vertellen over eerdere reizen op hoe laat geen eten ‘ s nachts in de auto — de geur zou zijn uitnodiging genoeg voor de beren. Velen waren getuige van de grizzlies schudden voertuigen in een razernij in de nacht op het ruiken van voedsel.
Met dit in gedachten, wij houden een oogje in het zeil van de auto van windows om ter plaatse de beren, en andere tekenen van dieren. De weg is ingeklemd tussen enorme zwarte rotsen aan de ene kant en de met sneeuw bedekte grond op de andere. Granieten kliffen, watervallen, heldere beekjes, meren, bergen, weiden, gletsjers, en de biologische diversiteit van dit 7,47,956 hectare Unesco World Heritage site. Onze gastheren informeren ons dat van Californië ‘ s van 7.000 plantensoorten, meer dan 20 procent worden gevonden in Yosemite. De naam “Yosemite” (dat betekent “killer” in Miwok, een indiaanse taal) verwees oorspronkelijk naar de naam van de stam die bewoond gebied; voordien was het zogenaamde “Ahwahnee” (“grote mond”) door de inheemse bevolking.
De sublieme zwart-wit beeld van de enorme granieten rotsen gevormd, meer dan 10 miljoen jaar geleden, door seismische activiteit — bedekt met vlekken van snow nemen mijn gedachten af beren en de opening van scènes van Star Trek V: The Final Frontier (1989), een van de weinige films, zo wordt ons verteld, met inbegrip van De Laatste der Mohikanen en Maverick, die hier werden gedraaid. Snel, onze houten hutten in de Halve Koepel van het Dorp, het park is aangewezen toeristisch gebied — zijn in zicht.
Als we stoppen, we reinigen de auto zetels en tapijten, waardoor er geen spoor van enig voedsel deeltjes. Met onze bagage, het blad van de sneeuw onder onze voeten voelt zacht aan als we het hoofd aan het kleine, maar functionele, hutten. We betaalden een beetje extra voor degenen met een eigen badkamer. Jonge backpackers, echter de voorkeur om te kamperen in de tent hutten.
Bezoekers kunnen voorkomen, stapt op de weilanden door te lopen op deze aangewezen wandelingen.
Na een smakelijke lunch, onze eerste avontuur wacht — een 40-minuten durende wandeling naar de Bridalveil Falls. Zoals de naam al doet vermoeden, het is een melkachtige witte sluier van water vallen uit de top van een rots, sneeuw deeltjes toe te voegen aan de dikte. De 188m-hoge Bridalveil is een van de meest prominente watervallen hier, bezocht door miljoenen per jaar, gevolgd door de Vernal Fall, de Upper en Lower Yosemite Falls. De wandeling is niet erg steil, tot het laatste deel, waar we klimmen keien en het navigeren door de stenen te bereiken van het zwembad in het water valt. Het leven-bevestigende water te vallen op onze gezichten is precies wat we nodig hadden na de tocht.
In de avonduren kan men toegang krijgen tot de wi-fi (in de gemeenschappelijke lounge, niet in de kamers) om opnieuw te verbinden met de wereld buiten. Maar uithangborden waarschuwen: “als Gevolg van de 3000+ meter hoge granieten kliffen rondom Yosemite Valley, gsm-diensten, mag niet zo goed te werken als u gewend bent. Wij raden u aan om deze tijd gebruiken om volledig de stekker.” Dus, wij met pensioen gaan op 8 uur, het maken van een start volgende dag om 6 uur op voor korte wandelingen en tochten te maken, te midden van flora en fauna. Na een snelle hap bij de pizza winkel en sommige memento-de jacht op de volgende-deur cadeauwinkel, nemen we een korte pauze in onze kamers.
Weer uit, tijdens het rijden in het park, een vage geluid van vallend water perks onze oren. Het blijft groeien als we op jacht naar de bron. Onze zoektocht leidt ons naar de Lower Yosemite Falls, na een uur-lange tocht. De spectaculaire uitzichten zijn de moeite waard. Het volume lijkt gigantisch, als hij nadert haar hoogtepunt vooruit van de lente. We nemen allemaal onze smartphones en opnemen van haar donderende geluid.
In de avond, op onze weg naar de uitgang van het park, de afslag uithangbord biedingen ons afscheid met de boodschap: ‘Neem Niets mee, Maar Foto’ s. Laat Niets Maar Footprints.” Wij, echter, zijn het smokkelen van een aantal geluiden te. De beren konden we alleen zien met onze ogen gesloten.
Terug In De Tijd
In 1855, ondernemer James Mason Hutchings, kunstenaar Thomas Ayres en de twee anderen werden de eerste tour het gebied. Het duo was verantwoordelijk voor veel van de eerste publiciteit over de Yosemite, het schrijven van artikelen en speciale magazine problemen over de Vallei. Nu, ongeveer vier miljoen mensen een bezoek aan Yosemite per jaar. Het is het hele jaar open en er zijn allerlei activiteiten, zoals wandelingen in de natuur, fotografie en kunst klassen, sterrenkijkavond programma ‘ s, fietsen huren, raften, muilezel en paardrijden en bergbeklimmen klassen.
Voor al het laatste Oog Nieuws, download Indian Express App