Voor India, deze soevereine ratings, op een manier, ongevraagd — maar ze zijn belangrijk vanuit het perspectief van investeerders die op zoek zijn naar een onafhankelijke beoordeling van een extern bureau.
Gerelateerd Nieuws
-
Simpel gezegd: Hoe Saoedi-Iran conflict is met spelen in Libanon
-
Tejas en verder: Hoe kort de IAF is van strijders, welke opties het heeft nu
-
Hoe procedures en protesten geaard gepland sterke drank winkel in Srinagar Airport
Al snel na de Pokharan kernproeven in Mei 1998, global credit rating agencies zoals Standard & Poor ‘s en Moody’ s India soevereine credit rating van beleggingskwaliteit naar junk. Minister van financiën Yashwant Sinha kritiek op de ‘profeten van de ondergang”, maar de downgrade niet zo belangrijk — de overheid bedrijven ging en vreemd vreemde valuta in relatief concurrerende tarieven. De overheid en de Reserve Bank van India, toen onder leiding van Bimal Jalan, ook ontworpen twee — programma ‘s- Wederopleving van India Obligaties in 1998 en een paar jaar later, India Millennium Deposito’ s — naar het versterken van de indiase munt borst en vertrouwen. De Atal Bihari Vajpayee regering stuurde ook een sterke opmerking bij de rating-agentschappen in hun benadering naar India, leidend tot een virtuele verdeling na de grote meningsverschillen over de verschillende metrics.
Instanties, zoals de S&P, Moody ‘ s en Fitch Ratings tarief honderden van soevereine landen. Typisch, de waarderingen zijn gebaseerd op de economische groei en de vooruitzichten; de mogelijkheid om terug te betalen schulden op tijd; het niveau van de overheidsschuld, zeker in vergelijking met leeftijdsgenoten, politieke stabiliteit, die, op zijn beurt, wordt verondersteld te hebben de potentie om te leiden tot de economische en institutionele hervormingen; de kracht van de financiële sector en de banken; het monetaire beleid en de grootte van de deviezenreserves, die bepalend zijn voor de mogelijkheid tot terugbetaling van de buitenlandse schuld, enz. Tijdens die periode van frosty betrekkingen, was er weinig contact tussen de instanties en de overheid — ambtenaren geweigerd om te voldoen aan met de vertegenwoordigers van de bureaus, die moest tevreden zijn met een vergadering alleen RBI ambtenaren.
Maar in 2002 was er erkenning binnen het Ministerie van Financiën dat het negeren van de rating agencies was niet van plan om te helpen. De taak van het herstel van de betrekkingen werd begonnen door U K Sinha, de voormalige voorzitter van Sebi, die toen de joint secretary in de kosten van de kapitaalmarkten. Officieren, die gevolgd Sinha verbreed het proces van betrokkenheid met de agentschappen, en gaf ze aan, afgezien van corporates, financiële en niet-bancaire financiering van bedrijven, economische onderzoeksbureaus en instellingen, en om te reizen naar verschillende delen van het land, bijvoorbeeld naar Bangalore, waar de it-sector is bloeiende.
Voor India, deze soevereine ratings, op een manier, ongevraagd — maar ze zijn belangrijk vanuit het perspectief van investeerders die op zoek zijn naar een onafhankelijke beoordeling van een extern bureau, of voor degenen die investeren in de schulden. Dit is de reden waarom, voor bedrijven in India die lenen in het buitenland, de waardering zaken, omdat de benchmark is gekoppeld aan de soeverein, of het land de rating.
Tegen het einde van 2003, toen Jaswant Singh was Minister van Financiën van India foreign exchange reserves overgoten $ 100 miljard, en de rekening-courant opgenomen van een overschot, dat de overheid betaalt voor op schema deel van de buitenlandse schuld in het kader van bilaterale overeenkomsten. En in januari 2004, als de NDA van de overheid kreeg in de verkiezing modus, Moody ‘s opgewaardeerd India de rating van Ba1 naar Baa3, wat aangeeft dat het nu ‘stabiel’.
***
Maar over de afgelopen tien jaar, zoals de grootte van de economie van het land en haar buitenlandse reserves zijn gegroeid en veel sectoren zijn gedereguleerd, de terughoudendheid van de agentschappen te verhogen India ‘ s credit rating heeft teleurgesteld opeenvolgende regeringen. De financiële crisis van 2008 — toen de agentschappen zijn veel bekritiseerd voor het niet voorzien in de huisvesting van de hypotheek samenvouwen — toegevoegd aan het wantrouwen. Als de agentschappen’ geloofwaardigheid nam een stootje, en een overvloed aan kapitaal stroomde naar opkomende markten, acties genomen door de beoordelaars werden gezien als het hebben van slechts een beperkte invloed.
Inderdaad, in zekere zin, het verbreken van de verbinding is zichtbaar tussen de ratings en de perceptie en het investeringsgedrag van buitenlandse investeerders in Indiase aandelen en schuld. Zoals al werd opgemerkt, in deze krant, sinds de laatste Moody ‘ s upgrade in januari 2004, India heeft aangetrokken cumulatieve buitenlandse directe investeringsstromen van om en bij de 250 miljard dollar en een netto-portefeuille investeringen van meer dan $ 225 miljard in aandelen en schulden, terwijl de foreign exchange reserves zijn gestegen tot $ 400 miljard in wat nu een $ 2.3 biljoen economie. De boom in stromen ook dit jaar is misschien wel een weerspiegeling is van hoe de buitenlandse investeerders zijn veel positiever over India ‘ s economische vooruitzichten dan de lokale beleggers die zich zorgen maken over de berg van bedrijfsobligaties en de slechte leningen van de banken en de staat van de kleine en middelgrote eenheden.
Zoals in het verleden, de rating agencies waren onder de cosh op slechts een paar maanden geleden. In Mei 2017, Economische Zaken Secretaris Shaktikanta Das kritiek op de globale rating agencies voor worden losgemaakt van de grond realiteit in India, en stelde voor dat ze introspect. Dagen later, Chief Economic Advisor Arvind Subramanian beschreven de discrepantie in de agentschappen beoordeling van India en China als “een van de meest flagrante voorbeelden van besmette analyse”, en vroeg spottend, “…De ratingbureaus zijn inconsistent in hun behandeling van China en India. Gegeven deze record — wat wij noemen een Slechte Normen — mijn vraag is: waarom nemen we deze rating analisten serieus?”
De CEA mogelijk is het een retorische vraag is, in feite, zeer relevant. Te midden van de feestelijke stemming die volgde op de upgrade door Moody ‘ s op vrijdag, een eerder voorstel om een rating agency bevorderd door de BRICS landen is niet aan de orde zijn. Voormalig Minister van Financiën P Chidambaram heeft erop gewezen dat het “dashboard knippert rood” aan de drie belangrijkste indicatoren van de gezondheid van de economie — de bruto-investeringen in vaste activa en investeringen in de particuliere sector; de groei van de kredietverlening, vooral voor kleine bedrijven; en werkgelegenheid, en om deze weer op gang zou in feite betekenen dat “het niet nemen van beoordelaars serieus”. De impact van de economische en institutionele hervormingen zichtbaar is met een lag — het blijft te bezien of de huidige regeling is nog steeds aan de macht bij de volgende upgrade komt.
shaji.vikraman@expressindia.com
Voor al het laatste Uitgelegd Nieuws, download Indian Express App