Kunstenaar Mona Rai enmeshes concepten van nul en haar herinneringen in een tentoonstelling

0
240

Mona Rai het werk van de Tweede Brief aan Mijn Moeder ‘Nature Morte’

Top Nieuws

  • Ryan Internationale School van moord: Alles wat je moet weten

  • Waarom Tirupur de Rs 42,000 crore van de textielnijverheid angsten een wipeout

  • Anand Sharma durft Narendra Modi te maken lijst van de Congres leiders met benami eigenschappen openbare

Onder de vele aanbiedingen in een recente tentoonstelling in Delhi Nature Morte galerie, kunstenaar Mona Rai, canvas, Niets Meer, Niets Minder — een collage op het palm blad papier, voorzien van talloze steken gemaakt met behulp van de punt van een naald. De hechtingen worden in de vorm van rechte lijnen lopen door het frame. Sharp Shooter Kunst ligt aangeprikt met talloze gaten badend in kleuren, terwijl de Nacht Landschap onthult de edelstenen van de nachtelijke hemel afgewisseld tegen een zwart gekleurde deken. Gemaakt door het boren van een elektrische stang in het frame, deze werken, de 70-jarige kunstenaar punten, dienst doen als haar reactie op de gewelddadige sfeer ze zegt dat ze is momenteel omringd door.
Het aanroepen van de schilderijen in haar laatste solo, “Mijn Spelen Nul”, “energiek”, Rai, die vaak tranen, schuine strepen of brandwonden haar doeken en soms is het zelfs de hulp van de schoenmakers te steek in haar beelden, drukt het geweld van onze tijd door middel van deze handelingen. Ze zegt, “Kijk op de wereld en wat er gebeurt in termen van kaste, geloof en religie. We zijn allemaal menselijke wezens. Dus waarom zijn we aan het vechten met elkaar over de gebieden, of zeggen: dit is uw god, en dit is mijn god. Geen godsdienst leert u om te doden of kwetsen van mensen. De reden dat mensen de oorzaak zijn van geweld, omdat ze zijn gefrustreerd en met het uit op anderen. Ik kan niet agressief en sloeg de mensen. Als kunstenaar heb ik het voordeel van het gebruik dat in mijn werk.”

In “Mijn Spelen Nul”, er is de Doos van de Gift in de vorm van een ingepakt cadeau, en heeft een aantal nullen voor het traceren van de lint grens, wat haar nooit aflatende fascinatie met ingepakte geschenken, voor zover zij nog niet uitgepakt veel van de geschenken die werden geschonken aan haar jaren geleden. “Ik schilder spontaan. Getallen spelen een belangrijke rol in ons dagelijks leven. Zelfs in de gevangenis, de persoon blijft niet een persoon en zijn identiteit komt alleen uit de cijfers,” zegt ze. Een overdosis van pop kleuren en glitter siert Al Die Glitters, een netwerk van cirkels. De inspiratie ligt in het land van de festivals. “Al deze glitter is zo verleidelijk en heeft me altijd getrokken”, zegt Rai.

Ze hartstochtelijk spreekt van schending van privacy in de huidige tijden en zegt dat het een belangrijk element in wat ze presenteert. “De inbreuk smoren. Er is veel geestelijk geweld, laat staan fysiek geweld. De manier waarop mensen worden gedicteerd is een verschrikkelijk gevoel, die men kan zien in de kracht van mijn slagen en in de energie van mijn werk,” zegt ze.

Strips van krant vorm van grafieken in de Tweede Brief aan Mijn Moeder, rustend naast cursief handschrift dat niet kan worden ontcijferd door de toeschouwers. De projecten van Rai gebotteld gevoelens voor haar moeder, die overleed 12 jaar geleden. “De moeder is iemand die je altijd onthouden en is de kern van uw leven. Ik gebruikt voor het delen van ervaringen met haar, dat ik het niet kan delen met iemand anders, zelfs mijn man en dochter. Men deelt een relatie met de ouders voor 40, 50 of 60 jaar en dan ineens zijn ze verdwenen. Voor mij, dit werk is een openbaring van een mysterieuze omgeving. Waar komen onze dierbaren ga na de dood? Ze komen terug naar dit universum?” vraagt ze. Haar werk, naar ons staren, probeert haar best om haar vragen beantwoorden.

“Mijn Spelen Nul” is op ‘Nature Morte’, Neeti Bagh tot 18 November

Voor al het laatste Lifestyle Nieuws, download Indian Express App