Het krijgen van een leuke camera is slechts de eerste stap in het nemen van prachtige foto ‘ s—je moet ook leren hoe het te gebruiken. Schieten op auto zal alleen neemt u dan zo ver. Sluitertijd, diafragma, en ISO klinkt misschien als intimiderend fotograaf voorwaarden, maar ze zijn heel eenvoudig—en van cruciaal belang voor het krijgen van grote foto ‘ s.
Het is Allemaal Over de Blootstelling van het
Diep in het binnenste van iedere digitale camera is een fotografische sensor die registreert de beelden die je schiet. Als u een foto neemt, wordt de sluitertijd die normaal gesproken betrekking op de sensor opent, en het licht dat door de lens valt op de sensor waar het wordt omgezet in digitale gegevens.
Een foto zal er heel anders uitzien, afhankelijk van hoeveel licht bereikt de sensor. Als er alleen een beetje van het licht raakt de sensor, zal het beeld worden veel donkerder dan één waar het licht kwam overstromingen in.
Voor elke scène worden, zal er een ideale hoeveelheid licht te laten. Als je te weinig licht te raken van de sensor, de scène te donker; als je laat te veel, te helder. U kunt een voorbeeld van hoe dat eruit ziet in de foto hieronder.
Er is een dunne lijn tussen jargon en legitieme technische termen, maar met de fotografie zijn er een aantal woorden die je moet weten. Elke keer dat u een foto neemt, je bent “een risico”. Als de instellingen zijn juist, het zal een “goede belichting”. Als de foto is te donker, het is “onderbelicht”. Als het te fel is, is “overbelicht”.
Als het gaat om het regelen hoeveel licht bereikt de sensor—aka het beheersen van de blootstelling—u hebt twee opties: wijzigen hoe lang de sluiter open blijft staan (dat noemen we de “sluitertijd”) of te wijzigen hoe groot de opening in de lens die laat licht door is (dat is het “diafragma”). Hoe langer de sluitertijd, of hoe groter het diafragma, hoe meer licht er wordt doorgelaten.
Als u aan het fotograferen bent met “natuurlijk licht” (wat betekent dat u geen knippert), de hoeveelheid licht die beschikbaar zijn in elke scène is opgelost. Om een goede belichting, moet u gebruik maken van een combinatie van de sluitertijd en het diafragma dat zorgt voor de juiste hoeveelheid licht raakte de sensor. In een donkere kamer, je hebt niet veel licht om mee te werken, zodat je gebruik wilt maken van de langste sluitertijd en het grootste diafragma kan. Op een zonnige dag, echter, het is echt gemakkelijk om overbelichte foto ‘ s, dus je moet om te beperken hoeveel licht bereikt de sensor. In deze gevallen zult u niet in staat zijn om gebruik van grote diafragma ‘ s en de lange sluitertijden, of in ieder geval niet samen.
Dit zou gemakkelijk zijn, met uitzondering van de sluitertijd en het diafragma hebben andere effecten op je foto ‘ s ook. Het gevoel overweldigd nog? Maak je geen zorgen, we nemen je mee door de basis. Laten we beginnen met de sluitertijd.
Hoe De Sluitertijd Is Van Invloed Op Uw Foto ‘ S
De sluitertijd, het weer, verwijst naar hoe lang de sluiter open blijft staan wanneer u een foto neemt. De meeste camera ‘ s kan omgaan met sluitertijden van rond de 1/4000 e van een seconde tot 30 seconden. De sluitertijd—je kan het ook zien genaamd de “blootstelling lengte”—betreft de blootstelling zoals beschreven in de vorige paragraaf, terwijl ook bepalen hoe de beweging is opgeslagen in uw foto ‘ s.
Ik nam de foto hieronder is met een sluitertijd van 1/2000ste van een seconde. Er is een storm vanavond in Ierland, dus het is echt winderig uit. Naar dit plaatje te kijken, hoewel je het niet zou weten. De bladeren zijn vastgevroren.
Dit beeld werd genomen een paar ogenblikken later, met een sluitertijd van 1/15e van een seconde. Kijken hoe de bladeren zijn nu wazig in sommige plaatsen. Dat komt omdat in die 1/15e van een seconde dat de sluiter geopend was, de bladeren bewogen.
Als je met een camera zonder statief, er is een limiet aan hoe traag een sluitertijd die u kunt gebruiken. Als het minder dan 1/100ste van een seconde, zal het een motion blur gewoon uit je handen op de ontspanknop te drukken.
Hoe Diafragma Van Invloed Is Op Uw Foto ‘ S
Het diafragma is de grootte van de opening die het licht gaat door de lens. Het is gemeten in “f-stops”. De meeste lenzen hebben een maximaal diafragma tussen de f/1.8 en f/5.6, en een minimaal diafragma van f/22.
Hoewel het niet belangrijk is om te onthouden, een f-stop is de verhouding tussen het “brandpunt” van de lens en diafragma. Als een lens met een 50mm brandpuntsafstand is ingesteld op een f-stop, van f/2.0 diafragma is 25mm breed—het verdelen van de brandpuntsafstand (f) door het aantal onder.
