In zijn beroemde reisverslag op de Oost-Orthodoxe gemeenten, William Dalrymple ‘ s eerste stop was in het Klooster van Iviron op de Berg Athos, gelegen in het Noorden van Griekenland. Hij opent zijn boek de opmerking op de uniciteit van het klooster, die niet toestaan dat iets vrouw – van ‘no woman, no mare, geen bitch’- in de lokalen, de regel ontspannen alleen voor katten. De traditie van vrouwelijke aanwezigheid al bestaat sinds de tijd van het Byzantijnse rijk en de redenering daarachter was dat de monniken niet in de verleiding om te gaan in elke soort van de seksuele daad.
In de afgelopen paar maanden is de kwestie van vrouwen om religieuze complexen is een storende factor voor vrouwelijke activisten in het hele land. Op 30 Maart, de Bombay High Court oordeelde tegen de traditie van het niet toestaan van vrouwen binnen de complexen van de Shani Shignapur tempel.
Ondanks de HC om de vrouwen werden agressief de toegang geweigerd tot de kern heiligdom gebied. Een soortgelijk probleem rond de Sabrimala tempel in Kerala, die niet toestaan dat de inschrijving van vrouwen, terwijl in de menstruele leeftijd omdat volgens de traditie, zoals de president van de godheid, Heer Ayyappa die een Bhrahmachari (celibataire), kon worden ‘vervuild’. Een aantal andere plaatsen van eredienst, inclusief de Trimbakeshwar tempel in Nashik, de Haji Ali dargah in Mumbai, de Kartikeya tempel in Pushkar en het Patbausi Satra in Assam, ook ontkent toegang tot vrouwen.
Share Dit Artikel
Gerelateerd Artikel
Bombay HC uitspraak een overwinning voor Nari Shakti, Sabarimala volgende, zegt Bhumata Brigade
Vrouwen en het recht om te aanbidden: De ‘verboden platform’ bij Shani Shingnapur
Uitzicht Vanaf De Rechterkant: Tempel Vermelding
Nu, vrouwen zoeken inwerkingtreding Haji Ali dargah
Shani Shingnapur tempel protesten: Kan niet aanbidden vrouwen als godinnen en ook weigeren hun recht om te bidden
Het Geloof In De Rede
Een rode draad van de argumentatie rondom zowel het Klooster van Iviron in Griekenland en de religieuze complexen in India is dat van de ‘zuiverheid’ van de site die gevreesd wordt om ‘vervuiling’ door de aanwezigheid van vrouwen. Menstruatie en zwangerschap het meest worden aangehaald als factoren die ‘vervuiling’. De andere populaire mythe is gekoppeld aan de weigering van de toegang is dat vrouwen die ‘seksueel behoeftigen en ondeugend’ zijn een bedreiging voor de religieuze structuur en de mannen geassocieerd met het.
Werden vrouwen beschouwd als een vervuilende factor sinds mensenheugenis?
Het zou een misvatting te veronderstellen dat vrouwen werden altijd gezien als een element dat verstoort de zuiverheid van elke omgeving. Grotschilderingen in Bhimbetka (Madhya Pradesh) verbeelden vaak de vrouwen met manden en netten als zwangere. In sommige schilderijen van jagen en verzamelen, vrouwen worden gezien het dragen van een uitgebreide hoofdbedekking. Op het bestuderen van dergelijk bewijs, historici tot de conclusie dat tijdens de jacht en het verzamelen van het podium, de vrouwen niet alleen bezighouden met dezelfde activiteiten als mannen, maar in feite werden gewaardeerd voor hun bijdrage aan dezelfde.
Schilderijen van sites zoals Kathotia (Madhya Pradesh) en Kharwai (Madhya Pradesh), samen met die in Bhimbedka zou leiden tot de conclusie dat de seksualiteit van de vrouw werd zeer gewaardeerd in primitieve samenlevingen omdat het hele voortbestaan van de gemeenschap hing af van hun reproductieve capaciteit.
