1 November is een speciale dag voor Keralites over de hele wereld als de datum markeert de geboorte van de moderne staat Kerala. Georganiseerd op de taalkundige principes, de moderne grenzen van Kerala is ontstaan in 1956 als Travancore-Cochin staat werd samengevoegd met Malabar district van Madras en Kasaragod taluk van Zuid Canara wijk. Delen van Zuid Travancore-Cochin aan de andere hand ging naar Madras staat.
De Staat Reorganisatie Wet die gevormd Kerala resulteerde ook in de re-grenzend aan van een aantal andere Indiase staten met inbegrip van Andhra Pradesh, Punjab, Rajasthan en Bombay staat onder anderen. Een federale structuur van het bestuur aangenomen, al snel na de Onafhankelijkheid in 1947 had geleid tot de vorming van de staat de grenzen te houden met de historische en politieke overwegingen. In 1956 op de grenzen van de lidstaten moesten worden vernieuwd langs de taalkundige regels. November 1,1956 markeert de datum waarop taal kwam officieel worden geaccepteerd als de basis voor het markeren van de grenzen van de staten in India.
De agitatie voor een taal, identiteit
De Nagpur Congres van 1920 had geaccepteerd taalkundige provincies en voorgelegd aan de Britse regering van India een memoranda voor de erkenning van de nationaliteiten van Kannada, Odiyas, Andhras, Tamils, Bengalen en Jharkhandis langs de taalkundige regels. Het verslag het volgende gezegd:
“Als mensen die dezelfde taal spreken een compacte en zelfstandige gebied, zo zijn gelegen en in het bezit kunnen worden ter ondersteuning van haar bestaan als een aparte provincie, er is geen twijfel dat het gebruik van een gemeenschappelijke meningsuiting is een sterke en natuurlijke basis voor de provinciale individualiteit.”
Na twee jaar van onderzoek, is de SRC aanbevolen de rebordering van 16 verschillende lidstaten en de unie 3 gebieden langs de taalkundige regels. (Wikimedia Commons)
Het beroep op de taalkundige identiteit was een cruciale factor in het creëren van het nationale bewustzijn tijdens de vrijheidsstrijd. Gandhi had in feite bepleit de reorganisatie van de Indische Nationale Congres samen taalkundige lijnen in plaats van langs de lijnen getrokken door het Britse bestuur. Wanneer een paar provincies zijn gemaakt door het verdelen van de Bengalen Voorzitterschap in het begin van de twintigste eeuw, het was maar een van de vele dergelijke gevallen van territoriale reorganisatie langs de taalkundige regels die kwam volg de laatste decennia. De agitatie voor de erkenning van de taalkundige identiteit versterkt na de Grondwet van India kwam in werking in 1950. Onder constante druk om te herformuleren van de grondgebieden van de staten in India, de Staten Reorganisatie Commissie (SRC) kwam tot stand in 1953. Na twee jaar van onderzoek, is de SRC aanbevolen de rebordering van 16 verschillende lidstaten en de unie 3 gebieden langs de taalkundige regels. Een nieuw gevormd unified grondgebied van het Malayalam luidsprekers was een gevolg van deze institutionele reorganisatie.
De realisatie van een droom van Aikya Kerala
Het verlangen naar een verenigd Kerala, of Aikya Kerala, bestaande uit alle Malayalam te spreken gebieden was een lang gekoesterde wens voor de mensen van deze regio. De moderne staat Kerala was verdeeld in Malabar, Travancore en Cochin door de Britten om administratieve redenen en was de belangrijkste hindernis op de weg van het realiseren van de droom van een verenigd Kerala.
Cochin street scene (Wikimedia Commons)
De vroegste resolutie vraagt om een verenigde Kerala werd doorgegeven aan de Toestand van Mensen conferentie, gehouden in Ernakulam in April 1928. De strijd voor een verenigd Kerala verzamelde een nieuwe impuls in de jaren 1940 bij het vooruitzicht van de Indiase onafhankelijkheid leek dichterbij.
Post-onafhankelijkheid op 1 juli 1949, de inheemse staten van Travancore en Cochin werden samengevoegd door het Ministerie van de Regering van India onder Sardar Vallabhbhai Patel. Dit was een van de eerste stappen gezet in de richting van de vorming van een verenigde Kerala. In feite, in het vooruitzicht van de realisatie van een verenigd Malayali spreken grondgebied had ervoor gezorgd dat de maharadja ‘ s van zowel de inheemse staten gelukkig toegegeven geven hun individuele autonomieën en de ondertekening van het convenant van integratie. De Maharadja van Travancore werd de Rajapramukh terwijl de Maharaja van Cochin was blij om “zichzelf helemaal wegcijferen, hij, opdat zijn volk zou kunnen genieten van een groter leven”.
Inhuldiging van de staat van Travancore-Cochin. (Wikimedia Commons)
In Maart 1956, interne onenigheden binnen de Congres partij leidde tot de val van het Kabinet in Travancore-Cochin en Voorzitter van de regel werd opgelegd. Het was tijdens de periode van de President van de regel dat de beslissing om te reorganiseren, dat de staat de gebieden van India langs de taalkundige regels is genomen. Bijgevolg, de zuidelijke taluks van Travancore-Cochin werd toegevoegd aan de Madras Presidency, terwijl Malabar Kasaragod district en taluk werden toegevoegd aan Travancore-Cochin te vormen van de huidige stand van Kerala. Met de geboorte van de moderne Kerala, de laatste restanten van de vorstelijke heerschappij in de staat afgesloten en het communisme nam een stevige wortels in de staat die ging om te worden erkend door Linkse ideologie in India.
© De Indian Express Online Media Pvt Ltd