Dat betekent—en dit is het deel dat u nodig hebt om te onthouden—hoe lager de f-stop, hoe groter het diafragma open, en dus meer licht en dat laat in.
Het diafragma heeft invloed op de belichting van uw foto, maar het bepaalt ook de ‘diepte’ (hoe veel van de foto dat scherp is). Hoe groter het diafragma, hoe dunner het gebied van het beeld dat zal worden scherpgesteld. Als je kijkt naar de afbeelding hieronder, die ik heb genomen met een diafragma van f/1.8, alleen het model het gezicht is eigenlijk in focus. Zelfs haar oren zijn een beetje wazig. De achtergrond is volledig verdwenen. Dit is een zeer ondiepe diepte van gebied.
Dit beeld, echter, werd gemaakt met een diafragma van f/11. Ik wilde de skiër en de bergen in de achtergrond scherp zijn. Als ik zou schoot deze op f/1.8, iets zou moeten worden wazig.
Diepte van het veld is vaak de belangrijkste beslissing die u moet maken. Het verandert volledig de look van uw foto ‘ s. Voor portretten, een groot diafragma, gaat er geweldig uitzien. Voor groepsfoto ‘ s, landschappen, enzovoort, vaak wilt u een nauwe opening en de diepte van het veld dat wordt geleverd met het.
Juist de Combinatie van Diafragma en Sluitertijd
Om een goede belichting, je nodig hebt om een bepaalde hoeveelheid licht in. In de meeste gevallen, zijn er een scala van combinaties van sluitertijd en het diafragma in die het zal doen. Je kunt gaan met een groter diafragma en een snellere sluitertijd, of een klein diafragma en een langzamere sluitertijd. Het is de andere “bijwerkingen” boven die bepalen welke van deze is ideaal.
Hieronder zie je vier foto ‘ s van de bladeren opgenomen met vier verschillende combinaties van sluitertijd en diafragma. De vorderingen zien er allemaal hetzelfde uit, maar het bedrag van motion blur en de diepte van het veld van elke foto is anders. Sinds de bladeren bewegen en er is geen echte achtergrond van de foto, de beste foto is de één met een korte sluitertijd en een lagere depthof veld (links bovenaan).
De Derde Factor: ISO
Tot nu toe heb ik alleen de nadruk op de sluitertijd en het diafragma; dat komt omdat ze de twee belangrijkste maatregelen ter beheersing van blootstelling te begrijpen. Er is echter een derde factor die bepaalt wat elke afbeelding ziet er zo uit: ISO.
Eerder dan het fysiek veranderen van de hoeveelheid licht die valt op de sensor van een camera, ISO bepaalt hoe gevoelig is voor licht. Bij lagere Iso-waarden, meer licht op de sensor te vallen om dezelfde blootstelling dan bij hogere Iso ‘ s.
Licht wordt omgezet naar een digitaal signaal dat door de sensor. Als u een hogere ISO, die het signaal versterkt. Het probleem is, dat het versterken van het signaal ook versterkt geluid. Hoge-ISO images hebben vaak een onaangename luidruchtige kijken.
Waarom hadden we brengen ISO eerder? Nou, omdat het zo makkelijk te veranderen, sommige mensen vertrouwen op ISO manier te veel, gebruik het als een doodlopende weg om belichting zonder verandering van de sluitertijd en het diafragma. Maar de sluitertijd en het diafragma zijn veel belangrijker creatief, en je hebt niet het belangrijke nadeel van ISO. Dus, terwijl het ISO is handig, moet uw laatste stap in het proces, en alleen aangezwengeld als het absoluut noodzakelijk is; hoge waarden zijn te schadelijk voor uw afbeeldingen.
Op de meeste camera ‘ s, u zult in staat zijn om het gebruik van een ISO-waarde van tussen de 100 en ergens rond de 6400. Echter, je foto ‘ s worden over het algemeen alleen goed tussen de 100 en 1000.
In de afbeeldingen hieronder zie je twee foto ‘ s die een paar seconden uit elkaar. Ik heb ingezoomd recht in 200% op een enkel blad. De afbeelding aan de linkerkant werd neergeschoten bij een diafragma van f/22 met een sluitertijd van 1/15e van een tweede en een ISO-waarde van 100. De afbeelding op de rechter had ook een diafragma van f/22, maar ik was in staat om het gebruik van een sluitertijd van 1/250ste van een seconde, want ik zou steeg het diafragma, ISO 1600.
U kunt zien dat de effecten van zowel de sluitertijd en het diafragma op de afbeelding. In de één waar de sluitertijd wordt langzamer, de afbeelding vrij is van ruis, maar is motion blur. In het één zijn met de snelle sluitertijd, alles is helder, maar er is veel onaangename geluid.
Samen, de sluitertijd, diafragma, en ISO zijn bekend als de “blootstelling driehoek”. Ze zijn de drie factoren die u de controle die bepalen hoe je afbeeldingen eruit zal zien, en je moet vinden van de juiste balans tussen voor de perfecte foto.