Wanneer en hoe kwam de behoefte aan controle op de beweging van de vrouwen voor het eerst komen?
Als de maatschappij verplaatst van de nomadische levensstijl van de jacht, het verzamelen van fase naar de fase van agrarische nederzetting, arbeid geassocieerd met de productie van levensmiddelen kwam om te worden verdeeld langs strengere regels van geslacht. Terwijl mannen werden verwacht om te werken in de velden, de vrouwelijke arbeid is beperkt binnen het huishouden. Vanaf nu, het reproductieve vermogen van de vrouw werd gewaardeerd, maar niet meer van hun vermogen om bij te dragen economisch. Hier zien we een nadruk op de beheersing van de beweging van vrouwen, omdat hun aandeel van de arbeid in de productie van voedsel was beperkt tot de vier muren van hun huis.
Hoe werkt het beheersen van de beweging van de vrouwen krijgen geassocieerd met het beheersen van de seksualiteit van vrouwen?
Door de zesde eeuw in India, steden begonnen te ontstaan. De opkomst van de steden werd vergezeld door de opkomst in groepen actief in de gespecialiseerde economische activiteiten. Kaste stratificatie van de samenleving nam wortels tijdens deze periode samen met de oprichting van de particuliere eigendom van land.
Historicus Uma Chakravarti heeft geconcludeerd dat de stratificatie van de samenleving langs lijnen van kaste maakte het noodzakelijk, dat de seksualiteit van vrouwen te worden gecontroleerd. Huwelijk en voortplanting waren de belangrijkste factoren die zorgden voor de stijfheid van stratificatie langs kaste lijnen. Dus vrouwen werden verplicht om onder toezicht gehouden worden van mannen.
Uit deze periode, zien we het bewijs van een groot lichaam van religieuze teksten vermelden dat de behoefte aan controle op de seksualiteit van vrouwen. Bijvoorbeeld, de Apastmba Dharma Sutra is een Sanskriet tekst van de 6e eeuw voor CHRISTUS zegt dat “een man moet ervoor zorgen dat er geen andere man in de buurt van zijn vrouw, opdat zijn zaad in haar”.
Een veel voorkomende manier van het beheersen van de seksualiteit van de vrouw was door te verwijzen naar de aangeboren ‘de boze natuur van de vrouw” die als het ongecontroleerd kan leiden tot chaos in de samenleving. Een groot aantal van de teksten van de periode vanaf het midden van het eerste millennium voor CHRISTUS dragen expliciete verwijzingen naar het kwade karakter van vrouwen.
Bijvoorbeeld, het Satapatha Brahmana, een Vedische tekst uit de 6e eeuw voor CHRISTUS staat dat een vrouw, een Sudra, een hond en een kraai zijn de belichaming van onwaarheid, zonde en duisternis. De Manusmriti aan de andere kant duidelijk stelt dat het de plicht van de mens te bewaken zijn vrouw om te zorgen voor de reinheid van zijn nakomelingen.
Het kennen van hen, die de heer van de schepselen gelegd op hen bij het maken (d.w.z. hun reproductieve kracht, hun seksualiteit, hun essentiële natuur) ieder mens moet het meest krachtig zich inspannen om hen te bewaken” (Manusmriti)
Sociale opvattingen en de status van vrouwen zijn in wezen geworteld in de economische en culturele structuren van de tijd. De ideeën van ‘zuiverheid’ en ‘vervuiling’ die de ruggengraat vormen op de regel van het weigeren van toegang aan vrouwen in religieuze ruimtes geplaatst kan worden binnen de economische noodzaak is om vrouwen in hun huizen en de sociale verplichting van het houden van kaste compartimenten stijve. Deze zijn essentieel voor de samenleving levensonderhoud aan een vervlogen tijdperk, niet meer.