In het najaar van 2011, Zeeshan Khan zijn koffers vol voor een overland reis doorheen Eurazië. De komende twee maanden reisde hij vanuit India naar Pakistan en Iran, en zijn avonturen zijn beschreven in het boek Recht van Passage (Salie, Yoda Druk; Rs 595). Khan, 39, die werkt bij de Internationale Organisatie voor Migratie in Dhaka, nam zijn passie voor geschiedenis, religies, culturen en talen op zijn reis, en onthult een uitgebreide achtergrondverhalen van een stad of de site in zijn boek. In Patna, hij zocht de toenmalige rijk van koning Ashoka; in Lahore, ontdekte hij een tempel aan de Heer Rama ‘ s zoon Lav, die gezegd te hebben gesticht Lahore 4000 jaar geleden; en in Teheran bezocht hij de Schatkamer van de Nationale Juwelen, op zoek naar de Darya-i-Noor, een neef van de beroemde Koh-i-noor, en, voor een moment, dacht dat hij gevonden had de Pauw Troon in de plaats.
Fragmenten uit een interview met Khan:
Hoe heeft u bepaalt zelf de route van uw reis? En waarom heb je gekozen voor overland reizen?
Ik wilde ervaren een gevoel van borderlessness, de onbegrensde vrijheid van reizen, en wilde om het te ervaren in Eurazië, waar bijna al mijn invloeden zijn. Ik koos voor de plaatsen om te bezoeken op basis van hoe ze zich tot elkaar verhouden en mij, en afhankelijk van hoeveel ze hebben in de geschiedenis lees ik het groeien. Overland reis, omdat het me toegestaan om de ervaring van de soort van aardse en culturele seamlessness ik naar op zoek was.
Als Bangladesh, had je de unieke situatie van een vreemdeling en nog cultureel vergelijkbaar met een Indiaan in India. Hoe heeft dit invloed op de weergave van de historische sites van Bodh Gaya en Nalanda?
De ervaring van het vreemde, maar niet dus, bleef bij mij de hele weg door naar Iran. Ik heb altijd het gevoel dat ik van al deze plaatsen en dat is precies wat ik had gehoopt te ontdekken. In engere definities, we worden beperkt door nationale identiteit, maar er zijn breder manieren van zien van onszelf en de wereld. Bodh Gaya en Nalanda waren zeer romantisch voor mij, Nalanda vooral, omdat riep een gevoel van culturele aarding.
Heb je perceptie van Pakistan veranderen wanneer u bezocht?
Ik vond de Pakistaanse samenleving meer vertrouwd en vriendelijker dan ik dacht dat het zou worden. En in tegenstelling tot wat ik te vinden in India en Bangladesh over Pakistan, er is geen aanhoudende vijandigheid naar India of Bangladesh. Mijn indrukken over Pakistan, echter gehouden aan het verhaal — er was een militarisering en een voelbare veiligheid zorg dat was verwarrend.
…En Iran?
Ik dacht dat de Islamisering van Iran zou een fait accompli, maar vond het niet erg. Ik vond de Iraanse identiteit bevat zowel een pre-Islamitische perzische component als een Islamitische component, en deze kan soms op gespannen voet met elkaar. Het is iets waar ik in kan herkennen als een Bengali, of Zuid-Aziatische Moslim.
Waar reist u naar het volgende?
Ik ben benieuwd naar de Centraal-Aziatische Stans, dus misschien doen een reis tussen Tadzjikistan, Kirgizië en Kazachstan. Overland, natuurlijk.